Od lat zgłębiam temat niewolnictwa i wiele już książek na ten temat przeczytałem. Uważam, że "Korzenie" są nie do przebicia, ale to wcale nie znaczy, że temat jest zamknięty i nie ma innych znakomitych powieści. Autor "Znanego świata" został nagrodzony Pulitzerem i uważam, że sobie na to zasłużył i zapracował. Akcja działa się w XIX wieku w hrabstwie Manchester w stanie Wirginia. Nie spotkałem się jeszcze z tematem czarnoskórych właścicieli niewolników. Może się to wydawać mocno zdradzieckie, niemoralne i kontrowersyjne, pisarz podjął się ciekawego tematu. Było tu wiele wątków, sprawne operowanie i zabawa chronologią, kilka przeplecionych historii. Oczywiście rasizm, okrucieństwo, ciężka praca niewolników, nieludzkie traktowanie etc. Napisane dobrym stylem, ciekawe, interesujące, wciągające. Nie mam żadnych zastrzeżeń do tej rewelacyjnej powieści. Polecane jeśli ktoś interesuje się tą tematyką.

Od lat zgłębiam temat niewolnictwa i wiele już książek na ten temat przeczytałem. Uważam, że "Korzenie" są nie do przebicia, ale to wcale nie znaczy, że temat jest zamknięty i nie ma innych znakomitych powieści. Autor "Znanego świata" został nagrodzony Pulitzerem i uważam, że sobie na to zasłużył i zapracował. Akcja działa się w XIX wieku w hrabstwie Manchester w stanie...

Z dużym trudem przyszło mi czytanie tej powieści. Choć uwielbiam zazwyczaj splątanie wątków i postacii, to tu nieraz zdarzyło mi się pogubić, mylić bohaterów i zdarzenia. Jest to z pewnością rozległy i w ciekawy sposób przedstawione podejście do niewolnictwa w ameryce, jak również samo amerykańskie społeczeństwo. Jednak cały wysiłek który musiałam poświęcić na jej czytanie obawiam się, że nie był tego ostatecznie wart...

Z dużym trudem przyszło mi czytanie tej powieści. Choć uwielbiam zazwyczaj splątanie wątków i postacii, to tu nieraz zdarzyło mi się pogubić, mylić bohaterów i zdarzenia. Jest to z pewnością rozległy i w ciekawy sposób przedstawione podejście do niewolnictwa w ameryce, jak również samo amerykańskie społeczeństwo. Jednak cały wysiłek który musiałam poświęcić na jej czytanie...

bardzo misterna konstrukcja książki, inna niż wszystkie

o niewolnictwie, wolności i co z nią robimy, gdy ją wreszcie zyskujemy

bardzo misterna konstrukcja książki, inna niż wszystkie

o niewolnictwie, wolności i co z nią robimy, gdy ją wreszcie zyskujemy

przeplatające się losy ludzi, których łączy Znany świat; piękna powieść

przeplatające się losy ludzi, których łączy Znany świat; piękna powieść

Czytałam wiele książek o niewolnictwie, ale ta poruszyła mnie najbardziej. Autor bez emocji stara się pokazać, jak to jest być niewolnikiem, co to znaczy nie móc decydować o swoich losach i losach swoich najbliższych.
Ten znany świat, to farma, po której może się poruszać niewolnik i której bez przepustki nie może opuścić. Ten znany świat, to świat w którym jedni ludzie mogą właściwie wszystko, a inni nie mają żadnych praw, to świat, gdzie żywy człowiek jest traktowany jak inwentarz domowy:jest zapisany w spisie inwentarza wraz z ceną za jaką został sprzedany.
To, co poruszyło mnie najbardziej, to fakt,że wolni, czarni ludzie mieli również niewolników, których traktowali tak, jak biali. Hipokrytą nie jest człowiek, który jest przeciwnikiem niewolnictwa, ale ponieważ jest szeryfem, to organizuje poszukiwania zbiegów. Prawem było bicie niewolników,okaleczanie zmuszanie ich do pracy ponad siły(pracowały już trzyletnie dzieci)lub dawanie ich w prezencie.
W pierwszej połowie XIX wieku przestępstwem było nauczenie osoby zniewolonej czytania i pisania. Starano się, aby nikt się nie buntował, aby nie przyszła mu do głowy ucieczka, a w razie takowej, żeby nie potrafił się poruszać poza swoją farmą.
Autor wątpliwości moralne pozostawia czytelnikowi. Nie poddaje ocenie czynów swoich bohaterów. Książkę się czyta tak, jak wiadomości w gazecie. Narracja jest wręcz sucha, pozbawiona emocji.
Jeżeli przeczytałeś "Chatę Wuja Toma", książkę przepełnioną sentymentalizmem, a chcesz wiedzieć, jak to wyglądało na prawdę, to sięgnij po "Znany świat".

Czytałam wiele książek o niewolnictwie, ale ta poruszyła mnie najbardziej. Autor bez emocji stara się pokazać, jak to jest być niewolnikiem, co to znaczy nie móc decydować o swoich losach i losach swoich najbliższych.
Ten znany świat, to farma, po której może się poruszać niewolnik i której bez przepustki nie może opuścić. Ten znany świat, to świat w którym jedni ludzie...

Czasy były straszne.Niewolnictwo,rzecz o tym jak można było stać się własnością człowieka.
Książka,opowiada historię konkretnych ludzi.
Na ich przykładzie,opowiada tę bolesną historię.
Książka była trudna.Mimo,że akcja nie była wolna.
Tylko w miarę szybka.
Ale,tu chodzi.O opowieść,o ciemnych czasach.
Książka,o której trudno zapomnieć.

Czasy były straszne.Niewolnictwo,rzecz o tym jak można było stać się własnością człowieka.
Książka,opowiada historię konkretnych ludzi.
Na ich przykładzie,opowiada tę bolesną historię.
Książka była trudna.Mimo,że akcja nie była wolna.
Tylko w miarę szybka.
Ale,tu chodzi.O opowieść,o ciemnych czasach.
Książka,o której trudno zapomnieć.

Ksiazka o niewolnictwie, sposobie postrzegania drugiego człowieka tylko przez pryzmat koloru skóry. Autor przygotowywał się do jej pisania przez 10 lat czytując różne kroniki, roczniki i inne pozostałości z tamtych czasów. Dość lekka w czytaniu, ale raczej wprawiająca w smutniejszy nastrój.

Ksiazka o niewolnictwie, sposobie postrzegania drugiego człowieka tylko przez pryzmat koloru skóry. Autor przygotowywał się do jej pisania przez 10 lat czytując różne kroniki, roczniki i inne pozostałości z tamtych czasów. Dość lekka w czytaniu, ale raczej wprawiająca w smutniejszy nastrój.

Trudna lektura, wymagająca skupienia i nieszablonowego nastawienia do narracji poszatkowanej, błądzącej po wydarzeniach i czasie. Tematyka bardzo interesująca i - przyznaję - wiele nowego wniosła w moją wiedzę o niewolnictwie w Stanach Zjednoczonych. Na pewno warto przeczytać.

Trudna lektura, wymagająca skupienia i nieszablonowego nastawienia do narracji poszatkowanej, błądzącej po wydarzeniach i czasie. Tematyka bardzo interesująca i - przyznaję - wiele nowego wniosła w moją wiedzę o niewolnictwie w Stanach Zjednoczonych. Na pewno warto przeczytać.

Niestety nie dałam rady przeczytać do końca. Nie dlatego, że powieść ta jest jakoś szczególnie zła, ale raczej z powodu zblazowania, które mnie ostatnio dopada, i nad czym ubolewam, bo nie pozwala mi ono cieszyć się byle czym jak dziecko. Ale nie tylko o to chodzi.

Z tyłu na okładce widnieją pochwalne okrzyki typu "Zdumiewające arcydzieło!", i rzeczywiście, książka jest zdumiewająco... wtórna i przewidywalna. Nie ma w niej nic nowego, ciekawego, a mimo to otrzymała Nagrodę Pulitzera. Oprócz tego, że jest napisana w stylu "na poważnie", wymuszając niejako od czytelnika czytania z uduchowioną miną, w pozycji siedzącej i z rękami na stole, jako że obcuje z tajemnicą ludzkiej egzystencji, z silnymi i wyjątkowymi bohaterami, to na dodatek miejscami bywa tandetna - rzuciłam ją w kąt po tym jak przeczytałam fragment o patrzeniu w gwiazdy, które wskazują zagubionym drogę /vomit/.

Gdyby "Inny świat" pretendował do kategorii "czytadła", co do których co do zasady nic nie mam (z licznymi wyjątkami - inny to jednak temat),to pewnie uznałabym, że jest całkiem w porządku, spełnia swoje funkcje, a nawet ma pewne walory edukacyjne, w końcu opisuje niewolnictwo w Ameryce.

Ale przecież powieść ta otrzymała jedną z najbardziej prestiżowych nagród literackich.

Nie, nie zgadzam się! Buntuję się przeciwko temu! Czuje się oszukana. Kolejny sposób na poszukiwanie wartościowych lektur można wywalić na śmietnik. Ten mój żałośnie emocjonalny wpis jest moim protestem przeciwko odzieraniu z prestiżu prestiżowych nagród literackich, co dotyczy też Nike, Bookera, Nagrody Prezydenta W-wy;),a nawet Nobla, i etc.

Niestety nie dałam rady przeczytać do końca. Nie dlatego, że powieść ta jest jakoś szczególnie zła, ale raczej z powodu zblazowania, które mnie ostatnio dopada, i nad czym ubolewam, bo nie pozwala mi ono cieszyć się byle czym jak dziecko. Ale nie tylko o to chodzi.

Z tyłu na okładce widnieją pochwalne okrzyki typu "Zdumiewające arcydzieło!", i rzeczywiście, książka jest...

Na razie bez oceny,bo niedokończona.Wtedy-ok.10 lat temu- nie dałam rady,bo widocznie nie był to dobry czas na jej czytanie przeze mnie.Ale mam ambicję,żeby jeszcze raz do niej podejść.No bo to w końcu nagroda Pulitzera.

Na razie bez oceny,bo niedokończona.Wtedy-ok.10 lat temu- nie dałam rady,bo widocznie nie był to dobry czas na jej czytanie przeze mnie.Ale mam ambicję,żeby jeszcze raz do niej podejść.No bo to w końcu nagroda Pulitzera.