UWAGA na początek.
Dopiero wszystkie cztery części dają wyobrażenie o całości i rozciągłości wykreowanej rzeczywistości.
Połączenie powieści szpiegowskiej i science (m.in. topologia, tunele przestrzenne, superkomputery symulujące CAŁĄ rzeczywistość) -fiction tworzy niezwykle skomplikowany, mozaikowy świat. Fałszywe tropy, liczba postaci utrudniają stworzenie jego czytelnego i jasnego obrazu i działań bohaterów. Ale warto podjąć ten trud - bo wynik podjętych wysiłków jest lekko oszałamiający.

UWAGA na początek.
Dopiero wszystkie cztery części dają wyobrażenie o całości i rozciągłości wykreowanej rzeczywistości.
Połączenie powieści szpiegowskiej i science (m.in. topologia, tunele przestrzenne, superkomputery symulujące CAŁĄ rzeczywistość) -fiction tworzy niezwykle skomplikowany, mozaikowy świat. Fałszywe tropy, liczba postaci utrudniają stworzenie jego...

"Wraz z tym, jak od byłego projektu europejskiego oddzielały się jego fragmenty, kontynent jako całość zalewały wielkie i małe agencje wywiadowcze."

Seria, z którą należy zapoznawać się tom po tomie, i to najlepiej w niewielkich odstępach czasu, gdyż inaczej trudno nadążyć za fabułą i utrzymać się na fali wydarzeń. Rewelacyjne studium kondycji współczesnej Europy, ukazanie, w jakim kierunku może zmierzać Stary Kontynent, jeśli pojawiające się trendy społeczne, gospodarcze i polityczne zintensyfikują się i rozwiną skrzydła. Wkraczamy w równoległą rzeczywistość, również wywodzącą się ze wspólnotowych zasad, w świat w dużym stopniu nam znany, ale jeszcze odmienny od obecnego, w bezpośrednie połączenie kolejowe między Lizboną a dalekim wschodem Syberii, w pewnym stopniu będące symbolem podziału Europy. Dave Hutchinson ciekawie odwołuje się do poważnych problemów polityczno-gospodarczego związku państw, jakim jest Unia Europejska, znaczących pęknięć na jej wizerunku, narastającego kryzysu uchodźców, zdobywającego uznanie antyintegracyjnego populizmu, napływającej fali nacjonalizmów, nieodwracalnej utraty spójności, galopującego przerośnięcia biurokracji, nasilenia terrorystycznych ataków i silnie wybrzmiewającego echa pandemii grypy. Jestem pod wrażeniem wyjątkowo trafnych spostrzeżeń, analiz i interpretacji.

Czwarty tom serii, podobnie jak poprzednicy, to również oryginalna, wielowątkowa i wciągająca przygoda czytelnicza. Mieszanka klimatu szpiegowskiego i science fiction wybrzmiewa bardzo przekonująco. Różnorodność postaci, liczne tajemnice wplecione w ich losy, powierzane misje i przypadkowe okoliczności, intrygująco wypełniają fabułę. Umiejętnie dozowane niedopowiedzenia, niepewności i elementy zaskoczenia, za nic nie wiemy, dokąd wszystko prowadzi. Przyjemnie poznaje się kolejne partie powieści, tym bardziej, że często zmienia się narrator i sceneria, jakby osobne w kolorycie klocki składające się na atrakcyjną budowlę. Każdy infiltruje każdego, nikt sobie nie ufa, pełnienie podwójnej roli jawi się jako rutynowe działanie, a nadążanie za tym sprawia sporą frajdę. Trzeba przyznać, że autor w zamykającej serię finalnej odsłonie fantastycznie łączy wątki, podaje wytłumaczenia zagadek, powiązuje złożone historie postaci, przywołuje ukryte przesłania, dostarcza materiału na frapujące rozważania. Bliższe informacje o powieściowych postaciach, szczegółach miejsc i ogólnym klimacie powieści, znajdziecie we wrażeniach ze spotkań z poprzednimi tomami serii - "Europa jesienią", "Europa o północy" i "Europa w zimie".

Bookendorfina.pl

"Wraz z tym, jak od byłego projektu europejskiego oddzielały się jego fragmenty, kontynent jako całość zalewały wielkie i małe agencje wywiadowcze."

Seria, z którą należy zapoznawać się tom po tomie, i to najlepiej w niewielkich odstępach czasu, gdyż inaczej trudno nadążyć za fabułą i utrzymać się na fali wydarzeń. Rewelacyjne studium kondycji współczesnej Europy,...

Dałem dyszkę. Za cały cykl. Zakończyła się wspaniała podróż. Podróż przez dziwny swiat pełen szpiegów i zwrotów akcji. Historie przeplatają się ze sobą, uzupełniają, zaskakują. Książka do końca jest nieprzewidywalna. Samo zakończenie nie wszystkim może przypaść do gustu. Pozostawia niedosyt i pytania bez odpowiedzi.. To nic. Może taki był zamiar autora.

Dałem dyszkę. Za cały cykl. Zakończyła się wspaniała podróż. Podróż przez dziwny swiat pełen szpiegów i zwrotów akcji. Historie przeplatają się ze sobą, uzupełniają, zaskakują. Książka do końca jest nieprzewidywalna. Samo zakończenie nie wszystkim może przypaść do gustu. Pozostawia niedosyt i pytania bez odpowiedzi.. To nic. Może taki był zamiar autora.

Dave Hutchinson, to pisarz urodzony w 1960 roku w Anglii. Przez wiele lat pracował jako dziennikarz, jednak po ukazaniu się serii”Pęknięta Europa” poświęcił się pisarstwu. Jak na razie to 4 powieści i zbiory opowiadań. Swoją serią zapoczątkował całkiem nowe spojrzenie na przyszłość Europy, a czytelnicy wprost rozpływają się w zachwytach. Nawet dla mnie pierwszy tom był doprawdy niezłą przygodą i z chęcią sięgam po kolejne tomy. Zwiedzaliśmy Kraków, angielskie pejzaże, teraz przyszła pora na Estonię.

O czwartym tomie „Europa o świcie” możemy przeczytać że:
W Tallinie Alice, młodsza pracowniczka szkockiej służby dyplomatycznej, zostaje wplątana w niezrozumiałą intrygę, rozciągającą się na dziesięciolecia. Na Morzu Egejskim młody uchodźca Benno porywa się na desperacką ucieczkę ku wolności i znajduje sobie nowe, niezwykłe życie. Na angielskich kanałach gromadzą się barki. Rudi, doświadczony coureur, po raz ostatni zostaje oderwany od restauracji, gdy wraz z Rupertem, swoim sojusznikiem, wyrusza w pościg za nieżyjącym człowiekiem.

Podsumowując. Kolejna zwariowana historia – która mimo tego że rozgrywa się w jakby znajomych miejscach – dzieje się zupełnie kiedy indziej. To świat w którym nawet statek pasażerski może stanowić niepodległe państwo. To szpiegowska intryga, w której przygody spotyka się na każdym kroku. Niesamowicie wciągnęła mnie ta opowieść. Może się mylę, ale zdaje się że to już ostatni tom cyklu. Trochę szkoda, nie mniej polecam wszystkim całość.

Dave Hutchinson, to pisarz urodzony w 1960 roku w Anglii. Przez wiele lat pracował jako dziennikarz, jednak po ukazaniu się serii”Pęknięta Europa” poświęcił się pisarstwu. Jak na razie to 4 powieści i zbiory opowiadań. Swoją serią zapoczątkował całkiem nowe spojrzenie na przyszłość Europy, a czytelnicy wprost rozpływają się w zachwytach. Nawet dla mnie pierwszy tom był...

W Europie o Świcie w centrum znajduje się Alice, młoda pracownica szkockiej ambasady w Tallinnie. Zostaje ona wpląta w niezrozumiałą dla niej intrygę szpiegowską, która swoje korzenie ma dziesiątki lat wcześniej. Pojawia się też młody uchodźca Beno, który pragnie rozpocząć nowe życie w nowym miejscu. Wraca również znany z poprzednich odsłon Rudi, restaurator z Krakowa, który został doświadczonym coureurem. Teraz wyrusza w drogę z nową misją.

Jest to szalona historia Europy, ale choć zmyślona, to na tyle realistyczna, że czytelnik odnosi realistyczne wrażenie, że polityczne i geograficzne aspekty tej historii jak najbardziej mogą się ziścić w rzeczywissości. Podobny chaos i brak poczucia porządku pośród zwyczajnych mieszkańców kontynentu zdaje się być coraz bardziej widoczny w autentycznym świecie.

Europa o Świcie to kolejna intrygująca historia ze świata wykreowanego przez Dave’a Hutchinsona, a zarazem udane zakończenie całego cyklu, na który złożyły się również Europa Jesienią, O Północy i W zimie. Choć przypomina serię opowiadań z różnymi historiami i postaciami, to stanowi intrygującą całość, której obraz zachwyca i przeraża, ale przede wszystkim daje do myślenia i na długo pozostaje w pamięci. To świetna próba pochylenia się nad kondycją współczesnej Europy.

http://kulturacja.pl/2019/10/dave-hutchinson-europa-o-swicie-recenzja/

W Europie o Świcie w centrum znajduje się Alice, młoda pracownica szkockiej ambasady w Tallinnie. Zostaje ona wpląta w niezrozumiałą dla niej intrygę szpiegowską, która swoje korzenie ma dziesiątki lat wcześniej. Pojawia się też młody uchodźca Beno, który pragnie rozpocząć nowe życie w nowym miejscu. Wraca również znany z poprzednich odsłon Rudi, restaurator z Krakowa,...

Zakończenie nie spodobało się mi, czegoś mi brak. Jest wyjaśnienie wielu wątków, ale mimo wszystko czuję niedosyt po tej części.

Zakończenie nie spodobało się mi, czegoś mi brak. Jest wyjaśnienie wielu wątków, ale mimo wszystko czuję niedosyt po tej części.