Na tle dorobku twórczego Zenona Skierskiego (1908-1961),autora kilkunastu powieści i zbiorów opowiadań, ,,Powstaną synowie ognia” stanowi pozycję najbardziej dojrzałą artystycznie i psychologicznie.
Jest to powieść mająca walory dokumentu, w której tło dramatycznej akcji komponowane jest z wielką dbałością o szczegóły — wierne faktom, topografii, nastroją i obyczajom.
Obiektywna i scalona prawda epicka o powstaniu warszawskim, atmosfera dni walki pokazana jest tu z umiarem, bez zbędnych uniesień i patosu, gdyż same tylko wydarzenia są zbyt wzniosłe i tragiczne.
Niezwykle plastyczna wizja walka na cmentarzu na Woli, zdobywanie Poczty Głównej i PAST-y, obrona domów, ruin, barykad i ulic Starówki — gryzący kurz i dym, upał i bezustanny huk, a tuż przed kapitulacją niezwykła cisza umierającego miasta stanowią obrazy niezapomniane i przemawiające do każdego czytelnika.
Na tym tle mocno zarysowane są sylwetki młodych powstańców. Dramaty ich są typowe, niejako symboliczne - towarzyszy im radość zwycięstwa i niedługo potem gorycz nieuchronnej klęski, zapał wielkich uniesień, męstwo niespotykane, poświęcenie i miłość do Ojczyzny i Miasta, a następnie znużenie i niewiara wobec ogromu zniszczeń i cierpień całej ludności, poczucie bezsilności i straszliwego osamotnienia. W ogniu walki dojrzewają oni bardzo szybko, zaledwie młodzieńczy, stają się bardzo dorośli — ich kryteria moralne ulegają z konieczności przeobrażeniom. Niemniej do ostatnich chwil życia pozostają czyści moralnie i przekonani o słuszności i celowości zajmowania takiej postawy i składania tak wielkiej ofiary z życia swojego i najbliższych — ofiary czynionej w imię wartości najwyższych.
Najwartościowsza młodzież polska, która do końca marzy o przyszłości i miłości ginie w Warszawie, gdzie ,,historia musiała się dopełnić bez względu na koszty”.