Pomijając absurdalne następstwa drobnej stłuczki w korku oraz stand-upowy styl, to powieść jest dość zgrabnie sklecona. Pewnie już nie sięgnę po książki Pani Ferenz, ale jestem pewien, że wielu się spodoba.

Pomijając absurdalne następstwa drobnej stłuczki w korku oraz stand-upowy styl, to powieść jest dość zgrabnie sklecona. Pewnie już nie sięgnę po książki Pani Ferenz, ale jestem pewien, że wielu się spodoba.

Jestem pozytywnie zaskoczona tą pozycją, naprawdę fajna komedia omyłek i dobrze napisana. Opis z okładki wyjątkowo się zgadza. Pomimo sporej ilości bohaterów i dość zawikłanej akcji nie gubiłam się, co jest u mnie niestety standardem w tego typu książkach.

Jestem pozytywnie zaskoczona tą pozycją, naprawdę fajna komedia omyłek i dobrze napisana. Opis z okładki wyjątkowo się zgadza. Pomimo sporej ilości bohaterów i dość zawikłanej akcji nie gubiłam się, co jest u mnie niestety standardem w tego typu książkach.

Komedia omyłek. Nadaje się na lekką lekturę wakacyjną. A czy jest śmieszna? Cóż najlepiej ocenić samodzielnie, mnie akurat nie rozmieszyła ani razu...

Komedia omyłek. Nadaje się na lekką lekturę wakacyjną. A czy jest śmieszna? Cóż najlepiej ocenić samodzielnie, mnie akurat nie rozmieszyła ani razu...

Komedia pomyłek :-) lekka, z humorem, pełna bohaterów - nieudaczników, których mimo ich niezdarności - bardzo łatwo polubić :-) cała historia dzieje się w 3 dni. Za to dni pełne wielu komediowych zwrotów akcji :-) Polecam, tak dla rozluźnienia 😉

Komedia pomyłek :-) lekka, z humorem, pełna bohaterów - nieudaczników, których mimo ich niezdarności - bardzo łatwo polubić :-) cała historia dzieje się w 3 dni. Za to dni pełne wielu komediowych zwrotów akcji :-) Polecam, tak dla rozluźnienia 😉

Historia komediowo-kryminalna, zbudowana na ciekawym pomyśle i co najważniejsze, bardzo dobrze (logicznie, ale również językowo i stylistycznie) napisana. Wciągająca, zabawna, emanująca pozytywną energią. To mógłby być scenariusz na film - oczywiście pod warunkiem dobrej realizacji tak, żeby nie zgubić tego błysku/pazura (ikry, jak kto woli),który ma książka.

Historia komediowo-kryminalna, zbudowana na ciekawym pomyśle i co najważniejsze, bardzo dobrze (logicznie, ale również językowo i stylistycznie) napisana. Wciągająca, zabawna, emanująca pozytywną energią. To mógłby być scenariusz na film - oczywiście pod warunkiem dobrej realizacji tak, żeby nie zgubić tego błysku/pazura (ikry, jak kto woli),który ma książka.

Dobrze napisana książka potrafi oderwać od zmartwień, szarej codzienności i otaczającej nas rzeczywistości. Nie raz mamy ochotę odciąć się od problemów, zapomnieć o nich na chwilę i przenieść się do świata wykreowanego przez autora lub autorkę.

"Szpital na perypetiach" Malwiny Ferenz jest jedną z takich lektur. Pewnego dnia kilka osób zostało poszkodowanych w wypadku. Trafiają na szpitalny oddział. Okazuje się, że bohaterów wiele ze sobą łączy. Ktoś ukrył skradzione diamenty. A na scenę wkracza ośmioletni, rezolutny Tadzio.

Dlaczego plan doskonały nie wypalił? Czy los zadrwił z bohaterów? I czy warto wierzyć w przypadki?

"Szpital na perypetiach" to komedia kryminalna, która rozgrywa się w malowniczym Wrocławiu. Dużo miejsca odgrywa w niej przypadek. Intryga została misternie utkana i świetnie pomyślana. Język jest sarkastyczny, czasem ironiczny, pełny świetnego humoru. Historia jest lekka, szalona, świeża i optymistyczna. Akcja płynie niczym wartka rzeka.

To lektura dla każdego z was. Fantastyczna zabawa murowana. Relaksuje i wprawia w dobry nastrój.

Kieszonkowe wydanie udało mi się kupić jakiś czas temu w Lidlu. A rozmiar książki pozwala zabrać ją ze sobą wszędzie.

Dobrze napisana książka potrafi oderwać od zmartwień, szarej codzienności i otaczającej nas rzeczywistości. Nie raz mamy ochotę odciąć się od problemów, zapomnieć o nich na chwilę i przenieść się do świata wykreowanego przez autora lub autorkę.

"Szpital na perypetiach" Malwiny Ferenz jest jedną z takich lektur. Pewnego dnia kilka osób zostało poszkodowanych w wypadku....

Ktoś trafnie napisał, że Autorka musi się bardziej postarać, by czytelnik rechotał publicznie.
Okładka urocza, pomysł niezły, ale forma.... Dość bezpłciowa, mało humoru, mocno nużąca. Ostatni rozdział to już właściwie przerzucanie kartek jak to się skończy.

Ktoś trafnie napisał, że Autorka musi się bardziej postarać, by czytelnik rechotał publicznie.
Okładka urocza, pomysł niezły, ale forma.... Dość bezpłciowa, mało humoru, mocno nużąca. Ostatni rozdział to już właściwie przerzucanie kartek jak to się skończy.

Dobry humor!

Dobry humor!

Nie da się tego czytać! Niewiarygodna, puste dialogi, postaci płaskie. A scena z wypróżnieniem... Ohyda. Ani to zabawne ani wartościowe.

Nie da się tego czytać! Niewiarygodna, puste dialogi, postaci płaskie. A scena z wypróżnieniem... Ohyda. Ani to zabawne ani wartościowe.

Lekka i z humorem, przyjemnie się czyta.

Lekka i z humorem, przyjemnie się czyta.