Wojciech Gunia

Jakoś mi się to nazwisko wciąż przewijało i uznałem, że może w związku z czytelniczym wyzwaniem LC (miasto w tytule),a jeszcze I na dalszą podróż samochodem, to fajnie będzie wziąć coś lżejszego na czytelniczy warsztat. Jaka pomyłka! Ani to lekkie, ani błahe nie było. Zadziwiający zbiór dwóch nowel (nie bójmy się czasem nazwać coś tym mianem!),połączonych wspólnym mianownikiem - motywem godzenia się ze stratą. Zwłaszcza opowiadanie tytułowe to mini-perełka; doskonale skomponowane fabularnie, oparte na świetnym pomyśle i do tego opisane z dużym czuciem języka. Nie ma się do czego czepiać. Dostajemy opowieść o mieście-noir, tak podaną, iż ma się wrażenie że dzieje się jednocześnie we współczesności i w wyśnionym czasie CK-potęgi. Duch opowiadań Kafki pomieszany że “Smętarzem dla zwierzaków”. W drugiej noweli dostajemy może nawet trudniejszy w odbiorze, bo zagmatwany filozoficznie-gnostycko retro-kryminał, a dziejący się współcześnie. I też daje do myślenia, choć czuje się, że jest to - jak sam Autor opisuje - jakaś kolejna wariacja pewnej juwenilnej wprawki literackiej. Gdyby pozostała jedynie opowieść tytułowa, byłoby blisko ideału, ale jak to wydać na rynku literackim, nie ceniącym formatu noweli? Wow. Warto było zdać się na taki przypadkowy w sumie wybór. Nie uśniesz w podróży!