Nic nie wnoszące czytadło...nawet przyjemność znikoma z czytania. Intryga mało przekonującą i ta bohaterka bez ikry...przeczytać- zapomnieć

Nic nie wnoszące czytadło...nawet przyjemność znikoma z czytania. Intryga mało przekonującą i ta bohaterka bez ikry...przeczytać- zapomnieć

„Klasztor zapomnienia” to druga książka w mojej biblioteczce pióra Bożeny Gałczyńskiej – Szurek. Książka została wydana w 2013 roku pod tytułem „Monachos”. Teraz poprawiona i ubrana w nową szatę graficzną, została przekazana czytelnikom pod zmienionym tytułem.

„Klasztor zapomnienia”, tak jak „Kręta droga do nieba” jest powieścią obyczajowo-sensacyjną . Akcja osadzona jest na greckiej wyspie. Główną bohaterką książki jest Klara. Polka swoje dzieciństwo i młodość spędziła w Grecji. Teraz powraca na wyspę gdzie ożywają trudne dla niej wspomnienia. W dodatku na jaw wychodzą rodzinne tajemnice, i powracają dawne urazy. Pamiętnik nieżyjącego ojca rzuca dodatkowe światło na wydarzenia z przeszłości. To nie jedyne co kobieta ma na swoich barkach. Klara bowiem jako policyjny psycholog uczestniczy w śledztwie dotyczącym zagadkowej śmierci dwóch mężczyzn, którzy w niewyjaśnionych okolicznościach spadli z klifu. Jeden z nich był mnichem, co prowadzi śledztwo do Republiki Mnichów, stanowiącej niejako państwo w państwie. Z związku z tym, że kobiety nie mają wstępu na półwysep Athos, Klara musi przebywać w przebraniu. W dodatku mnisi nie są skorzy do zwierzeń a kobieta ma wrażenie że ktoś ją śledzi.
Co ukrywają zakonnicy? Kim był mnich, który zginął? Kim okaże się tajemniczy rowerzysta? Wreszcie czy uda się odnaleźć winnego zbrodni?

Książka pachnie wakacjami, latem i greckimi oliwkami… To idealna lektura na koc na leśnej polanie, w cieniu drzew lub do czytania na rozgrzanym piasku :)

Powieść zdecydowanie przypadła mi do gustu, chyba nawet trochę bardziej niż „Kręta droga do nieba” „Klasztor zapomnienia” to książka nie tylko o zbrodni, ale również o rodzinnych sekretach i złożonych relacjach międzyludzkich. To bardzo ciekawa i dająca do myślenia lektura. Polecam.

www.kochamciemojezycie.blogspot.com

„Klasztor zapomnienia” to druga książka w mojej biblioteczce pióra Bożeny Gałczyńskiej – Szurek. Książka została wydana w 2013 roku pod tytułem „Monachos”. Teraz poprawiona i ubrana w nową szatę graficzną, została przekazana czytelnikom pod zmienionym tytułem.

„Klasztor zapomnienia”, tak jak „Kręta droga do nieba” jest powieścią obyczajowo-sensacyjną . Akcja osadzona jest...

... Miłość, zazdrość i zbrodnia – wszystko, co się wydarzy, na zawsze odmieni jej życie....tak napisano na okładce książki, tylko że to kompletnie nie pasuje do tej powieści!!!
Jest to taka sobie powieść niby sensacyjna z bardzo rozwiniętym wątkiem obyczajowym, natomiast żadnej miłości ani zazdrości jakoś nie zauważyłam, chyba ze autor opisu miał na uwadze miłość małej dziewczynki do ojca , ale to raczej wątek obyczajowy i zdarzenie miało miejsce wiele lat wcześniej.
Samo śledztwo, to przesłuchanie kilku osób a potem nagle dowiadujemy się, że drogą dedukcji prowadzący śledztwo doszli do takich a nie innych wniosków. Intryga też jest szyta grubymi nićmi i jakoś nie przemawia do mojej wyobraźni.
Sam pomysł na powieść ciekawy, ale wykonanie fatalne. Bez akcji, bez emocji, bez porządnego śledztwa. Można spokojnie przeczytać początek i koniec, bo w środku sama nuda.
Dziwię się wysokim ocenom i pochlebnym opiniom, bo mnie wcale ta powieść nie porwała, raczej nudziła i nawet opisy słonecznej Grecji mało pomogły.

... Miłość, zazdrość i zbrodnia – wszystko, co się wydarzy, na zawsze odmieni jej życie....tak napisano na okładce książki, tylko że to kompletnie nie pasuje do tej powieści!!!
Jest to taka sobie powieść niby sensacyjna z bardzo rozwiniętym wątkiem obyczajowym, natomiast żadnej miłości ani zazdrości jakoś nie zauważyłam, chyba ze autor opisu miał na uwadze miłość małej...

"Klasztor zapomnienia" to powieść obyczajowo-sensacyjna wcześniej wydana pod tytułem "Monachos", która została poprawiona i zmieniona, a ponadto zyskała nową szatę graficzną. Moim zdaniem lepiej się prezentującą i budzącą ciekawość, a także przyciągającą uwagę. To moje pierwsze spotkanie z piórem Bożeny Gałczyńskiej-Szurek, o której twórczości nigdy przedtem nie słyszałam, ale już teraz z całą pewnością mogę przyznać, że było ono niezwykle udane. Bardzo mnie to cieszy, zwłaszcza, że na półce czekają kolejne książki autorki. Już niebawem zabiorę się za ich lekturę. Zapraszam na recenzję.

Bożena Gałczyńska-Szurek - wiolonczelistka i wielbicielka teatru. Praca w zespole Marka Grechuty, a także liczne podróże zainspirowały ją do podjęcia prób dziennikarskich i literackich. Wydała cztery książki. Najnowsza powieść "Cierpkie winogrona" weszła na rynek wydawniczy w 2017 roku wraz z "Krętą drogą do nieba" (wydanie pierwsze pt. "Tajemnice greckiej madonny", 2010 r.),"Klasztorem zapomnienia" (wydanie pierwsze pt. "Monachos", 2013 r.) oraz powieścią "Wieczność bez ciebie" (wydanie pierwsze, 2014 r.). Od 2015 roku na scenie Centrum Sztuki Współczesnej Solvay w Krakowie Teatr MIST wystawia jej komedię kryminalną zatytułowaną "Żabka". Autorka prowadzi stronę internetową www.galczynska-szurek.pl. Zaprasza na swój blog i autorski profil na Facebooku. (źródło: okładka książki "Klasztor zapomnienia")

Klara jest Polką, ale praktycznie całe dzieciństwo spędziła w Grecji w Willi Rosa położonej w malowniczej miejscowości Półwyspu Chalcydyckiego,Vurvuru. Po kilku latach ponownie wraca do tegoż miejsca, za namową Tasosa - agenta Interpolu. Kobieta jako policyjny psycholog miałaby uczestniczyć w śledztwie i pomóc w rozwikłaniu pewnej zagadki, a tym samym wskazaniu winnego zbrodni. Bowiem na terenie przynależącym do Republiki Mnichów, do której kobiety od dawien dawna nie mają wstępu, znaleziono ciała dwóch mężczyzn, którzy na pewno spadli z urwiska w przepaść. Pierwszym z nich jest cudzoziemiec, a drugim natomiast mnich. Jedynym póki co śladem jest magnum, które zauważono na brzegu morza. Poza tym brakuje jakichkolwiek dowodów w sprawie, wskazujących na konkretną osobę. Na dodatek mnisi nie są skorzy do zwierzeń, pragną jedynie zaprzestania dochodzenia, sugerując, że to było samobójstwo. Klara decyduje się na współpracę z Tasosem, ale również z prowadzącym śledztwo Aleksym, z którym od lat nie potrafi się porozumieć. Oboje nie przepadają za sobą i dokuczają sobie wzajemnie na każdym kroku. Na dodatek pobyt w pensjonacie przywołuje bolesne wspomnienia, a relacje z prowadzącą go Meliną (matką Aleksego) również nie należą do najłatwiejszych. A jakby tego było mało, Klarę ktoś śledzi... Kobieta otrzymuje także pamiętnik nieżyjącego ojca...

Powieść bez wątpienia przypadła mi do gustu, zarówno za sprawą poprowadzenia kilku wątków zgrabnie ze sobą połączonych, oryginalnej i intrygującej fabuły oraz przede wszystkim ukazania uroków i niepowtarzalnego klimatu Grecji, w której rozgrywa się akcja. Opowieść przeplata ze sobą dwa motywy: sensacyjny oraz obyczajowy. Prawdę mówiąc, nie potrafię wskazać tego dominującego, bowiem moim zdaniem zostały one równo rozłożone. Pierwszy oczywiście obraca się wokół prowadzonego dochodzenia, poszukiwań świadków, a następnie ich przesłuchiwań, analizowania poszlak i dostępnych dowodów, wyjazdów mających na celu lepsze i głębsze poznanie ofiar i ich rodzin oraz docierania, a potem sprawdzania miejsc na terenie Republiki Mnichów, do której dostęp jest bardzo ograniczony i nieustannie utrudniany, a dla kobiet nawet zabraniany. Co ukrywają zakonnicy o ortodoksyjnych poglądach? Kim tak naprawdę był mnich, który zginął w tragicznych okolicznościach? Co jeszcze znaleziono nad urwiskiem? Co dzieje się na Athos? Kim okaże się być tajemniczy rowerzysta? Jak potoczy się śledztwo? Czy winny zostanie odnaleziony?
Drugi wątek natomiast dotyczy między innymi niewyjaśnionych spraw rodzinnych z przeszłości, rozwiązania pewnych tajemnic oraz trudnych i skomplikowanych relacji międzyludzkich. Zawartość pamiętnika ojca Klary, skrywane sekrety Meliny, niejasne postępowanie głównej bohaterki pełne żalu, bólu i poniekąd nienawiści wobec co poniektórych osób, nieodgadnione spostrzeżenia Teodory, dziwne zachowanie Aleksego to kwestie stanowiące nie lada zagadkę. Przyznaję, że kilka z powyższych w miarę szybko udało mi się rozwikłać, poza przedmiotem kryminalnym, bowiem tutaj nie wskazałam prawidłowo winnego, choć jak się później okazało, było to zbyt oczywiste. Cóż, ja niestety nie wpadłam na to, kto i po co dokonał haniebnego czynu. A naprawdę się skupiłam na lekturze. Musiało mi coś umknąć po drodze. Zdarza się.

Istotnym i bezapelacyjnie udanym elementem powieści było osadzenie rozgrywającej się fikcyjnej historii we współczesnej Grecji. Przyznaję, że o wielu miejscach, miasteczkach czy też historycznych szczegółach i faktach nie miałam wcześniej pojęcia. Raczej dysponuję ogólną wiedzą o tymże kraju i nie dążyłam zbytnio do jej poszerzenia. Grecja nigdy nie zajmowała czołowego miejsca na mej liście wymarzonych krajów, które chciałabym odwiedzić w swoim życiu (naprawdę!). A dzięki owej publikacji nie tylko pozyskałam mnóstwo ciekawych informacji, dowiedziałam się między innymi o Republice Mnichów Świętej Góry Athos, ale co najważniejsze udzielił mi się ten ciepły, fascynujący, pełen smaków i zapachów, urokliwy klimat. Autorka perfekcyjnie oddała nastroje tamtejszych regionów, wskazała niejako ich walory, pokazała ich atrakcyjne aspekty. Widziałam piękne, błękitno-złote zatoczki, piaszczysto-kamieniste plaże, tawerny serwujące przepyszne dania oraz napoje (restina, frappe). Odkryłam główną cechę Greków, poznałam zwyczaje i tradycje panujące w miejscowych cerkwiach i klasztorach, których specyficzna woń nie opuszcza mnie od czasów lektury owej powieści. Gdy skończyłam czytać ostatnią stronę, pierwsze co zrobiłam, to zasiadłam do laptopa i wyszukiwałam wiadomości o wspomnianych miejscowościach i wskazanych w powieści klasztorach. Na zdjęciach sprawiają niesamowite wrażenie, trzeba to przyznać. W rzeczywistości zapewne zapierają dech w piersi. Może kiedyś zobaczę je na żywo i się o tym przekonam.

Bohaterowie powieści w moim odczuciu zostali poprawnie wykreowani. Najlepiej poznajemy Klarę, główną bohaterkę. W sferze zawodowej to wykwalifikowany psycholog w pełni oddany zleconym mu zadaniom, poświęcający się pracy, należycie wykonujący swoje obowiązki, będący doskonałym obserwatorem, potrafiący odczytać ludzkie emocje, umiejętnie analizujący mimikę twarzy danego człowieka oraz charakteryzujący się wnikliwością, zaangażowaniem i pewnością siebie. W warstwie prywatnej natomiast to kobieta wrażliwa, niepozbawiona lęków i obaw, przepełniona goryczą i tęsknotą, niezdecydowana, zamknięta w sobie, zagubiona, pragnąca prawdy i poszukująca słusznych rozwiązań swych dylematów. "Klasztor zapomnienia" to nie tylko zarys życia Klary, ale także obraz postaci odgrywających drugoplanowe i trzecioplanowe role (mała wzmianka o nich). Należą do nich: Tasos - Anglik z pochodzenia, agent Interpolu, mężczyzna nonszalancki, samotny, mający problem z dostosowaniem się do warunków społecznych, który nie respektuje i nie szanuje zasad; Aleksy - policjant pracujący w Uranopolis, ma żonę i dzieci, człowiek dość leniwy, z niską samooceną, z poczuciem odrzucenia przez rodziców, wywodzący się z bogatej rodziny; Melina - właścicielka pensjonatu Villa Rosa, matka Aleksego, przyjaciółka matki Klary, niegdyś asystentka ojca Klary; Teodora - dawna opiekunka Klary oraz Jorgos - mąż głównej bohaterki, mnisi, rowerzysta, świadkowie i inni. W tym miejscu muszę nadmienić, że o ile nie miałam problemów z przyswojeniem powiązań pomiędzy poszczególnymi osobami, o tyle z zapamiętaniem ich imion już tak. Nawet teraz, pisząc recenzję, muszę korzystać z kartki, na której zapisywałam sobie istotne informacje w trakcie chłonięcia owej opowieści. To tylko moja mała dygresja.

Podsumowując, "Klasztor zapomnienia" to opowieść w szczególności o zbrodni, zdradzie, kłamstwach, tajemnicach, rodzinnych sekretach, a także o wpływie zaszłych zdarzeń z przeszłości na dalsze życie. Nietuzinkowość, oryginalność, wielowątkowość, lekkość, intensywność, ciekawość, dociekliwość, refleksyjność oraz nastrojowość to cechy wyróżniające ową powieść. Intrygująca i zajmująca fabuła, scalająca aspekty sensacyjne z motywami obyczajowymi, barwne postacie, przyjemny styl oraz idealnie komponująca się z całością okładka stanowią atuty tejże pozycji. To doskonała lektura na letnie popołudnie. Serdecznie polecam.

"Klasztor zapomnienia" to powieść obyczajowo-sensacyjna wcześniej wydana pod tytułem "Monachos", która została poprawiona i zmieniona, a ponadto zyskała nową szatę graficzną. Moim zdaniem lepiej się prezentującą i budzącą ciekawość, a także przyciągającą uwagę. To moje pierwsze spotkanie z piórem Bożeny Gałczyńskiej-Szurek, o której twórczości nigdy przedtem nie słyszałam,...

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką.
Byłam bardzo ciekawa, czy porwie mnie swoim stylem i zachwytem nad Grecją.
Jest to wznowienie książki, która ukazała się pod tytułem "Monachos". Została ona zmieniona i poprawiona. Na pewno ta nowa okładka bardziej do mnie przemawia.
Autorka rewelacyjnie wplotła z wątkiem kryminalnym pokazanie czytelnikowi zadziwiającego, a zarazem tajemniczego obiektu, jaki znajduje się w Grecji.
Czy słyszeliście o Republice Mnichów?
Jest takie terytorium - położone na Półwyspie Athos, zależne od Grecji, ale rządzące się swoimi własnymi prawami. Nie toleruje ono obecności kobiet i obowiązują tam ortodoksyjne prawa i zwyczaje stworzone tysiące lat temu. Wydaje się, jakby w tym miejscu czas się zatrzymał.
Widzimy tutaj również problemy i niedomówienia rodzinne. Skomplikowane relacje międzyludzkie oraz zachwyt Grecją.
Od pierwszych niemal stron tej książki czuć magię urokliwego, greckiego klimatu. Można poczuć prawie że na własnej skórze żar słońca, smaki i zapachy opisywanych potraw czy zachłysnąć się opisami malowniczych miejsc.
Więcej na blogu
http://przystanekszczescia.blogspot.com/2017/08/klasztor-zapomnienia-bozena-gaczynska.html

To moje pierwsze spotkanie z tą autorką.
Byłam bardzo ciekawa, czy porwie mnie swoim stylem i zachwytem nad Grecją.
Jest to wznowienie książki, która ukazała się pod tytułem "Monachos". Została ona zmieniona i poprawiona. Na pewno ta nowa okładka bardziej do mnie przemawia.
Autorka rewelacyjnie wplotła z wątkiem kryminalnym pokazanie czytelnikowi zadziwiającego, a zarazem...

Osadzenie akcji powieści na świętej dla Greków górze Atchos, to świetny pomysł. Można się zdziwić i dowiedzieć, że w Europie jest takie miejsce, gdzie kobietom nie wolno przebywać od tysiąca lat, gdzie nie ma prądu i czas mierzy się zupełnie inaczej. Wciągająca intryga rodzinna i bardzo dobrze skonstruowana akcja snesacyjna czynią książkę, szczgólnie w tamtych realiach, bardzo atrakcyjną. Greckie klimaty mnie urzekły. Na pewno się tam wybiorę. Polecam

Osadzenie akcji powieści na świętej dla Greków górze Atchos, to świetny pomysł. Można się zdziwić i dowiedzieć, że w Europie jest takie miejsce, gdzie kobietom nie wolno przebywać od tysiąca lat, gdzie nie ma prądu i czas mierzy się zupełnie inaczej. Wciągająca intryga rodzinna i bardzo dobrze skonstruowana akcja snesacyjna czynią książkę, szczgólnie w tamtych realiach,...

przeczytałam pt. "Klasztor zapomnienia"

przeczytałam pt. "Klasztor zapomnienia"

Ta książka bardzo przypadła mi do gustu. Odnalazłam w niej prawdziwą Grecję w szerokim rozumieniu tego słowa, ciekawy wątek sensacyjny oraz ludzkie sprawy, a przede wszystkim trudne wybory. Najważniejszym z pytań, które zostało postawione w tej opowieści, to czy zawsze warto, czy zawsze trzeba odkrywać przed drugim człowiekiem wszystko - nawet, gdy to jego dotyczy, nawet gdy coś zdarzyło się bardzo dawno temu, nawet gdy ta "prawda" niczego nie zmieni.

Ta książka bardzo przypadła mi do gustu. Odnalazłam w niej prawdziwą Grecję w szerokim rozumieniu tego słowa, ciekawy wątek sensacyjny oraz ludzkie sprawy, a przede wszystkim trudne wybory. Najważniejszym z pytań, które zostało postawione w tej opowieści, to czy zawsze warto, czy zawsze trzeba odkrywać przed drugim człowiekiem wszystko - nawet, gdy to jego dotyczy, nawet...

Bardzo ciekawa powieść osadzona w Grecji. Dwa wątki, w tym jeden sensacyjny. Obydwa ciekawe.

Bardzo ciekawa powieść osadzona w Grecji. Dwa wątki, w tym jeden sensacyjny. Obydwa ciekawe.

Opis przy książce w poprzednim wydaniu pod tytułem Klasztor zapomnienia.

Opis przy książce w poprzednim wydaniu pod tytułem Klasztor zapomnienia.