Ten tom bez wątpienia podobał mi się bardziej, niż poprzedni i choć zaczęty dość spontanicznie, to nie zepsuł mi przedpołudnia. Mimo to cała seria jest w moim odczuciu dość męcząca i choć widać, że zostało to fajnie zakończone i wątki zostały pozamykane, to jednak szału nie było i w swoim życiu miałam już do czynienia z wieloma lepszymi kryminałami i cieszę się, że to jest już koniec i nie ma większej ilości tomów. Pioró Nordbo jest dość toporne, brakuje tu akcji, która przykułaby uwagę i bohaterów, z którymi naprawdę bym się zżyła 0 nie dość, że większość z nich była mi obojętna, to połowy imion w ogóle nie byłam w stanie zapamiętać i po raz kolejny zastanawiam się, czy kryminały skandynawskie w ogóle są dla mnie.

Ten tom bez wątpienia podobał mi się bardziej, niż poprzedni i choć zaczęty dość spontanicznie, to nie zepsuł mi przedpołudnia. Mimo to cała seria jest w moim odczuciu dość męcząca i choć widać, że zostało to fajnie zakończone i wątki zostały pozamykane, to jednak szału nie było i w swoim życiu miałam już do czynienia z wieloma lepszymi kryminałami i cieszę się, że to jest...

Książka bardzo trudna w czytaniu. Była chrapka na ciekawą historię, bo i mroczny klimat Grenlandii i tamtejsza kultura, wierzenia.... Niestety dla mnie poplątanie z pomieszaniem. Nie wiadomo było kto jest kim, wiele powtórzeń. Jakiś chaos. Nie znam wprawdzie 2 poprzednich części, ale i tak myślę, że moja ocena nie zmieniłaby się znacząco.. Na pewno nie sięgnę ponownie po tę lekturę.

Książka bardzo trudna w czytaniu. Była chrapka na ciekawą historię, bo i mroczny klimat Grenlandii i tamtejsza kultura, wierzenia.... Niestety dla mnie poplątanie z pomieszaniem. Nie wiadomo było kto jest kim, wiele powtórzeń. Jakiś chaos. Nie znam wprawdzie 2 poprzednich części, ale i tak myślę, że moja ocena nie zmieniłaby się znacząco.. Na pewno nie sięgnę ponownie po...

Książka mnie zmęczyła, aczkolwiek czytało się ją w miarę sprawnie, możliwe, że lepiej bym ją przyjęła, gdybym przeczytała wcześniejsze części.

Myślę, że w trakcie lektury możemy domyślać się, kto zakończy opisywaną sprawę - kto okaże się brakującym elementem do wyjaśnienia śledztwa.
Część rzeczy odbierałam wręcz absurdalnie, nielogicznie...część była zupełnie niepotrzebna, niewnosząca nic istotnego. Po skończeniu czytania nasunęło mi się kilka pytań, na które nie znalazłam odpowiedzi w treści, ale czy ich potrzebuję, aby zaspokoić swoją ciekawość? Niestety nie, Pustelnik nie zatrzyma mnie na dłużej.

Książka mnie zmęczyła, aczkolwiek czytało się ją w miarę sprawnie, możliwe, że lepiej bym ją przyjęła, gdybym przeczytała wcześniejsze części.

Myślę, że w trakcie lektury możemy domyślać się, kto zakończy opisywaną sprawę - kto okaże się brakującym elementem do wyjaśnienia śledztwa.
Część rzeczy odbierałam wręcz absurdalnie, nielogicznie...część była zupełnie...

Chaos, chaos, chaos. W tej książce jest wszystko - pedofilia, gwałty, morderstwa, porwania, tajemnicze legendy i rządowe spiski. Natłok bohaterów i wydarzeń nie jest jednak zaletą. Mnogość wątków sprawia, że przy zakończeniu większość z nich zostaje potraktowana po macoszemu. Jak dla mnie zakończenie pozostawia wielki niedosyt, tak jakby autorowi znudziło się już pisanie "Pustelnika" i stwierdził sobie: "O, czas już kończyć. Pozabijam kogo się da, a resztę pominę."
Nieźle namęczyłam się przy jej czytaniu, ale za całkiem niezły początek i fajny klimat daję 4 gwiazdki.

Chaos, chaos, chaos. W tej książce jest wszystko - pedofilia, gwałty, morderstwa, porwania, tajemnicze legendy i rządowe spiski. Natłok bohaterów i wydarzeń nie jest jednak zaletą. Mnogość wątków sprawia, że przy zakończeniu większość z nich zostaje potraktowana po macoszemu. Jak dla mnie zakończenie pozostawia wielki niedosyt, tak jakby autorowi znudziło się już pisanie...

"Dania - mały kraj, duża literatura"

"Pustelnik" to trzecia część serii. On - dziennikarz, ona - cała w tatuażach i do tego łysa. Przypominają mi oni trochę pewnych bohaterów. A mianowicie Lisbeth i Mikaela. Wiedziecie z jakiej oni są serii?? Tak zgadliście. Oczywiście, że z Millennium. A tak serio.

Czy "Pustelnik" mi się podobał? Tak. Nie było innej opcji. Lubię tę serię. Mimo, że było trochę chaotycznie, fabuła mi się podobała. Były morderstwa, był mroźny klimat Grenlandii. Bohaterów lubię, więc jak najbardziej wszystko jest ok. Mam cichą nadzieję, że będzie kolejna część. Chętnie poznam dalsze losy bohaterów.

"Dania - mały kraj, duża literatura"

"Pustelnik" to trzecia część serii. On - dziennikarz, ona - cała w tatuażach i do tego łysa. Przypominają mi oni trochę pewnych bohaterów. A mianowicie Lisbeth i Mikaela. Wiedziecie z jakiej oni są serii?? Tak zgadliście. Oczywiście, że z Millennium. A tak serio.

Czy "Pustelnik" mi się podobał? Tak. Nie było innej opcji. Lubię tę...

Przede wszystkim każdy, kto nie czytał poprzednich tomów może nieco się gubić, ponieważ autor nie wyjaśnia ponownie kto jest kim. Dla mnie to ogromna zaleta, bo denerwuje mnie kiedy w każdym tomie czytam charakterystykę każdego bohatera od nowa. Wystarczy przypomnienie, zwłąszcza jeśli jakiś czas temu już się czytało pozostałe części. Ma to też swoją wadę, bo jednak ciężko czytać w kolejności losowej.

I pozostając przy bohaterach muszę powiedzieć, że według mnie są naprawdę świetni. Owszem, mają swoje problemy, ale tak to już w kryminałach jest, że gdzieś kogoś męczy przeszłość, kogoś innego wyrzuty sumienia lub nałogi. Tutaj znajdziecie klasyczną wersję kryminału skandynawskiego.

A co znaczy klasyczny kryminał skandynawski? Ciężki, mocny, a jego wydarzenia rozgrywają się w bardzo ciekawych miejscach. Jednak cechą takiej powieści z reguły też jest to, że jest mroczna, bardzo duszna i się zwyczajnie czytelnikowi ciągnie. W tym przypadku również tak jest więc nie zdziwię się, gdy pojawi się wiele opinii o nudnej fabule. Niektórym nie podchodzi taki klimat i szczerze mówiąc ja również wolę kiedy akcja pędzi, ale czasami taka atmosfera bardzo dobrze zgrywa się z wydarzeniami opisywanymi w książce. To już zdecydowanie kwestia gustu i przypuszczam, że ochoty na tego typu książkę.

Poleciłabym ją fanom Camilli Lackberg i to zdecydowanie. To właśnie taka powieść, jak jej pierwsze kryminały z serii o Fjallbace. Ode mnie 6/10 gwiazdek i już planuję zagłębienie się w inne, typowo duńskie książki :) Jestem ich bardzo ciekawa!

Przede wszystkim każdy, kto nie czytał poprzednich tomów może nieco się gubić, ponieważ autor nie wyjaśnia ponownie kto jest kim. Dla mnie to ogromna zaleta, bo denerwuje mnie kiedy w każdym tomie czytam charakterystykę każdego bohatera od nowa. Wystarczy przypomnienie, zwłąszcza jeśli jakiś czas temu już się czytało pozostałe części. Ma to też swoją wadę, bo jednak ciężko...

Na Grenlandii w pobliżu wikińskich ruin na dnie studni zostaje odnalezione ciało mężczyzny. Gdy ślady odnalezione przez śledczych zaczynają wskazywać na to, że mężczyznę pozbawiła życia kobieta, która nie żyje od półtora roku, na mieszkańców wyspy pada blady strach, czy to możliwe żeby wyspę nawiedził qivittoq – tajemniczy grenlandzki pustelnik, który jest tak żądny zemsty, że nic innego się nie liczy? Dziennikarz śledczy Matthew Cave po raz kolejny stanie w szranki ze złem, narażając swoje życie dla dobra sprawy.

"Pustelnik" to mocna książka z ciekawą fabułą, ale ja niestety nie czytałam poprzednich części sagi więc trudno było mi się połapać kto jest kim, co trochę odbierało mi przyjemność ze spędzania czasu z tą powieścią. Jednak jak to w skandynawskich historiach bywa jest mrocznie, ponuro i ciężko. Historia, którą opisuje autor przygniata czytelnika niczym świeży śnieg, otaczając czytelnika zimnym puchem, który może przyprawić o zadyszkę.
Napięcie jest doskonale wyczuwalne, ten mrok, który wyziera z każdej kartki to jest to co w powieściach lubię najbardziej. Przeszkadzały mi opisy, w których działa się krzywda zwierzętom, ale to mój czuły punkt, zdecydowanie mniej mi przeszkadza jak na kartach powieści giną ludzie a nie bezbronne zwierzęta :)

Podsumowując "Pustelnik" to całkiem niezły thriller osadzony w ciekawej scenerii, ale z pewnością byłoby mi łatwiej, oraz sprawiłby mi więcej przyjemności gdybym znała poprzednie części. Cóż kolejne książki do nadrobienia w 2021.

Książkę przeczytałam w ramach akcji "Dania- mały kraj, wielka literatura", która ma na celu pokazanie, że Dania to nie tylko klocki lego i baśnie Andersena, ale także kawał dobrych thrillerów i powieści, na które z pewnością warto zwrócić uwagę.

Na Grenlandii w pobliżu wikińskich ruin na dnie studni zostaje odnalezione ciało mężczyzny. Gdy ślady odnalezione przez śledczych zaczynają wskazywać na to, że mężczyznę pozbawiła życia kobieta, która nie żyje od półtora roku, na mieszkańców wyspy pada blady strach, czy to możliwe żeby wyspę nawiedził qivittoq – tajemniczy grenlandzki pustelnik, który jest tak żądny zemsty,...

Strasznie się męczyłam czytając to. W niektórych momentach panował chaos. Czekałam tylko kiedy jej koniec, nudna.

Strasznie się męczyłam czytając to. W niektórych momentach panował chaos. Czekałam tylko kiedy jej koniec, nudna.

Brakuje mi w tej książce porządnego zakończenia, według mnie wiele wątków zostało rozwiązanych na szybko. Z każdą kolejną częścią ta seria coraz bardziej mnie odpycha.

Brakuje mi w tej książce porządnego zakończenia, według mnie wiele wątków zostało rozwiązanych na szybko. Z każdą kolejną częścią ta seria coraz bardziej mnie odpycha.

Na początku stwierdziłam, że to będzie męcząca książka. Ale z każdą kolejną stroną było coraz lepiej. Ogólnie moja ocena jest bardzo na + ☺️

Na początku stwierdziłam, że to będzie męcząca książka. Ale z każdą kolejną stroną było coraz lepiej. Ogólnie moja ocena jest bardzo na + ☺️