„Czynnikiem decydującym są spółgłoski. To one wyznaczają granicę dźwięku. Związek z erotyzmem jest tu oczywisty, widzieliśmy przecież, jak wyczulony na granicę jest eros i jak uwrażliwia na nie kochanków. Tak samo jak eros wydobywa na jaw granicę istot ludzkich i odległość między nimi, tak pisana spółgłoska narzuca granicę dźwiękom ludzkiej mowy i obstaje przy realności tej granicy, mimo, że jej źródłem jest czytająca i pisząca wyobraźnia.”
...
Coraz częściej siegam po eseistykę. Daje mi ona najwięcej satysfakcji, czuję, że mnie rozwija i mimo wielu trudności, z którymi się spotykam podczas jej poznawania jak np. trudność w zrozumieniu pewnych koncepcji, do których odnosi się osoba autorska lub koncepcji, które sama tworzy- nieustannie sięgam po nowe, interesujące mnie pozycje.
W końcu musiała nadejść pora na „Słodko-gorzkiego erosa”- debiutancki esej Anne Carson z 1986 r. w którym analizuje jak przedstawiano erosa, czyli miłość (a może brak, a może znajdowanie się w martwym punkcie?) w światowej literaturze.
To swoista egzegeza obfitująca w odniesienia do dzieł starożytnych Greków m.in. do Safony, Sofoklesa czy Platona, ale nie brak w niej również odniesień do twórczości nieco bardziej współczesnych postaci jak: Stendhal, Nietzsche, Kafka, czy Virginia Woolf.
Mam raczej pozytywne odczucia, z całą pewnością nie zrozumiałem wszystkiego, co zawarte jest w tej książce, bo mimo, że Carson posługuje się przystępnym, choć niepozbawionym zawiłości stylem, to zdarzały się momenty w których traciłem koncentrację.
Polecam szczególnie osobom zainteresowanym kulturą antyczną.

„Czynnikiem decydującym są spółgłoski. To one wyznaczają granicę dźwięku. Związek z erotyzmem jest tu oczywisty, widzieliśmy przecież, jak wyczulony na granicę jest eros i jak uwrażliwia na nie kochanków. Tak samo jak eros wydobywa na jaw granicę istot ludzkich i odległość między nimi, tak pisana spółgłoska narzuca granicę dźwiękom ludzkiej mowy i obstaje przy realności tej...

warto przeczytać (ale kto wam robi te okładki? toż to lata 90. były dwadzieścia lat temu)

warto przeczytać (ale kto wam robi te okładki? toż to lata 90. były dwadzieścia lat temu)

To pozycja zdecydowanie dla wybranych i wybrednych. Zwłaszcza pod względem wrażliwości na słowo i pochylanie się nad najdrobniejszym nawet niuansem przez nie niesionym. "Słodko - gorzki Eros" Anne Carson to rzecz całkowicie o miłości, lecz nie tej, jaką spotykamy we współczesnych powieściach, czy chociażby coraz rzadziej czytywanej poezji, ale raczej o jej pragnieniu, dążeniu do spełnienia, pogoni za nią - nieuchwytną i ulotną, a wszystko to w ujęciu jak najgłębiej popartym filozofią. Na dodatek najczęściej antyczną (stąd często pojawiający się na kartach eseju, chwilami małego traktatu filozoficznego, Sokrates, Platon ze swoim dziełem "Fajdros", czy Safona),z rzadka bowiem autorka wspiera swe rozważania wywodami współczesnych w temacie sztuki miłowania, jak choćby Sartre albo Foucault. Esej jest drobiazgową analizą symboliki i ukrytych metafor w poezji miłosnej antyki, a w zasadzie tej jej części, która dotyka erotyki, stąd obecność Erosa. Miesza się tu realność z grecką mitologią i filozoficznymi dywagacjami. Jedno nie ulega wątpliwości, dawno nie zdarzyło mi się czytać opracowania tak wnikliwie i detalicznie rozbierającego na najdrobniejsze czynniki elementu sztuki kochania jaką jest ta jej część pochodząca według Greków od Erosa. Zwłaszcza, gdy uzmysławiam sobie, że żyję w czasach, kiedy do spełnienia pragnienia erotycznego, zaspokojenia pożądania, zmierzamy na skróty, rzecz całą po drodze, kawałek po kawałku, trywializując. Inaczej, ten esej dobitnie mi stan dzisiejszego dyskursu o miłości i towarzyszącym jej erosie uzmysłowił. Esej Carson to tez znakomite dzieło na wyciszenie, pomyślenie i zbudowanie podstaw zachwytu nad filozofią kochania. Trudne w czytaniu, ale działa jak narkotyk. Jeśli tylko zaczniesz, mimo trudności w odbiorze trudno będzie ci się oderwać. Jak dla mnie - znakomite.

To pozycja zdecydowanie dla wybranych i wybrednych. Zwłaszcza pod względem wrażliwości na słowo i pochylanie się nad najdrobniejszym nawet niuansem przez nie niesionym. "Słodko - gorzki Eros" Anne Carson to rzecz całkowicie o miłości, lecz nie tej, jaką spotykamy we współczesnych powieściach, czy chociażby coraz rzadziej czytywanej poezji, ale raczej o jej pragnieniu,...

Tytuł eseju „Słodko – gorzki Eros” jednoznacznie wskazuje czytelnikowi temat rozważań autorki. Uważa się, ze Safona pierwsza użyła określenia „glukupikros” w stosunku do miłości. Anne Carson poszukuje wyjaśnienia zagadkowego określenia, rozpatrując erosa na wszelkie możliwe sposoby, przy czym droga poznawcza jest bardziej fascynująca od samych wniosków, gdyż obserwowanie rozwijającego się uczucia jest o wiele ciekawsze i pobudzające, niż poznanie przedmiotu badań i jego efektu końcowego. Pragnienie jest sprzecznym wewnętrznie stanem ciała i zmysłów, natomiast akt miłosny to mieszanie się. „Eros jest bękartem spłodzonym przez Dostatek z Biedą” - jak w „Uczcie” Platona mówi Diotyma.
Zatem eros to lęk, jak i pragnienie, a także zazdrość i niestabilność, co stanowi przedmiot rozważań autorki nad glukupikros.

Tytuł eseju „Słodko – gorzki Eros” jednoznacznie wskazuje czytelnikowi temat rozważań autorki. Uważa się, ze Safona pierwsza użyła określenia „glukupikros” w stosunku do miłości. Anne Carson poszukuje wyjaśnienia zagadkowego określenia, rozpatrując erosa na wszelkie możliwe sposoby, przy czym droga poznawcza jest bardziej fascynująca od samych wniosków, gdyż obserwowanie...