„Dziewczynka w czerwonym płaszczyku” to niezwykła i bardzo przejmująca autobiografia osoby, która mimo bólu, strachu, słabości i powracających obsesji potrafi dostrzec uroki życia. Jest to wzruszająca opowieść ukazująca okrutną historią narodu żydowskiego widzianą oczami małego dziecka, uczestnika tych nieludzkich wydarzeń. Są to przykuwające uwagę wspomnienia małej dziewczynki, która opisuje koszmar swojego dzieciństwa. Pierwszoosobowa narracja wzmaga wrażenie autentyzmu całej przedstawionej historii. Książkę dodatkowo urozmaicają osobiste fotografie Romy Ligockiej oraz jej obrazy, które przedstawiają smutne, przerażone i zagubione postaci kobiet. Całość utworu rozpoczyna się przedakcją, która ma miejsce w hotelu Negresco w Nicei na Lazurowym Wybrzeżu. Właśnie w tym miejscu poznajemy główną bohaterkę, kobietę sukcesu, piękną i dojrzałą, która mimo wszystko czasami nie potrafi uporać się z nawiedzającymi ją upiorami przeszłości, tak jak w tym momencie, kiedy widzi szczęśliwą dziewczynkę z jej rodzicami. „...Robi mi się słabo. Mam wrażenie, że siedzę w innym miejscu i w innym czasie naprzeciwko siebie samej.... Życie tej małej dziewczynki przebiega przed moimi oczami jak film. To mogło być moje życie, ale ja zostałam oszukana przez los. Nie jestem zazdrosna. Czuję tylko ów kujący ból, podobny do starej i otwartej rany. Ta mała dziewczynka ma prawo być tu, w tym bezpiecznym, cudownym świecie, w którym ja jestem tylko przejazdem jako gość. Boję się. Czyż nikt nie widzi, że w istocie jestem biedna i tylko tak się przebrałam? Że ja w gruncie rzeczy wcale nie mam prawa tutaj być? Zaraz ktoś mnie zadenuncjuje!...

... Kręci mi się w głowie. Małe żarówki zaczynają mrugać. Muzyka katarynki staje się coraz głośniejsza. Jest coraz szybsza i szybsza. Mam wrażenie, że kręci się wraz ze mną, że mnie wciąga w swój rytm, w otchłań wspomnień, w głąb czarnej dziury.Z powrotem do getta.”

Akcja właściwa to już opis koszmarnego dzieciństwa, najpierw w getcie, a później po aryjskiej stronie, gdzie mała dziewczynka wraz z mamą ukrywała się u obcych ludzi. Trudne lata w powojennej Polsce i pierwsze kroki w dorosłe życie z tak ciężkim bagażem doświadczenia i zwątpienia w ludzi oraz świat – to kolejne epizody opowiedzianej historii. Czyta się ją jednym tchem. Zdecydowanie polecam.

R. Ligocka, Dziewczynka w czerwonym płaszczyku, Wydawnictwo Znak, Kraków 2002,s.9.

„Dziewczynka w czerwonym płaszczyku” to niezwykła i bardzo przejmująca autobiografia osoby, która mimo bólu, strachu, słabości i powracających obsesji potrafi dostrzec uroki życia. Jest to wzruszająca opowieść ukazująca okrutną historią narodu żydowskiego widzianą oczami małego dziecka, uczestnika tych nieludzkich wydarzeń. Są to przykuwające uwagę wspomnienia małej...