Warto być przyzwoitym

Warto być przyzwoitym

⬇️
W naszych czasach nie do pomyślenia jest aby 8 letnie dziecko wysłać same na rynek a ta książka opowiada o wędrówce dwóch chłopców 8 i 12 letniego z Francji do USA. Spędzają wiele miesięcy w drodze i mają wprost prze ogromne szczęście, że udaje im się ujść z życiem. Wiele osób poświęca swoje życie aby oni mogli żyć. Bardzo podziwiam aczkolwiek z lekka nie dowierzam. Nie będę się rozpisywać. Zdecydowanie bardziej podobała mi się kołysanka autora.
⬇️

⬇️
W naszych czasach nie do pomyślenia jest aby 8 letnie dziecko wysłać same na rynek a ta książka opowiada o wędrówce dwóch chłopców 8 i 12 letniego z Francji do USA. Spędzają wiele miesięcy w drodze i mają wprost prze ogromne szczęście, że udaje im się ujść z życiem. Wiele osób poświęca swoje życie aby oni mogli żyć. Bardzo podziwiam aczkolwiek z lekka nie dowierzam. Nie...

Czytając tą książkę myślałam, że to książka oparta na faktach historia braci ale to fikcja literacka oparta na faktach, dobrze się czytało i dobrze ,że ludzi dobrej woli jest więcej i dzięki temu śeiat no zginie

Czytając tą książkę myślałam, że to książka oparta na faktach historia braci ale to fikcja literacka oparta na faktach, dobrze się czytało i dobrze ,że ludzi dobrej woli jest więcej i dzięki temu śeiat no zginie

Dzieci Żółtej gwiazdy to historia dwóch niemieckich żydów, braci Stein – dwunastoletni Jacob i siedmioletni Moise. Rodzice chłopców uciekli z ojczyzny przed nazistami i wyruszyli w dalszą podróż w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia, obiecując, że gdy tylko takie znajdą, sprowadzą braci do siebie. Chłopcy pozostają w Paryżu pod opieką ciotki. Gdy w stolicy Francji ma miejsce obława, trafiają do welodromu, chłopcy zdają sobie sprawę z tego, że muszą wziąć sprawy we własne ręce. Cudem udaje im się uciec z ogromnego budynku, a droga, jaką postanawiają pokonać, ma przybliżyć ich do rodziców. Z pomocą przychodzą im liczni ludzie – znajomi rodziny, duchowni, czy osoby, które z dobroci serca chcą pomóc uciekinierom.

Dzieci Żółtej gwiazdy to historia dwóch niemieckich żydów, braci Stein – dwunastoletni Jacob i siedmioletni Moise. Rodzice chłopców uciekli z ojczyzny przed nazistami i wyruszyli w dalszą podróż w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia, obiecując, że gdy tylko takie znajdą, sprowadzą braci do siebie. Chłopcy pozostają w Paryżu pod opieką ciotki. Gdy w stolicy Francji ma...

Le Chambon-sur-Lignon. Francuskie miasto - bohater. W czasie wojny światowej było miejscem schronienia Żydów uciekających przed nazistami. Mieszkańcy ryzykowali swoje życie, aby ukryć Żydów przed zesłaniem do obozów zagłady, przechowywali ich, utrzymywali przy życiu, dostarczyli sfałszowane dowody i kartki żywnościowe, a potem pomagali w przedostaniu się przez granicę do neutralnej Szwajcarii. Szacuje się, że uratowali od pewnej śmierci kilka tysięcy osób. Wielu z obywateli Chambon-sur-Lignon przypłaciło to życiem. Za swój humanitarny czyn i odwagę całe miasto zostało uhonorowane przez rząd Izraela medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Nie wiedziałam, teraz wiem. I ten wątek jest dla mnie mocą książki. Dziękuję Panie Autorze.

Niestety fabuła i główne postaci zupełnie mnie nie przekonują. Dwóch małych żydowskich chłopców, którzy mówią językiem dorosłych, zachowują się jak dojrzali młodzieńcy i wcale ich nie polubiłam. Ruszają w świat daleki na poszukiwanie rodziców, przeżywają zupełnie niewiarygodne przygody, wokół podobno szaleje wojna, a im nawet włos … Zresztą ja tej wojny nie czuję. A ponieważ powieść jest od początku przewidywalna, to od razu wiadomo jak się skończy. Znajdą mamę i tatę, czy też może dla odmiany znajdą?

„Kołysanka z Auschwitz” tego samego autora była poruszająca i czarowna. Tutaj się nie udało. A może to jest po prostu powieść dla młodzieży? Albo ja się za dużo książek o tematyce wojennej naczytałam i wydziwiam?

Le Chambon-sur-Lignon. Francuskie miasto - bohater. W czasie wojny światowej było miejscem schronienia Żydów uciekających przed nazistami. Mieszkańcy ryzykowali swoje życie, aby ukryć Żydów przed zesłaniem do obozów zagłady, przechowywali ich, utrzymywali przy życiu, dostarczyli sfałszowane dowody i kartki żywnościowe, a potem pomagali w przedostaniu się przez granicę do...

Książka porusza temat prześladowania społeczności żydowskiej w czasach II wojny światowej na terenie Francji. Fabuła osnuta jest wokół fikcyjnej historii dwóch braci 8-letniego Moise i 12-letniego Jacoba, który po rozłączeniu z rodzicami przemierzają pół świata by ich odnaleźć. Może to zabrzmieć jak fabuła książki przygodowej i momentami rzeczywiście taka forma przeważała. Autor chciał przede wszystkim opowiedzieć o utraconym w tych niebezpiecznych czasach dzieciństwie, ale również pokazał wielu ludzi gotowych narazić własne życie dla uratowania chłopców. Piękna idea, bardzo poruszający temat, ale książka stylistycznie podana w sposób zbyt patetyczny. Dialogi naszpikowane eufemizmami i górnolotnymi przesłaniami. Zupełnie nie pasowały do bohaterów: dzieci, tudzież prostych ludzi im pomagających, wygłaszających kwestie, których nie powstydziłby się niejeden literat czy filozof.
Brakowało mi również klimatu wojny w tej powieści, co kłóciło się z przesłaniem i tematem książki. Wydaje mi się, że autor chciał koniecznie wspomnieć o mieszkańcach Le Chambon-sur-Lignon i chyba lepiej by to zrobił ujmując wszystkie fakty w formie reportażu z wplecionymi weń kilkoma historiami.
Przyznam, że czytało się szybko, jednak całość odebrałam jako dość bezbarwną i mocno spłyconą opowieść bez charakteru i emocji, Niektóre wydarzenia zdawały się być nieco naciągane i nieprawdopodobne, ale nie w sposób, o którym pisze się jako o szczęściu w nieszczęściu ale raczej o czystej abstrakcji. Tego kompletnie nie kupuję.
Polecam młodszym czytelnikom.

Książka porusza temat prześladowania społeczności żydowskiej w czasach II wojny światowej na terenie Francji. Fabuła osnuta jest wokół fikcyjnej historii dwóch braci 8-letniego Moise i 12-letniego Jacoba, który po rozłączeniu z rodzicami przemierzają pół świata by ich odnaleźć. Może to zabrzmieć jak fabuła książki przygodowej i momentami rzeczywiście taka forma przeważała....

„ Najgorszym przyjacielem prawdy jest milczenie, najgorszym kłamstwem świata to, że zwykli ludzie nie mogą nic zrobić przeciwko tyranii.” (str.80)

Jest to piękna, poruszająca historia małych żydowskich chłopców zostawionych pod opieką ciotki w Paryżu w czasie II Wojny Światowej. Rodzice musieli szukać bezpiecznej kryjówki. Bracia są postaciami fikcyjnymi, lecz wiele wydarzeń w których brali udział to prawda historyczna, jak również osoby, które spotkały podczas swojej długiej i męczącej podróży.

Chłopcy zostali złapani podczas łapanki i uwięzieni w welodromie zimowym. Zamknięto tu tysiące Żydów cierpiących z głodu, pragnienia, upału i strachu. Na chłopców czyhało wiele niebezpieczeństw. Wykazali się niezwykłym hartem ducha, odwagą i pomysłowością, dzięki czemu udało im się wyjść na wolność. Starszy 11-letni Jacob był bardzo odpowiedzialny, opiekował się 6-letnim braciszkiem. Mimo młodego wieku wykazał się rozsądkiem i przemyślanymi decyzjami. Dowiadują się, że rodzice postanowili udać się do Argentyny i podejmują decyzję o odszukaniu ich.

Udają się w podróż, która obfitowała w wiele niebezpieczeństw, niespodzianek, ale też strachu i miłych doznań. Poznawali nowy, nieznany dotąd świat i ludzi różnie do nich nastawionych. Spotkali wielu życzliwych ludzi, którzy im pomagali często z narażeniem życia, bo za udzielanie pomocy Żydom groziła wywózka do obozu.

Wszędzie czyhało na nich zagrożenie. Każda chwila była niepewna. Nie mogli przewidzieć co ich spotka i jak zakończy się ich podróż. Pozostawała nadzieja, której się trzymali, wierząc, że wszystko zakończy się dobrze. Nadzieja i wiara trzymała ich przy życiu. Mieli też momenty zwątpienia, lecz z pomocą innych dzielnie parli naprzód. Dużo przeszli, wydorośleli. Ta podróż bardzo ich zmieniła. Ich cierpliwość wiele razy była wystawiona na próbę. Poznali czym jest zdrada, miłość, strata bliskich, pogarda, oddanie i poświęcenie.

Wojna zmieniła ludzi. Wielu zobojętniało na krzywdę innych. Woleli nie mieszać się w cudze problemy, by sami się nie pogrążyć. Światem rządziła siła i przemoc. Francja podzielona była na dwie strefy, okupowana przez Niemców i wolną rządzona przez reżim Vichy, w której obowiązywały mniej surowe prawa jak w pierwszej. Chłopcy trafili do jedynej miejscowości we Francji, która pomagała uchodźcom i ukrywała Żydów. Mieszkańcy nie chcieli podporządkować się władzy nazistów i francuskich kolaborantów.

Wspaniała i autentyczna postać pastora, który kochał swoje owieczki, pomagał im, dawał dobre słowo, a swoimi uczynkami czynił ich życie lżejszym. Nie różnicował ludzi, nieważne czy byli Żydami czy uchodźcami jednoczył ich w miłości do siebie i Boga.

„ Życie nie jest sumą naszych oczekiwań, raczej wynikiem naszych decyzji.” (str.368)
Warto sięgnąć po tę interesującą lekturę.

„ Najgorszym przyjacielem prawdy jest milczenie, najgorszym kłamstwem świata to, że zwykli ludzie nie mogą nic zrobić przeciwko tyranii.” (str.80)

Jest to piękna, poruszająca historia małych żydowskich chłopców zostawionych pod opieką ciotki w Paryżu w czasie II Wojny Światowej. Rodzice musieli szukać bezpiecznej kryjówki. Bracia są postaciami fikcyjnymi, lecz wiele...

"Może ten świat zmierza do coraz większego obłędu, ale zawsze znajdziecie w nim porządnych ludzi. Szczodrych serc jest znacznie więcej niż nam się wydaje" (str 131). Dwaj bracia Jacob i Moise przemierzają Francję w poszukiwaniu kochanych rodziców. Po drodze pomagają im wielu dobrych ludzi konserwator zabytków, aptekarz, Węglarz. Chłopcy nawiązują bardzo wartościowe przyjaźnie. Powieść o sile, miłości bliźniego, przyjaźni. Polecam

"Może ten świat zmierza do coraz większego obłędu, ale zawsze znajdziecie w nim porządnych ludzi. Szczodrych serc jest znacznie więcej niż nam się wydaje" (str 131). Dwaj bracia Jacob i Moise przemierzają Francję w poszukiwaniu kochanych rodziców. Po drodze pomagają im wielu dobrych ludzi konserwator zabytków, aptekarz, Węglarz. Chłopcy nawiązują...

'Dzieci żółtej gwiazdy' jest to opowieść o braciach żydowskiego pochodzenia. Akcja powieści toczy się we Francji. Rodzice chłopców pozostawili ich pod opieką ciotki do czasu, aż znajdą bezpieczne miejsce dla rodziny. Pewnego dnia dzieci zostają aresztowane przez żandarmów. Instynktownie czują, że aby przeżyć muszą się uciec. Gdy im się to udaje zaczyna się ich podróż przez ogarniętą okupacją Francję w poszukiwaniu rodziców. W trakcie wędrówki trafiają na życzliwych ludzi, którzy mimo ryzyka decydują się pomóc chłopcom.
Jest to druga książka Mario Escobara, którą przeczytałam. Muszę przyznać, że mimo dziwnych zbiegów okoliczności podobała mi się bardziej. Powieść do ostatniej strony trzyma w napięciu. Autor dobrał słownictwo, tak aby nie było wiadomo co za chwilę się wydarzy. Wg mnie pomysł na fabułę był bardzo dobry, ponieważ treść mnie bardzo poruszyła i na długo ze mną zostanie. Myślę, że ta pozycja ma szansę poruszyć każdego kto po nią sięgnie. Polecam.

'Dzieci żółtej gwiazdy' jest to opowieść o braciach żydowskiego pochodzenia. Akcja powieści toczy się we Francji. Rodzice chłopców pozostawili ich pod opieką ciotki do czasu, aż znajdą bezpieczne miejsce dla rodziny. Pewnego dnia dzieci zostają aresztowane przez żandarmów. Instynktownie czują, że aby przeżyć muszą się uciec. Gdy im się to udaje zaczyna się ich podróż przez...

Fabuła bardzo mnie wciągnęła, bałam się o los chłopców i o to, czy jeszcze zobaczą swoich rodziców. Bohaterowie spotykają na swojej drodze wielu dobrych ludzi, którzy chętnie im pomagają. To, co działo się kiedyś, jest dla nas obecnie niewyobrażalne. Uważam, że takie książki trzeba czytać i zgłębiać wiedzę.

Fabuła bardzo mnie wciągnęła, bałam się o los chłopców i o to, czy jeszcze zobaczą swoich rodziców. Bohaterowie spotykają na swojej drodze wielu dobrych ludzi, którzy chętnie im pomagają. To, co działo się kiedyś, jest dla nas obecnie niewyobrażalne. Uważam, że takie książki trzeba czytać i zgłębiać wiedzę.