Jejku jaka to piękna książka, nienachalna, nie jest przesłodzona, bardzo realna i życiowa. Wzruszająca. Historia tutaj toczy się powoli jednak nie ma mowy o dłużyznach, styl bardzo przystępny czyta się ją lekko i szybko.
Ja serdecznie polecam. I od razu zabieram się za drugą część.

Jejku jaka to piękna książka, nienachalna, nie jest przesłodzona, bardzo realna i życiowa. Wzruszająca. Historia tutaj toczy się powoli jednak nie ma mowy o dłużyznach, styl bardzo przystępny czyta się ją lekko i szybko.
Ja serdecznie polecam. I od razu zabieram się za drugą część.

Książka na 10 świetna fabuła, łatwy język,ale na prawdę wciągająca, bardzo mi się podoba całość rozgrywa się powoli jednak nie nudzi bo non stop są kolejne interesujące zdarzenia

Książka na 10 świetna fabuła, łatwy język,ale na prawdę wciągająca, bardzo mi się podoba całość rozgrywa się powoli jednak nie nudzi bo non stop są kolejne interesujące zdarzenia

7,5/10
Nie sądziłam, że aż tak dobrze będzie mi się czytało tę powieść.
Chociaż bardzo mnie nie wciągnęła, to też nie męczyłam jej, ani nie czytałam "byle do końca".
W książce znajdziemy kilka wątków, ale jak można się domyślić, to ten romantyczny będzie najbardziej się przebijał. No i w sumie te inne nie były dość rozbudowane, a szkoda. Może w kolejnych częściach będą 🙈.
Na początku bardzo polubiłam główną bohaterkę, lecz dalej jej decyzje mnie trochę zawodziły. Niemniej jednak, nie lubię zbytnio oceniać decyzji bohaterów, bo sama nie wiem, jakby to było znaleźć się w takich sytuacjach 🙈.
Do gustu też przypadło mi miejsce akcji, bowiem jest to wieś. A takie miejsca zwykle kojarzą mi się ze spokojem i odpoczynkiem 😌.

7,5/10
Nie sądziłam, że aż tak dobrze będzie mi się czytało tę powieść.
Chociaż bardzo mnie nie wciągnęła, to też nie męczyłam jej, ani nie czytałam "byle do końca".
W książce znajdziemy kilka wątków, ale jak można się domyślić, to ten romantyczny będzie najbardziej się przebijał. No i w sumie te inne nie były dość rozbudowane, a szkoda. Może w kolejnych częściach będą...

Eliza niespodziewanie traci ukochanego męża. Jej świat wywraca się do góry nogami, a pogrążona w żałobie kobieta musi ją szybko przeboleć i stanąć na nogi, bo ma na pokładzie dzieci, w tym jedno niepełnosprawne.
Eliza aby odnaleźć nieco spokój ducha, postanawia wyjechać na wieś w rodzinne strony. Jednak odnajduje nie tylko ukojenie, ale także przyjaźń. Do domu obok wprowadza się Filip, który jest weterynarzem. Pomoc przy zwierzętach młodego sąsiada okazuje się bezcenna, dlatego para zaczyna się nieco zbliżać do siebie. Jednak kobieca intuicja podpowiada Elizie, że mężczyzna, mimo, iż na pierwszy rzut oka wydaje się ideałem z wartościami skrywa pewne tajemnice. Czy kobieta ma dobre przeczucia co do mężczyzny?

Nie jest to moje pierwsze spotkanie z piórem autorki. Polubiłam już książki od Klaudii, bo jej historie są pisane bardzo lekko i płynnie. Ta, mimo, że przesłuchana (bo nie spojrzałam, że dwie pozostałe już mam w papierze) również mnie nie zawiodła.
Mimo barwnej okładki historia jest bardzo życiowa i nie jest łatwa; pokazuje nam, jak można radzić sobie ze stratą osoby, czy niepełnosprawnością na pokładzie. Jest to jednak również powieść o miłości, która może nas a każdym momencie zaskoczyć, czy nadziei, na lepsze jutro. Podziwiam Elizę, że nie poddała się, tylko walczyła o siebie, o dzieci, o szczęście, bo każdy na nie zasługuje.
Klaudia Bianek pisze naprawdę piękne historie, które polecam, a sama muszę sięgnąć po kolejne części tej serii.

Eliza niespodziewanie traci ukochanego męża. Jej świat wywraca się do góry nogami, a pogrążona w żałobie kobieta musi ją szybko przeboleć i stanąć na nogi, bo ma na pokładzie dzieci, w tym jedno niepełnosprawne.
Eliza aby odnaleźć nieco spokój ducha, postanawia wyjechać na wieś w rodzinne strony. Jednak odnajduje nie tylko ukojenie, ale także przyjaźń. Do domu obok...

Nie porwała mnie, nieco papierowe postaci, a koniec robi wrażenia uciętego, jakby autorce skończył się czas na pisanie albo brakło miejsca w pliku...

Nie porwała mnie, nieco papierowe postaci, a koniec robi wrażenia uciętego, jakby autorce skończył się czas na pisanie albo brakło miejsca w pliku...

Przewidywalna.
Ciekawe dlaczego, przecież czytam romanse z niższej półki.

Przewidywalna.
Ciekawe dlaczego, przecież czytam romanse z niższej półki.

Chciałam sięgnąć po coś innego niż do tej pory, chciałam coś obyczajowego, co oderwie mnie jednocześnie od rzeczywistości i rutyny ale też pozwoli mi wrócić do czytania i będzie przy tym lekkie i przyjemne. Czy było lekkie? Nie do końca.

Styl był przyjemny, faktycznie lekko i szybko się czytało. Historia natomiast zaczyna się bardzo mocno i emocjonalnie, główna bohaterka zmaga się z żałobą po stracie męża i jednocześnie walczy o każdy dzień dla swoich dzieci. Jedno z jej dzieci ma zespół Downa, a to wymaga wielkiego zaangażowania i czasu. W sąsiedztwie pojawia się pewien przystojny mężczyzna, który na nowo budzi uśpione uczucia Elizy.

Powieść jest bardzo emocjonująca, porusza bardzo wiele trudnych i ciężkich tematów. Wbrew pozorom wydaje nam się, że wiemy jak historia się zakończy, jednak to złudne wrażenie. Takiego zwrotu akcji na końcu się nie spodziewałam. Przyznam, że jestem zauroczona tą historią, ponieważ wydaje się banalna, a czyta się ją z ogromnym zaangażowaniem i przyjemnością. Wiele razy mnie zaskoczył obrót spraw. Bardzo się zaangażowałam i może nawet zacznę od razu czytać sobie drugi tom.

Chciałam sięgnąć po coś innego niż do tej pory, chciałam coś obyczajowego, co oderwie mnie jednocześnie od rzeczywistości i rutyny ale też pozwoli mi wrócić do czytania i będzie przy tym lekkie i przyjemne. Czy było lekkie? Nie do końca.

Styl był przyjemny, faktycznie lekko i szybko się czytało. Historia natomiast zaczyna się bardzo mocno i emocjonalnie, główna bohaterka...

Po tę pozycję sięgnęłam tylko dlatego, że już od dawna stoi na mojej półce. A mając średnie wrażenia po świątecznej lekturze Autorki, chciałam przeczytać "Życie po Tobie" i dalej puścić w świat. I powiem szczerze, że książka mnie zaskoczyła. Okazała się bardzo ciekawa, fajnie napisana i ciekawie traktująca o ludzkich emocjach i przeżyciach.

Bardzo mnie tym razem Klaudia Bianek zaskoczyła i to pozytywnie. Do tego stopnia, że od razu zamówiłam kolejne dwa tomy. Mam nadzieję, że będą równie interesujące i wciągające ;)

Chociaż już mam za sobą kilka pozycji traktujących o stracie i żałobie i otwieraniu się bohaterki na normalne życie, to muszę przyznać, że tutaj mamy dużo emocji. Chyba u Agaty Przybyłek w jednej z książek z serii domkowej był motyw żałoby, więc porównując te dwie pozycje, zdecydowanie Pani Klaudia wypada lepiej. Problem jest ujęty bardziej szczegółowo, emocje są zdecydowanie lepiej ukazane, tak, że masz ochotę śmiać się i płakać razem z bohaterką. Jest stworzona niezwykle prawdopodobnie, co nie jest wcale takie proste, jak się domyślam.

Z drugiej strony, po dosyć realnym i rzetelnym zbudowaniu postaci głównej bohaterki, dostajemy postać męską. I co się zaczyna dziać? Odrealniona magia ;) Pojawia się on: przystojny, dobrze zbudowany, kulturalny, szarmancki, pomocny, potrafi zająć się dziećmi, chociaż swoich nie ma, potrafi ugotować, no i wiadomka, jest bogaty... Tutaj Autorka poleciała z grubej rury i jako, że książka jest całkiem dobra, jestem w stanie jej to wybaczyć. Ale generalnie zaczyna mnie to przeważnie irytować, jak w literaturze kobiecej przedstawiani są mężczyźni...

Ale bez zbędnego czepialstwa, które lubię ;) muszę przyznać, że lektura mi przypadła do gustu. Oby kolejne utrzymały poziom!

Po tę pozycję sięgnęłam tylko dlatego, że już od dawna stoi na mojej półce. A mając średnie wrażenia po świątecznej lekturze Autorki, chciałam przeczytać "Życie po Tobie" i dalej puścić w świat. I powiem szczerze, że książka mnie zaskoczyła. Okazała się bardzo ciekawa, fajnie napisana i ciekawie traktująca o ludzkich emocjach i przeżyciach.

Bardzo mnie tym razem Klaudia...

Życie pisze bardzo różne scenariusze. Czasem wydaje nam się że dana sytuacja to koniec świata,, a potem okazuje się że to właśnie początek naszego życia. Polecam

Życie pisze bardzo różne scenariusze. Czasem wydaje nam się że dana sytuacja to koniec świata,, a potem okazuje się że to właśnie początek naszego życia. Polecam

Pierwsze spotkanie z tą autorką nie wypadło zbyt pomyślnie, zdecydowałam zatem dać jej kolejną szansę. Padło na trylogię pastelową. Moje zdanie na temat pisarstwa Klaudii Bianek polepszyło się, ale myślę, że na tej trylogii zakończę przygodę z jej twórczością.
"Życie po tobie" opowiada historię Elizy, która trzy lata po śmierci męża nadal nie umie pogodzić się ze stratą, wtedy jednak nieoczekiwanie pewien przystojny sąsiad wywraca jej życie do góry nogami.
Schemat goni schemat, ale to normalne w takim typie literatury. Początek trochę nudny, potem akcja zaczęła przyspieszać, ale za to poszła w stronę taniej telenoweli i zaczęłam się zastanawiać, ile jeszcze nieszczęść może przytrafić się bohaterom. Wielki plus za wprowadzenie tematyki dzieci z zespołem Downa i za ukazanie żałoby po śmierci ukochanego.

Pierwsze spotkanie z tą autorką nie wypadło zbyt pomyślnie, zdecydowałam zatem dać jej kolejną szansę. Padło na trylogię pastelową. Moje zdanie na temat pisarstwa Klaudii Bianek polepszyło się, ale myślę, że na tej trylogii zakończę przygodę z jej twórczością.
"Życie po tobie" opowiada historię Elizy, która trzy lata po śmierci męża nadal nie umie pogodzić się ze stratą,...