Masakra, powtórka z pierwszej części plus kupa niewykorzystanych pomysłów, rozpoczętych wątków które są zostawione w połowie. Świat tysiące lat do przodu a mimo to wciąż używane są klawiatury mechaniczne , stałe ekrany, silniki chemiczne i broń kinetyczna ? Idea badań genetycznych ekosfery potraktowana jak magiczne zaklęcia. Jakoś się to nie klei.
Dodatkowo wszędzie powtykane gramatyczne kwiatki "narożnik wierzy", "kontem oka", "zawcze" - dużo tego jest, aż oczy łzawią.

Masakra, powtórka z pierwszej części plus kupa niewykorzystanych pomysłów, rozpoczętych wątków które są zostawione w połowie. Świat tysiące lat do przodu a mimo to wciąż używane są klawiatury mechaniczne , stałe ekrany, silniki chemiczne i broń kinetyczna ? Idea badań genetycznych ekosfery potraktowana jak magiczne zaklęcia. Jakoś się to nie klei.
Dodatkowo wszędzie...

Rany, przez 1,5 miesiąca męczyłem dwa tomy Wojny i Pokoju (wolno mi to idzie,bo długo nie mogłem się wciągnąć) i postanowiłem resztę dokończyć symultanicznie czytając również inne książki, co by nie stać w miejscu. I w formie detoksu postanowiłem wziąć coś znacznie bardziej lekkostrawnego od Tołstoja. Pamiętam,że pierwszy "Szeregowiec" zachwycił mnie oryginalnym pomysłem na fabułę,natomiast skrytykowałem niedojrzały styl pisarski autora. Zwróciłem jednak uwagę na to,że autor jest młody i dopiero styl pisarski sobie wyrabia, także przymknąłem oko na to niedociągnięcie. Gdy zobaczyłem "Starszego szeregowca" w formie ebooka w cenie 10 złotych to nie mogłem przejść obok tego obojętnie ;) Cena naprawdę atrakcyjna,ale zastanawiałem się dlaczego aż tak tanio? Po przeczytaniu książki już wiem dlaczego. Fabuła dalej jest w miarę ciekawa,ale w miarę zagłębiania się w książkę, czytelnik ma złudzenie,że fabuła zamiast się rozwijać to stoi w miejscu. Styl pisarski autora niestety nie rozwinął się. Podobnie jak w poprzednim tomie, książka stoi dialogami i interakcją pomiędzy bohaterami,a kompletnie brakuje w niej opisów. Ja wiem,że niektórzy nie lubią opisów w stylu Mickiewicza czy Orzeszkowej,ale w tej książce mamy wrażenie,że oprócz bohaterów to nic w tym fantastycznym uniwersum nie istnieje. Nie wiemy jak wygląda baza Odwiecznych, baza Bezimiennego,bo opisy są bardzo szczątkowe i sterylne. W pewnym momencie zaczyna to drażnić. Tekst jest tak gęsty i zawalony myślami narratora,że mamy wrażenie, iż czytamy pracę konkursową jakiegoś licealisty na najlepsze opowiadanie sci-fi. Również uderzyło mnie to,że książka jest zbyt sielankowa. Czarnych charakterów prawie tam nie ma (Razguli jakoś nie jestem w stanie zaliczyć w poczet szwarc charakterów),a świetny motyw Bezimiennego został ograniczony do pozostawionego po nim laboratorium, w którym przeprowadzał dziwne eksperymenty na ludzkim DNA. Po oczach strasznie uderzają błędy edytorskie. Tylu literówek już dawno nigdzie nie widziałem. Podobnie drażni mnie wrzucanie zbyt wielu zdrobnień wyrazów: "To milusio", "Roślinki,pszczółki,zwierzątka," itp. Niestety, również od razu widać,że język książki jest odzwierciedleniem języka autora i jego pokolenia. Nie jest to język, którym zachwyciłby się profesor Miodek. W innych książkach czuć,że nawet slang jest napisany w wyższej formie,a tutaj język postaci i dialogi między nimi prowadzone, są chwilami strasznie irytujące. Ponadto motyw Dawida i Lucze stał się tak romansidłowo drażniący,że ledwo dawałem radę, gdy ta parka zostawała sama razem. Te fragmenty o ukochanej, wielkiej miłości i ich dzieciach brzmiały niemalże jak wspomnienia mokrego snu jakiegoś licealisty marzącego o dziewczynie. Serio. Aż się odechciewa dzieci robić,a wizja strzelania z kałacha do takich ludzi staje się szczególnie atrakcyjna w wyobraźni.Nie może być tak,że książka jest najciekawsza i najlepsza, tak jak to było w poprzedniej części oraz tej, na samym końcu,który staje się tzw. cliffhangerem zapowiadającym sequel. W "Szeregowcu" ostatni raport mówił o zaginięciu Dawida i fragment ten choć krótki to został napisany w bardzo interesujący sposób. Tu również mamy do czynienia z takim raportem, z którego wynika,że Dawid zostaje raniony przez jakiegoś nieokreślonego terrorystę. Domyślamy się z tego fragmentu również,że następna część prawdopodobnie wyjdzie pod nazwą "Starszy kapral",bo Dawid zasługuje po raz kolejny na awans. Świat stworzony przez autora jest naprawdę interesujący,ale mam nadzieję,że w następnej części wszystkie wymienione przeze mnie błędy zostaną skorygowane albo choć częściowo zniwelowane.Mimo wszystko na zachętę, oceniam książkę na 6/10 gwiazdek.

Rany, przez 1,5 miesiąca męczyłem dwa tomy Wojny i Pokoju (wolno mi to idzie,bo długo nie mogłem się wciągnąć) i postanowiłem resztę dokończyć symultanicznie czytając również inne książki, co by nie stać w miejscu. I w formie detoksu postanowiłem wziąć coś znacznie bardziej lekkostrawnego od Tołstoja. Pamiętam,że pierwszy "Szeregowiec" zachwycił mnie oryginalnym pomysłem na...

Ach jakoś nie mam serca do tej książki. Kilkukrotnie zbierałam się za jej przeczytanie ale początek mnie zniechęcił.

Dużo lepiej jednak dzieje się pod koniec. Samo polowanie na razgule i akcje z pasożytami określam na plus. Pomysł o Bezimiennym jest wyśmienity. Jednak uważam , że cały stworzony świat nie został w pełni wykorzystany.

Znając możliwości autora mogło być znacznie lepiej.

Naganne jest podejście korektora. Im dalej w książkę tym więcej błędów. Wstyd e-bookowo!

Ach jakoś nie mam serca do tej książki. Kilkukrotnie zbierałam się za jej przeczytanie ale początek mnie zniechęcił.

Dużo lepiej jednak dzieje się pod koniec. Samo polowanie na razgule i akcje z pasożytami określam na plus. Pomysł o Bezimiennym jest wyśmienity. Jednak uważam , że cały stworzony świat nie został w pełni wykorzystany.

Znając możliwości autora mogło być...

Dobra, może to slaby początek recenzji :P ale jaram się okładką (w ogóle okładkami z tej serii xD). Dobry grafik!
Co do książki to przyjemnie mi się ją czytało, nie żałuje poświęconego czasu, a przygody Dawida nabierają tępa :)... Nic tylko czekać na kolejne tomy xD

Dobra, może to slaby początek recenzji :P ale jaram się okładką (w ogóle okładkami z tej serii xD). Dobry grafik!
Co do książki to przyjemnie mi się ją czytało, nie żałuje poświęconego czasu, a przygody Dawida nabierają tępa :)... Nic tylko czekać na kolejne tomy xD