CYKL: "KATIE MAGUIRE" (TOM 11)

Garda Sίochána w irlandzkim mieście Cork nadal ma słabe notowania. Mimo wysiłków nadkomisarz Katie Maguire i całej komendy, dziennikarze nie zostawiają na stróżach prawa suchej nitki. Sytuacja zaostrza się jeszcze bardziej, kiedy w mieście znaleziony zostaje spalony jaguar ze zwłokami sędziego, który właśnie miał ogłosić wyrok w sprawie pewnego gangstera. Oliwy do ognia dodają kolejne znalezione ciała, a także tajemniczy morderca, zwany "spychaczem". Nadkomisarz Maguire dwoi się i troi, żeby zachować twarz. Nie ułatwiają jej tego osobiste sprawy, które jak zwykle ciągną się za naszą bohaterką. A przecież sama jeszcze nie doszła do siebie po wypadkach z dziesiątej odsłony cyklu. Czy wszystko wróci na właściwe tory i uda się schwytać groźnych złoczyńców? Czy Garda Sίochána odzyska zaufanie mieszkańców Cork? Jak ułoży się życie Katie? Tego wszystkiego należy dowiedzieć się z lektury jedenastego tomu cyklu o Komisarz Maguire.
Jeśli chodzi o wpadki: to, na co zwróciłam uwagę, to błędne nazewnictwo medyczne. Nie wiem czy jest to wina tłumaczenia, czy pomyłka lektora, ale w jednym z rozdziałów omyłkowo nazwano wycięcie macicy histeroskopią. Każdy, kto choć trochę ma pojęcie na ten temat od razu zauważyłby, iż jest to zupełnie co innego. Histeroskopia to wycięcie zmian w macicy za pomocą endoskopu. Natomiast wycięcie macicy nazywamy histerektomią. Niedopatrzenie mocno zbulwersowało mnie, gdyż świadczy o niestaranności - najprawdopodobniej podczas tłumaczenia, bo sądzę, że lektor przeczytał to, co widział.

Co do samej fabuły jedenastego tomu cyklu: cóż, bywało lepiej. Momentami miałam wrażenie wtórności, gdzie aż prosiło się o zanucenie słów piosenki "Ale to już było...". Dwa zwalczające się nawzajem gangi narkotyków oraz nadkomisarz walcząca z demonami przeszłości, własnym życiem prywatnym, a także o dobre imię swoje i komendy, chwilami sprawiało wrażenie, jakby Autorowi trochę wyczerpały się tematy. I chyba tak jest, bo podobno (jak gdzieś wyczytałam) "Do ostatniej kropli krwi" jest zakończeniem serii, co trochę mnie dziwi, jeśli pomyśleć o ostatnich zdaniach wieńczących całą książkę.

Trochę szkoda, że to już ostatni tom przygód Katie Maguire. Zdążyłam się przyzwyczaić do bohaterki i zżyć się z jej przygodami. Jestem też ciekawa jak potoczyło się dalsze życie zarówno jej, jak i jej przyjaciół. I, mimo, że uznaję ostatni tom za mocno przeciętny, to polecam zapoznać się z serią - także z tym jedenastym tomem - choćby po to, by wyrobić sobie własne zdanie.


PODSUMOWANIE CYKLU:
W ocenie ogólnej, cykl ten uważam za przeciętny. Miał dobry początek ("Białe kości"),podczas gdy nastąpiła sinusoida mniej bądź bardziej przeciętnych tytułów, które odznaczały się przeważnie wtórnością ("Upadłe anioły" (tom 2),"Siostry krwi" (tom 5) - gdzie mamy podobny motyw zemsty, podobne środowisko, a piąty tom to jakby kalka drugiego oraz również wtórny "Do ostatniej kropli krwi" (tom 11). Następnie pozycje słabsze: gdzie mamy albo kiepską intrygę ("Uznani za zmarłych" (tom 4) i Arcykrólowie Irlandii, plus kilka nawiązań do historii Irlandii, co nawet wzbudziło moje zainteresowanie),"Pogrzebani" (tom 6),który denerwuje całkowitym odejściem od głównego tematu i skupia się na czymś zupełnie innym, czy też "Czerwone światło hańby" (tom 3) z oklepanym tematem sutenerstwa i "Tańczące martwe dziewczynki" (tom 8) z pożarem w szkole tańca, który rozbudza nadzieję na więcej - gdy to "więcej" nie nadchodzi.

Według mnie na jedenaście przeczytanych (wysłuchanych w formie audiobooków) tytułów, tylko trzy zasługują na słowa uznania: tom pierwszy "Białe kości", tom siódmy "Martwi za życia" oraz tom dziesiąty "Żebrząc o śmierć". W dwóch pierwszych częściach mamy bardzo podobny klimat: zbrodniarza szaleńca, znęcającego się nad swoimi ofiarami z czysto innych pobudek niż zemsta. Owszem w niemal wszystkich tomach mamy morderców, którzy mniej lub bardziej znęcają się nad ofiarami, bo warto wspomnieć chociażby makabryczne zbrodnie w "Siostrach krwi", aczkolwiek tomy 1, 7 i 10 mają w sobie coś zgoła innego - czyste szaleństwo, mroczną, pokręconą naturę człowieka, czyste szaleństwo, które jest podyktowane albo kierowaniem się chęcią odprawienia magicznego rytuału, albo chęcią zysku albo wynika z chorej ideologii, czy pseudoreligijnych pobudek. Do tego dochodzi towarzyszące czytelnikowi odczucie zniesmaczenia połączone z zainteresowaniem i przemożną chęcią szybkiego dowiedzenia się: "co będzie dalej"? I obu tym odczuciom w pewnym momencie towarzyszy powracające pytanie: "WTF? Gdzie ja jestem? Co ja czytam?" Szkoda, że inne tytuły w cyklu nie są choć trochę zbliżone do tych najlepszych. Widocznie tak miało być, że miało być nierówno i tak jest.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2023/11/do-ostatniej-kropli-krwi.html

CYKL: "KATIE MAGUIRE" (TOM 11)

Garda Sίochána w irlandzkim mieście Cork nadal ma słabe notowania. Mimo wysiłków nadkomisarz Katie Maguire i całej komendy, dziennikarze nie zostawiają na stróżach prawa suchej nitki. Sytuacja zaostrza się jeszcze bardziej, kiedy w mieście znaleziony zostaje spalony jaguar ze zwłokami sędziego, który właśnie miał ogłosić wyrok w sprawie...

Przeczytałem wszystkie poprzednie części tej kryminalnej serii z Katie Maguire, nadkomisarz z Garda Sίochána w irlandzkim Cork. To już jedenasta część tego cyklu i po jej przeczytaniu mogę domyślać się, że będzie dalsza kontynuacja. Dotychczasową całość tej serii oceniam bardzo dobrze. To znakomicie przemyślna, pełna znakomitego klimatu i mocnych scen opowieść o śledczej łączącej w sobie cechy kobiece i męskie. Katie już wielokrotnie traciła grunt pod nogami i ten test na wytrzymałość zdała celująco.
Tym razem przestępczość w mieście wymyka się z pod kontroli. Ulice Cork spływają krwią a śmierć dotyka dwóch bliskich Katie osób.
„Mogę powiedzieć tylko tyle: ludzie, którzy noszą broń z zamiarem zabicia innych ludzi, narażają własne życie”.
Jest przeraźliwie smutno w życiu głównej bohaterki.
Gangi narkotykowe toczą wojny.
Prasa jakby się na niej uwzięła ostro krytykuje i oczernia działania śledczej.
Kompromitujące zdjęcia jej i Kyny to łakomy kąsek dla szefa, który szuka sposobu jak pozbyć się nadkomisarz…
Wielowątkowość od samego początku sprawia, że fabuła rozciągnięta jest tutaj do granic możliwości i wciąga niczym wir. Choć książka do łatwych i przyjemnych nie należy (zresztą, która z powieści Mastertona nie jest makabryczna i przerażająca),to czyta się ją naprawdę szybko. Myślę, że to ten dreszczyk emocji sprawia, że kartki tak szybko się przewracają. To, co tu się dzieje to istny armagedon. To bitwa między siłami dobra i zła. Polecam!

Przeczytałem wszystkie poprzednie części tej kryminalnej serii z Katie Maguire, nadkomisarz z Garda Sίochána w irlandzkim Cork. To już jedenasta część tego cyklu i po jej przeczytaniu mogę domyślać się, że będzie dalsza kontynuacja. Dotychczasową całość tej serii oceniam bardzo dobrze. To znakomicie przemyślna, pełna znakomitego klimatu i mocnych scen opowieść o śledczej...

Z jednej strony mam chęć na kolejną część. Z drugiej- nie.
Kolejny romans, kolejne trupy. A pani nadkomisarz wychodzi bez szwanku.

Z jednej strony mam chęć na kolejną część. Z drugiej- nie.
Kolejny romans, kolejne trupy. A pani nadkomisarz wychodzi bez szwanku.

No coż, zaczełam jak sie okazuje od końca serii zupełnie nie zdając sobie z tego sprawy. Sięgnęłam po nią mając nadzieję na kolejną historię grozy w wykonaniu mistrza a dostałam doskonały kryminał dziejący się w Irlandii. Zaskoczenie na duży plus. Walki gangów z Cork, mafijne porachunki, niełatwa praca irlandzkiej Gardy, zbyt wiele poszlak a za mało dowodów, wszystko to, co w dobrej sensacji liczy się najbardziej. Polecam.

No coż, zaczełam jak sie okazuje od końca serii zupełnie nie zdając sobie z tego sprawy. Sięgnęłam po nią mając nadzieję na kolejną historię grozy w wykonaniu mistrza a dostałam doskonały kryminał dziejący się w Irlandii. Zaskoczenie na duży plus. Walki gangów z Cork, mafijne porachunki, niełatwa praca irlandzkiej Gardy, zbyt wiele poszlak a za mało dowodów, wszystko to, co...

"Do ostatniej kropli krwi" to jedenasty już tom o komisarz Katie Maguire i jak narazie ostatni....

Masterton jak zwykle serwuje czytelnikom ciekawą intrygę z nutką erotyzmu i oczywiście poziom brutalności też jest utrzymany.

Podsumowując cały cykl ocenił bym na 7.5, chociaż możliwe że jeszcze coś wyjdzie o Katie....
I uwielbiam te fenomenalne uczucie kiedy kończę jakiś cykl hm to jak strzał dopaminy😉
Polecam👏

"Do ostatniej kropli krwi" to jedenasty już tom o komisarz Katie Maguire i jak narazie ostatni....

Masterton jak zwykle serwuje czytelnikom ciekawą intrygę z nutką erotyzmu i oczywiście poziom brutalności też jest utrzymany.

Podsumowując cały cykl ocenił bym na 7.5, chociaż możliwe że jeszcze coś wyjdzie o Katie....
I uwielbiam te fenomenalne uczucie kiedy kończę jakiś...

Daleki jestem od piania z zachwytów na temat serii z nadkomisarz Katie Maguire . Akcja powieści rozgrywa się Cork w bardzo katolickiej Irlandii . Główna bohaterka z wyglądu przypomina rudowłosą piękność z obrazów prerafaelitów , jest wykształcona i inteligentna . Jako policjantka zajmuje się zabójstwami i najbardziej ponurymi zbrodniami . Autor jednak nie poprzestał na tym ; w poprzednich tomach kolejno uśmiercił kilku mężczyzn jej życia , jej szefowie to szubrawcy , mizogini i "męskie szowinistyczne świnie" , a na dodatek Katie okazuje się biseksualna i nawiązuje romans z podwładną . Jakby tego było mało , kochliwa pani nadkomisarz miała jeszcze kilka romansów , została zgwałcona , a opis jej pożycia seksualnego jest tak szczegółowy , że aż niesmaczny .
Czytając "Do ostatniej kropli krwi" momentami zastanawiałem się czy to kiepski romans , powieść porno , czy jeszcze kryminał . Na szczęście wątki prowadzonych śledztw przeważają , a ich wyniki mogą zaskoczyć czytelnika .

Daleki jestem od piania z zachwytów na temat serii z nadkomisarz Katie Maguire . Akcja powieści rozgrywa się Cork w bardzo katolickiej Irlandii . Główna bohaterka z wyglądu przypomina rudowłosą piękność z obrazów prerafaelitów , jest wykształcona i inteligentna . Jako policjantka zajmuje się zabójstwami i najbardziej ponurymi zbrodniami . Autor jednak nie poprzestał na tym...

Zupełnie przyzwoity kryminał. Tylko kochanków nadkomisarz Katie Maguire nie mogłam się doliczyć. 🤣 Ponadto policjanci mają masę pracy a szefowa ma bardzo złą prasę. Gangi rozprowadzające narkotyki krwawo ze sobą konkurują, Spychacz spycha ludzi do rzeki, bomby z szybkowarów wybuchają, ginie sędzia a Katie miota się od zdarzenia do zdarzenia. Nie ma jednej, dużej sprawy. Jest kilka trudnych spraw a czas ucieka. Ponadto nagonka prasy na Maguire sięga zenitu. Czy utraci stanowisko? Zderzenie z tymi wszystkimi mizoginami bardzo denerwuje funkcjonariuszkę. Niedługo szlag ją trafi. Sytuacja musi się wyjaśnić. Wóz albo przewóz. Polecam, choć to kolejny już tom serii, której nie znam. Mimo to dałam radę. Może sięgnę jeszcze po jakąś Katie Maguire.

Zupełnie przyzwoity kryminał. Tylko kochanków nadkomisarz Katie Maguire nie mogłam się doliczyć. 🤣 Ponadto policjanci mają masę pracy a szefowa ma bardzo złą prasę. Gangi rozprowadzające narkotyki krwawo ze sobą konkurują, Spychacz spycha ludzi do rzeki, bomby z szybkowarów wybuchają, ginie sędzia a Katie miota się od zdarzenia do zdarzenia. Nie ma jednej, dużej sprawy....

Dwa zwaśnione, gangsterskie rody Cork urządzają sobie Dziki Zachód na ulicach miasta. Odwety i niekończąca się agresja, skutkują oczywiście brakiem dowodów i masą poszlak i domysłów. Kiedy nikt nie zostaje oskarżony, padają pytania.

Sędzia sądu w Cork zostaje znaleziony w swoim spalonym samochodzie. Niedługo miał zapaść decydujący wyrok w jednej z głośnych spraw. Kto pokusił się o morderstwo na sędzim?

Morderca z Lee (taki wdzięczny pseudonim nosi osoba wpychająca do rzeki Lee ludzi, którzy w konsekwencji toną) znowu atakuje. Samotna matka z noworodkiem wydają się celem idealnym. Po złapaniu mordercy sytuacja wcale nie stanie się bardziej jasna.

Kolejne wybuchy bomb, ataki nożowników powodują, że Katie spotyka się ze złą prasą. Czy kariera Maguire jest zagrożona?

Ostatnia póki co część losów Katie Maguire pokazuje ją w ostrzale prasy i z ogromną ilością nierozwiązanych spraw (a wciąż dochodzą nowe). Nadkomisarz dzielnie walczy, prze pod wiatr i stawia czoła przeciwnością losu i jej przeciwnikom. Książka jest ciekawa, zawiera wiele wątków pobocznych i można powiedzieć, że jest napakowana akcją. Jak zwykle zawiera połączone wątki prywatne i służbowe. Nie wiem ile trzeba będzie poczekać na kolejną odsłonę losów Pani detektyw nadkomisarz , ale z ciężkim sercem stwierdzam, że przyda mi się odpoczynek :)

Dwa zwaśnione, gangsterskie rody Cork urządzają sobie Dziki Zachód na ulicach miasta. Odwety i niekończąca się agresja, skutkują oczywiście brakiem dowodów i masą poszlak i domysłów. Kiedy nikt nie zostaje oskarżony, padają pytania.

Sędzia sądu w Cork zostaje znaleziony w swoim spalonym samochodzie. Niedługo miał zapaść decydujący wyrok w jednej z głośnych spraw. Kto...

Podsumowując 11 tomów Katie Maguire - czuję już przesyt śledzeniem przygód pani detektyw. Jeszcze jedna książka popełniona przez autora i w Cork nie będzie ani przestępców ani policji (jak u RR Martina - wszyscy zginą :). A co z tymi, którzy przeżyją !? Skończą w łóżku u pani detektyw! Wielu zauroczyła swoimi idealnymi kształtami podczas trwania akcji, do wielu się przyznaje w retrospekcji i na niejednego/jedną ma ochotę - szkoda, że wszyscy tragicznie kończą.

Podsumowując 11 tomów Katie Maguire - czuję już przesyt śledzeniem przygód pani detektyw. Jeszcze jedna książka popełniona przez autora i w Cork nie będzie ani przestępców ani policji (jak u RR Martina - wszyscy zginą :). A co z tymi, którzy przeżyją !? Skończą w łóżku u pani detektyw! Wielu zauroczyła swoimi idealnymi kształtami podczas trwania akcji, do wielu się...

Kolejny to już raz Pani detektyw Katie Maguire musi rozprawić z przestępczością w Cork. Ilość spraw, które musi ogarnąć mnożą się jak królik z kapelusza. Ponadto jej przełożony pod przykrywką tego do rego, podkłada jej kłody pod nogi. Czy Katie uda się rozwiązać parę spraw póki jeszcze ma prawo je rozwiązywać? Nadciągają nad nią ciemne chmury i Katie wychodzi sama z siebie by jak najszybciej rozwiązać zagmatwane sprawy.

Kolejny to już raz Pani detektyw Katie Maguire musi rozprawić z przestępczością w Cork. Ilość spraw, które musi ogarnąć mnożą się jak królik z kapelusza. Ponadto jej przełożony pod przykrywką tego do rego, podkłada jej kłody pod nogi. Czy Katie uda się rozwiązać parę spraw póki jeszcze ma prawo je rozwiązywać? Nadciągają nad nią ciemne chmury i Katie wychodzi sama z siebie...