Literatura dziecięca stanowi obecnie w moim życiu pewną odskocznię, jeśli chodzi o upodobania czytelnicze. W mojej najbliższej rodzinie mam dziesięcioro dzieci w różnym wieku, a jako zagorzała czytelniczka chciałabym móc im wszystkim polecać dobrą i mądrą książkę, dlatego interesuję się tym rodzajem twórczości, śledzę nowości, chociaż chętnie też wracam do klasyki. W ofercie Wydawnictwa Literackiego jest mało pozycji dla dzieci, dlatego też postanowiłam sprawdzić, czy wiąże się to z jakością. Dzięki uprzejmości Wydawnictwa otrzymałam przedpremierowy egzemplarz utworu Kiran Millwood Hargrave „Dziewczynka z atramentu i gwiazd” którą przeczytałam jednym tchem i w napięciu. To debiut prozatorski dwudziestodziewięcioletniej angielskiej pisarki, który zdobył popularność w ponad dwudziestu krajach.
Bohaterką książki jest trzynastoletnia Isa, która uwielbia historie, legendy i mity opowiadane przez swojego ojca – kartografa. Dziewczyna jest zafascynowana mapami, potrafi je czytać i rysować. Pewnego dnia coś dziwnego zaczyna się dziać na wyspie, na której żyją. Zwierzęta wyczuwają, że zbliża się coś złego, dlatego rzucają się do morza. Mieszkańcy znajdują tez zwłoki dziewczynki - szkolnej koleżanki Isy, rozszarpanej przez jakieś zwierzęta. Ponadto znika córka Gubernatora Adori – Lupe, która przyjaźni się również z Isą. Dziewczyna udaje się na Zapomniane Ziemie, na które mieszkańcy miasteczka nie mają wstępu, zamieszkiwane są przez Wygnańców. Despotyczny Gubernator organizuje wyprawę poszukiwawczą, do której dołącza Iza przebrana za chłopca, uzbrojona w swoje mapy i przyrządy kartograficzne, aby nakreślić mapy nieznanych ziem. Wyprawa przeradza się w walkę o życie i przetrwanie całej wyspy.
Historia Isy jest pełna przygód, magii, symboli. To mroczna baśń o walce dobra ze złem, które pokonać można bezgraniczną miłością, bezwarunkowym poświęceniem. Znajdziemy tu magiczne mapy, wodę o nadprzyrodzonych właściwościach, podróż w głąb ziemi, gdzie czyhają niebezpieczeństwa, gdzie mieści się świat piekielnych istot potrafiących nie tylko zabijać, ale roztaczać aurę szaleństwa i panicznego strachu, magiczne znaki. Znajdziemy tu też potwierdzenie, że nie warto być okrutnym i chciwym, bo prowadzą one nie tylko do klęski, ale też utraty szacunku osób, na których najbardziej zależy.
Książka jest pełna brutalności i zła, nad którym ostatecznie dobro zwycięża, dzięki sile determinacji, marzeń, odwadze, nieustępliwości. Uparte dążenie do celu, mimo przeszkód jednak się opłaca, bo dzięki temu można uratować cały świat, uwolnić go od tyranii, wypłynąć na szerokie wody wolności, sprawiedliwości, pogody we wszystkich aspektach. Przede wszystkim Isie udaje się w końcu narysować pełną mapę wyspy, która żyje, nie jest tylko kartką papieru z atramentowymi rysunkami, ale zachętą do podróży i poznawania odległych lądów.
Nie sposób pominąć też pięknego wydania. Każda strona ozdobiona jest na marginesach znakami charakterystycznymi dla map, liniami, okręgami, siatkami kartograficznymi. Dzięki temu jeszcze bardziej możemy zagłębić się w świat Isy, podróżować i nawigować razem z nią. Razem z nią czytać mapę jej życia, odkrywać to, co ukształtowało jej charakter, jej marzenia, wartości i cele. Jednocześnie sami możemy spojrzeć na swoje życie jak na mapę, spróbować odczytać powiązania pomiędzy różnymi punktami przełomowymi, słowami, które nas zraniły, które skierowały nas na konkretne ścieżki.
„Dziewczynka z atramentu i gwiazd” jest piękną, mądrą, ale też mroczną opowieścią o miłości i odwadze, która spodoba się miłośnikom przygody i magii. Skłania do dążenia do realizacji celów, podążania za marzeniami, kierowania się w życiu przyjaźnią, dobrocią, troską o innych.

Literatura dziecięca stanowi obecnie w moim życiu pewną odskocznię, jeśli chodzi o upodobania czytelnicze. W mojej najbliższej rodzinie mam dziesięcioro dzieci w różnym wieku, a jako zagorzała czytelniczka chciałabym móc im wszystkim polecać dobrą i mądrą książkę, dlatego interesuję się tym rodzajem twórczości, śledzę nowości, chociaż chętnie też wracam do klasyki. W...