Czy łatwo przychodzi Wam dostosowywanie się do nowych warunków? Bohaterzy książki „Wyspa Słońca” musieli zrobić to z dnia na dzień, w wyniku rewolucji 1917 roku. Michaił Aleksandrowicz i jego żona Nina uciekając przed tłumem rozwścieczonych chłopów przeprowadzają się do N-ska. Muszą nauczyć się żyć w nowej, całkiem innej rzeczywistości, niż w tej, którą znali do tej pory.

Michaił i Nina są przykładem ludzi, którzy wbrew swojej woli są tylko małymi jednostkami w wielkiej machinie zmian politycznych w kraju. Ciężko im odnaleźć się w nowej, strasznej rzeczywistości, gdzie za każde nawet niewinne słowo można trafić do więzienia, a każdy nowy znajomy może okazać się funkcjonariuszem nowego porządku. Mieszkają w małym, obskurnym pokoiku z umywalką i próbują przetrwać każdy kolejny dzień. Nina pracuje w fabryce butów, a Michaił pisze powieści. Niestety nie może wydać ich pod swoim imieniem i nazwiskiem, więc całe zaszczyty odbiera jego „opiekun”, a Michaił otrzymuje nędzne wynagrodzenie za wydrukowanie swojej powieści w gazecie. Oczywiście musi także brać pod uwagę cenzurę, która przepuszcza teksty tylko zgodne z linią partii.

N-sk w tej historii jest symbolem wszystkich rosyjskich miast, które zostały objęte rewolucją, w których w jej wyniku zaszły zmiany hierarchii społecznej. Dawni panowie zostali zdegradowani i musieli nauczyć się żyć w nędznych warunkach, a część chłopów zaczęła dyktować prawa.

Przyznam, że „Wyspa Słońca” jest smutną i ciężką powieścią. Przez całą książkę czuję się strach, rozpacz, uczucie beznadziei, wszechobecny terror, a także przeświadczenie, że wspomnienia dawnej rzeczywistości, które utrzymują bohaterów przy życiu już nigdy nie powrócą. Jednak warto zapoznać się z tą książką, aby mieć pojęcie, co przeżywali ludzie w tamtych czasach.

współpraca reklamowa z wydawnictwem Skarpa Warszawska

Czy łatwo przychodzi Wam dostosowywanie się do nowych warunków? Bohaterzy książki „Wyspa Słońca” musieli zrobić to z dnia na dzień, w wyniku rewolucji 1917 roku. Michaił Aleksandrowicz i jego żona Nina uciekając przed tłumem rozwścieczonych chłopów przeprowadzają się do N-ska. Muszą nauczyć się żyć w nowej, całkiem innej rzeczywistości, niż w tej, którą znali do tej pory....

Bardzo dobrze wiecie, że nieczęsto sięgam po książki o tematyce historycznej. Staram się wychodzić ze swojej strefy komfortu i w tym przypadku absolutnie nie żałuję, że zdecydowałam się na lekturę "Wyspy słońca". Michaił Aleksandrowicz stara się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Świat który znał, przestał istnieć, a on zmuszony jest do szybkiej nauki nowych realiów oraz tłamszenia własnych przekonań i intelektu. Jedyną ucieczką dla niego jest obecna we wspomnieniach Wyspa, która przywołuje miłe wspomnienia z czasów dzieciństwa oraz beztroski.
"Wyspa słońca" to lektura, która porusza trudną tematykę. Trochę się jej obawiałam, myślałam, że nie podołam, jednak nie żałuję czasu, jaki poświęciłam na lekturę. Książkę czyta się bardzo szybko, z zaangażowaniem i zainteresowaniem. Autorka potrafi wzbudzić w czytelniku ciekawość oraz współodczuwanie emocji wraz z bohaterami. Podczas lektury, nawet nie wiedziałam, kiedy zbliżałam się do końca tej historii.
W książce przeważają barwne opisy oraz rozważania filozoficzne, jednak nie nudziłam się ani przez moment. Michaił to bardzo ciekawa postać, którą czytelnik poznaje z każdą stroną coraz lepiej, jednak nie do końca jest to całkowite poznanie i zrozumienie bohatera. Autorka barwnie przedstawia codzienne realia życia różnych warstw społecznych, różnice jakie ich dzielą oraz jak ważne dla życia są odpowiednie "znajomości". Ogromnym plusem jest sposób, w jaki autorka maluje przed czytelnikiem świat po rewolucji 1917 roku. Jej opisy są bardzo plastyczne, dzięki czemu czytelnik nie ma problemu z odtworzeniem w swojej wyobraźni przedstawianych obrazów. Poznajemy niewielki wycinek nowej rzeczywistości, w jakiej przyszło żyć głównym bohaterom, jednak dostarcza nam on bardzo wielu informacji.
Akcja niesie ze sobą wiele zaskoczeń. Podobało mi się to, że nie mogłam do końca przewidzieć, w jakim kierunku rozwinie się historia oraz jak autorka poprowadzi poszczególne wątki. "Wyspa słońca" zrobiła na mnie duże, pozytywne wrażenie. Wiem, że niejednokrotnie wrócę do lektury książek autorki. Cieszę się, że zdecydowałam się na przeczytanie "Wyspy słońca" i mam nadzieję, że każdy z nas ma w pamięci miejsce, które przywołane daje mu poczucie szczęścia, bezpieczeństwa, beztroski i równowagi.

Bardzo dobrze wiecie, że nieczęsto sięgam po książki o tematyce historycznej. Staram się wychodzić ze swojej strefy komfortu i w tym przypadku absolutnie nie żałuję, że zdecydowałam się na lekturę "Wyspy słońca". Michaił Aleksandrowicz stara się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Świat który znał, przestał istnieć, a on zmuszony jest do szybkiej nauki nowych realiów oraz...

Są miejsca, które nie mają nazwy.

Do jednego z nich przeprowadza się Michaił Aleksandrowicz wraz z żoną Niną. Nie robią jednak tego z własnej woli.

Sztorm wywołany przez rewolucję 1917 roku powoli cichnie, nastaje nowy, nieznany porządek.
Zniszczony rewolucyjną pożogą stary świat istnieje już tylko we wspomnieniach. Wokół nich na co dzień szaleje chaos, kipi przemoc. Sąsiedzi, znajomi, krewni znikają bez śladu, a każde pukanie do drzwi wywołuje dreszcz.

————

„Wyspa słońca” to historyczna powieść obyczajowa z bardzo dużą dozą smutku.

Autorka przenosi nas do czasów tuż po rewolucji 1917 roku w Rosji. Trafiamy do N-ska, miejscowości jakich wiele.

Na główny plan wysuwa się pisarz Michaił Aleksandrowicz, który swoje dzieła musi wpasowywać w panującą ideologię. Jego wydawca wydaje je pod swoim nazwiskiem a Michaił dostaje za swoje teksty marne grosze. Jego żona jest pracownikiem fabryki obuwniczej. W „starym” życiu była służącą w jego rodzinnym domu.

Oboje oddalili się od siebie po tym jak Nina straciła ciążę. Jednak zupełnie odmiennie przeżywają tą stratę.

Książka jest naszprycowana emocjami, głównie strachem i obawą przed kolejnym dniem. Tym czy nikt nie zapuka do naszych drzwi, czy wychodząc z domu do niego wrócimy bądź czy będziemy mieli jutro co włożyć do garnka. Ludziom brakuje nadziei na lepsze jutro, więc uczą się trwać w tym pełnym smutku i ciemności świecie.

Rzeczy, które wcześniej były dla bohaterów codziennością, teraz są luksusem. Czytając scenę, w której Michaił wchodzi do kawiarni i pozwala sobie na zakup ciepłej drożdżówki z filiżanką do połowy wypełnioną niesłodzoną herbatą (na tyle go stać) i powraca myślami do czasów dzieciństwa, beztroski - trudno się nie wzruszyć.

Niebywałe. Ile razy historia musi się powtórzyć, żebyśmy wyciągnęli z niej wnioski?

Sama końcówka jest niezwykle smutna. Poruszająca.

Są miejsca, które nie mają nazwy.

Do jednego z nich przeprowadza się Michaił Aleksandrowicz wraz z żoną Niną. Nie robią jednak tego z własnej woli.

Sztorm wywołany przez rewolucję 1917 roku powoli cichnie, nastaje nowy, nieznany porządek.
Zniszczony rewolucyjną pożogą stary świat istnieje już tylko we wspomnieniach. Wokół nich na co dzień szaleje chaos, kipi przemoc....

"Wyspa słońca" to powieść, która przenosi czytelnika do Rosji w okresie po rewolucji październikowej. Główny bohater, Michaił Aleksandrowicz, jest zmuszony do opuszczenia swojego dawnego życia i osiedlenia się w małym miasteczku N-sku, gdzie musi zmierzyć się z nową rzeczywistością. W tle rozgrywają się dramatyczne wydarzenia, takie jak wojna domowa, kolektywizacja, wielki głód, czystki stalinowskie. Michaił próbuje zachować swoją tożsamość i godność w świecie pełnym przemocy, strachu i zdrady.

Autorka dobrze oddała klimat tamtej epoki, pokazała ludzkie słabości. Poruszyła trudne tematy, takie jak moralne dylematy, zdrada, miłość, śmierć i wiara. "Wyspa słońca" to książka, która porusza, wzrusza i skłania do refleksji nad sensem życia i historii.

Zapraszam do lektury.

"Wyspa słońca" to powieść, która przenosi czytelnika do Rosji w okresie po rewolucji październikowej. Główny bohater, Michaił Aleksandrowicz, jest zmuszony do opuszczenia swojego dawnego życia i osiedlenia się w małym miasteczku N-sku, gdzie musi zmierzyć się z nową rzeczywistością. W tle rozgrywają się dramatyczne wydarzenia, takie jak wojna domowa, kolektywizacja, wielki...

Ewa Salwin zabiera czytelnika w podróż do tajemniczego miejsca, które jest świadkiem wielu wydarzeń. W tej opowieści spotykamy Michaiła Aleksandrowicza, który wraz ze swoją żoną przenosi się do N-ska, miasta pozbawionego stabilności w wyniku rewolucji w roku 1917.

Chaos rewolucji powoli słabnie, ustępując miejsca nowemu, nieznanemu porządkowi. Stary świat został zniszczony, choć nadal jest żywy we wspomnieniach bohaterów. Codzienność okraszona jest chaosem i przemocą, a każdy dzień przynosi nowe wyzwania i niebezpieczeństwa. Ludzie znikają bez śladu, a życie staje się niepewne i groźne.

Jedynym schronieniem przed terrorem i bezładem jest mała wyspa słońca, którą bohaterowie noszą w swoich wspomnieniach. Jest to symbol starego, bezpiecznego świata, który ocalał na tle burzliwego oceanu historii, pełnego goryczy, smutku i beznadziei.

W N-sku bohaterowie muszą nauczyć się żyć na nowo, zbudować chociaż cząstkę normalności. Autorka w sposób sugestywny kreśli obraz ludzi, którzy nieustannie muszą walczyć z systemem, który może ich z łatwością złamać.

Ewa Salwin w swojej powieści „Wyspa Słońca” udowadnia, że można poruszać trudne tematy, jednocześnie posługując się lekkim i przystępnym stylem pisania. Pomimo głębokiej tematyki, która dotyka trudnych realiów rewolucji i chaosu społecznego, autorka potrafi przedstawić historię w sposób, który nie przytłacza czytelnika, ale wręcz zaprasza do odkrywania kolejnych aspektów narracji.

Poruszane tutaj tematy są wielowymiarowe i skłaniają czytelnika do refleksji nad sensem podejmowanych działań i wydarzeń, które mają miejsce.
Dla niektórych ta książka może być trudna w odbiorze. Zawiera dużo przemyśleń i rozważań światopoglądowych.

Autorka „Wyspie Słońca” przedstawia nie tylko historię bohaterów, ale również głębokiej symboliki i uniwersalnych tematów, takich jak walka o przetrwanie, konieczność adaptacji do zmieniających się warunków oraz dążenie do odnalezienia sensu w bezsensownym chaosie. To powieść, która skłania do refleksji nad naturą człowieka i jego zdolnością do przetrwania w obliczu przeciwności losu.

Ewa Salwin zabiera czytelnika w podróż do tajemniczego miejsca, które jest świadkiem wielu wydarzeń. W tej opowieści spotykamy Michaiła Aleksandrowicza, który wraz ze swoją żoną przenosi się do N-ska, miasta pozbawionego stabilności w wyniku rewolucji w roku 1917.

Chaos rewolucji powoli słabnie, ustępując miejsca nowemu, nieznanemu porządkowi. Stary świat został...

🔥🔥🔥RECENZJA 🔥🔥🔥

Michaił Aleksandrowicz wraz ze swoją małżonką Niną starają się odnaleźć w nowej porewolucyjnej rzeczywistości. Co niestety nie jest łatwe. On jako początkujący pisarz nie może niestety pisać o tym, o czym by pragnął. Musi dostosować się do panujących czasów i przestrzegać cenzury. Nina jako była pokojówka aktualnie pracuje w fabryce utrzymując siebie I męża. Po stracie dziecka oddalili się od siebie i każdego dnia zmagają się z problemami, głodem oraz brakiem pieniędzy. Między nimi dochodzi do coraz częstszych kłótni.

Czy uda im się odzyskać spokój i odnaleźć w nowej rzeczywistości? Czy Michaił spełni się jako pisarz? Czy ich małżeństwo przetrwa te ciężkie czasy?

,,Wyspa słońca" jest to książka bardzo wymagająca. Gdyż czytając ją musicie poświęcić jej sto procent swojej uwagi aby nie zagubić się między stronami książki. Towarzyszymy bohaterom w tych ciężkich czasach gdzie praktycznie każdy dzień jest walką o przetrwanie a nawet o własne życie. Z przykrością muszę stwierdzić że mnie osobiście ta książka do końca nie porwała choć czytało się ją naprawdę z przyjemnością. Jednak fani książek z historią w tle będą zachwyceni w związku z tym zachęcam do sięgnięcia po tą książkę😉
Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję wydawnictwu @skarpawarszawska 😘😘

#książkoholiczka #ksiazka #bookstagram #recenzent #recenzja #wyspasłońca #skarpawarszawska #współpraca #współpracabarterowa #ciężkieczasy #walkaolepszejutro #wartoprzeczytać #wymagajace #czytanieuzależnia #książkoholiczka

🔥🔥🔥RECENZJA 🔥🔥🔥

Michaił Aleksandrowicz wraz ze swoją małżonką Niną starają się odnaleźć w nowej porewolucyjnej rzeczywistości. Co niestety nie jest łatwe. On jako początkujący pisarz nie może niestety pisać o tym, o czym by pragnął. Musi dostosować się do panujących czasów i przestrzegać cenzury. Nina jako była pokojówka aktualnie pracuje w fabryce utrzymując siebie I...

Czy chcielibyście zamieszkać na wyspie?

Są miejsca, które nie mają nazwy. Do jednego z nich trafia Michaił Aleksandrowicz – przeprowadza się wraz z żoną do N-ska nie z własnej woli, ale z konieczności. Sztorm, wywołany przez rewolucję 1917 roku, powoli cichnie, nastaje nowy, nieznany dotąd porządek. Zniszczony rewolucyjną pożogą stary świat istnieje już tylko we wspomnieniach bohaterów. Wokół nich na co dzień szaleje chaos, kipi przemoc. Sąsiedzi, znajomi i krewni znikają bez śladu, a każdy list, każde pukanie do drzwi wywołuje dreszcz. Jedynym, co można ukryć przed wszechobecnym terrorem, są wspomnienia starego świata – mała wyspa słońca na wzburzonym oceanie historii pełnej goryczy, smutku i beznadziei.

Książka, która pozornie może wydawać się o miłości. Lekka, przyjemna i dająca spokój. Niestety taka nie jest. Książka pełna tajemnic, przy której aromat herbaty przenosi nas w głąb Rosji. Krótkie urwane zdania wprowadzają nerwową atmosferę. Trzeba być czujnym, aby nie umknęło nic ważnego. Trzeba czytać między wierszami.

Nie jest to łatwa książka, bo wydarzenia historyczne są tylko tłem. Najważniejsze są emocje, które otulają czytelnika z każdej strony. Niezależnie od czasów, w których przyszło nam istnieć tak samo cierpimy po stracie, tak samo chcemy kochać, tak samo chcemy czuć, że żyjemy. Tak samo szukamy miejsca, w którym chcielibyśmy ukryć się przed światem. Wymaga zaangażowania, skupienia. To na pewno wyjście z czytelniczej strefy komfortu. Ale warto!

Czy chcielibyście zamieszkać na wyspie?

Są miejsca, które nie mają nazwy. Do jednego z nich trafia Michaił Aleksandrowicz – przeprowadza się wraz z żoną do N-ska nie z własnej woli, ale z konieczności. Sztorm, wywołany przez rewolucję 1917 roku, powoli cichnie, nastaje nowy, nieznany dotąd porządek. Zniszczony rewolucyjną pożogą stary świat istnieje już tylko we...

"Wyspa słońca" to powieść historyczna. Cofamy się do czasów rewolucji 1917 roku, po której świat nie wygląda tak samo.

W historii poznajemy małżeństwo, które chce zacząć od nowa, w innym miejscu, tzw. N-ska. On, Michaił Aleksandrowicz, to młody pisarz, który niestety nie może tworzyć według własnej myśli. Jego dzieła muszą wpasować się w panującą cenzurę i ideologię. Ona, Nina, zagubiona kobieta, wcześniej służąca, teraz pracownica fabryki.

Oboje żyją ze stratą w sercu, po utracie ciąży. Każdy z nich, na swój sposób przeżywa ten ból. Ponadto, muszą nauczyć się żyć w rzeczywistości porewolucyjnej, którą ogarnia przemoc oraz chaos.

Mimo, że w książce czuć atmosferę początku wieku XX i sposób wysławiania się z tych czasów (do którego również trzeba się przyzwyczaić),to jednak nie same wydarzenia, a emocje bohaterów, są w tej opowieści kluczowe. Postacie zmagają się ze strachem i obawą o kolejny dzień. Widzimy, jak różne potrafią być ich postawy, od akceptacji po bunt.

Książka to niewątpliwie pozycja dla fanów powieści, w której emocje grają główną rolę. Historia, przenosząc nas lata wstecz, do innej rzeczywistości, skłania do myślenia oraz refleksji.

"Wyspa słońca" to powieść historyczna. Cofamy się do czasów rewolucji 1917 roku, po której świat nie wygląda tak samo.

W historii poznajemy małżeństwo, które chce zacząć od nowa, w innym miejscu, tzw. N-ska. On, Michaił Aleksandrowicz, to młody pisarz, który niestety nie może tworzyć według własnej myśli. Jego dzieła muszą wpasować się w panującą cenzurę i ideologię. Ona,...

Rewolucja, której wybuch miał miejsce w 1917 roku, znacząco wpłynęła na życie wielu ludzi.
Jednym z nich jest Michaił Aleksandrowicz, który został zmuszony do opuszczenia swoich rodzinnych stron wraz z żoną i musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Coś co kiedyś było mu tak dobrze znane, znikło bezpowrotnie.
Aleksandrowicz straciwszy w czasie rewolucji wszystkie swoje dobra, trudni się jako pisarz, co jednak nie pozwala mu na publikację każdej treści, zważywszy na panującą cenzurę.
Mężczyzna musi dostosować się do obecnych porządków, a nawet poniżać się przed wysoko postawionymi obywatelami, aby mógł dożyć następnego dnia.
Pod rządami obecnej władzy każde pukanie do drzwi, czy przypadkowe spotkanie sąsiada, wywołuje strach wśród mieszkańców.
Zawarte w książce wydarzenia ukazują trudności z jakimi musieli zmierzyć się bohaterowie, po nastaniu nowej władzy, co wymagało od nich nie lada wysiłku.
Niegdyś Ci, którzy piastowali wysokie stanowiska, musieli ukrywać się pod innym nazwiskiem, co przynajmniej gwarantowało im przeżycie.
Jeśli lubicie powieści z tłem historycznym, a w szczególności te dotyczące rewolucji z 1917 roku, ta książka będzie idealna dla Was.

Rewolucja, której wybuch miał miejsce w 1917 roku, znacząco wpłynęła na życie wielu ludzi.
Jednym z nich jest Michaił Aleksandrowicz, który został zmuszony do opuszczenia swoich rodzinnych stron wraz z żoną i musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Coś co kiedyś było mu tak dobrze znane, znikło bezpowrotnie.
Aleksandrowicz straciwszy w czasie rewolucji wszystkie swoje...

Dwóch nieodłącznych towarzyszy z czasów burzliwej historii Rosji po Rewolucji 1917 roku: książka pełna tajemnic i filiżanka gorącej herbaty, której aromat przenosi nas w głąb minionych epok.

Delikatna porcelana trafia w ręce ploretariatu.

Michaił Aleksandrowicz przeprowadza się do miasta jakich wiele. Mieszka z żoną, przestrzeń którą zajmują mieści się dosłownie tylko w czterech ścianach. On jest pisarzem, pisać musi pod dyktando nowej władzy, ale nawet to nie gwarantuje, że zostanie wydany. Żeby dostać zaliczkę musi się poniżać, płaszczyć, a przy tym mocno uważać na słowa. Po wprowadzeniu nowego porządku Michaił stracił wszystko, rodzinę, nazwisko, dom, majątek. Ona, Nina: kiedyś służąca jego rodziny, teraz żona, pracuje w fabryce, próbuje zrozumieć swojego męża, ale między nimi jest coś co skutecznie blokuje bliskość.

Przez początek trzeba przebrnąć, przestawić się na styl, który przenosi nas do Rosji. Krótkie, urywane zdania podsycają nerwową atmosferę. Cały czas trzeba zachować czujność. Trzeba też czytać między wierszami.

Nie bójcie się tematów historycznych, bo są one tutaj tłem. Nie znajdziecie tutaj faktów czy postaci rzeczywistych, ale ludzi, których historia wciągnęła w swoje koło. Nie zaznają spokoju jeśli nie znajdą w swoim wnętrzu bezpiecznej przystani. Niezależnie od czasów, w których przyszło nam istnieć tak samo cierpimy po stracie, tak samo chcemy kochać, tak samo chcemy czuć, że żyjemy. Tak samo szukamy miejsca, w którym chcielibyśmy ukryć się przed światem.

Nie jest to książka łatwa w odbiorze, bo głównie skupia się na emocjach, które targają bohaterami. Wymaga zaangażowania, skupienia. To na pewno wyjście z czytelniczej strefy komfortu. Ale warto!

Dwóch nieodłącznych towarzyszy z czasów burzliwej historii Rosji po Rewolucji 1917 roku: książka pełna tajemnic i filiżanka gorącej herbaty, której aromat przenosi nas w głąb minionych epok.

Delikatna porcelana trafia w ręce ploretariatu.

Michaił Aleksandrowicz przeprowadza się do miasta jakich wiele. Mieszka z żoną, przestrzeń którą zajmują mieści się dosłownie tylko w...