Uwaga! Chciałabym Was ostrzec, że moja opinia może być spoilerem, ze względu na umieszczenie przeze mnie cytatu z zakończenia. Decyzja należy do Was, czy chcecie dalej czytać. :D
Książka pt.: "E.T. Przygody istoty pozaziemskiej na Ziemi" opowiada piękną historię przyjaźni chłopca z sędziwym botanikiem.
Pewnego razu E.T.- pozaziemski uczony- przyleciał na Ziemię, wraz z innymi naukowcami, Statkiem Kosmicznym, przypominającym wielką bombkę, za sprawą swojej jasnej poświaty. Jak zawsze podczas takiej podróży na Ziemię, którą odbywali oni raz na kilka tysięcy lat, mieli pobierać próbki nowych roślin, by powiększyć ich i tak już liczną i niezwykłą kolekcję, ale przede wszystkim, aby wzbogacić ich wiedzę. E.T. wiedział, że na następny raz będzie musiał jeszcze długo czekać, a przecież jest coś, co od zawsze chciał zrobić... Pomyślał więc, iż ma jeszcze wystarczająco czasu, by wrócić o wyznaczonej porze. Z polany, na której wszyscy się znajdowali, udał się w kierunku ludzkich domów. Po jakimś czasie zbliżył się do domu pewnej interesującej rodziny. Zajrzał do okna... ale to był błąd. Kiedy zorientował się, że powinien już wracać, popędził przed siebie, ile było sił w jego kaczkowatych nogach. Niestety, ludzie zdążyli się zorientować, że ktoś z innej planety jest na polanie, więc jeszcze chwilę musiał się kryć przed nimi. To spowodowało, że sędziwy naukowiec nie zdążył wrócić na czas i Statek odleciał bez niego. Długo rozpaczał i nawet zaczął siebie ganić za swoją ciekawość, ale to nic nie zmieniło. W takim razie, co mógł zrobić sam na innej planecie, której tak naprawdę dobrze nie znał? Powrócił do tego samego miejsca, które budziło w nim taką ciekawość i przez jakiś czas mieszkał na grządce, rozmawiając z roślinami, ponieważ bardzo dobrze znał ich język.
(...)
Mieszkając w schowku pod opieką dzieci Mary, rozwodniczki: Elliotta, Gertie, Michaela, czuł się całkiem szczęśliwy, ale nadal szukał sposobu, w jaki mógłby się skontaktować z innymi botanikami...
Elliott ma 10 lat, nigdy się niczym(pozytywnym)nie wyróżniał, ale pod wpływem przyjaźni z niewątpliwie niezwykłą postacią, jaką jest E.T., zmienił się na lepsze. Dzięki temu zyskał w oczach innych osób z jego najbliższego otoczenia.
Gertie chodzi dopiero do przedszkola, ale uważam, iż jest inteligentną dziewczynką. Pomogła E.T. w nauce ziemskiego języka, dając mu pudełko "Mów i czytaj".
Michael jest najstarszy z całej trójki rodzeństwa i stara się kierować zdrowym rozsądkiem, gdyż na początku miał pewne obawy związane z trzymaniem w domu istoty pozaziemskiej, ale ostatecznie dał się przekonać.
Do domu często przychodzi trzech chłopaków, żeby zagrać w ich ulubioną grę. Mówią na siebie "Smoki". Pierwszy z nich to Greg, który cały czas się ślini i uwielbia puszczać bańki z własnej śliny. Drugi ma na imię Steve. Charakteryzuje go częste mówienie o siostrach oraz to, że ma czapkę ze skrzydełkami, którymi co jakiś czas porusza. Jak pewnie już się domyśliliście, nie jest on jedynakiem i uważa, że wszystkie siostry są podstępne i w każdej chwili mogą zacząć kimś manipulować. Trzecim chłopakiem z całej paczki jest Tyler, który odznacza się swoim wysokim wzrostem. Razem tworzą wspaniałe trio i zdążyłam ich wszystkich bardzo polubić.
Nie wspomniałam jeszcze o Harvey'u- psie. Zaprzyjaźnił się z E.T., często bowiem "buszowali" w domu po nocach. Harvey chronił sędziwego botanika przed Mary, by nic nie zauważyła.
Wygląda na to, że to już wszyscy, ale w książce pojawił się jeszcze ktoś o przezwisku Keys(nazwany tak, ponieważ zawsze ma przy sobie klucze). Śledził on E.T., gdyż od dziecka pasjonowały go statki kosmiczne i bardzo chciał spełnić swoje marzenia, by zobaczyć chociaż jeden. Jak się potem okazało, nie były to niewinne marzenia, ponieważ postanowił, że gdy znajdzie E.T., będzie go badał, a w tym celu okłamywał i wykorzystywał innych ludzi.
E.T. nie będę już opisywała. Myślę, że pewnie każdy będzie chciał go ocenić w inny sposób niż ja. ;)
William Kotzwinkle nie wymyślił tej powieści sam, ale napisał ją w oparciu o bardzo znany film. Ja osobiście oglądałam go już dawno, ale pamiętam, jakie wywarł on na mnie wrażenie, więc zachęcam innych nie tylko do przeczytania tej lektury, ale i do obejrzenia filmu. ;)
Historia E.T. jest wzruszająca, w kilku miejscach zabawna- po prostu wspaniała! Niczego jej, wg mnie, nie brakuje. Aby Was do niej przekonać, postanowiłam, że umieszczę kilka z moich ulubionych fragmentów. :)
*Sytuacja, mająca miejsce podczas pamiętnego pościgu samochodowego:
" -Czy Elliott i Michael ukradli samochód?
-Tak, kochanie...
-Dlaczego nie zabrali mnie ze sobą?
-Bo jesteś za mała, żeby kraść samochody- rzekła Mary, pędząc ulicą.- Jak będziesz starsza, to co innego" :D
*Wzruszający fragment:
"E.T. szybko postawił Gertie. Wyciągnął do Elliotta rękę i rzekł: -Idziesz?
-Zostań- poprosił chłopiec.
Sędziwy podróżnik objął Elliotta i poczuł, że ogarnia go kosmiczna samotność, największa, jakiej kiedykolwiek doznał. Dotknął serca Elliotta i zrobił swymi palcami jakiś skomplikowany znak, żeby uwolnić chłopca z narkozy gwiazd.
-Będę tam- szepnął i czubek jego palca rozjarzył się tuż przy klatce piersiowej dziecka.
(...)
Wszedł w krąg zamglonego światła, trzymając w rękach doniczkę z geranium."
Mam nadzieję, że Was zachęciłam do przeczytania tej pełnej ciepła powieści i że w najbliższym czasie po nią sięgniecie. =)

Uwaga! Chciałabym Was ostrzec, że moja opinia może być spoilerem, ze względu na umieszczenie przeze mnie cytatu z zakończenia. Decyzja należy do Was, czy chcecie dalej czytać. :D
Książka pt.: "E.T. Przygody istoty pozaziemskiej na Ziemi" opowiada piękną historię przyjaźni chłopca z sędziwym botanikiem.
Pewnego razu E.T.- pozaziemski uczony- przyleciał na Ziemię, wraz z...