Podobał mi się klimat tej książki. Chętnie sięgnęłam po kolejne pozycję Ewy Cielesz i również się nie zawiodłam.

Podobał mi się klimat tej książki. Chętnie sięgnęłam po kolejne pozycję Ewy Cielesz i również się nie zawiodłam.

Bardzo przyjemna, lekka powieść z elementami magii.

Bardzo przyjemna, lekka powieść z elementami magii.

Oj, nie przystaje ta powieść do tej autorki... Pani Ewa Cielesz pisze zwykle dużo lepsze teksty. Jakaś taka płaska, mało wyrazista i jakby "nieprofesjonalnie" napisana jest ta książka. Na dodatek słuchałam jej w formie koszmarnie nagranego audiobooka: czyta Pani Joanna Domańska, która nie ma za grosz talentu dramatycznego, coś tam próbuje "odgrywać", ale z mizernym, albo raczej irytującym skutkiem, natomiast od strony technicznej to jakaś porażka - raz ciszej, raz głośniej, przerwy w nagraniu, nakładające się fragmenty. Dzieło samo w sobie: rzecz gustu, audiobooka nie polecam.

Oj, nie przystaje ta powieść do tej autorki... Pani Ewa Cielesz pisze zwykle dużo lepsze teksty. Jakaś taka płaska, mało wyrazista i jakby "nieprofesjonalnie" napisana jest ta książka. Na dodatek słuchałam jej w formie koszmarnie nagranego audiobooka: czyta Pani Joanna Domańska, która nie ma za grosz talentu dramatycznego, coś tam próbuje "odgrywać", ale z mizernym, albo...

Bardzo przyjemna i czasem nawet śmieszna. Można się odprężyć i miło spędzić czas oczywiście jeśli ktoś lubi takie klimaty.

Bardzo przyjemna i czasem nawet śmieszna. Można się odprężyć i miło spędzić czas oczywiście jeśli ktoś lubi takie klimaty.

Czytając pierwszy rozdział pomyślałam sobie, że to chyba będzie ciekawa i przyjemna książka. Taka jakaś swojskość wyłaniała się z niego, że początkowe wrażenie było bardzo pozytywne. Przy drugim rozdziale pomyślałam – „Oho, to chyba będzie jednak jakaś bajeczka”. Sytuacja w nim opisana może i mogłaby się zdarzyć w rzeczywistości, ale sposób jej przyjęcia przez bohaterów był boleśnie nieprawdopodobny. Natomiast dalsze rozdziały to już było połączenie wrażeń z tych dwóch pierwszych. Było trochę sytuacji realistycznych, ale było też trochę takich, w które trudno uwierzyć. Dobrze jednak, że wszystkie zostały przedstawione w sposób humorystyczny, dzięki czemu ten częściowy brak realizmu szybko przestał denerwować.

A o czym książka opowiada? Bardzo ogólnie mówiąc, przedstawia ona perypetie mieszkańców pewnej PRL-owskiej wsi. Baby-plotkary, ich podchmieleni mężowie, ksiądz proboszcz, wykluczona przez nich wszystkich szamanka oraz „Głupi Manio”, który notabene okazał się być najmądrzejszy z całej okolicy - to ludki tworzące lokalną społeczność. A z początkiem książki do tego środowiska dołącza jeszcze nauczycielka, rozpoczynająca pracę w miejscowej podstawówce. Nauczycielka będąca mistrzynią pakowania się kłopoty. I to za jej sprawą opowieść zyskała wiele barw i dostarczyła nam wiele powodów do śmiechu. Jej postępowanie, decyzje oraz cięty język pozwoliły, aby uśmiech nie schodził z naszych ust. Zresztą, inni bohaterowie niewiele jej ustępowali w tej kwestii. Też nieźle potrafili rozbawić. Naprawdę, bardzo fajnie ta powieść została napisała. Z ogromnym humorem i z ogromną lekkością.

„Niskie drzewa” to nie żadne arcydzieło, ale odnoszę wrażenie, że autorka wcale nie miała zamiaru takiego tworzyć. Dzięki temu, lektura nie wymaga od nas ani skupienia ani większej uwagi. Jest ona napisana poprawnie, klimat został w niej jako tako oddany, a i sporo pozytywnych emocji udało się autorce wzbudzić. Bohaterowie są raczej płascy a ich działania opisane zostały bardzo ogólnikowo. Podobało mi się też płynne przechodzenie wątków i ich wzajemne dopełnianie.

W moim odczuciu, „Niskie drzewa” to bardzo przyjemna lektura. I choć już w połowie można się było domyślić, jak się skończy, to i tak z chęcią ją czytałam. A teraz, gdy książka wróciła na półkę, czuję nawet lekki żal, że nie jest ona dłuższa. Polecam ją każdemu czytelnikowi poszukującemu lektury zabawnej i odprężającej.

Czytając pierwszy rozdział pomyślałam sobie, że to chyba będzie ciekawa i przyjemna książka. Taka jakaś swojskość wyłaniała się z niego, że początkowe wrażenie było bardzo pozytywne. Przy drugim rozdziale pomyślałam – „Oho, to chyba będzie jednak jakaś bajeczka”. Sytuacja w nim opisana może i mogłaby się zdarzyć w rzeczywistości, ale sposób jej przyjęcia przez bohaterów był...

Plus za poczucie humoru i Wiejski język, minus za przewidywalność

Plus za poczucie humoru i Wiejski język, minus za przewidywalność

Piękna wieś ,lasy i łąki.Sekta.Wzruszyłem się ,czytając.O remizie ,o miłości.Piękne.

Piękna wieś ,lasy i łąki.Sekta.Wzruszyłem się ,czytając.O remizie ,o miłości.Piękne.

Po lekturze "Córki ceni" przy czytaniu "Niskie drzewa" miałam poczucie braku przykucia mojej uwagi na lekturze. Powieść łatwa i przewidywalna. Główna bohaterka czasami irytująca. Zaskakujące jest to, że nie poznajemy jej imienia i to nie przeszkadza. Pisarka zaskakuje nowym stylem z poczuciem humoru. Potrafi też rozbawiać, a nie tylko wzruszać.
Polecam pozycję, jako literaturę na przyjemne popołudnie.

Po lekturze "Córki ceni" przy czytaniu "Niskie drzewa" miałam poczucie braku przykucia mojej uwagi na lekturze. Powieść łatwa i przewidywalna. Główna bohaterka czasami irytująca. Zaskakujące jest to, że nie poznajemy jej imienia i to nie przeszkadza. Pisarka zaskakuje nowym stylem z poczuciem humoru. Potrafi też rozbawiać, a nie tylko wzruszać.
Polecam pozycję, jako...

Uwielbiam książki pani Cielesz, kupuję je w ciemno. Podchodzę do nich z entuzjazmem i polecam wszystkim napotkanym po drodze książkolubom. Powieści, które przeczytałam do tej pory wciągnęły mnie w 100%, kosztem codziennych obowiązków. Myślałam, że i tym razem tak będzie. Niestety, zawiodłam się. Akcja dziwna, trochę nijaka, umiejscowiona w bliżej nieokreślonym czasie ( może wczesne lata 90 XX w? ),bohaterka irytująca - polonistka, która w życiu codziennym nie potrafi zwerbalizować swoich myśli. Coś się niby w tej książce dzieje, ale jakoś tak ślamazarnie i bez przekonania. Dużego plusa daję za poczucie humoru oraz za dobrze ukazaną atmosferę panującą wśród mieszkańców wsi.
Książkę zaliczam do literatury łatwej, lekkiej, takiej do przeczytania na plaży.🙂

Uwielbiam książki pani Cielesz, kupuję je w ciemno. Podchodzę do nich z entuzjazmem i polecam wszystkim napotkanym po drodze książkolubom. Powieści, które przeczytałam do tej pory wciągnęły mnie w 100%, kosztem codziennych obowiązków. Myślałam, że i tym razem tak będzie. Niestety, zawiodłam się. Akcja dziwna, trochę nijaka, umiejscowiona w bliżej nieokreślonym czasie ( może...

To trzecia i ostatnia czytana przeze mnie książka tej autorki. Serial Ranczo w marnym wydaniu. Postacie na siłę i bez fantazji klejone, stale powtarzające się zwroty" nagle coś stuknęło". Nie polecam, bo warsztat autorki dość ubogi, a i treść nijaka.

To trzecia i ostatnia czytana przeze mnie książka tej autorki. Serial Ranczo w marnym wydaniu. Postacie na siłę i bez fantazji klejone, stale powtarzające się zwroty" nagle coś stuknęło". Nie polecam, bo warsztat autorki dość ubogi, a i treść nijaka.