Niepowtarzalny pomysł na świat, w którym ludzie dzielą się na monosów (pamiętających jeden dzień w tył) i duosów (dwa dni z przeszłości) i właściwie każdego dnia mogą się budzić jako inna osoba, decydując, co zapiszą w swoim iDiary i zapamiętają. Nieoczywiste, budzące emocje postaci, ciekawie poprowadzony wątek kryminalny, udana historia i zaskakujące zakończenie. Jednak myślę, że nie jest to książka, która długo zostanie w moich myślach, dobrze się czytało, ale nic przełomowego.

Niepowtarzalny pomysł na świat, w którym ludzie dzielą się na monosów (pamiętających jeden dzień w tył) i duosów (dwa dni z przeszłości) i właściwie każdego dnia mogą się budzić jako inna osoba, decydując, co zapiszą w swoim iDiary i zapamiętają. Nieoczywiste, budzące emocje postaci, ciekawie poprowadzony wątek kryminalny, udana historia i zaskakujące zakończenie. Jednak...

Książka czyta się świetnie! Przez większość czasu jest ciekawa, aż do momentu kiedy małżeństwo od 20 lat nagle sobie zdaje sprawę, że się kocha... Jest to macymalnie cringowe, i bez sensu. To samo ostatni rozdział, czy ktoś mi może wytłumaczyć jakim cudem policja za pomocą DNA zidentyfikowała nie tą kobietę co powinna? Mimo wszystko książka jest dobra dlatego daje aż 7 gwiazdek.

Książka czyta się świetnie! Przez większość czasu jest ciekawa, aż do momentu kiedy małżeństwo od 20 lat nagle sobie zdaje sprawę, że się kocha... Jest to macymalnie cringowe, i bez sensu. To samo ostatni rozdział, czy ktoś mi może wytłumaczyć jakim cudem policja za pomocą DNA zidentyfikowała nie tą kobietę co powinna? Mimo wszystko książka jest dobra dlatego daje aż 7...

Mocny średniak. Uważam, że wątek komisarza mógł zostać lepiej wykorzystany i rozwiązany. Zwrot akcji w końcówce, nie mówię, że jest oklepany, ale miałam poczucie, że autorka zmierza w tę stronę.... książka trafia do kolekcji przeczytanych kryminałów i nic poza tym.

Mocny średniak. Uważam, że wątek komisarza mógł zostać lepiej wykorzystany i rozwiązany. Zwrot akcji w końcówce, nie mówię, że jest oklepany, ale miałam poczucie, że autorka zmierza w tę stronę.... książka trafia do kolekcji przeczytanych kryminałów i nic poza tym.

Autorka niewątpliwie pomysł miała niezły. Szkoda tylko, że sama się zapętliła podczas jego realizacji. No bo skoro ludzie pamiętają tylko jeden lub dwa dni wstecz; to skąd u nich doskonała pamięć to dat i wydarzeń dawnych? Ano mogą się tego nauczyć na pamięć. W ten oto sposób cały świat przedstawiony opiera się na wybiórczym traktowaniu przez pisarkę własnych założeń.

Język powieści bardzo nierówny. Są fragmenty napisane ciekawie i z dbałością o szczegóły, są takie, przez które trudno przebrnąć. Wulgaryzmy stosowane w jednej z narracji niepotrzebnie nagromadzone i powtarzalne.

Plus za zakończenie, naprawdę zaskakujące.

Autorka niewątpliwie pomysł miała niezły. Szkoda tylko, że sama się zapętliła podczas jego realizacji. No bo skoro ludzie pamiętają tylko jeden lub dwa dni wstecz; to skąd u nich doskonała pamięć to dat i wydarzeń dawnych? Ano mogą się tego nauczyć na pamięć. W ten oto sposób cały świat przedstawiony opiera się na wybiórczym traktowaniu przez pisarkę własnych...

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ pomysł na fabułę wydał mi się wyjątkowo nowatorski i szalony - świat w którym ludzie dzielą się na dwie kategorie: takich co pamiętają tylko jeden dzień ze swojego życia, czyli Monosów, oraz takich co pamiętają dwa dni, czyli Duosów. Niestety podczas realizacji tego pomysłu autorka uważam poległa z kretesem – udowodniła całkowicie i niezaprzeczalnie, że taki świat nie ma prawa bytu. Ludzie muszą mieć normalną pamięć aby funkcjonować i żyć bez niczyjej pomocy. Odkryła to sama autorka, więc jej postaci niby nie pamiętają nic - a jednak pamiętają wszystko co trzeba - i tak posypała się całkowicie fabuła. Dosłownie w tej książce absurd goni absurd.
Na przykład, aby jakoś żyć ludzie zapisują pieczołowicie w pamiętnikach to co przeżyli w danym dniu, aby potem móc sobie cokolwiek “przypomnieć” - czyli np. gdzie byli, z kim się spotkali, a nawet jak nazywa się partner i co lubi itp, itd. I tak dzień w dzień, każdy musi przeczytać i zapisać to co ważne - a w międzyczasie chodzić do pracy, wychowywać dzieci itd. Każdy jest w stanie czasami coś zapamiętać, ale tylko wtedy gdy się bardzo stara, powtarzając to wielokrotnie i przez długi czas. Więc między czytaniem i pisaniem pamiętnika większość ludzi jeszcze uczy się go na pamięć. To wszystko wymaga sporo czasu – tymczasem ludzie zapisują w pamiętnikach takie bzdety jak np. w jakim humorze była sąsiadka i w co była ubrana. Robią tak, aby potem można było na potrzeby śledztwa przytoczyć detektywowi ważne szczegóły. Co ciekawe, często nawet nie sięgają podczas rozmów do pamiętnika i rozmawiają jak ludzie z normalnie funkcjonującą pamięcią o sprawach sprzed kilku dni, a nawet miesięcy. Pan detektyw rozwiązuje sprawy w jeden dzień, bo na drugi o przestępstwie - tu akurat morderstwie -zapomni już znaczna część ludzkości. Zresztą sam morderca może nie być tak łaskawy i nie odnotować swego czynu w pamiętniczku :) Strasznie to naciągane. Niestety nie polecam.

Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ pomysł na fabułę wydał mi się wyjątkowo nowatorski i szalony - świat w którym ludzie dzielą się na dwie kategorie: takich co pamiętają tylko jeden dzień ze swojego życia, czyli Monosów, oraz takich co pamiętają dwa dni, czyli Duosów. Niestety podczas realizacji tego pomysłu autorka uważam poległa z kretesem – udowodniła całkowicie i...

Książka nie jest zła, ale też nie jest świetna. Czytało się ją bardzo szybko, była napisana przejrzyście, a rozdziały poświęcone bohaterom sprawiały, że nie było mętliku w głowie. Co do fabuły - pomysł fajny, świat w którym ludzie pamiętają kilka godzin wstecz to coś co bardzo mnie zainteresowało, aczkolwiek czegoś zabrakło, jakiegoś morału. Książka przewidywalna. Na plus zakończenie - te ostatnie kilka stron bardzo mnie zaskoczyło, szkoda, że cała książka nie była w takim stylu.

Książka nie jest zła, ale też nie jest świetna. Czytało się ją bardzo szybko, była napisana przejrzyście, a rozdziały poświęcone bohaterom sprawiały, że nie było mętliku w głowie. Co do fabuły - pomysł fajny, świat w którym ludzie pamiętają kilka godzin wstecz to coś co bardzo mnie zainteresowało, aczkolwiek czegoś zabrakło, jakiegoś morału. Książka przewidywalna. Na plus...

Pomysł jest niezły. Część osób ma pamięć jednego dnia wstecz, a część dwóch. Zdolność ciągłego zapamiętywania tracą około 20 roku życia. Zupełnie więc do mnie nie trafia dlaczego codziennie nie chodzą przerażeni i przepełnieni bólem przemijania do mniej więcej popołudnia :D Pokrętny mechanizm zapamiętywania, czy też zakuwania wspomnień nie ma sensu, nie wiadomo jakim cudem zapamietują gdy się "starają", ale nie pamiętają rzeczy wyjątkowych i burzacych codzienność.
Jest całkiem przyjemny wtręt rozważań o takim świecie jak nasz, gdzie pamięć jest ciągła z perspektywy świata zamieszkanego przez ludzi, którzy po 24-48 godzinach zapominają że ktoś uciął im rękę. Ale czy pamięć nasza jest tak doskonała? Otóż nie my również potrafimy oszukiwać naszą pamięć i jesteśmy w tym zadziwiająco sprawni. Polecam książki i wystąpienia Julii Shaw.
A sama książka? Nie jest to z pewnością sf, odrobinę kryminał, a najbardziej romansidło z podsumowaniem mającym czytelnikom wpoić, że małżeństwa są jak opoka, a miłość jest wieczna. Jest to bardzo niestrawne.
Bohaterowie: Mark i Sofia są nieprawdopodobni. Mark za czasów studenckich to kawał świni, a wręcz przestępca (gwałciciel, przemocowiec) wyrasta na milczącego, nieprzyjemnego męża, a potem okazuje się cierpiącym litującym się aniołem miłosierdzia. Sofia z kolei ni z tego ni z owego zmienia się w nimfomankę z obsesją na punkcie szpilek. Tak, chyba tak właśnie mają wyglądać osoby szalejące z żądzy mordu i zemsty, czerwone paznokcie, apetyt seksualny, drapiąca bielizna, niewygodne buty. Moim zdaniem nie tak wygląda dbający tylko o siebie egoista :D To doprawdy śmieszne :d Nie polecam, chociaż bez trudu wyobrażam sobie że książka może kogoś zaskoczyć i zaciekawić.

Pomysł jest niezły. Część osób ma pamięć jednego dnia wstecz, a część dwóch. Zdolność ciągłego zapamiętywania tracą około 20 roku życia. Zupełnie więc do mnie nie trafia dlaczego codziennie nie chodzą przerażeni i przepełnieni bólem przemijania do mniej więcej popołudnia :D Pokrętny mechanizm zapamiętywania, czy też zakuwania wspomnień nie ma sensu, nie wiadomo jakim cudem...

Dość ciekawy pomysł na kryminalne since fiction. Książka w miarę mi się podobała. Nie rozumiem tylko czemu monosi byli niższą kastą. Przecież pamiętali tylko o jeden dzień krócej niż duosi. Nie postarałam się z tą opinią, ale jakoś lektura nie wywarła na mnie większego wrażenia.

Dość ciekawy pomysł na kryminalne since fiction. Książka w miarę mi się podobała. Nie rozumiem tylko czemu monosi byli niższą kastą. Przecież pamiętali tylko o jeden dzień krócej niż duosi. Nie postarałam się z tą opinią, ale jakoś lektura nie wywarła na mnie większego wrażenia.

Nic szczególnego.
Jeśli mam być szczera to gdyby nie fenomenalny audiobook na Empik go to książkę szybko bym odłożyła. Bardzo szybko odkryłam, kto zabił córeczkę, lecz na samym końcu udało się zrobić na mnie wrażenie .

Nic szczególnego.
Jeśli mam być szczera to gdyby nie fenomenalny audiobook na Empik go to książkę szybko bym odłożyła. Bardzo szybko odkryłam, kto zabił córeczkę, lecz na samym końcu udało się zrobić na mnie wrażenie .

@rewi.books

Autorka zabiera nas w świat gdzie wspomnienia trzeba zapisywać w pamiętniku aby je zapamiętać.
Społeczeństwo dzieli się na monosów czyli osoby , które pamiętają jedynie wydarzenia z dnia poprzedniego i duosów, którzy pamiętają aż dwa poprzednie dni.
Głównymi bohaterami jest małżeństwo Claire i Mark. Ona monoska a on duos, początkujący pisarz, który próbuje swoich sił w polityce. Według Claire są szczęśliwym małżeństwem a raczej według jej notatek w pamiętniku. Jak jest na prawdę ?
Pewnego dnia nurt rzeki wyrzuca na brzeg zwłoki kobiety. Okazuje się , że wszystkie tropy prowadzą do Marka.
Claire nie wierzy w winę męża i próbuje dociec prawdy.
Rozwiązanie tej sprawy jest o wiele gorsze niż się spodziewała.

Pomysł na książkę jest dość oryginalny i ciekawy. Nie czytałam wiele książek o takim połączeniu.
Całą historię nie czytało się źle ale zawierała ona wiele nieścisłości. Czasami po prostu można się pogubić.
Myślę, że podczas czytania większość domyśliłaby się kto jest winny ale zakończenie, które serwuje nam autorka wywraca wszystko do góry nogami.
Lubię takie zaskakujące zakończenia ale tutaj nieszczególnie.
Nie jest to zła książka ale liczyłam na coś lepszego.

https://www.instagram.com/p/CWK7MqWsUIl/?utm_source=ig_web_copy_link

@rewi.books

Autorka zabiera nas w świat gdzie wspomnienia trzeba zapisywać w pamiętniku aby je zapamiętać.
Społeczeństwo dzieli się na monosów czyli osoby , które pamiętają jedynie wydarzenia z dnia poprzedniego i duosów, którzy pamiętają aż dwa poprzednie dni.
Głównymi bohaterami jest małżeństwo Claire i Mark. Ona monoska a on duos, początkujący pisarz, który próbuje...