„Dziewczynkę w czerwonym płaszczyku" poznałam w formie audiobooka, czytanego przez Panią Elżbietę Kijowską. Niestety z perspektywy czasu uznaję tę książkę za jedno wielkie oszustwo. Dlaczego? Ponieważ autorka o prawdziwym nazwisku Libling,na przybrane nie zasługuje.Można powiedzieć, że wykorzystała perfidnie motyw sławnego płaszczyka. Z filmu Lista Schindlera. A wiem to pośrednio ze źródeł zdobytych przez jej kuzyna, a reżysera „Pianisty" Romana Polańskiego. Kiedy kręcił swoje wiekopomne dzieło dowiedział się pewnych rzeczy o swoim wuju, ojcu Romy. Mianowicie nie przebywał on w Płaszowie jako więzień, a raczej kapo. Wysługiwał się samemu Amonowi G, największemu potworowi, który strzelał do ludzi z balkonu swojej willi. Dostawał lepsze jedzenie, tytoń, bibułki do papierosów. Mógł też „bawić się" słabszymi więźniami, a córka przedstawiła go jak bohatera. Który robił coś odwrotnego ponoć podciął sobie żyły, by nie patrzeć na męki współwięźniów. A prawda jest taka, że być może znęcał się nad najlepszym przyjacielem swego bratanka. Czyli Ryszardem Horowitzem! Kiedy Polański poszedł z tymi rewelacjami do pani autorki, a zarazem swej kuzynki. Nieomal zarzuciła mu kłamstwo oświęcimskie, zwyzywała. Oczywiście reżyser przedstawił te dowody. Źródeł nie mogę przytoczyć, bo czytałam je przetłumaczone przez kuzynkę z Włoch. W Polsce, jeśli wpiszesz Dawid Libling też coś się pojawia, ale niewiele. W każdym razie, to jak kobieta przedstawia swoje życie trąci zakłamaniem. Taka biedna i w ogóle. Prawie wymiotowała wątróbką, panią Kiernik widzi jako demona, tym podobne bzdury. a tymczasem mali Rysio i jego siostra Niusia głodowali w getcie. Szukali skórek, albo zapleśniałych resztek po śmietnikach, i byli w Płaszowie to już fakty z tej książki https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5097699/niusia-z-listy-schindlera-historia-.... Rzeczywiście przeżycia małej, z przeproszeniem upartej debilnie „Poziomki" godne są współczucia! O czymś świadczy, że sam kuzyn zerwał z nią stosunki...

„Dziewczynkę w czerwonym płaszczyku" poznałam w formie audiobooka, czytanego przez Panią Elżbietę Kijowską. Niestety z perspektywy czasu uznaję tę książkę za jedno wielkie oszustwo. Dlaczego? Ponieważ autorka o prawdziwym nazwisku Libling,na przybrane nie zasługuje.Można powiedzieć, że wykorzystała perfidnie motyw sławnego płaszczyka. Z filmu Lista Schindlera. A wiem to...

Miejscami się przeciągała, ale ogólnie ciekawa książka. Odnoszę wrażenie, że jako dziecko autorka była aż abyt inteligentna i raczej komentarze dodawała z perspektywy czasu, a nie naprawdę tak wnioskowała wtedy. Fragment o aborcji jest według mnie bardzo szkodliwy, rozumiem, że w tamtych czasach tak ona wyglądała, ale samo "rozrywanie dziecka" jest nieprawdziwe, nigdy się tego nie robiło. Perspektywa osoby, która dorastała w trudnych czasach i nie mogła potem odnaleźć siebie jest ciekawa i warto było ją poznać, zwłaszcza że nie jest to kolejna typowa historia o czasach wojny

Miejscami się przeciągała, ale ogólnie ciekawa książka. Odnoszę wrażenie, że jako dziecko autorka była aż abyt inteligentna i raczej komentarze dodawała z perspektywy czasu, a nie naprawdę tak wnioskowała wtedy. Fragment o aborcji jest według mnie bardzo szkodliwy, rozumiem, że w tamtych czasach tak ona wyglądała, ale samo "rozrywanie dziecka" jest nieprawdziwe, nigdy się...

Książka bardzo poruszająca, do przemyślenia i ku przestrodze. Autorka pochodzenia żydowskiego wspomina swoje życie, które rozpoczęło się tuż przed II wojną światową. To co przeżyła jako kilkuletnie dziecko, które nie rozumie co się wokół dzieje, zostawiło głęboki ślad na jej całym życiu, na relacjach ze znajomymi, z rodziną. Trudno z resztą się temu dziwić. Nie potrafiąca poradzić sobie z wieloma przeciwnościami uzależnia się od leków. Kiedy prawie sięga dna znajduje w sobie siłę, żeby z tym zerwać. Chociaż jej dzieciństwo było okrutne, lata powojenne ciężkie, dopadło ja uzależnienie to jednak przyszedł czas kiedy zobaczyła, że można pokochać siebie i swoje życie.

Książka bardzo poruszająca, do przemyślenia i ku przestrodze. Autorka pochodzenia żydowskiego wspomina swoje życie, które rozpoczęło się tuż przed II wojną światową. To co przeżyła jako kilkuletnie dziecko, które nie rozumie co się wokół dzieje, zostawiło głęboki ślad na jej całym życiu, na relacjach ze znajomymi, z rodziną. Trudno z resztą się temu dziwić. Nie potrafiąca...

Książka z gatunku "ciężkie". Przeżycia, emocje, rozterki to wszystko i wiele innych czynników powoduje, że książka jest ciężka mimo lekkiego pióra. Życie p. Ligockiej zdecydowanie było ciekawe, lecz "ciekawe" oznacza przede wszystkim "ciężkie". Książka warta przeczytania

Książka z gatunku "ciężkie". Przeżycia, emocje, rozterki to wszystko i wiele innych czynników powoduje, że książka jest ciężka mimo lekkiego pióra. Życie p. Ligockiej zdecydowanie było ciekawe, lecz "ciekawe" oznacza przede wszystkim "ciężkie". Książka warta przeczytania

Widziana z perspektywy oczami dziecka przerażająca,straszna wojna.
Historia poruszająca rozerwała mnie na kawałki,wzruszyła.
Bardzo dobra i prawdziwa książka na faktach.

Widziana z perspektywy oczami dziecka przerażająca,straszna wojna.
Historia poruszająca rozerwała mnie na kawałki,wzruszyła.
Bardzo dobra i prawdziwa książka na faktach.

Chwytająca za serce autobiograficzna opowieść o dzieciństwie w getcie. Groza, strach i śmierć opisana z perspektywy małej dziewczynki. Opowieść o tym, jak koszmar z najmłodszych lat kładzie się cieniem na całe dorosłe życie.

Chwytająca za serce autobiograficzna opowieść o dzieciństwie w getcie. Groza, strach i śmierć opisana z perspektywy małej dziewczynki. Opowieść o tym, jak koszmar z najmłodszych lat kładzie się cieniem na całe dorosłe życie.

Wspomnienia Romy Ligockiej, pewnie trochę podkolorowane, bo ile może pamiętać dwu, trzyletnie dziecko? Niemniej, jej historia to klasyczny przykład PTSD, stresu pourazowego, który miał ogromny wpływ na życie autorki. Szacun, za to że potrafiła udźwignąć brzemię przeżytych wydarzeń!

Wspomnienia Romy Ligockiej, pewnie trochę podkolorowane, bo ile może pamiętać dwu, trzyletnie dziecko? Niemniej, jej historia to klasyczny przykład PTSD, stresu pourazowego, który miał ogromny wpływ na życie autorki. Szacun, za to że potrafiła udźwignąć brzemię przeżytych wydarzeń!

Rozpadłam się na drobne kawałki i nie wiem jak się pozbierać.

Rozpadłam się na drobne kawałki i nie wiem jak się pozbierać.

Dziewczynka w czerwonym płaszczyku jest znana z filmu " Lista Szindlera", .Mało kto wie że taka postać istniała naprawdę i była nią Roma Ligocka.Jej losy poznajemy w autobiografii o tym samym tytule.

Roma urodziła się w rodzinie zamożnych krakowskich Żydów tuż przed wojną jednak w wieku lat 3 zostaje umieszczona w getcie krakowskim razem z rodziną.

To książka -spowiedź wypartych przez autorkę, przeżytych traum, codzienności wojny i tego jak to co zobaczyła i doświadczyła wpłynęło na póżniejsze jej życie.
Towarzysząc Romie poznajemy także wojenny świat, ucieczek, nędzy, ukrywania się, chorób, głodu ale i przyjaźni z małym żydowskim urwisem Romkiem, który co chwila wplątuje się w problemy, marzy o byciu reżyserem i wyjeździe do Ameryki. Ostatecznie okazuje się że ów "żydowski urwis" to późniejszy Roman Polański.
Książka z resztą ma wiele takich" perełek"
Cudowna acz bardzo mocna i wstrząsająca,powinna być lekturą dla dzisiejszej młodzieży, która mając wszystko nie radzi sobie z trudami codzienności.

TO NIE TATUAŻYSTA Z AUCHWITZ, to nie fikcja , a fakty. Poruszające na tyle że Spielberg oddał hołd tej prawdziwej przecież postaci umieszczając ją w symbolicznej scenie swojego filmu .(Szkoda że na przyjęciu po premierze , nie poświęcił ani sekundy na rozmowę z nią kiedy mu ją przedstawiono) I o tym też w tej książce.

Dziewczynka w czerwonym płaszczyku jest znana z filmu " Lista Szindlera", .Mało kto wie że taka postać istniała naprawdę i była nią Roma Ligocka.Jej losy poznajemy w autobiografii o tym samym tytule.

Roma urodziła się w rodzinie zamożnych krakowskich Żydów tuż przed wojną jednak w wieku lat 3 zostaje umieszczona w getcie krakowskim razem z rodziną.

To książka...

Książka pełna smutku i niesprawiedliwości. Wymaga dużo emocjonalnej wytrzymałości. Historia, która musi zostać opowiedziana i zrozumiana.

Książka pełna smutku i niesprawiedliwości. Wymaga dużo emocjonalnej wytrzymałości. Historia, która musi zostać opowiedziana i zrozumiana.