Tak powinna wyglądać polska literatura dla kobiet! Bez słodyczy, bez cukierkowej okładki, bez lukrowanej historii życia i wielkiej miłości. Bohaterki Malwiny Pająk chociaż starają się unikać stereotypów, siedzą w nich po same uszy. Głęboko chowają swoje oczekiwania względem życia, unikają odpowiedzi na ciężkie pytania, przeżywają zamiast żyć. Jest Julka, która ciężkie dzieciństwo zostawia w Płocku i próbuje układać nowe życie w Warszawie. Jest twarda, nikogo nie potrzebuje, a może właściwie nikogo obok niej nie ma? Anka ma wszystko, co pożądane - dobrą pracę, młodszego męża, mieszkanie i poukładane życie. A to wszystko zdaje się być tylko skorupką niezbyt świeżej relacji. Dwa światy, dwie bardzo różne kobiety, których historie się przecinają.

Czym „Lukier” mnie przekonał? Językiem, historią, prawdziwością. Uwierzyłam autorce i to chyba najlepsza recenzja. Uwierzyłam, że życie Julki i Anki mogło się przydarzyć i na pewno jego elementy znajdą odbicie nie tylko na kartach książki. Bo to opowieść przede wszystkim o życiu. O niespełnionych oczekiwaniach, straconych szansach, złych wyborach i szukaniu siebie. Bohaterki zgubiły gdzieś swoje ja, a w pędzie codzienności ciężko będzie im je na nowo znaleźć. Polecam serdecznie, jeśli jesteście gotowi na szpileczki wbijane przez autorkę naprawdę powoli.

Tak powinna wyglądać polska literatura dla kobiet! Bez słodyczy, bez cukierkowej okładki, bez lukrowanej historii życia i wielkiej miłości. Bohaterki Malwiny Pająk chociaż starają się unikać stereotypów, siedzą w nich po same uszy. Głęboko chowają swoje oczekiwania względem życia, unikają odpowiedzi na ciężkie pytania, przeżywają zamiast żyć. Jest Julka, która ciężkie...