"Mroczne rodzinne tajemnice, trudne decyzje, wielkie nadzieje i bolesne rozczarowania... oraz magia, ukrywająca się w gąszczu codziennych zdarzeń.
Trudno sobie wyobrazić bardziej bolesne zdarzenie z rzeczywistością od tego, jakiego doświadczyła 16-letnia Tamara Goodwin. Po nagłej śmierci ojca raptownie kończą się luksusy i dostatki - dziewczyna musi przeprowadzić się na wieś, do skromnego domu krewnych. Jedną z niewielu rozrywek, na jakie może sobie pozwolić, są książki biblioteki objazdoweJ. Pewnego dnia w ręce Tamary trafia zagadkowa, oprawiona w skórę księga zamknięta złotą kłódką. To pamiętnik - o tyle niezwykły, że pisany ręką Tamary, z wpisami z dni, które dopiero mają nadejść... Czy wiedza o przyszłości pomoże dziewczynie w zmaganiach z trudnym losem? A może lepiej nie podejmować walki z przeznaczeniem?"

Szczerze? Nie wiem co o tej książce mogę powiedzieć oprócz tego, że to jest mój drugi reread tej wspaniałej książki 😍. I kolejny mój zachwyt nad nią.
Pierwszy raz "Pamiętnik z przyszłości" Cecelii Ahern czytałam w 2017r. Wtedy też pierwszy raz miałam styczność z twórczością tej autorki. Ale nie o tym.
Nie spodziewałam się, że po tylu latach "Pamiętnik z przyszłości" znowu mnie zachwyci.
Narratorem, a zarazem głównym bohaterem jest Tamara. Jest dziewczyną, którą od pierwszych stron wszystko i wszystkich traktuje z pewną pogardą, ale do pewnego czasu. Co na czytelniku do jej polubienia zniechęca.
Z czasem Tamara z krnąbrnej dziewuchy staje się (w wyniku różnych wydarzeń) bardzo wrażliwą dziewczyną, która bardzo chce odkryć tajemnicę rodzinną skrycie ukrywaną przez wujostwa. Warto też zwrócić uwagę na innych bohaterów - w szczególności na ciotkę Rosaleen.
Jeśli chodzi o fabułę, to nie jest ona szybka i nie znajdziecie wybuchów wszelakich (chociaż 🤔?).
Plusem tej książki są na pewno krótkie rozdziały 👍. Warto też zaznaczyć, że "Pamiętnik z przyszłości" Cecelii Ahern jest z gatunku literatury pięknej, więc tym bardziej zachęcam miłośników tego gatunku do sięgnięcia po nią.
Ocena ode mnie 10/10🌟.
I na sam koniec mam prośbę jak i pytanie do @wydawnictwomuza czy byłaby możliwość wznowienia tej książki?

"Mroczne rodzinne tajemnice, trudne decyzje, wielkie nadzieje i bolesne rozczarowania... oraz magia, ukrywająca się w gąszczu codziennych zdarzeń.
Trudno sobie wyobrazić bardziej bolesne zdarzenie z rzeczywistością od tego, jakiego doświadczyła 16-letnia Tamara Goodwin. Po nagłej śmierci ojca raptownie kończą się luksusy i dostatki - dziewczyna musi przeprowadzić się na...

Pomysł na książkę był jak najbardziej poprawny, ale nie jestem przekonana co do jego realizacji. Postacie są trochę bezbarwne. Dużo się nie działo, a cały czas miałam poczucie chaosu i dezorientacji. Główną bohaterką jest nastoletnia dziewczyna, ale gdyby nie podany wiek, ciężko byłoby mi to wywnioskować, pomimo narracji pierwszoosobowej. Po przeczytaniu całości zdecydowanie nie jestem przekonana do tego tytułu. Dla mnie przedstawiona historia pasowała bardziej na opowiadanie, a nie powieść.

Pomysł na książkę był jak najbardziej poprawny, ale nie jestem przekonana co do jego realizacji. Postacie są trochę bezbarwne. Dużo się nie działo, a cały czas miałam poczucie chaosu i dezorientacji. Główną bohaterką jest nastoletnia dziewczyna, ale gdyby nie podany wiek, ciężko byłoby mi to wywnioskować, pomimo narracji pierwszoosobowej. Po przeczytaniu całości...

Pierwsze rozdziały nużące i nieciekawe. Lecz w miarę rozwoju sytuacji, książka nabrała tempa.

Wątek pamiętnika z przyszłości niezbyt mnie przekonał. Albo te kołyszące się drzewa sprawiające, że Tamara czuła czyjąś obecność. Trochę straszne, trochę bez sensu, nijakie.

Cała reszta - ciotka Rosaleen, Laurie, matka Tamary, samobójstwo jej ojca i tak dalej - wydają mi się dość realne.

Kolejna książka, której pierwsze 100 stron mnie totalnie zanudziło, podobnie jest z "P.S. Kocham Cię". Chyba od pół roku czytam tę książkę. Najlepsza książka Ahern to moim zdaniem "Love, Rosie".

Nie wiem czy polecam. :)

Pierwsze rozdziały nużące i nieciekawe. Lecz w miarę rozwoju sytuacji, książka nabrała tempa.

Wątek pamiętnika z przyszłości niezbyt mnie przekonał. Albo te kołyszące się drzewa sprawiające, że Tamara czuła czyjąś obecność. Trochę straszne, trochę bez sensu, nijakie.

Cała reszta - ciotka Rosaleen, Laurie, matka Tamary, samobójstwo jej ojca i tak dalej - wydają mi się...

Ciekawa historia warta przeczytania... Szczególnie wciągająca końcówka i trudno się było oderwać od książki 🙂 Jednak ten pamiętnik jakoś nie bardzo pasował mi do całej tej opowieści. Wszytko mogłoby wydarzyć się na prawdę a tu nagle "pamiętnik fantasy". Myślałam że będzie pełnił inną bardziej wiarygodną rolę w tej historii.

Ciekawa historia warta przeczytania... Szczególnie wciągająca końcówka i trudno się było oderwać od książki 🙂 Jednak ten pamiętnik jakoś nie bardzo pasował mi do całej tej opowieści. Wszytko mogłoby wydarzyć się na prawdę a tu nagle "pamiętnik fantasy". Myślałam że będzie pełnił inną bardziej wiarygodną rolę w tej historii.

Świetnie napisane. Nie mogłam się oderwać.

Świetnie napisane. Nie mogłam się oderwać.

Początek jest w tym samym stopniu nijaki, by nie powiedzieć, nudnawy, co końcówka ekscytująca. Dlatego, nie zrażaj się narodzie, czytaj, a radość czytania stanie się Twoim udziałem.

Początek jest w tym samym stopniu nijaki, by nie powiedzieć, nudnawy, co końcówka ekscytująca. Dlatego, nie zrażaj się narodzie, czytaj, a radość czytania stanie się Twoim udziałem.

Polecam. Całkiem przyjemna

Polecam. Całkiem przyjemna

Chwyciła mnie i trzymała. Bardzo,bardzo tajemnicza.

Chwyciła mnie i trzymała. Bardzo,bardzo tajemnicza.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Książka na wakacje. Fajnie się zaczyna, ale niestety w trakcie rozczarowuję.

Książka na wakacje. Fajnie się zaczyna, ale niestety w trakcie rozczarowuję.