Książka zła nie jest ale za sprawą masy nazwisk trochę przytłacza czytelnika tą ilością informacji. Trochę mi brakowalo jakiegoś szerszego kontekstu tak jak zrobili to autorzy Alfabetu Mafii, który czytało się jak dobrą powieść. Plus za krótkie charakterystyki postaci oraz zdjęcia na końcu książki.

Książka zła nie jest ale za sprawą masy nazwisk trochę przytłacza czytelnika tą ilością informacji. Trochę mi brakowalo jakiegoś szerszego kontekstu tak jak zrobili to autorzy Alfabetu Mafii, który czytało się jak dobrą powieść. Plus za krótkie charakterystyki postaci oraz zdjęcia na końcu książki.

No raczej nie...nie dla mnie mimo, że ten temat lubię...

No raczej nie...nie dla mnie mimo, że ten temat lubię...

Fajna pozycja zwłaszcza dla kogoś kto wychował się w Pruszkowie a ze znaczną częścią "bohaterów" tej książki uczęszczał do szkół. Szkoda tylko, że nie pozabijali się wszyscy nawzajem.

Fajna pozycja zwłaszcza dla kogoś kto wychował się w Pruszkowie a ze znaczną częścią "bohaterów" tej książki uczęszczał do szkół. Szkoda tylko, że nie pozabijali się wszyscy nawzajem.

Myślałam, że dzięki tej książce choć trochę zainteresują mnie tematy gangsterskie. Jednak nie. Za dużo nazwisk, pseudonimów, powiązań, miejsc, śmierci, sprzecznych zeznań, itp. Całkowicie się pogubiłam, czyli to jednak nie dla mnie...

3/10
moze_booka

Myślałam, że dzięki tej książce choć trochę zainteresują mnie tematy gangsterskie. Jednak nie. Za dużo nazwisk, pseudonimów, powiązań, miejsc, śmierci, sprzecznych zeznań, itp. Całkowicie się pogubiłam, czyli to jednak nie dla mnie...

3/10
moze_booka

Mam nieodparte wrażenie, że na 320 stronach książki opisano jakieś 320 postaci i 320 wątków. Autor starał się jak najobszerniej opisać egzekucje mafijnej Polski, jednak w wielu miejscach powstał z tego potężny chaos. By zrozumieć dlaczego dana postać musiała zostać zabita trzeba "poczuć" relacje między danymi gangsterami, ich środowisko. Janusz Szostak chciał opowiedzieć o skomplikowanych układach, które na przestrzeni lat cały czas się zmieniały, dodatkowo jego współrozmówcy standardowo próbowali wybielić własne grzechy, obciążając winą wrogów. Efektem jest barwna opowieść, w której jednak natłok wątków po prostu przytłacza.

Mam nieodparte wrażenie, że na 320 stronach książki opisano jakieś 320 postaci i 320 wątków. Autor starał się jak najobszerniej opisać egzekucje mafijnej Polski, jednak w wielu miejscach powstał z tego potężny chaos. By zrozumieć dlaczego dana postać musiała zostać zabita trzeba "poczuć" relacje między danymi gangsterami, ich środowisko. Janusz Szostak chciał opowiedzieć o...

Troszkę jak z książką telefoniczną, akcja może i mało wartka ale ilu bohaterów! Tak serio to jeśli ktoś nie ma żadnego obeznania w poruszanej tematyce to niech się nawet za to nie bierze bo kompletnie nic nie zrozumie.

Troszkę jak z książką telefoniczną, akcja może i mało wartka ale ilu bohaterów! Tak serio to jeśli ktoś nie ma żadnego obeznania w poruszanej tematyce to niech się nawet za to nie bierze bo kompletnie nic nie zrozumie.

Książka „Gangsterskie egzekucje” autorstwa Janusza Szostaka to kolejna pozycja autora, po którą sięgnęłam. Ciężko było mi się tak naprawdę wciągnąć w tą książkę. Spodziewałam się chyba jednak trochę czegoś innego.
Nie mniej jednak udało nam się w treści odnaleźć osobę o pseudonimie "Tołdi" - brzmi prawie jak Toudi

"Mówią, że śmierć przychodzi znienacka" - w tym "fachu" zdecydowanie tak. Nawet jeżeli ktoś spodziewa się tego, że został na niego wydany wyrok to tak naprawdę nie zna dnia ani godziny.

Książka „Gangsterskie egzekucje” autorstwa Janusza Szostaka to kolejna pozycja autora, po którą sięgnęłam. Ciężko było mi się tak naprawdę wciągnąć w tą książkę. Spodziewałam się chyba jednak trochę czegoś innego.
Nie mniej jednak udało nam się w treści odnaleźć osobę o pseudonimie "Tołdi" - brzmi prawie jak Toudi

"Mówią, że śmierć przychodzi znienacka" - w tym...

Książka „Gangsterskie porachunki” Janusza Szostaka to trudny temat, dużo informacji, zawiłych sytuacji, nierozwiązanych zbrodni, nieukaranych zamachowców i nowych grup przestępczych, które zaczęły likwidować się nawzajem.
Serdecznie polecam.

Książka „Gangsterskie porachunki” Janusza Szostaka to trudny temat, dużo informacji, zawiłych sytuacji, nierozwiązanych zbrodni, nieukaranych zamachowców i nowych grup przestępczych, które zaczęły likwidować się nawzajem.
Serdecznie polecam.

Bardzo słaba książka.
Historie może nawet ciekawe, ale autor kompletnie nie potrafi pisać. Zdania, a nawet całe strony, napisane często w tak zawiły sposób, że niektóre trzeba czytać po kilka razy, by cokolwiek zrozumieć. Brak chronologii, mieszanie wątków, "skakanie z kwiatka na kwiatek".
Dla kogoś zorientowanego co najwyżej pobieżnie w (przynajmniej tej przekazywanej różnych książkach/wywiadach/materiałach dostępnych na Youtube) gangsterskiej historii Polski książka ta jest niezwykle ciężka, bardzo często miałem problem z dokładnym zrozumieniem historii, bo pojawiały się w niej nieznane mi pseudonimy albo autor na jednej stronie przeskakiwał o kilka/kilkanaście lat bez podania tej informacji.

Bardzo słaba książka.
Historie może nawet ciekawe, ale autor kompletnie nie potrafi pisać. Zdania, a nawet całe strony, napisane często w tak zawiły sposób, że niektóre trzeba czytać po kilka razy, by cokolwiek zrozumieć. Brak chronologii, mieszanie wątków, "skakanie z kwiatka na kwiatek".
Dla kogoś zorientowanego co najwyżej pobieżnie w (przynajmniej tej przekazywanej...

W sumie nie wiem czego spodziewałam się po lekturze tej książki, ale czuję się lekko zawiedziona, rozczarowana.
Lubię tematykę, lubię Szostaka jego dziennikarsko reporterskie oko, upór w dążeniu do zbierania informacji i łączenia faktów, ale tutaj poczułam się przytłoczona. Może za dużo. Za dużo scen, ludzi, faktów, zbyt wiele powiązań, nazwisk. Niby przegląd więc wiadomo że taka formuła, ale w pewnym momencie wydawał mi się typową wyliczanką. Nawet ze świadomością, że to kilkanaście historii byłam jakoś niepocieszona.
Z perspektywy czasu sądzę, że to nawet nie kwestia samych spraw czy sposobu opowiadania o nich, ale raczej moich osobistych preferencji i większego nastawienia na szczegóły jednej sprawy na niekorzyść kilku przedstawionych szybkim okiem.
Same historie, jak można było się spodziewać, porażające. Jedne mniej inne bardziej. Zastanawiające nie tylko w warstwie kryminalnej, ale również zwykłej ludzkiej.
Polecam, myślę, że zarówno osobom zainteresowanym samymi gangami i ich „osiągnięciami”, ale również sympatykom pióra Janusza Szostaka, jego reporterskiego oka, umiejętności syntezy faktów. To dobra książka, a dzięki swojej konstrukcji można przerwać jej lekturę niemal w każdym momencie i powrócić do niej po jakimś czasie bez szkody dla odbioru całości.

W sumie nie wiem czego spodziewałam się po lekturze tej książki, ale czuję się lekko zawiedziona, rozczarowana.
Lubię tematykę, lubię Szostaka jego dziennikarsko reporterskie oko, upór w dążeniu do zbierania informacji i łączenia faktów, ale tutaj poczułam się przytłoczona. Może za dużo. Za dużo scen, ludzi, faktów, zbyt wiele powiązań, nazwisk. Niby przegląd więc wiadomo...