Bardzo dobra

Bardzo dobra

Mało przystępne, trochę takie jak się nagadać, żeby nnic/niewiele powiedzieć. Myślę, że spokojnie możnaby całość zmieścić w jednym rozdziale.

Mało przystępne, trochę takie jak się nagadać, żeby nnic/niewiele powiedzieć. Myślę, że spokojnie możnaby całość zmieścić w jednym rozdziale.

Gdyby nie ta choroba przeintelektualizowania, skomplikowania formy, gramatyka naukowa utrudniająca zrozumienie, to ta książka byłaby świetna. A tak - nie wiem, co autorka chciała powiedzieć, nie wiem, dokąd zmierza wywód. Wszystkie okładkowe obietnice niespełnione. Koniec zaś świetny, zwłaszcza fragment o podróży na lotnisko z dzieckiem. Ta ostatnia część skłania do refleksji, rzeczywiście komentuje naszą rzeczywistość. A zatem autorka świadomie wybiera inny styl dla swojej pierwszej części. Szkoda, bo potrzebujemy przystępnych książek, które da się polecać osobom spoza liberalnej bańki.

Gdyby nie ta choroba przeintelektualizowania, skomplikowania formy, gramatyka naukowa utrudniająca zrozumienie, to ta książka byłaby świetna. A tak - nie wiem, co autorka chciała powiedzieć, nie wiem, dokąd zmierza wywód. Wszystkie okładkowe obietnice niespełnione. Koniec zaś świetny, zwłaszcza fragment o podróży na lotnisko z dzieckiem. Ta ostatnia część skłania do...

Treść książki odnosi się do wielu innych książek, jest jakby zlepkiem kilkunastu... Należy ją czytać ze słownikiem wyrazów trudnych i kłopotliwych. Nie wiem czemu ma służyć tak skomplikowane słownictwo. Książka nie wniosła nic nowego do mojego życia, napisana jakby na siłę. Szkoda czasu na tę pozycję.

Treść książki odnosi się do wielu innych książek, jest jakby zlepkiem kilkunastu... Należy ją czytać ze słownikiem wyrazów trudnych i kłopotliwych. Nie wiem czemu ma służyć tak skomplikowane słownictwo. Książka nie wniosła nic nowego do mojego życia, napisana jakby na siłę. Szkoda czasu na tę pozycję.

Książka porusza przede wszystkim ciężki temat. Język jest trudny - naukowy, akademicki. Moim zdaniem warto znać wcześniej takie pozycje jak "Opowieść Podręcznej" czy "Dlaczego nie rozmawiam już z białymi o kolorze skóry". Napisana jest bardzo starannie i dokładnie.

Książka porusza przede wszystkim ciężki temat. Język jest trudny - naukowy, akademicki. Moim zdaniem warto znać wcześniej takie pozycje jak "Opowieść Podręcznej" czy "Dlaczego nie rozmawiam już z białymi o kolorze skóry". Napisana jest bardzo starannie i dokładnie.

To trudna lektura. Nie ze względu na temat, bo ten akurat bardzo mnie interesuje, ale ze względu na język, jakim jest napisana: mocno akademicki i intelektualny. We wstępie autorka zaznacza że nie jest to "esej literacki, w którym autor przede wszystkim stara się olśnić erudycją czy pisarskim kunsztem, rzucając czytelnikowi wyzwanie w ramach intelektualnego współzawodnictwa". Rzecz w tym, że właśnie jest...

To trudna lektura. Nie ze względu na temat, bo ten akurat bardzo mnie interesuje, ale ze względu na język, jakim jest napisana: mocno akademicki i intelektualny. We wstępie autorka zaznacza że nie jest to "esej literacki, w którym autor przede wszystkim stara się olśnić erudycją czy pisarskim kunsztem, rzucając czytelnikowi wyzwanie w ramach intelektualnego...

Wspaniała książka.
Nie jest to co prawda jakaś biblia w której znajdziemy wszystkie odpowiedzi, to raczej indywidualna próba poszukiwań odpowiedzi na nurtujące liberałów i progresywistów paradoksy, pułapki myślenia tegoż środowiska (czyżby bohaterskie pokonywanie trudności nieznanych w żadnym innym systemie? hehe).
Świetnie się to czyta, skomponowane bardzo współczesne teksty kultury z tymi historycznymi, o których w zasadzie się nie mówi.
Poczucie zagrożenia a poprawność polityczna, zmiany paradygmatów obywatelskości/liberalizmu/lewicy na przestrzeni wieków, hierarchia władzy, przemocy i siły, wiara ofiarom czy domniemanie niewinności, wiedza a rzeczywiste doświadczenie, ...
Niezwykle urzekły mnie fragmenty w których autorka wręcz czerpie ze swojego życia (auerbachowski spacer z dzieckiem jako zobrazowanie wszystkiego, o czym autorka pisze).

Nie mam co prawda silnego poczucia, że poznałem tu jakąś wielką ideę, która odmieniła moje życie, ocena jest skutkiem tych wielu mikrofragmentów, które zwróciły moją uwagę (a tych fragmentów było dokładnie 66, jak dla mnie rekordowo).

Wspaniała książka.
Nie jest to co prawda jakaś biblia w której znajdziemy wszystkie odpowiedzi, to raczej indywidualna próba poszukiwań odpowiedzi na nurtujące liberałów i progresywistów paradoksy, pułapki myślenia tegoż środowiska (czyżby bohaterskie pokonywanie trudności nieznanych w żadnym innym systemie? hehe).
Świetnie się to czyta, skomponowane bardzo współczesne...

Bardzo potrzebna analiza kulturoznawczo-socjologiczna frontu liberalnego. Celna krytyka polityki tożsamości, dużo świetnych odniesień literacko-popkulturowych oraz refleksji na temat codziennych doświadczeń samej autorki. Otworzyła mi oczy na paradoksy i pułapki lewicowego myślenia, momentami zdejmując ze mnie kajdany odpowiedzialności czy zawstydzenia (pisząc za M. Fisherem, iż lewica uwielbia wywoływać w ludziach poczucie winy; z powodu nawet jednej niefortunnej wypowiedzi jest gotowa nadać komuś etykietę seksisty czy transfoba),a jednocześnie podkreślając potrzebę dialogu i nieustannej pracy nad swoimi schematami poznawczymi i interpretacją świata, nie popadając przy tym w paranoję.

Bardzo potrzebna analiza kulturoznawczo-socjologiczna frontu liberalnego. Celna krytyka polityki tożsamości, dużo świetnych odniesień literacko-popkulturowych oraz refleksji na temat codziennych doświadczeń samej autorki. Otworzyła mi oczy na paradoksy i pułapki lewicowego myślenia, momentami zdejmując ze mnie kajdany odpowiedzialności czy zawstydzenia (pisząc za M....

Ciekawa, inteligentna, trudna.

Ciekawa, inteligentna, trudna.