Od połowy absurd goni absurd. Nie dla mnie.

Od połowy absurd goni absurd. Nie dla mnie.

nie bez wad, ale bardzo mnie wciągnęła i od pewnego momentu nie da się jej odłożyć

nie bez wad, ale bardzo mnie wciągnęła i od pewnego momentu nie da się jej odłożyć

Dobrze się czyta. Trzyma w napięciu.

Dobrze się czyta. Trzyma w napięciu.

#29/52 #wdowaczyta #nieznajoma #AllisonDickson
Dobra książka, szybko się czyta i wciągnęła mnie tak, że naprawdę byłam zaciekawiona zakończeniem. Pomysł na książkę też uważam bardzo ciekawy.

#29/52 #wdowaczyta #nieznajoma #AllisonDickson
Dobra książka, szybko się czyta i wciągnęła mnie tak, że naprawdę byłam zaciekawiona zakończeniem. Pomysł na książkę też uważam bardzo ciekawy.

Książka podobna do kilku tych, które miałam okazję przeczytać.
Świetna intryga, szybko się czyta, wszystko mi się w niej podobało.
Polecam.

Książka podobna do kilku tych, które miałam okazję przeczytać.
Świetna intryga, szybko się czyta, wszystko mi się w niej podobało.
Polecam.

Hmm...sama nie wiem. Szybko się czyta, pomysł na książkę całkiem fajny, tylko... No właśnie jak dla mnie można by było bardziej rozbudować część po śmierci Phoebe.

Lektura do zimnej lemoniady w te gorące dni jak najbardziej dobra.

Hmm...sama nie wiem. Szybko się czyta, pomysł na książkę całkiem fajny, tylko... No właśnie jak dla mnie można by było bardziej rozbudować część po śmierci Phoebe.

Lektura do zimnej lemoniady w te gorące dni jak najbardziej dobra.

Phoebe to mężatka, która ma za sobą kilka nieudanych prób in vitro, śmierć sławnego ojca rekina biznesu, sama zaś jest dziedziczką fortuny, która obecnie można rzec jest pogrążona w depresji. Dla niej obserwacja przez okno pewnego auta to przerywnik w pozbawionym wydarzeń dniu. Pewne emocje wzbudzają u niej pewnego dnia nowi sąsiedzi: małżeństwo z nastoletnim synem...
Z drugiej strony w powieści mamy narrację pewnej kobiety, która włamuje się do cudzych domów i kradnie pewne rzeczy. To jej hobby, nie tylko obserwowanie Phoebe z auta. A także wie, że jest obserwowana.
A tymczasem Phoebe po kłótni z mężem idzie do sąsiadów, zapoznaje się z ich synem, a także z sąsiadką Vicky. Która notabene ma własne problemy. I dalej ktoś zostaje pozbawiony złudzeń.
Sporo dramatycznych wydarzeń i pojawi się druga pani Miller. To pewien plan i zaskakująca prawda kto jest kim i jakie ma motywy.
Z pewnością to ciekawy thriller: o dysfunkcyjnej rodzinie, fatalnym zauroczeniu, samooszukiwaniu się, o koszmarach, które dzieją się naraz, o walce o przetrwanie. To książka o ludziach, którzy zbudowali sobie pustą fasadę życia, a także o tych chciwych, co za pieniądze zrobią wszystko.
Bo pieniądze, emocje, morderstwo i szantaż to mieszanka wybuchowa. Gorąco polecam lekturę.
OCENA 6/6

Phoebe to mężatka, która ma za sobą kilka nieudanych prób in vitro, śmierć sławnego ojca rekina biznesu, sama zaś jest dziedziczką fortuny, która obecnie można rzec jest pogrążona w depresji. Dla niej obserwacja przez okno pewnego auta to przerywnik w pozbawionym wydarzeń dniu. Pewne emocje wzbudzają u niej pewnego dnia nowi sąsiedzi: małżeństwo z nastoletnim synem...
Z...

Phoebe jest typem samotnika. Po śmierci ojca, z którym i tak nie miała dobrego kontaktu, zamknęła się w sobie jeszcze bardziej. Odziedziczyła po nim fortunę, ale też złą reputację. Od jakiegoś czasu widzi że ktoś ją obserwuje. Praktycznie codziennie widzi niedaleko domu samochód firmy kurierskiej. Wie, że chodzi o nią choć jej mąż Wyatt uważa że ma paranoję. Z nim także nie układa jej się najlepiej. Wystarczy jej butelka dobrego wina i leżenie przy basenie. Gdy obok ich domu wprowadzają się nowi lokatorzy Phoebe nie spodziewa się tego jak ta rodzina namiesza w jej życiu. Z Vicki zaczęła się przyjaźnić a z jej synem wdała się w romans. Jedyną szansą na normalne życie będzie wyjazd. Niestety do tego wyjazdu nie dojdzie. Co stanie na przeszkodzie jej ucieczki? I czy rzeczywiście ktoś ją obserwował? Jestem pod wrażeniem tej książki. Już od początku mnie zaintrygowała. Do samego końca trzymała w napięciu. Pomysł na fabułę był wykorzystany, ale jednego jestem pewna, że długo nie pozostanie w mojej pamięci 🤔

Phoebe jest typem samotnika. Po śmierci ojca, z którym i tak nie miała dobrego kontaktu, zamknęła się w sobie jeszcze bardziej. Odziedziczyła po nim fortunę, ale też złą reputację. Od jakiegoś czasu widzi że ktoś ją obserwuje. Praktycznie codziennie widzi niedaleko domu samochód firmy kurierskiej. Wie, że chodzi o nią choć jej mąż Wyatt uważa że ma paranoję. Z nim także nie...

Zapowiadało się obiecująco, ale nie do końca zachwyciła mnie ta książka... owszem, czyta się migiem i fabuła wciąga, nie ma dłużyzn i akcja idzie wartko. Jednak zabrakło trochę realizmu. Bohaterowie są strasznie nieprawdziwi, nakreśleni bardzo płytko. Sama historia tak dziwna, że aż śmieszna. Ogólnie nie jest tragicznie, ale nie wmurawało mnie w fotel...

Zapowiadało się obiecująco, ale nie do końca zachwyciła mnie ta książka... owszem, czyta się migiem i fabuła wciąga, nie ma dłużyzn i akcja idzie wartko. Jednak zabrakło trochę realizmu. Bohaterowie są strasznie nieprawdziwi, nakreśleni bardzo płytko. Sama historia tak dziwna, że aż śmieszna. Ogólnie nie jest tragicznie, ale nie wmurawało mnie w fotel...

2019 był naprawdę obfity w dobre thrillery psychologiczne - mogę nawet wysnuć hipotezę, że w poprzednim roku gatunek ten przeżył swoje ponowne narodziny. Sama sie w nich ochoczo zaczytywałam - jednak i na mojej czytelniczej drodze potrafiły pojawić się literackie rozczarowania.
_____________
Jednym z nich jest właśnie " Nieznajoma" Allison Dickinson i już na początku zaznaczę, że nie mogę jej jednak zaliczyć do złych. Schemat gatunkowy został przez autorkę zachowany, narracja prowadzona poprawnie, przyznam nawet, ze na początku byłam zaintrygowana jak przedstawiona historia zostanie pociągnięta. Niestety - z rozwojem fabuły moje zaciekawienie przeradzało się w zirytowanie a w pewnym momencie niedowierzanie, jeżeli chodzi o dokonywane przez bohaterów wybory. I mowa tu głównie o absurdalności - tak to mogę raczej nazwać. Beletrystyka rządzi się co prawda swoimi prawami, i nie musi być odwzorowana na rzeczywistości - jednak jeżeli autor chce swoją książką "poruszyć" czytelnika i skłonić do rozmyślań jeszcze długo po przeczytaniu to powinien skupić się w dużej mierzę na rzetelnej konstrukcji bohaterów. W " Nieznajomej" prawie każda postać jest spłycona, bez charakteru i zwyczajnie nijaka. Przyznam, ze główną bohatera, pomimo, że jej wybory często mnie irytowały, jako jedyna wzbudzała we mnie emocje. Zastanawiam się czy odbiór historii byłby zupełnie inny, gdyby było w niej więcej niedomówień, niejasności, gdyby dano czytelnikowi w pewnych momentach trochę pomyśleć zamiast przedstawiać na tacy naprawdę uproszczone rozwiązania.
________
Jak już wspomniałam - nie jest to zła książka. To taki typ literatury, który pojawia się i szybko znika z głowy czytelnika -taka "odskocznia" też potrafi być potrzebna. Czasem jednak w tym książkowym "wysypie" niektóre pozycje warto sobie darować 😉
________

2019 był naprawdę obfity w dobre thrillery psychologiczne - mogę nawet wysnuć hipotezę, że w poprzednim roku gatunek ten przeżył swoje ponowne narodziny. Sama sie w nich ochoczo zaczytywałam - jednak i na mojej czytelniczej drodze potrafiły pojawić się literackie rozczarowania.
_____________
Jednym z nich jest właśnie " Nieznajoma" Allison Dickinson i już na początku...