Carl Sagan, naukowiec i autor książek na tematy kosmiczne, wkracza w świat powieści. Można rzec, że w pewnym sensie to jego debiut. Debiut, rzekłbym, udany, ale jednak z paroma skazami.

Zacznijmy od zalet. Ciekawy, oryginalny pomysł - książka nie ma w sobie nic ze sztampy, jej fabuły nie da się podciągnąć pod żaden ze schematów, na jakich opiera się większość książek i filmów. Imponuje też próba naukowego uwiarygodnienia wszystkiego, co się dzieje - autor co prawda fantazjuje na temat losów swoich bohaterów (jak każdy autor), ale kiedy przychodzi do opisu praw rządzących światem i urządzeń, z fantastyki nie ma tu nic, czysta naukowa teoria. Dobrze jest też, że dużo i w dialogach, i w narracji jest dyskusji i rozmyślań o różnych sprawach społecznych...

...aczkolwiek często jest to przynudzanie. Autor za dużo miejsca poświęca religiom i chociaż kaznodzieje dostają za swoje, to jednak widać, że Sagan tę tematykę traktuje zbyt poważnie jak na książkę o tematyce naukowej. Widać też wyraźne zapędy Sagana w kierunku czegoś, co dzisiaj nazywamy lewactwem - próby wykazania identyczności mężczyzn i kobiet biją po oczach, podobnie jak kwestie odmiennych kolorów skóry, a nawet i wzmianka o homoseksualizmie gdzieś tam się znalazła.

Książka wyjątkowa, świeża i oryginalna i całościowo bardzo dobra - jednak styl autora pozostawia sporo do życzenia, często wieje nudą, dialogi drętwe, opisy czy relacje wydarzeń też; szkoda, że Sagan nie podpadł się żadnym ghost-writerem odpowiedzialnym za prowadzenie fabuły.

Mimo wszystko polecam.

Carl Sagan, naukowiec i autor książek na tematy kosmiczne, wkracza w świat powieści. Można rzec, że w pewnym sensie to jego debiut. Debiut, rzekłbym, udany, ale jednak z paroma skazami.

Zacznijmy od zalet. Ciekawy, oryginalny pomysł - książka nie ma w sobie nic ze sztampy, jej fabuły nie da się podciągnąć pod żaden ze schematów, na jakich opiera się większość książek i...