Po lekturze poradnika "Jak mniej myśleć" sięgnęłam od razu po kolejną część, a więc po "Jak lepiej myśleć" z tego względu, że trochę chciałam mieć to za sobą, "zaliczyć" pozycję z półki i po prostu czytać dalej coś, co bardziej przypadnie mi do gustu. I tutaj było moje zdziwienie, bo druga część spodobała mi się bardziej niż pierwsza. Znalazłam tutaj sporo przydatnych porad i sugestii. Robiłam nawet zdjęcia niektórym stronom, żeby mieć pod ręką słowa, które mogą pomóc mi w chwilach zwątpienia. Wiadomo, że tutaj też było sporo nudnych momentów, jednak przebrnęłam przez nie i stwierdzam, że jednak więcej mnie tutaj zainteresowało niż w "Jak mniej myśleć". Podobał mi się rozdział związany z pracą oraz z kontaktami międzyludzkimi.

Po lekturze poradnika "Jak mniej myśleć" sięgnęłam od razu po kolejną część, a więc po "Jak lepiej myśleć" z tego względu, że trochę chciałam mieć to za sobą, "zaliczyć" pozycję z półki i po prostu czytać dalej coś, co bardziej przypadnie mi do gustu. I tutaj było moje zdziwienie, bo druga część spodobała mi się bardziej niż pierwsza. Znalazłam tutaj sporo przydatnych porad...

" Jak lepiej myśleć" jest rozszerzeniem i dopełnieniem książki "Jak mniej myśleć" książkę jest na takim samym dobrym poziomie jak pierwsza książka.

" Jak lepiej myśleć" jest rozszerzeniem i dopełnieniem książki "Jak mniej myśleć" książkę jest na takim samym dobrym poziomie jak pierwsza książka.

Po przesłuchaniu (audiobook) „Jak mniej myśleć” włączyłam – trochę siłą rozpędu – „Jak lepiej myśleć”. I znów miałam wrażenie, że autorka bardzo krąży wokoło tematu, ale nie daje żadnych konkretnych rad. Nie znalazłam odpowiedzi na to, jak faktycznie lepiej myśleć.

Nie mogę powiedzieć żeby był to źle spędzony czas, jednak ta książka nie dała mi tego, czego w niej szukałam. Ot można przesłuchać/przeczytać, ale nie spodziewajcie się byt wiele.

Po przesłuchaniu (audiobook) „Jak mniej myśleć” włączyłam – trochę siłą rozpędu – „Jak lepiej myśleć”. I znów miałam wrażenie, że autorka bardzo krąży wokoło tematu, ale nie daje żadnych konkretnych rad. Nie znalazłam odpowiedzi na to, jak faktycznie lepiej myśleć.

Nie mogę powiedzieć żeby był to źle spędzony czas, jednak ta książka nie dała mi tego, czego w niej...

za duzo uogolnien, ludzie podzieleni wlasciwie na 3 typy: nadwydajni, normalni i psychopaci. Sporo rad typu: "jak przeszkadza ci dzwiek wiertarki, to jej nie sluchaj", a wczesniej autorka sama podkresla absurdalnosc takich rad xD niezbyt rozwinela temat inteligencji, a imo warto bylo to zrobic. nie podobalo mi sie tez sugerowanie na sile autyzmu "nadwydajnym" - ok, mozliwe jest, ze taka osoba serio go ma, ale jednak to zlozona kwestia i postawienie diagnozy nie jest takie proste. Co do "odpartego" zarzutu, ze jej ksiazka jest napisana jak horoskop - kurczę, trochę tak właśnie jest. Każdy ma jakies swoje traumy, przeżycia, silne preferencje i awersje do rzeczy pozornie nieistotnych, wiec nawet jesli nie zgodzi sie ze wszystkim, to z jakas czescia tych informacji na pewno sie utozsami dość latwo, niestety nie jest to szczególnie pomocne. Plus fragment o blizniakach mnie poskladal xF

za duzo uogolnien, ludzie podzieleni wlasciwie na 3 typy: nadwydajni, normalni i psychopaci. Sporo rad typu: "jak przeszkadza ci dzwiek wiertarki, to jej nie sluchaj", a wczesniej autorka sama podkresla absurdalnosc takich rad xD niezbyt rozwinela temat inteligencji, a imo warto bylo to zrobic. nie podobalo mi sie tez sugerowanie na sile autyzmu "nadwydajnym" - ok, mozliwe...

Ciekawe spojrzenie na to, że nie każdy ma nadprodukcję myśli i nie każdy tak bardzo analizuje świat jak my. Bardzo mi się spodobały pomysły na zbliżenie się do natury, wybieranie własnych bodźców i odcinanie się od bodźców zewnętrznych. na zrozumienie w relacjach z innymi. Niezwykle trafne spojrzenie na nasz tok myślowy, wieczny brak satysfakcji przy ciągłych staraniach i niezrozumienie, że inni nie widzą tak jak my, że my nie pasujemy do tego świata. Trochę jednak znużyły mnie opowieści o tym, że zapewne jesteśmy autystyczni lub/i mamy zespół Aspergera. Moim zdaniem to nadproduktywność wcale nie musi iść z tym w parze. Chociaż może się mylę i zaliczam się do spektrum autyzmu, kto wie ;)
Sięgam po wcześniejszą książkę Jak mniej myśleć, bo z reklamy autorki wydaje się być bardziej adekwatna.

Ciekawe spojrzenie na to, że nie każdy ma nadprodukcję myśli i nie każdy tak bardzo analizuje świat jak my. Bardzo mi się spodobały pomysły na zbliżenie się do natury, wybieranie własnych bodźców i odcinanie się od bodźców zewnętrznych. na zrozumienie w relacjach z innymi. Niezwykle trafne spojrzenie na nasz tok myślowy, wieczny brak satysfakcji przy ciągłych staraniach i...

Po przeczytaniu "Jak mniej myśleć" książka ta raczej rozczarowująca - dużo treści powtarza się z książki "Jak mniej myśleć", poza tym autorka zbacza na niebezpieczną drogę zachwytu nad samą sobą. Podczas gdy "Jak mniej myśleć" była dla mnie przełomowa, tak "Jak lepiej myśleć" była wręcz irytująca (być może też dlatego, że miałam wobec niej wysokie oczekiwania).

Po przeczytaniu "Jak mniej myśleć" książka ta raczej rozczarowująca - dużo treści powtarza się z książki "Jak mniej myśleć", poza tym autorka zbacza na niebezpieczną drogę zachwytu nad samą sobą. Podczas gdy "Jak mniej myśleć" była dla mnie przełomowa, tak "Jak lepiej myśleć" była wręcz irytująca (być może też dlatego, że miałam wobec niej wysokie...

Książką ta jest dość przeciętna - momentami czytało się ją naprawdę ciężko i walczyłam z tym, żeby nie zasnąć. Niektóre rozdziały bardzo na plus, spodobały mi się i były wartościowe. Ale generalnie nie tego się spodziewałam.
Nie jestem typem osoby wysoko wrażliwej, ale chciałam dowiedzieć się czegoś więcej na temat takich osób. Niestety książka nie pomogła mi w tym - a szkoda!
Cóż, autorka w niektórych fragmentach mnie irytowała, ale jak to nazwała... normalnie myślącym ciężko jest zrozumieć:) na pewno pewne osoby chcą, ale przekaz niezbyt wdzięczny i treściwy...
Mocna 5, choć dałabym 4.5 ;)

Książką ta jest dość przeciętna - momentami czytało się ją naprawdę ciężko i walczyłam z tym, żeby nie zasnąć. Niektóre rozdziały bardzo na plus, spodobały mi się i były wartościowe. Ale generalnie nie tego się spodziewałam.
Nie jestem typem osoby wysoko wrażliwej, ale chciałam dowiedzieć się czegoś więcej na temat takich osób. Niestety książka nie pomogła mi w tym - a...

Zawiodłam się na całej linii. Pierwsze kilkadziesiąt stron to odcinanie kuponów i nawiązania do wcześniejszej książki, a potem chaos, zbitek zdań i haseł, które nie mają nic wspólnego z dobrą literaturą ani wartościową wiedzą popolarno-naukową. Dodatkowo nieznośne wręcz przybranie formy "ty, czyletniku, myślisz to, uważasz tamto, masz tak a tak".
Nie pamiętam, żebym kiedyś czytała coś równie słabego. Ta książka to czas i pieniądze wyrzucone w błoto.
Bardzo nie polecam.

Zawiodłam się na całej linii. Pierwsze kilkadziesiąt stron to odcinanie kuponów i nawiązania do wcześniejszej książki, a potem chaos, zbitek zdań i haseł, które nie mają nic wspólnego z dobrą literaturą ani wartościową wiedzą popolarno-naukową. Dodatkowo nieznośne wręcz przybranie formy "ty, czyletniku, myślisz to, uważasz tamto, masz tak a tak".
Nie pamiętam, żebym kiedyś...

Tak jak pierwsza cześć mi się podobała, tak przez drugą nie mogłam przejść. Jakoś już temat nie trzyma się kupy dla mnie

Tak jak pierwsza cześć mi się podobała, tak przez drugą nie mogłam przejść. Jakoś już temat nie trzyma się kupy dla mnie

Trochę taki Peterson dla nastolatek i młodych kobiet. Mało konkretów, dużo zbędnego paplania. Jest parę dziwnych momentów, kiedy autorka głosi swoje opinie i np. wzmiankuje o szamanizmie ;). Nie wyciągnąłem zbyt wiele z tej książki, jednak dla wąskiej grupy ludzi może być przydatna.

Trochę taki Peterson dla nastolatek i młodych kobiet. Mało konkretów, dużo zbędnego paplania. Jest parę dziwnych momentów, kiedy autorka głosi swoje opinie i np. wzmiankuje o szamanizmie ;). Nie wyciągnąłem zbyt wiele z tej książki, jednak dla wąskiej grupy ludzi może być przydatna.