Powiedzenie, że mam mieszane uczucia to delikatne niedopowiedzenie :-).
Książka niby ciekawa, jednak nie brakowało nudnych i przesadnie rozciągniętych fragmentów, więc mogła mieć z powodzeniem jakieś 200 stron mniej. Co do fabuły można mieć zastrzeżenia, ale rzadko kiedy narzekam na wyobraźnię autora (no chyba, że mnie coś strasznie zdenerwuje), więc i teraz nie będę tego robić.
Czytałam książki tego cyklu w takiej kolejności, jak były wydawane. Nie cierpię czytać od środka, bo po prostu jestem fanką chronologii w seriach. Ale w tym przypadku nawet rozumiem ten zabieg. Gdybym zaczynała od tej książki, może i bym sięgnęła po drugą część. Drugiej części nie dałam rady dokończyć, więc z całą pewnością nie wzięłabym do ręki następnych i wiele bym straciła, bo każda następna była o niebo lepsza.
Więc jaka jest rada dla tych, co zaczynają cykl od początku? Zagryźć zęby i wytrzymać do trzeciej części? O, NIE! Lepiej odpuścić sobie dwie pierwsze części!

Powiedzenie, że mam mieszane uczucia to delikatne niedopowiedzenie :-).
Książka niby ciekawa, jednak nie brakowało nudnych i przesadnie rozciągniętych fragmentów, więc mogła mieć z powodzeniem jakieś 200 stron mniej. Co do fabuły można mieć zastrzeżenia, ale rzadko kiedy narzekam na wyobraźnię autora (no chyba, że mnie coś strasznie zdenerwuje), więc i teraz nie będę tego...