Wysłuchałem całej trylogii husyckiej i jestem pod ogromnym wrażeniem opowieści o Reynevanie i jego przyjaciołach. Mamy w tej książce wszystko: miłość, zdradę, pościgi i ucieczki, dużo wiedzy historycznej, i moc nadprzyrodzonych sił, a przede wszystkim klasyczną opowieści o walce dobra ze złem. Momentami trochę rozwlekłą, trochę statyczną, z zakończeniem, które mnie nie usatysfakcjonowało :), a i tak uroniłem łzę nad losem najsympatyczniejszej postaci w powieści.
Czytając Sapkowskiego przypomniałem sobie „Trzech muszkieterów” Dumasa i o tym, że kiedyś ubolewałem, że, chyba nie doczekam się podobnej opowieści w polskiej literaturze, nic tylko martyrologia i pokrzepienie serc. Sapkowski i jego trylogia jest potwierdzeniem, że można napisać dobrą powieść, gdzie bohaterowie nie wzdychają do przenajświętszej panienki i nie mają patriotycznych frazesów na ustach.
Wiedźmina próbowałem przeczytać jednak nie przypadł mi do gustu. Może za dużo fantasy? Ja wolę historie osadzone w rzeczywistości i okraszone magią niż odwrotnie. Trylogia trafiła w moje zainteresowania w dziesiątkę. Dodatkowo zachęciła do zainteresowania się historycznymi bohaterami czasów wojen husyckich, jak i samą herezją

Wysłuchałem całej trylogii husyckiej i jestem pod ogromnym wrażeniem opowieści o Reynevanie i jego przyjaciołach. Mamy w tej książce wszystko: miłość, zdradę, pościgi i ucieczki, dużo wiedzy historycznej, i moc nadprzyrodzonych sił, a przede wszystkim klasyczną opowieści o walce dobra ze złem. Momentami trochę rozwlekłą, trochę statyczną, z zakończeniem, które mnie nie...