Książka brutalna i skomplikowana. Początkowo trudno było mi odnaleźć się w 3 czasach, ale całość jest spójna. Bardzo dużo nazwisk, wątków i czasem absudralbych historii. Trochę taka bajka dla dorosłych o złej królowej i jej mistrzu. Końcówka bez happy endu i niestety trochę rozczarowuje.

Książka brutalna i skomplikowana. Początkowo trudno było mi odnaleźć się w 3 czasach, ale całość jest spójna. Bardzo dużo nazwisk, wątków i czasem absudralbych historii. Trochę taka bajka dla dorosłych o złej królowej i jej mistrzu. Końcówka bez happy endu i niestety trochę rozczarowuje.

Janusz Szostak autor ,, Odchłani grzechu'' był dziennikarzem śledczym i twórcą reportaży kryminalnych.Czytałam wcześniej jego reportaż o zjawiskach paranormalnych i byłam szalenie ciekawa jego pierwszej książki fabularnej.
,,Odchłań grzechu'' to książka mroczna , Izabella jedna z głównych bohaterek jest uosobieniem zła. Dla kobiety ważne są tylko pieniądze i seks, jest bezwzględna i wyrachowana.
Zresztą wszyscy bohaterowie tej książki, oprócz dziennikarza
Michała Rajskiego są mocno patologiczni, uwikłani w narkotyki,zbrodnie, gwałty i nieczyste interesy. Książka podobała mi się, ale byłaby jeszcze lepsza gdyby nie wątki erotyczne. Myślę,że nawet i one byłyby do przyjęcia, gdyby autor nie opisywał ich tak dosadnie i zbyt wulgarnie.
Szkoda,bo te sceny erotyczne wg mnie obniżyły poziom książki.

Janusz Szostak autor ,, Odchłani grzechu'' był dziennikarzem śledczym i twórcą reportaży kryminalnych.Czytałam wcześniej jego reportaż o zjawiskach paranormalnych i byłam szalenie ciekawa jego pierwszej książki fabularnej.
,,Odchłań grzechu'' to książka mroczna , Izabella jedna z głównych bohaterek jest uosobieniem zła. Dla kobiety ważne są tylko pieniądze i seks, jest...

Książka „Otchłań Grzechu” Janusza Szostaka to psychologiczny dreszczowiec przeplatany erotykiem, pożądaniem, pieniędzmi, władzą, zniewoleniem i złem, które rodzi się w sercu człowieka tam, gdzie umysł normalnego człowieka nie ogarnie ogromu zła do jakiego zdolni są ludzie, którym władza odbiera rozum.
Historia jubilerów z Trójmiasta, gdzie piękna Izabella wiedzie swój prym. To co tam się wydarzyło nie można normalnie pojąć. Tyle patologii, przemocy, nieprawidłowych relacji, morderstwa i wiele innych. To nie jest lekka książka, poruszane są w niej trudne tematy, a historia zwala z nóg.

Książka „Otchłań Grzechu” Janusza Szostaka to psychologiczny dreszczowiec przeplatany erotykiem, pożądaniem, pieniędzmi, władzą, zniewoleniem i złem, które rodzi się w sercu człowieka tam, gdzie umysł normalnego człowieka nie ogarnie ogromu zła do jakiego zdolni są ludzie, którym władza odbiera rozum.
Historia jubilerów z Trójmiasta, gdzie piękna Izabella wiedzie swój...

Brutalny, wciagający od pierwszych stron kryminał śledczy. Napisana językiem, który bardzo szybko się czyta (jak zresztą we wszystkich książkach tego autora). Niekiedy miałam wrażenie, że niektóre wątki są nieco naciągane, jednakże nie uwłaczało to całości. Bardzo udany fabularny debiut Szostaka. Czekam na kolejną część:)

Brutalny, wciagający od pierwszych stron kryminał śledczy. Napisana językiem, który bardzo szybko się czyta (jak zresztą we wszystkich książkach tego autora). Niekiedy miałam wrażenie, że niektóre wątki są nieco naciągane, jednakże nie uwłaczało to całości. Bardzo udany fabularny debiut Szostaka. Czekam na kolejną część:)

Czytając blurba byłem przekonany, że mam do czynienia z powieścią sensacyjno-kryminalną. Nic bardziej mylnego.
Tylko sam początek mógł na to wskazywać. Później autor poszedł w stronę erotyki, a właściwie niespecjalnie wyszukanego porno. Dalej zaczyna się faza niezbyt odkrywczych rozważań filozoficzno-psychologicznych nad determinizmem prowadzącym od patologii w dzieciństwie do socjopatycznych zbrodni w okresie późniejszym. Wreszcie jakiś przedziwny, psychodeliczny finał, który w sensie logicznym nie ma nic wspólnego z dotychczasową fabułą.
Co to w ogóle było? A może co miało być? Dla mnie to jakiś totalny misz masz, w którym niewątpliwie ZŁO miało być tym motywem wiodącym, ale nijak nie udało się Szostakowi nadać temu jakiejkolwiek fabularnej formy.
Sądząc z posłowia, autor jest bardzo zadowolony ze swojego dzieła, wygląda więc na to, że albo nie zrozumiałem jego finezyjnego przekazu, albo po prostu nie jest to książka dla mnie.
Na wszelki wypadek, dla uniknięcia podobnych rozterek, radzę potencjalnym czytelnikom, żeby poszukali sobie czegoś innego.

Czytając blurba byłem przekonany, że mam do czynienia z powieścią sensacyjno-kryminalną. Nic bardziej mylnego.
Tylko sam początek mógł na to wskazywać. Później autor poszedł w stronę erotyki, a właściwie niespecjalnie wyszukanego porno. Dalej zaczyna się faza niezbyt odkrywczych rozważań filozoficzno-psychologicznych nad determinizmem prowadzącym od patologii w...

Historia zła w czystej postaci - tak jak napisano na okładce - opowieść o ludziach, którzy urodzili się, by czynić zło. Ciekawe, mroczne, brutalne - zbrodnie i seks opisane z reporterską szczegółowością. Nie polecam dla czytelników o słabszych nerwach!

Historia zła w czystej postaci - tak jak napisano na okładce - opowieść o ludziach, którzy urodzili się, by czynić zło. Ciekawe, mroczne, brutalne - zbrodnie i seks opisane z reporterską szczegółowością. Nie polecam dla czytelników o słabszych nerwach!

Książka, której fabuła dla mnie stoi brutalnością i dosadnością opisów. Postaci zlewały mi się, nie byłam w stanie ich rozróżnić. Zamysł na historię świetny, ale dla mnie to trochę niewykorzystany potencjał.

Książka, której fabuła dla mnie stoi brutalnością i dosadnością opisów. Postaci zlewały mi się, nie byłam w stanie ich rozróżnić. Zamysł na historię świetny, ale dla mnie to trochę niewykorzystany potencjał.

Nie będę się zbędnie rozpisywać. Książka - RE WE LA CJA. Polecam gorąco

Nie będę się zbędnie rozpisywać. Książka - RE WE LA CJA. Polecam gorąco

Czegoś mi zabrakło w tej książce.

Czegoś mi zabrakło w tej książce.