Bardzo ładna historia obyczajowa o rodzinie, widziana oczami nastoletniej dziewczynki, która jest narratorem. Bohaterka opowiada o łączących ją relacjach z rodzicami, o przygodzie, którą przeżywa mieszkając w latarni morskiej na wyspie Unst. w archipelagu Wysp Szetlandzkich,
Porusza również trudne problemy rodzinne jak choroba psychiczna, próba samobójcza rodzica, opuszczenie męża i dziecka przez matkę dla innego mężczyzny. Bohaterka jest również "ekolożką" jak i jej rodzice.
Opowiadana historia pokazuje młodym czytelnikom, że życie rodziny i dziecka to nie jest permanentna sielanka i szczęście. Zdarzają się również trudne chwile, z którymi trzeba nauczyć sobie radzić i je przetrwać.
Książka jest pięknie napisana i wydana. Ilustrowana klimatycznymi wręcz hipnotyzującymi rysunkami. WARTO ją kupić swojemu CZYTAJĄCEMU dziecku w wieku 10 - 12 lat.
POLECAM!

Bardzo ładna historia obyczajowa o rodzinie, widziana oczami nastoletniej dziewczynki, która jest narratorem. Bohaterka opowiada o łączących ją relacjach z rodzicami, o przygodzie, którą przeżywa mieszkając w latarni morskiej na wyspie Unst. w archipelagu Wysp Szetlandzkich,
Porusza również trudne problemy rodzinne jak choroba psychiczna, próba samobójcza rodzica,...

Czy "Julia i Rekin" to książka dla dzieci? Tak, ale myślę że to właśnie dorosły w pełni zrozumie jej przekaz.

Historia spisana na kartach tej książki opowiadania o przeprowadzce Julii do małego miasteczka nad brzegiem morza, gdzie rozpoczynają pracę jej rodzice. Latarnia staje się ich nowym domem.
Mama poszukuje niezwykłego gatunku rekina, a tata zajmuję się naprawami elektrycznymi. Julia z dala od swoich przyjaciół musi zacząć życie na nowo.

…..
Wydaje mi się, że Jula zdecydowanie przeszła za dużo jako dziecko...

Bardzo stresujące są dla dzieci wszelkie przeprowadzki, zmiany otoczenia, nawiązywanie nowych znajomości. Jasne! Są ciekawe świata i chyba znoszą to lepiej niż dorośli, jednak nie zapominajmy, że wszystko co spotyka tego małego człowieka kształtuje go na przyszłość.

Nie bez powodu pewnych rzeczy dzieciom się nie mówi szczególnie, gdy w grę wchodzi jakiś problem dużego kalibru. Każdy rodzic stara się chronić swoją pociechę przed tym najgorszym.

Mama naszej małej głównej bohaterki zbyt mocno skupiła się na swoim celu. Bardzo chciała go osiągnąć, zapominając o wszystkim co otaczało ją dookoła.
Jak najbardziej ją rozumiem. Każdy z nas chce spełnić swoje marzenia i doprowadzić określony cel do końca. Ale w tym wszystkim nie można zapominać o innych, szczególnie nam najbliższych. Trzeba też mieć na uwadze swoje zdrowie...

Problemy rodziców wrzuciły Julię na głęboką wodę dosłownie i w przenośni. Dziewczynka z miłości chciała pomóc w badaniach przeprowadzanych przez jej mamę i wspierać tatę.
W tym wszystkim muła jeszcze znaleźć serce dla nowych przyjaciół i umieć walczyć ze swoimi lękami.
Popchnięta w zimną, mroczną toń mogła próbować się wynurzyć na powierzchnię, ale potrzebowała pomocy.

Bardzo podobały mi się przedstawione relacje między bohaterami. Nie tylko ich autentyczność zrobiła na mnie wrażenie, ale to jak się rozwinęły na przykład przyjaźń pomiędzy dziećmi lub wzajemna pomoc wśród dorosłych. Naprawdę coś wspaniałego!

Wydaje mi się, że cała historia oddaje bardzo symbolicznie pochłonięcie przez lęki i problemy, a poszukiwanie rekina to jak pogoń za czymś dobrym i trudnych do schwytania.
Znaleźć się na dnie z dala od tego co znamy, jest chyba najgorsza rzeczą jaka może nas spotkać. Brak bezpieczeństwa i zrozumienia spowoduje, że mrok i strach może nas pochwycić jak ocean. Ale czy nas wypuści ze swoich objęć?

Tak naprawdę do tej pory nie mam pojęcia, czy faktycznie Julia odnalazła Rekina, czy było to tylko symboliczne. Myślę, że każdy będzie miał swoją indywidualną interpretację tej wspaniałej historii. Wszystko będzie zależało od okresu, w którym ją przeczyta i z jakimi problemami aktualnie się boryka.
Kto wie, może uda nam się odnaleźć swojego Rekina, który pomoże nam wynurzyć się z tej przytłaczającej głębi.

Warto zapoznać się z tą pozycją. Chłodny skandynawski klimat z dodatkiem tajemniczej toni oceanu i samego rekina sprawi, że nie będziecie w stanie odłożyć tej książki.
Wzbogacona przepięknymi ilustracjami, które autentycznie zapierają dech w piersiach, zapewni wam masę niezapomnianych doznań.

(recenzja pochodzi z instagrama)

Czy "Julia i Rekin" to książka dla dzieci? Tak, ale myślę że to właśnie dorosły w pełni zrozumie jej przekaz.

Historia spisana na kartach tej książki opowiadania o przeprowadzce Julii do małego miasteczka nad brzegiem morza, gdzie rozpoczynają pracę jej rodzice. Latarnia staje się ich nowym domem.
Mama poszukuje niezwykłego gatunku rekina, a tata zajmuję się naprawami...

Niby książka dla dzieci, ale myślę, że zdecydowanie nie tylko dla nich. Mowiaca o trudnych rzeczach. Jednocześnie opowiadająca w magiczny sposób o trudnych emocjach. I jak bardzo w dzieciach może zostać zakorzeniona nasza potrzeba! Cudna ! I przepięknie wyda. Stanowczo powinno być o niej głośno;)

Niby książka dla dzieci, ale myślę, że zdecydowanie nie tylko dla nich. Mowiaca o trudnych rzeczach. Jednocześnie opowiadająca w magiczny sposób o trudnych emocjach. I jak bardzo w dzieciach może zostać zakorzeniona nasza potrzeba! Cudna ! I przepięknie wyda. Stanowczo powinno być o niej głośno;)

Zanim sięgniecie po tę książkę, warto zwrócić uwagę na fakt, że jest to literatura dziecięca. Nie dla osób żądnych rozlewu krwi, nie dla miłośników zawiłych intryg, nie dla pasjonatów uwielbiających studium przypadku. Nie. To jest pozycja dziecięca i tak winno się ją oceniać.
Julia wyrusza z rodzicami w podróż, polegającą na unowocześnieniu latarni morskiej. Ta wyprawa jednak całkiem wywróci życie Julii do góry nogami… Wpadnie w trudny świat dorosłych, zupełnie dla niej niezrozumiały. Wybierze się na wyprawę nie tylko wgłąb siebie i spotka się z największymi swoimi lękami.
Książka urzeka cudnymi ilustracjami. Jako pozycja dla starszych dzieci ukazuje pewne wartości, które powinny towarzyszyć nam w codziennym życiu. I sytuacje, które z pozoru wcale nie są takie, na jakie wyglądają.

Zanim sięgniecie po tę książkę, warto zwrócić uwagę na fakt, że jest to literatura dziecięca. Nie dla osób żądnych rozlewu krwi, nie dla miłośników zawiłych intryg, nie dla pasjonatów uwielbiających studium przypadku. Nie. To jest pozycja dziecięca i tak winno się ją oceniać.
Julia wyrusza z rodzicami w podróż, polegającą na unowocześnieniu latarni morskiej. Ta wyprawa...

Absolutnie piękna forma i treść ❤️ I mimo że dziecięca, to wcale nie dziecinna.

Absolutnie piękna forma i treść ❤️ I mimo że dziecięca, to wcale nie dziecinna.

Obraz i słowo są w tej książce bliźnięta syjamskimi. Subtelnie podana wiedza. Jest to przypowieść o dziewczynce, która chce zobaczyć grenlandzkiego rekina. A to trochę tak, jakby chciano zobaczyć boga mieszkającego pod wodą, gdyż ten gatunek rekina żyje ponad dwieście lat. Czytałem tę książkę jako ważny traktat na temat granic nauki, a z drugiej strony jako opowieść o tym, że nauka jest bezcennym następcą antycznego chóru w teatrze życia.

Obraz i słowo są w tej książce bliźnięta syjamskimi. Subtelnie podana wiedza. Jest to przypowieść o dziewczynce, która chce zobaczyć grenlandzkiego rekina. A to trochę tak, jakby chciano zobaczyć boga mieszkającego pod wodą, gdyż ten gatunek rekina żyje ponad dwieście lat. Czytałem tę książkę jako ważny traktat na temat granic nauki, a z drugiej strony jako opowieść o tym,...

Książka do przeczytania w jedno popołudnie. Prosta i jednocześnie przyjemna. Polecam ją przeczytać przez wzgląd na ilustracje, są po prostu obłędne, jeszcze w żadnej książce ilustracje, aż tak bardzo mnie nie ujęły.

Książka do przeczytania w jedno popołudnie. Prosta i jednocześnie przyjemna. Polecam ją przeczytać przez wzgląd na ilustracje, są po prostu obłędne, jeszcze w żadnej książce ilustracje, aż tak bardzo mnie nie ujęły.

Jeden z moich ulubionych plot-twistów ma miejsce wtedy, gdy grupa docelowa książki zmienia się na moich oczach. Gdy zaczynam mieć poważne obawy, czy to faktycznie dobry wybór dla młodocianych. I gdy w całych tych moich wątpliwościach jestem bardziej niż zachwycona.

Już po pierwszych stronach gotowałam się na historię, która zepchnie czytelnika na samo dno emocjonalnego oceanu. Czy to kwestia drzemiącej gdzieś wewnątrz mnie talassofobii, czy też zręczne operowanie słowem (i tworzonym przezeń klimatem) - coś sprawiło, że kilka godzin po lekturze nadal czuję się, jakbym dryfowała na niespokojnych falach.

Jeden z moich ulubionych plot-twistów ma miejsce wtedy, gdy grupa docelowa książki zmienia się na moich oczach. Gdy zaczynam mieć poważne obawy, czy to faktycznie dobry wybór dla młodocianych. I gdy w całych tych moich wątpliwościach jestem bardziej niż zachwycona.

Już po pierwszych stronach gotowałam się na historię, która zepchnie czytelnika na samo dno emocjonalnego...

Nie przeczytałabym tej książki swojemu dziecku, uważam, że nie wyniosłaby zbyt wiele do jego życia. Istnieją znacznie ciekawe i pouczające lektury.

Nie przeczytałabym tej książki swojemu dziecku, uważam, że nie wyniosłaby zbyt wiele do jego życia. Istnieją znacznie ciekawe i pouczające lektury.

W bardzo krótkiej książce tytułowa Julia przeżywa kilka trudnych sytuacji, a także sama zachowuje się nierozważnie, głupio a czasami podle. Rozumiem, iż autorka chciała w jednotomowej powieści zawrzeć wiele treści i przekazać je grając przy tym na emocjach czytelnika, jednakże moim zdaniem obniżyło to finalnie wartość książki (tym bardziej, że nie wszystkie sytuacje/wątki zostały do końca wyjaśnione). Uwaga: pojawiające się treści związane ze stanami psychicznymi oraz chorobami i próbami samobójczymi młody czytelnik może niewłaściwie zinterpretować.

W bardzo krótkiej książce tytułowa Julia przeżywa kilka trudnych sytuacji, a także sama zachowuje się nierozważnie, głupio a czasami podle. Rozumiem, iż autorka chciała w jednotomowej powieści zawrzeć wiele treści i przekazać je grając przy tym na emocjach czytelnika, jednakże moim zdaniem obniżyło to finalnie wartość książki (tym bardziej, że nie wszystkie sytuacje/wątki...