książka ma formę encyklopedyczną hasło i jego wyjaśnienie, ale dużo ciekawych rzeczy mozna sie wciąż dowiedzieć

książka ma formę encyklopedyczną hasło i jego wyjaśnienie, ale dużo ciekawych rzeczy mozna sie wciąż dowiedzieć

Wbrew tytułowi, który sugeruje spójną narrację, "Mity narodów Europy" Jana Tettera cechuje ujęcie encyklopedyczno-słownikowe. Rzecz skojarzyła mi się z publikacją Alix Ducret "Les mythologies : grecque - romano-étrusque - scandinave - celte - égyptienne", jednakże nasz autor nie zdecydował się na podział według bloków tematycznych. Naturalnie, można się do tego stanu rzeczy przyzwyczaić, gdyż jest to przedstawione bardzo czytelnie.

Oczywiście, najliczniej i najpełniej reprezentowana jest powszechnie znana mitologia grecko-rzymska z włączeniem tutaj elementów dawniejszych - starohelleńskich (przede wszystkim Pelazgowie) i staroitalskich (przykładowo Latyni, Etruskowie, Wolskowie). Autor zakłada pewną znajmość wierzeń celtyckich i germańskich wśród czytelników, do których potencjalnie kierowana jest jego publikacja. Schody zaczynają się na mitologiach bałtyjskich i słowiańskich z uwagi na skąpość, jakość oraz problem autentyczności źródeł. Ciekawostką jest parę haseł o wierzeniach ludów syberyjsko-ałtajskich i ugrofińskich. Autor wspomina również o kilku elementach mitologicznych Semitów znanych w Europie przynajmniej od średniowiecza, a których genezę można umieścić chronologicznie przed wykształceniem się koncepcji monoteistycznych u ludów bliskowschodnich.

"Mity narodów Europy" Jana Tettera poleciłbym czytelnikom, którzy chcieliby sobie odświeżyć wierzenia Germanów i Celtów, a także tym którzy chcieliby zapoznać się z mitologiami Bałtów i Słowian. Resztę zakresu tematycznego książki można traktować jako interesującą ciekawostkę lub pewien impuls do przyczynku amatorskich badań wierzeń ludów choćby ałtajsko-syberyjskich czy ugrofińskich.

Wbrew tytułowi, który sugeruje spójną narrację, "Mity narodów Europy" Jana Tettera cechuje ujęcie encyklopedyczno-słownikowe. Rzecz skojarzyła mi się z publikacją Alix Ducret "Les mythologies : grecque - romano-étrusque - scandinave - celte - égyptienne", jednakże nasz autor nie zdecydował się na podział według bloków tematycznych. Naturalnie, można się do tego stanu rzeczy...

W recenzowanej publikacji znajdują się informacje z absolutnie różnych kręgów kulturowych, epok i szerokości geograficznych, wyprowadzone nie tylko z samych tekstów mitologicznych, ale także z dokumentów historycznych (na przykład kronik Długosza),legend, przysłów oraz zwyczajów. To, co uświadamiamy sobie, czytając „Mity narodów Europy”, to mocne zakorzenienie folkloru nie tylko w kulturze, w symbolach, ale też w praktycznym, codziennym funkcjonowaniu.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/mity-narodow-europy-jan-tetter/

W recenzowanej publikacji znajdują się informacje z absolutnie różnych kręgów kulturowych, epok i szerokości geograficznych, wyprowadzone nie tylko z samych tekstów mitologicznych, ale także z dokumentów historycznych (na przykład kronik Długosza),legend, przysłów oraz zwyczajów. To, co uświadamiamy sobie, czytając „Mity narodów Europy”, to mocne zakorzenienie folkloru nie...

W porównaniu z mitologię grecką czy rzymską, które są nam doskonale znane i z którymi obcujemy od lat najmłodszych, ucząc się ich w szkole czy odnajdując je w licznych, ostatnimi czasy, produkcjach telewizyjnych czy kinowych (a ich wkład oraz wielowiekowa obecność jest wyraźnie zarysowana w literaturze, sztuce, kulturze i szeroko pojmowanej pop-kulturze) sfera duchowości i wierzeń innych europejskich ludów: germańskich, celtyckich czy słowiańskich, znacznie bliższych nam przecież geograficznie i historycznie, nadal jest nam stosunkowo mało znana.

Dzieje się tak z wielką i niepowetowaną stratą dla nas wszystkich, gdyż nieprzebrane bogactwo, różnorodność i wielobarwność tego mitycznego świata, pełnego bogów, herosów, olbrzymów, karłów, wiedźm oraz wszelkiej maści potworów i bestii, stanowi nieprzebrane źródło inspiracji, stwarzającej możliwości odbycia niesłychanie fascynującej podróży w czasy naszych praprzodków.

Warto w tym kontekście pochylić się nad najnowszą publikacją Pana Jana Tettera zatytułowaną „Mity narodów Europy”, która stanowi istną kopalnie wiedzy, dotyczącą tej szczególnej tematyki. Jej istotą jest jak najpełniejsze i najbardziej wszechstronne ukazanie całego ogromnego bogactwa, piękną i mądrości mitologicznego świata w jego duchowymi, metafizycznym lecz i jak najbardziej realnym wymiarze, wywierającym określony wpływ na kształtowanie się świadomości i postaw na przestrzeni dziejów.

Książka ma formę leksykonu a na jej blisko czterystu stronach odnajdziemy ułożone w porządku alfabetycznym postacie bogów, stworów, zjawisk czy obiektów kultu, opatrzone krótkimi, odpowiednio skondensowanym opisami. Pojawią się tu znane nam z rożnych źródeł (literackich czy multimedialnych) hasła i postacie taki jak. Zeus, Odyn, Perun, Posejdon, Hercules, Atena, Thor, czy osławiony Loki oraz bardzo wiele takich, które rozpłynęły się już w czasoprzestrzeni odchodząc w niebyt wraz z rzeszami swoich dawnych wyznawców: Swaróg, Wales, Chors, Hajmdal czy Hel.

Z naszej nadwiślańskiej perspektywy najciekawsze, oczywiście, będę elementy bardzo różnorodnej mitologii słowiańskiej i bałtyckiej (Makosz, Jarowid, Dadżbóg, Radogost, Trygłów oraz cała plejada Utopców, Południc, Wapierzy, Strzyg itd…) oraz tej związanych z ludami germańskimi i celtyckimi, często przenikającymi się wzajemnie i oddziałującymi na siebie. Dotyczy to zwłaszcza wierzeń tych ostatnich, których dynamiczny renesans mamy okazje obserwować ostatnich czasy kojarząc bez większego problemu taki określenia jak: Walhalla, Asgard, Ragnarok, drzewo życia Yggdrasil, straszliwego wilka Fenrira czy oplatającego ziemie węża Jormunganda.

Książka Jana Tettera doskonale sprawdza się w swojej formie i jako taka jest bardzo przejrzysta, czytelna a przy tym, naturalnie, niesłychanie ciekawa.

Zabrakło mi jednak choćby krótkiego wprowadzenia bądź też podsumowania w którym autor zawarłby kilka informacji dotyczących wpływu mitologii europejskiej na życie naszych przodków oraz tego jak odbieramy ją współcześnie. Polecam.

W porównaniu z mitologię grecką czy rzymską, które są nam doskonale znane i z którymi obcujemy od lat najmłodszych, ucząc się ich w szkole czy odnajdując je w licznych, ostatnimi czasy, produkcjach telewizyjnych czy kinowych (a ich wkład oraz wielowiekowa obecność jest wyraźnie zarysowana w literaturze, sztuce, kulturze i szeroko pojmowanej pop-kulturze) sfera duchowości...