Biblia Tysiąclecia!
Pismo święto to przy niej zwykłe baśnie!

Biblia Tysiąclecia!
Pismo święto to przy niej zwykłe baśnie!

Wiele razy w ostatnim czasie w moim otoczeniu pojawiało się zagadnienie introwersji. Zaczęłam rozeznawać temat i tak trafiłam na książkę „Sekretne życie introwertyków”. Dla mnie ten tytuł to ogromna skarbnica wiedzy. I wiecie co? Bez wątpienia jest we mnie 100%, a nawet 200% introwertyka w introwertyku. Ten tytuł pozwolił mi lepiej zrozumieć siebie. I wiecie co? Ja wcale nie muszę dostosowywać się do społeczeństwa. Mogę pozostać sobą w swoim własnym wewnętrznym świecie w tym jakże świecie pędzącym dookoła.

Nie potrafię na ogół rozmawiać z ludźmi bo nie wiem jak przełożyć moje wewnętrzne doświadczenia na słowa. Jeżeli naprawdę mam już coś powiedzieć to potrzebuję chwili, aby zebrać się w sobie co tak naprawdę i tak nie jest łatwe bo nim coś powiem już boję się tego co pomyśli o mnie rozmówca. Jeżeli się z kimś umawiam to nie lubię jak pojawiają się niezapowiedziane osoby, to powoduje, że jeszcze bardziej zamykam się w sobie i skutkuje tym, że chociaż chce to i tak wielu rzeczy nie powiem bo nie wiem kiedy wtrącić się do rozmowy. Jak już to robię to mam wrażenie, że i tak nikt mnie nie słucha więc ostatecznie z tego rezygnuję Także zawsze jestem tą najbardziej milcząca osobą w towarzystwie.

Nie lubię rozmów telefonicznych, zdecydowanie wolę wiadomości tekstowe. Wykonanie jakiegokolwiek telefonu do kogoś z kim nie jestem w bliskiej relacji powoduje u mnie momentalne podwyższenie tętna. W pracy się czasem trochę podśmiewują, ale wiedzą, że nie zadzwonię i zamiast tego wyśle e-maila. Rzadko się uzewnętrzniam i jak już to raczej to napisze bo najprawdopodobniej nie zdecyduję się tego wypowiedzieć.

Small talku unikam jak ognia. Kiedy idę ulicą i z daleka widzę kogoś kogo znam, a nie mam ochoty na kontakt potrafię specjalnie gdzieś skręcić tylko po to żeby ta osoba minęła mnie nie zauważona. Przed wyjściem z domu niejednokrotnie zdarzyło mi się czekać pod drzwiami bo ktoś akurat był na klatce schodowej.

Lubię spędzać czas samotnie. Wiele rzeczy robię sama, gdzie ma swobodę działania i nikt nie jest wtedy zmuszony na mnie czekać bo ja chce coś zrobić. Będąc z kimś niejednokrotnie rezygnuję z tego co zrobiłam bym w tym momencie będąc samej. To nie jest też tak, że wszystko robie samemu. Potrzebuję też towarzystwa, ale imprezy w dużej grupie osób nie są dla mnie. Nawet jak się w takiej sytuacji znajdę to zawsze potrzebuję przestrzeni dla siebie. Uciekam w miejsca, gdzie nikogo nie ma. Moja bateria społeczna wyczerpuje się o wiele szybciej. Niejednokrotnie rezygnowałam z wielu wyjść tak naprawdę jak to się mówi „chwilę wcześniej” bo moje wewnętrzne ja czuło się przebodźcowane i wolałam zostać w domu.

Nie rozmawiam o sobie bo jak już wspomniałam nie potrafię rozmawiać, ale za to introwertycy są bardzo dobrymi słuchaczami. Mam niewielu przyjaciół bo nie mam tyle energii jak ekstrawertycy. Potrafię się śmiać i zachowywać tak jak „wszyscy”, ale w towarzystwie bliskich mi osób bo przy nich czuję się swobodnie. Inaczej zachowam się przy pierwszym spotkaniu bo będę najprawdopodobniej tzw. "cichą myszką”, a inaczej jak już kogoś lepiej poznam, ale to wcale nie oznacza, że coś jest nie tak.

Potrafię mieć świetne pomysły, ale gorzej z ich realizacją bo brakuje mi pewności siebie. Milczę bo nie wiem co powiedzieć, a nawet jak wiem to niekoniecznie te słowa chcą być przeze mnie wypowiedziane. Móje wewnętrzne ja godzinami potrafi wszystko „przeżuwać” zastanawiając się co może pójść nie tak, albo co poszło nie tak. Dlaczego nie powiedziałam, albo nie zrobiłam tego i tego chociaż ta sytuacja wydarzyła się już dawno temu i tak naprawdę nikt poza mną o tym nie pamięta.

Kiedy już bywam czymś podekscytowana to nie zawsze chcę to pokazywać na zewnątrz. Introwertycy bywają równie emocjonalni, jak nie bardziej niż ekstrawertycy, ale chowamy wszystkie te uczucia w sobie. Potrafimy się bawić, śmiać i kochać, ale możemy to robić w inny sposób niż „wszyscy”. Introwertycy też chodzą na „miasto i szaleją”, ale później muszą się wycofać. Właśnie teraz nastąpią u mnie kumulacja różnych wydarzeń i mój organizm czuł się bardzo przebodźcowany, a ja bardziej niż zazwyczaj wycofałam się ze świata. I wiecie co? Dobrze mi tak, a dzięki lekturze książki „Sekretne życie introwertyków” wiem, że mogę być sobą, a nie robić nic tak jak „wszyscy” bo tak wypada.

Chciałabym tylko nauczyć się lepiej komunikować ze światem, a nie tłumić wszystkich rzeczy w sobie bo albo dalej będę uciekać w swoją skorupę, albo będę wybuchać bo mam wrażenie, że każdy dzień jest dla mnie wyzwaniem. I ze mną wszystko jest okej chociaż z boku może się wydawać zupełnie inaczej.

Zapewne każdy z Was ma introwertycznego przyjaciela, znajomego, współpracownika, którego zna. Ta książka jest również dla Was żeby lepiej zrozumieć introwertyków.

Introwertycy stanowią od 30 do 50 procent populacji więc ta książka jest też i dla Was żeby lepiej zrozumieć siebie. Ja niejednokrotnie zastanawiałam się co ze mną jest nie tak. Teraz już wiem jestem introwertykiem.

„Najcichsi ludzie mają najgłośniejsze umysły”.

Wiele razy w ostatnim czasie w moim otoczeniu pojawiało się zagadnienie introwersji. Zaczęłam rozeznawać temat i tak trafiłam na książkę „Sekretne życie introwertyków”. Dla mnie ten tytuł to ogromna skarbnica wiedzy. I wiecie co? Bez wątpienia jest we mnie 100%, a nawet 200% introwertyka w introwertyku. Ten tytuł pozwolił mi lepiej zrozumieć siebie. I wiecie co? Ja wcale...

Książka, która mówi o Introwertykach.

Introwertycy są oceniani jako nietowarzyskie osoby. Cały czas zamyślone, można więc odnieść wrażenie, że nie potrafią się bawić czy zrelaksować. Jednak celem Introwertyków nie jest brylowanie w towarzystwie, ale bogatsze życie wewnętrzne.

Rozmyślanie, bujanie w obłokach, koncentracja na powierzonym zadaniu - o to co cechuje Introwertyków w pracy. Satysfakcjonuje ich praca w samotności i skupieniu z małą ilością interakcji towarzyskich. Praca w Call Center - nie jest dla nich (wiem, bo sama próbowałam i długo nie popracowałam tam) jednak sprzedaż niebezpośrednia, analizowanie przetargów publicznych, prace biurowe - jak najbardziej tak.

A jaki jest Introwertyk w związku? Z całą pewnością nie oczekujmy po nich za dużo. Mogą wydawać się chłodni i zdystansowani, ale tak naprawdę potrafią okazywać uczucia. Nie robią tego tak jak Ekstrawertycy - głośno i widocznie. Introwertyk wysłucha, wesprze, pokazując swoje zaangażowanie w związek prostymi rzeczami np. troską o ukochaną osobę, zrobienie śniadania itd to małe rzeczy, ale są niemniej ważne. Jedynym minusem jest bezkonfliktowość - nawet , jeśli Introwertyk ma racje, nie wejdzie w konflikt z drugą osobą, co sprawia, że druga osoba odnosi wrażenie, że wygrała.

Mniejsze otoczenie przyjaciół, dbanie o bliskich, zaangażowanie w pracę, kameralne imprezy i unikanie większych wyjść - to są główne cechy Introwertyków. Jeśli jednak znajdą osoby na którym im naprawdę zależy to są w stanie poświęcić się i pójść na większą imprezę.

Jeśli jesteś Ekstrawertykiem i spotykasz się z Introwertykiem - ta książka jest dla Ciebie!
Jeśli poszukujesz pracownika zaangażowanego w swoje obowiązki - to Introwertyk jest idealnym pracownikiem dla Ciebie!
Jeśli nie oczekujesz idealnych i wzniosłych deklaracji miłosnych - to Introwertyk jest idealnym partnerem dla Ciebie!
Chcesz mieć poczucie, że ktoś naprawdę Cię wysłucha? - Introwertyk jako przyjaciel sprawdzi się w tym doskonale!

Polecam tę książkę wszystkim, którzy podobnie jak ja są Introwertykami.

Książka, która mówi o Introwertykach.

Introwertycy są oceniani jako nietowarzyskie osoby. Cały czas zamyślone, można więc odnieść wrażenie, że nie potrafią się bawić czy zrelaksować. Jednak celem Introwertyków nie jest brylowanie w towarzystwie, ale bogatsze życie wewnętrzne.

Rozmyślanie, bujanie w obłokach, koncentracja na powierzonym zadaniu - o to co cechuje...

Ooooo Pani!!! W końcu kilka spraw się w moim życiu wyjaśniło!! I to JAK się wyjaśniło! Książka trafiona zupełnie przypadkiem z jakiegoś artykułu umieszczonego chyba nawet na “lubimy czytać” na temat introwertyków. Poleżała sobie i nabierała mocy urzędowej, bo nie powiem bałam się, że to może jakiś kolejny poradnik a ja pasjami nie cierpię poradników i romansideł (fuuuuuuuuuuuj) ale świat miał nade mną litość i nie był to poradnik ….no a przynajmniej nie w 100% (tzn trochę radzenia było, ale powiedzmy, że w normie bez przegięcia). 13 rozdziałów i nagle się okazuje, że człowiek nie ma jednak spektrum autyzmu (o który już się zaczynałam podejrzewać ….nie żeby to było coś złego, ale w określonym wieku to już nawet głupio się do czegoś takiego przyznać) a po prostu zwykły najzwyklejszy INTROWERTYZM. Ta dam!!! I nagle się okazało, że już wiem, dlaczego z kolegami z pracy to tylko wymagane 8 godzin, bo każda godzina ekstra grozi zabójczymi planami albo histerią. Świetny rozdział o stereotypach …... chociaż może troszeczkę jednak nienawidzimy ludzi …. hehehe. Albo rozdział o tym, że introwertyk nieco inaczej pojmuje życie towarzyskie. No i "krem de la krem”, czyli “INTROWERTYCZNY KAC” istnieje naprawdę !!!Trochę biadolenia o związkach z introwertykami i dosyć ciekawa cześć o introwertykach w pracy. Powiem tak jak ktoś się czuje dziwnie i nie na miejscu to ta lektura jest zdecydowanie dla niego. Ja czytając byłam ZACHWYCONA faktem, że w końcu nie jestem jednak cudakiem a co się okazuje to jak odbieram rzeczywistość jest normalne ….dla introwertyków. Kapitalna lektura.

Ooooo Pani!!! W końcu kilka spraw się w moim życiu wyjaśniło!! I to JAK się wyjaśniło! Książka trafiona zupełnie przypadkiem z jakiegoś artykułu umieszczonego chyba nawet na “lubimy czytać” na temat introwertyków. Poleżała sobie i nabierała mocy urzędowej, bo nie powiem bałam się, że to może jakiś kolejny poradnik a ja pasjami nie cierpię poradników i romansideł...

Przesłuchana bardziej, by poczuć się zrozumianą, niż w poszukiwaniu wiedzy, ale i tak nauczyłam się czegoś nowego ;)

Przesłuchana bardziej, by poczuć się zrozumianą, niż w poszukiwaniu wiedzy, ale i tak nauczyłam się czegoś nowego ;)

Czytać. Na pewno macie w swoim otoczeniu kogoś takiego, a książka to skarbnica wiedzy o sposobach komunikacji, bez zbędnego generalizowania, ani tworzenia polaryzacji introwertycy versus ekstrawertycy. A może tak, jak ja, poczujecie, że autorka w dużej mierze pisze o Was, choć wcale się na to nie zanosiło, bo 'introwertyczka' to z pewnością nie pierwsze, ani nawet drugie słowo, jakim ktokolwiek by mnie opisał. A my chłoniemy te etykiety i bierzemy za własne. Tymczasem, introwersja to niekoniecznie to, co w obiegowej pop-psychologii nasuwa się nam na myśl - osoba cicha, wycofana, aspołeczna, czy nieśmiała. Raczej, ktoś refleksyjny, z głęboką pasją do tego, na czym mu zależy i co go interesuje, oraz dużą potrzebą niezależności i przestrzeni osobistej, a czasami także, samotności i ciszy.

Czytać. Na pewno macie w swoim otoczeniu kogoś takiego, a książka to skarbnica wiedzy o sposobach komunikacji, bez zbędnego generalizowania, ani tworzenia polaryzacji introwertycy versus ekstrawertycy. A może tak, jak ja, poczujecie, że autorka w dużej mierze pisze o Was, choć wcale się na to nie zanosiło, bo 'introwertyczka' to z pewnością nie pierwsze, ani nawet drugie...

Druga już książka o introwertyzmie jaką przeczytałem. Skarbnica wiedzy, na prawdę wiele rzeczy się z niej dowiedziałem. Porusza całe spektrum zagadnień z życia i odnosi się do nich przez pryzmat introwertyzmu. Autorka robi dobrą robotę!

Druga już książka o introwertyzmie jaką przeczytałem. Skarbnica wiedzy, na prawdę wiele rzeczy się z niej dowiedziałem. Porusza całe spektrum zagadnień z życia i odnosi się do nich przez pryzmat introwertyzmu. Autorka robi dobrą robotę!

Czy potrafisz określić swój temperament? Jesteś introwertykiem, tak jak ja? Ekstrawertykiem? A może znajdującym się gdzieś po środku ambiwertykiem?

Pamiętam, że kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po tę książkę dwa lata temu, momentalnie poczułam się ukojona. Nie zapomnę tego uczucia, które trudno opisać prostymi słowami i do czegokolwiek przyrównać, niemniej było to coś, czego w tamtym momencie bardzo potrzebowałam. Jeśli, tak jak ja, jesteście introwertykami w świecie, który wydaje się być stworzony dla ekstrawertyków, być może moglibyście mnie zrozumieć.
Nie przeczytałam wtedy całej książki, ale te ponad sto stron, które dosłownie połknęłam, pomogły mi polubić się z moim introwertyzmem i zrozumieć, że nie powinnam z nim walczyć - że mogę pracować nad swoją osobowością, ale nie zmienię swojego temperamentu. Przeczytanie o tym było naprawdę uwalniające, mimo że już wcześniej identyfikowałam się jako introwertyk.

Dziś postanowiłam jeszcze raz przeczytać, a przede wszystkim dokończyć przerwaną te dwa lata temu lekturę i nie wywarła ona na mnie tak pozytywnego i dojmującego wrażenia. Może tak miało być? Może ta książka miała swój moment w moim życiu te dwa lata temu i właśnie wtedy wyciągnęłam z niej to, co najważniejsze? Myślę, że jest to wielce prawdopodobne. W 𝘚𝘦𝘬𝘳𝘦𝘵𝘯𝘺𝘮 ż𝘺𝘤𝘪𝘶 𝘪𝘯𝘵𝘳𝘰𝘸𝘦𝘳𝘵𝘺𝘬ó𝘸 można znaleźć naprawdę wiele cennych wskazówek, w tym także dla ekstrawertyków, którzy chcieliby lepiej zrozumieć 𝘴𝘸𝘰𝘫𝘦𝘨𝘰 𝘪𝘯𝘵𝘳𝘰𝘸𝘦𝘳𝘵𝘺𝘬𝘢. Autorka porusza wiele aspektów życia codziennego, biorąc je pod lupę i analizując; tłumacząc, dlaczego introwertycy reagują tak, a nie inaczej i jakie mechanizmy są odpowiedzialne za ich zachowania. Było to interesujące, jednak do czasu - poczułam się znużona mniej więcej za połową książki i odniosłam wrażenie, że wałkujemy w koło Macieju ten sam temat 😩 Niemniej wciąż potrafiłam wyciągnąć z tekstu wskazówki i podpisać się imieniem i nazwiskiem pod wieloma zdaniami - tak, to ja, też tak robię!

Jeśli jesteś introwertykiem lub czujesz, że możesz nim być, z całego serducha polecam Ci sięgnąć po tę lekturę 🩷 Jeśli jesteś ekstrawertykiem i chcesz zrozumieć, dlaczego Twój partner/przyjaciel/współpracownik/rodzic/znajomy (niepotrzebne skreślić) potrzebuję tak dużo czasu dla siebie i nie jest duszą towarzystwa, również jest to dla Ciebie pozycja obowiązkowa.
Uwaga❗ W tym miejscu chciałabym poruszyć jedną istotną kwestię. 𝗡𝗶𝗲 𝗺𝘆𝗹𝗺𝘆 𝗶𝗻𝘁𝗿𝗼𝘄𝗲𝗿𝘀𝗷𝗶 𝘇 𝗳𝗼𝗯𝗶𝗮𝗺𝗶 𝘀𝗽𝗼ł𝗲𝗰𝘇𝗻𝘆𝗺𝗶. Jeśli na samą myśl o interakcji z ludźmi odczuwasz lęk lub doświadczasz paniki, zgłoś się po profesjonalną pomoc. Nie ma takiej rzeczy, nad którą nie można pracować, tylko nie zawsze da się to zrobić samemu, a proszenie o pomoc nie jest powodem do wstydu.

Czy potrafisz określić swój temperament? Jesteś introwertykiem, tak jak ja? Ekstrawertykiem? A może znajdującym się gdzieś po środku ambiwertykiem?

Pamiętam, że kiedy po raz pierwszy sięgnęłam po tę książkę dwa lata temu, momentalnie poczułam się ukojona. Nie zapomnę tego uczucia, które trudno opisać prostymi słowami i do czegokolwiek przyrównać, niemniej było to coś,...

Bardzo przyjemna lektura, której fragmenty były jak wyciągnięte z mojej głowy. To dobra literatura uzupełniająca, jeśli macie za sobą książkę/i autorstwa Susan Cain.

Bardzo przyjemna lektura, której fragmenty były jak wyciągnięte z mojej głowy. To dobra literatura uzupełniająca, jeśli macie za sobą książkę/i autorstwa Susan Cain.

Bardzo dobra książka. Zostało w niej poruszone wszystko, co mnie interesowało. Dzięki tej pozycji, nie tylko dowiedziałam się więcej o kimś, kogo próbowałam rozgryźć, ale przekonałam się, jak wiele sama mam w sobie cech introwertyka.

Bardzo dobra książka. Zostało w niej poruszone wszystko, co mnie interesowało. Dzięki tej pozycji, nie tylko dowiedziałam się więcej o kimś, kogo próbowałam rozgryźć, ale przekonałam się, jak wiele sama mam w sobie cech introwertyka.