Jako pierwszy recenzent oznajmiam, że przeczytałam!
Ogólnie, ostrożnie podchodzę do niszowych autorów, ale akurat do tego podchodzę z sentymentem.

Książka składa się na opowiadania kolejnych członków rodziny Kruk. Opowieści są mroczniejsze niż w poprzedniej części (Uczeń Czarownicy),ale i bardziej dopracowane. Pojawia się też zarys głównego wroga całego rodu, więc fabuła zaczyna się spinać.
Mała Zosia i Dorotka najbardziej zapadły mi w pamięć i wzbudziły sympatię.
Oprócz Wilkołaków, Czarownic i Wampirów znajdziemy tu też osoby niemagiczne, które całkiem fajnie potrafią poradzić sobie w tym niebezpiecznym świecie. ;)

Język również zasługuje na pochwałę, poprawił się w stosunku do poprzednich pozycji autora.

Obydwie książki również przykuwają uwagę okładką, pięknie dopracowane!

Jako pierwszy recenzent oznajmiam, że przeczytałam!
Ogólnie, ostrożnie podchodzę do niszowych autorów, ale akurat do tego podchodzę z sentymentem.

Książka składa się na opowiadania kolejnych członków rodziny Kruk. Opowieści są mroczniejsze niż w poprzedniej części (Uczeń Czarownicy),ale i bardziej dopracowane. Pojawia się też zarys głównego wroga całego rodu, więc fabuła...