Jest to książka przeznaczona dla młodszych nastolatków, której akcja rozgrywa się w latach 70-tych XIX wieku w Edynburgu. W znajdującym się tam ponurym i starym domu mieszka Zinnie i jej dwie siostry. Krążą o nim pewne niepokojące pogłoski, a mianowicie że...jest nawiedzony! Przynajmniej tak twierdzą mieszkańcy, którzy "żyją" tym tematem. Do głównych zainteresowanych należy chyba większości znany Arthur Conan Doyle oraz szkocka lekarka Sophia Jex-Blake. Bardzo chcą rozwikłać tę zagadkową sprawę i postawiają nawiązać kontakt z Zinnie.

W książce poza mnóstwem tajemnic pojawiają się także nagłe zwroty akcji i nikczemne intrygi, dzięki czemu cała historia jest niesamowicie ciekawa. Poznamy w niej także młode lata Arthura i to jak wtedy wyglądało jego życie oraz choroby jakie wtedy panowały w stolicy Szkocji. Postać lekarki również jest dość wyraźnie pokazana i uczy o sile kobiet, determinacji i niezależności, co jest bardzo pozytywnym aspektem w tej książce.

Sharon Gosling idealnie miesza rzeczywistość z fikcją, co dodatkowo przyciąga uwagę czytelnika i daje mu rozwinąć swoją kreatywność. Co ważne, powieść ta uczy poprzez zabawę, więc jest pozycją wartą uwagi. Pokazuje jak poprawnie zachowywać się w społeczeństwie np. w szczególności do kobiet, osób niepełnosprawnych, odmiennych ras i płci. Uczy także miłości, akceptacji, tolerancji, wzajemnego szacunku oraz obrazuje czym jest rodzina.

Jest, to rewelacyjna książka, którą powinien przeczytać każdy - zarówno ten młodszy jak i nieco starszy 😊

Jest to książka przeznaczona dla młodszych nastolatków, której akcja rozgrywa się w latach 70-tych XIX wieku w Edynburgu. W znajdującym się tam ponurym i starym domu mieszka Zinnie i jej dwie siostry. Krążą o nim pewne niepokojące pogłoski, a mianowicie że...jest nawiedzony! Przynajmniej tak twierdzą mieszkańcy, którzy "żyją" tym tematem. Do głównych zainteresowanych należy...

Co prawda książka jest teoretycznie bardziej młodzieżowa bardzo mi się podobała. Wciągnęła mnie w całości. Świetna główna bohaterka, ogromne serce i charakterek w jednym. Fabuła pomysłowa, a jednocześnie łatwa w przyswojeniu, oparta na postaciach, które istniały naprawdę. Tajemnica, duchy, seanse spirytystyczne, wspaniałe dzieciaki i młody student medycyny-Arthur Conan Doyle. Polecam :)

Co prawda książka jest teoretycznie bardziej młodzieżowa bardzo mi się podobała. Wciągnęła mnie w całości. Świetna główna bohaterka, ogromne serce i charakterek w jednym. Fabuła pomysłowa, a jednocześnie łatwa w przyswojeniu, oparta na postaciach, które istniały naprawdę. Tajemnica, duchy, seanse spirytystyczne, wspaniałe dzieciaki i młody student medycyny-Arthur Conan...

Dla wielbicieli powieści detektywistycznych mam dziś coś szczególnego do zaproponowania. „Dom ukrytych cudów” Sharon Gosling to wyjątkowa, wciągająca i emocjonująca lektura dla młodszych nastolatków, która skradła moje serce pomysłowością i klimatem.
Zinnie, Sadie i Nell mieszkają w podziemiach zrujnowanej kamienicy w Edynburgu, nie mają nic, również rodziny i często są głodne. Nell to jeszcze dziecko, ale Sadie, jako nastolatka znająca się na ziołach leczniczych, pomaga ludziom, a Zinnie swoim sprytem, spostrzegawczością i inteligencją wykonuje różne zlecenia dla Artura Conana Doyle’a i w ten sposób zdobywa środki do życia. Słynny późniejszy autor powieści o Sherlocku Holmesie, zafascynowany spirytyzmem, zaprasza ją na seans w domy lady Sary i prosi o uważne przysłuchiwanie się temu, co mówią duchy, by zbadać ich tajemnice. Inni uczestnicy zgromadzenia kryją jednak o wiele mroczniejsze tajemnice, które Zinnie postanawia wyjaśnić, zwłaszcza że musi ratować Aelfine, dziewczynkę, która do niej niedawno dołączyła razem z małpką Ruby. W dodatku w budynku, w którym mieszkają, pojawił się przerażający duch. Co łączy te wszystkie osoby, skąd u Conan Doyle’a w instytucie trafiają zwłoki z obciętymi uszami, wreszcie czego chce zjawa z zaświatów? Warto się dowiedzieć, mam nadzieję, że dacie się do tego przekonać.
Po pierwsze dlatego, że książka została świetnie wymyślona i napisana. Przedstawiona historia jest spójna, choć łączy tak wiele wątków, nawiązując również do przestępstwa popełnionego lata wcześniej w Australii. Po drugie, wpleciono w nią wątki historyczne o ludziach, którzy żyli w tamtej epoce – słynnym pisarzu Arturze Conan Doyle’u, Sophii Jex-Blake – pierwszej kobiecie – lekarce w Szkocji, która zrobiła mnóstwo, by pomagać kobietom oraz kształcić je w zawodach medycznych oraz wspomniano tylko Isabelle Bird – samotną podróżniczkę, która opisała swoje niezliczone przygody w wielu książkach. Realistycznie oddaje również warunki życia w Edunburgu pod koniec XIX wieku, stosunki społeczne wtedy panujące oraz mentalność ludzi – w tym stosunek do osób z zespołem Downa. Po trzecie wreszcie, jest to wzruszająca opowieść o sile przyjaźni, lojalności i wielkim oddaniu, jakie maja dla siebie dziewczynki – bohaterki opowieści.
Poza tym wszystkim książka pozostaje wciągającą opowieścią detektywistyczną, w której Zinnie ma za zadanie zdemaskować mordercę, pomimo wszelkich trudności ze strony wrogów, upiora i policji, przez którą jest poszukiwana. Dostarcza wielu emocji. Jest odrobinę dickensowska w nastroju i fabule – dotyka problemu ubogich dzieci pozostawionych samym sobie w nieprzyjaznym mieście. Wyjątkowo udana lektura.

Dla wielbicieli powieści detektywistycznych mam dziś coś szczególnego do zaproponowania. „Dom ukrytych cudów” Sharon Gosling to wyjątkowa, wciągająca i emocjonująca lektura dla młodszych nastolatków, która skradła moje serce pomysłowością i klimatem.
Zinnie, Sadie i Nell mieszkają w podziemiach zrujnowanej kamienicy w Edynburgu, nie mają nic, również rodziny i często są...

Bardzo dobrze napisana, ciekawie wymyślona powieść dla młodzieży. Mroczna, dobrze osadzona w realiach końca XIX wieku. Autorka dyskretnie wplata wątek dziecka z Zespołem Downa, nie epatuje nim, nie rzuca nim czytelnikowi po oczach, co jest miłą odmianą po wielu nowych powieściach, w których feminizm czy tolerancja są ważniejsze od bohaterów i fabuły.

Bardzo dobrze napisana, ciekawie wymyślona powieść dla młodzieży. Mroczna, dobrze osadzona w realiach końca XIX wieku. Autorka dyskretnie wplata wątek dziecka z Zespołem Downa, nie epatuje nim, nie rzuca nim czytelnikowi po oczach, co jest miłą odmianą po wielu nowych powieściach, w których feminizm czy tolerancja są ważniejsze od bohaterów i fabuły.