Do tej recenzji zbierałam się już od kilku dni i szczerze mówiąc, nawet teraz, gdy patrzę w ekran, nie do końca wiem, co mam napisać i w jaki sposób. Według opisu i opinii czytelniczek wiersze Adriana Johna Kenziego miały mnie zauroczyć i sprawić, że poczuję się piękna. Jakie naprawdę wrażenie wywarł na mnie zbiór poezji Dotykiem Opisana?

PORNOGRAFIA PISANA WIERSZEM
Tomik wraz z okładką liczy trzydzieści dwie strony. Po tak krótkiej pozycji oczekiwałam efektu wow, ale taki nie nastąpił. Autor mówił, że po lekturze tej publikacji kobiety twierdzą, że czują się piękne. Nie przeczę, że takie czytelniczki istnieją. Ja jednak mam zgoła inną opinię i nie jest to spowodowane brakiem doświadczenia, jak mógłby ktoś zasugerować. Jestem dorosłą kobietą, mającą pojęcie o życiu i niemałe doświadczenie w kwestii relacji damsko-męskich. I po lekturze tych wierszy nie poczułam się szczególnie wyjątkowa…

Jeśli chodzi o tematykę tomiku, do końca nie wiedziałam, czego dokładnie mogę się spodziewać. Opis na stronie autora jest jedynie fragmentem zbioru i nie zdradza zbyt wiele jego treści. Oczekiwałam czegoś bardziej romantycznego, stonowanie namiętnego czy też uczuciowego, a dostałam jedynie napisane liryką porno…

Wyuzdane opisy stosunków, w różnych konfiguracjach, bez problemu znajdę w każdej książce Blanki Lipińskiej. Podobnie jak Dotykiem Opisana nie wniosły one do mojego życia zbyt wiele. W zbiorze znajdziemy sceny seksu, również oralnego, zasłaniania oczu, wiązania i używania pejcza.

A kiedy lin już nie szarpiesz
Skazana na mą niełaskę
Batem cię smagnę aż wrzaśniesz

W żaden sposób nie chcę krytykować erotyków, jednak taki tekst powinien być wyraźnie oznaczony jako erotyczny bądź dla czytelników pełnoletnich. Tutaj takiej informacji mi zabrakło.

DOTYKIEM OPISANA – O STYLU SAMYM W SOBIE
Chciałabym nawiązać jeszcze do stylu autora i do budowy liryki. Pomijając treść, utwory są bardzo lekkie do czytania i rytmiczne, co naprawdę uwielbiam w wierszach. Może ze względu na to, że sama mam kłopot z ułożeniem do rymu chociaż dwóch zdań. Większość porównań i przenośni również jest niezła, chociaż co najmniej jedno z nich uważam odrobinę nie na miejscu, biorąc pod uwagę cel stworzenia utworu.

Ciało kobiety to nie burdel ze starymi firankami w oknach
Ciało kobiety to świątynia, którą należy czcić

Podsumowując, sam styl Adriana Johna Kenziego jest niczego sobie. Tomik szybko i stosunkowo płynnie się czyta, jednak zdecydowanie bliżej mu do liryki na pograniczu erotyku i pornografii niż romantycznej poezji, która wpłynie na Twoje emocje.

Dziękuję autorowi za udostępnienie egzemplarza do recenzji.

Do tej recenzji zbierałam się już od kilku dni i szczerze mówiąc, nawet teraz, gdy patrzę w ekran, nie do końca wiem, co mam napisać i w jaki sposób. Według opisu i opinii czytelniczek wiersze Adriana Johna Kenziego miały mnie zauroczyć i sprawić, że poczuję się piękna. Jakie naprawdę wrażenie wywarł na mnie zbiór poezji Dotykiem Opisana?

PORNOGRAFIA PISANA WIERSZEM
Tomik...