Przeczytałam , bo nie lubię porzucać zaczętych książek, ale niestety nie podobała mi się, nawet nie umiem powiedzieć konkretnie dlaczego ,ale coś mi tu nie podeszło -trochę strata czasu.

Przeczytałam , bo nie lubię porzucać zaczętych książek, ale niestety nie podobała mi się, nawet nie umiem powiedzieć konkretnie dlaczego ,ale coś mi tu nie podeszło -trochę strata czasu.

"Kręta droga do nieba" to druga książka pani Bożeny Gałczyńskiej-Szurek, którą czytałam. Niezwykła intryga na pięknej greckiej wyspie. Czy tajemnicze morderstwa w greko-katolickiej cerkwii oraz kradzież obrazu Matki Boskiej są ze sobą powiązane? I co ma z nimi wspólnego włoska mafia oraz kilku studentów z Polski? Rozwiązania podejmuje się policja z Toros i polska psycholog policyjna - Klara.

"Kręta droga do nieba" to druga książka pani Bożeny Gałczyńskiej-Szurek, którą czytałam. Niezwykła intryga na pięknej greckiej wyspie. Czy tajemnicze morderstwa w greko-katolickiej cerkwii oraz kradzież obrazu Matki Boskiej są ze sobą powiązane? I co ma z nimi wspólnego włoska mafia oraz kilku studentów z Polski? Rozwiązania podejmuje się policja z Toros i polska psycholog...

Powieść pełna tajemnic i Grecja opisana prawie namacalnie. Zdumiewające, że udało się autorce ją tak plastycznie opisać. Wszystko zaczyna się od tragicznej śmierci młodego Greka w cerkwi, a potem rozwija interesująco i dynamicznie. W małym środowisku, w którym się wszyscy znają, w prawie rajskim miejscu pełnym turystów trwa poszukiwanie zabójcy, a przy okazji śledztwa wychodzą na jaw różne latami tajone przez miejscowych sekrety. Muszę przyznać, że wyjaśnienie zagadkowego zabójstwa jest zaskakujące, a puenta wynikająca z opisanej historii nawet nieco filozoficzna. Ludzie gonią za zyskiem i urojonymi wartościami, tymczasem nie zawsze warto. Los potrafi spłatać brzydkiego figla. Ciekawa książka. Polecam.

Powieść pełna tajemnic i Grecja opisana prawie namacalnie. Zdumiewające, że udało się autorce ją tak plastycznie opisać. Wszystko zaczyna się od tragicznej śmierci młodego Greka w cerkwi, a potem rozwija interesująco i dynamicznie. W małym środowisku, w którym się wszyscy znają, w prawie rajskim miejscu pełnym turystów trwa poszukiwanie zabójcy, a przy okazji śledztwa...

Bohaterką powieści jest Klara, cudzoziemka, która opisuje Grecję i historię tajemniczych zbroddni, mających miejsce w cerkwi na wyspie Toros. Książka zaczyna się od śmiertelnego pobicia Greka, po którym dochodzi do różnych innych tragicznych zdarzeń. Historia jest bardzo tajemnicza, a miejsce bulwersujących zbroni jeszcze bardziej, bo jest to piękna zabytkowa cerkiew. Dodatkowo brutalne czyny odbywają się przed obrazem słynącym z cudów. Poszukiwanie winnego, który wciąż się wymyka policji i zwodzi wszystkich jest pasjonujące, a sama powieść ma bardzo zaskakujące rozwiązanie. Jestem fanką Pani Bożenki. Krętą drogę do nieba mam w obu wydaniach. Powieść uważam za znakomitą. Podoba mi się jej klimat, sensacyjna akcja, wszystko. Niektórzy mają tutaj na koncie setki książek, więc nawet nie próbuję się z nimi równać. Mimo to stawiam książce wysoką ocenę z czystym sumieniem.

Bohaterką powieści jest Klara, cudzoziemka, która opisuje Grecję i historię tajemniczych zbroddni, mających miejsce w cerkwi na wyspie Toros. Książka zaczyna się od śmiertelnego pobicia Greka, po którym dochodzi do różnych innych tragicznych zdarzeń. Historia jest bardzo tajemnicza, a miejsce bulwersujących zbroni jeszcze bardziej, bo jest to piękna zabytkowa cerkiew....

Szkoda czasu na lekturę tego gniota. Autorka ma dużo szczęścia do wydawców i (jak widać z recenzji) do niewyrobionych czytelników.

Szkoda czasu na lekturę tego gniota. Autorka ma dużo szczęścia do wydawców i (jak widać z recenzji) do niewyrobionych czytelników.

Rozgrywa się historia powieści w Grecji.
Podczas upadku obrazu Madonny na świątecznej procesji
jest zwiastunem nieszczęśliwych wydarzeń gdzie nawiedziły tą sielską,grecką wyspę.
Jest to Ikona Matki Boskiej Płaczącej z Toros tym bardziej stała się ona świadkiem wielu zbrodni na wyspie.
Jaką to tajemnicę może skrywać ta cerkiew wzniesiona na skalnym urwisku?
Czy aby Klara-policyjna Pani psycholog-pomoże rozwiązać sekrety wyspy wyspiarzy?
Jestem ogromnie zachwycona powieścią wspaniałej pisarki mojej ulubionej,lubię jej styl pisarski.
Książkę napisała pięknym językiem,bardzo dobra fabuła,intrygująca,jest intryga,kryminał,znakomita akcja,utrzymana książka w świetnym napięciu
Przepiękne klimaty greckie pięknej Grecji wprowadziła mnie powieść tak porwała,wzrusza,zachwyca.
Zdecydowanie to piękna,fantastyczna,wzruszająca powieść sensacyjna pełna emocji,wzruszeń.

Rozgrywa się historia powieści w Grecji.
Podczas upadku obrazu Madonny na świątecznej procesji
jest zwiastunem nieszczęśliwych wydarzeń gdzie nawiedziły tą sielską,grecką wyspę.
Jest to Ikona Matki Boskiej Płaczącej z Toros tym bardziej stała się ona świadkiem wielu zbrodni na wyspie.
Jaką to tajemnicę może skrywać ta cerkiew wzniesiona na skalnym urwisku?
Czy aby...

Piękna grecka wyspa, którą czytelnik „widzi” dzięki szczegółowym opisom miejsc i panujących tam zwyczajów. Ciekawy wątek sensacyjny, informacje dozowane stopniowo i mimo że całość zawężona do wręcz jednego miejsca, lektura naprawdę wciąga. Kilkunastu bohaterów – w tym Greków z krwi i kości. Prawdziwie grecka aura.
„Grecy zawsze znajdują sposobność na chwilę relaksu. W tym przejawia się ich filozoficzny stosunek do życia i przemijania. Potrzebują dystansu do otaczającej ich rzeczywistości jak powietrza. Nigdy i niczego nie robią pospiesznie.” [str. 216]
Polecam!

Piękna grecka wyspa, którą czytelnik „widzi” dzięki szczegółowym opisom miejsc i panujących tam zwyczajów. Ciekawy wątek sensacyjny, informacje dozowane stopniowo i mimo że całość zawężona do wręcz jednego miejsca, lektura naprawdę wciąga. Kilkunastu bohaterów – w tym Greków z krwi i kości. Prawdziwie grecka aura.
„Grecy zawsze znajdują sposobność na chwilę relaksu. W tym...

Zamierzałam przeczytać książkę w tydzień, aby dozować sobie przyjemność. Poszło w 4 dni. Książka wciąga. Po książkach o miłości, zmiana gatunku okazała się ciekawą odmianą. Akcję powieści autorka ponownie umieściła w cudownej Grecji, a że ja kocham wszystko co greckie, książkę chciałam przeczytać.

Czy upadek obrazu Madonny podczas świątecznej procesji jest zwiastunem nieszczęśliwych wydarzeń, które nawiedziły sielską grecka wyspę? Ikona Matki Boskiej Płaczącej z Toros stała się świadkiem wielu zbrodni. Jaką tajemnicę skrywa cerkiew wzniesiona na skalnym urwisku? Czy Klara – policyjny psycholog – pomoże rozwikłać sekrety wyspiarzy? Fabuła książki obmyślona z iście greckim sprytem jest oryginalną intrygą wciągającą czytelnika w dynamiczną i zaskakującą akcję rozgrywającą się wśród malowniczych krajobrazów Grecji.

Zaczęłam czytać krętą drogę do nieba zaraz po klasztorze zapomnienia. Szybko weszłam w klimat powieści i wmieszałam się w tłum mieszańców wyspy Toros, na której toczy się akcja. W cerkwi zostaje zamordowany człowiek a ikona Matki Boskiej Płaczącej z Toros roni łzy. Rozpoczyna się śledztwo, śledztwo, które powoduje, że akcja książki rozwija się bardzo dynamicznie, pojawiają się nowe dowody, poszlaki, koncepcje, itp. Gdy już ekipa dochodzeniowa dochodzi do trafnych (w ich opinii) wniosków dzieje się coś co zmienia tor śledztwa. Dochodzi do komplikacji przez co czytelnik jest zaskakiwany. Naprawdę nie da się nudzić czytając tę książkę, po raz kolejny autorka trzyma czytelnika do samego końca z rozwikłaniem zagadki. Niewątpliwym, dużym atutem jest umiejscowienie akcji powieści w Grecji. To powoduje niebywały klimat książki. Widać zamiłowanie autorki do Grecji, jej kultury, zwyczajów, itp. W książce można znaleźć wiele ciekawych informacji na temat życia Greków, historii kraju.

W tej powieści Klara i Tasos poznają się i razem pracują nad śledztwem. Razem z miejscowym komendantem Kostasem stanowią ciekawy zespół. Mamy do czynienia z trzema różnymi osobowościami. Klara- polka, policyjny psycholog, mieszka w Grecji, ma męża Greka. Tasos- Grek wychowany w Anglii, Kostas- Grek żyjący na Toros. Jest to niezła mieszanka wybuchowa. Każdy ma inny charakter, inne przemyślenia na temat śledztwa, jego motywów, dochodzi między nimi do niejednej wymiany zdań. Silna grupa pod wyzwaniem…

Kreta droga do nieba to jednocześnie kryminał, powieść sensacyjna, dokonały przewodnik po Grecji, który wciąga czytelnika jak magnez. Wszystkie postacie są przemyślane przez autorkę, mają swoją przeszłość, która stopniowo jest odkrywana. Są ciekawe opisy krajobrazów, zwyczajów Greków, a co najważniejsze nie ma zbędnego przeciągania zbyt długimi opisami. Konkretnie i na temat. Książkę zdecydowanie polecam ☺ Dla mnie Pani Bożena Gałczyńska- Szurek to polska Agatha Christie ☺ ☺ ☺

Pytanie do autorki: czy powstanie kontynuacja „przygód” Klary i Tasosa? A może i czwarta, piąta…

www.thebooklover81.com

Zamierzałam przeczytać książkę w tydzień, aby dozować sobie przyjemność. Poszło w 4 dni. Książka wciąga. Po książkach o miłości, zmiana gatunku okazała się ciekawą odmianą. Akcję powieści autorka ponownie umieściła w cudownej Grecji, a że ja kocham wszystko co greckie, książkę chciałam przeczytać.

Czy upadek obrazu Madonny podczas świątecznej procesji jest zwiastunem...

Polka Klara od lat mieszka na greckiej wyspie z greckim mężem. Jej wioska niczym się nie wyróznia, prócz starego kościółka i cudownej ikony Płaczącej Matki Jezusa. Podobno uzdrawia choroby. Pewnego dnia pod ołtarzem znajdują nieprzytomnego pobitego Lakisa. Czy pop jest sprawcą? Wciągajaca opowieść drąży sprawy z przeszłości, napięte stosunki mięzy mieszkańcami, podejrzaną działalność poszkodowanego. czemu jego ojciec Stawros dziwnie się zachowuje? Kto odłaczył rurki w szpitalu? Oczywicie to nei ejdyna ofiara, a na dodatek znika cenna ikona. Zawieruszył się tez Stawros, a potem historyk badąjący autentyczność dzieła. Czyżby mafia ostrzyła sobie zęby na dziełą sztuki sakralnej?
Dośc poważnie namiesza polski wątek koczujących na plaży studentów. mamy tez romans wiszący w powietrzu i piękne malownicze krajobrazy.

Polka Klara od lat mieszka na greckiej wyspie z greckim mężem. Jej wioska niczym się nie wyróznia, prócz starego kościółka i cudownej ikony Płaczącej Matki Jezusa. Podobno uzdrawia choroby. Pewnego dnia pod ołtarzem znajdują nieprzytomnego pobitego Lakisa. Czy pop jest sprawcą? Wciągajaca opowieść drąży sprawy z przeszłości, napięte stosunki mięzy mieszkańcami, podejrzaną...

"Kręta droga do nieba" jest moim czwartym już spotkaniem z twórczością Bożeny Gałczyńskiej-Szurek. Każde dotychczasowe stanowiło refleksyjną, absorbującą, przesiąkniętą wiedzą, frapującą, pełną emocji, owianą mnóstwem tajemnic, krótko mówiąc, wyśmienitą podróż z pięknym, a zarazem lekkim piórem autorki. Każda dotąd poznana przeze mnie powieść pisarki okazała się przyjemną, a przede wszystkim niezapomnianą ucztą literacką. Czy tym razem było podobnie? Czy "Kręta droga do nieba" wydana kilka lat wcześniej pod tytułem "Tajemnice greckiej Madonny" również zaspokoiła moje oczekiwania? Zapraszam na recenzję.

Bożena Gałczyńska-Szurek - wiolonczelistka i wielbicielka teatru. Praca w zespole Marka Grechuty, a także liczne podróże zainspirowały ją do podjęcia prób dziennikarskich i literackich. Wydała cztery książki. Najnowsza powieść "Cierpkie winogrona" weszła na rynek wydawniczy w 2017 roku wraz z "Krętą drogą do nieba" (wydanie pierwsze pt. "Tajemnice greckiej madonny", 2010 r.),"Klasztorem zapomnienia" (wydanie pierwsze pt. "Monachos", 2013 r.) oraz powieścią "Wieczność bez ciebie" (wydanie pierwsze, 2014 r.). Od 2015 roku na scenie Centrum Sztuki Współczesnej Solvay w Krakowie Teatr MIST wystawia jej komedię kryminalną zatytułowaną "Żabka". Autorka prowadzi stronę internetową www.galczynska-szurek.pl. Zaprasza na swój blog i autorski profil na Facebooku. (źródło: okładka książki)

Toros od zawsze było wyspą przepełnioną spokojem, szczęściem, harmonią i co najważniejsze, mieszkańcy czuli się na niej bezpiecznie. Wszyscy znakomicie się znali, wspólnie biesiadowali, pomagali sobie wzajemnie, razem obchodzili ważne uroczystości, darzyli się zaufaniem i sympatią, ale do czasu. Wkrótce nie tylko utracili poczucie stabilności, bezpieczeństwa i równowagi, ale w szczególności zaczęły ich dopadać niepewność, lęk, strach i niemożność rozwikłania tajemniczych zdarzeń, nieustannie jawiących się we wiosce. Pewnego dnia, w cerkwi położonej na wzgórzu zostaje znaleziony nieprzytomny i zakrwawiony Lakis Margaritis - syn właścicieli tawerny. Co więcej, zanim jego rodzice oraz miejscowy pop dostrzegli go leżącego na podłodze w zakrystii, najpierw zauważyli, że Madonna widniejąca na ikonostasie roni łzy. Mieszkańcy są wstrząśnięci i przerażeni. Śledztwo prowadzą miejscowi policjanci, a towarzyszy im Klara - psycholog policyjny. Po szokującym wydarzeniu kobieta znajduje przed kościółkiem złotą bransoletę, o której nie wspomina póki co prowadzącym dochodzenie, bowiem odnosi wrażenie, że skądś ją zna. Postanawia zatem na własną rękę dociec prawdy i rozwikłać sprawę. Niebawem ktoś włamuje się do jej mieszkania. Tymczasem w cerkwi leżącej na skalistym urwisku, ikona Mateńki Płaczącej staje się świadkiem kolejnych zbrodni, po pewnym czasie zostaje nawet skradziona...

Kto i dlaczego zaatakował Lakisa? Jaką tajemnicę skrywa cerkiew na wyspie Toros? Jaka legenda krąży o ikonie Matki Boskiej Płaczącej? Kto i w jakim celu włamał się do mieszkania Klary? Do kogo należy znaleziona złota bransoleta? Czy jej właściciel miał coś wspólnego z zaistniałymi później zdarzeniami? Kim są kolejne ofiary odnalezione w cerkwi? Co je łączy? Co ukrywa duchowny? Kogo podejrzewają śledczy? Dlaczego skradziono obraz z Mateńką? Czy Klara pomoże policjantom i agentom wskazać winnego/winnych? Kto okaże się być tym, który zakłócił spokój na wyspie i dopuścił się zbrodni? Dlaczego też naruszył mistyczną aurę tej niezwykłej cerkwi?

Fabuła powieści oscyluje wokół bardzo złożonego wątku sensacyjnego, co nie oznacza, że pozbawiona jest aspektów obyczajowych. Co prawda, są one dość znikome i niewyróżniające się aż nadto, ale niewątpliwie zauważalne i nieco refleksyjne. To opowieść z cyklu "zaczynasz i przepadasz". Już kilka pierwszych stron pobudza ciekawość, a ta pogłębia się z każdym kolejnym rozdziałem. Owa książka tak intensywnie intryguje i angażuje, że nawet przerwana i odłożona na chwilę na półkę, nie pozwala o sobie zapomnieć. Umysł i wyobraźnia działają na pełnych obrotach. Opisane wydarzenia skłaniają do myślenia, analizowania istniejących już faktów, wyłuskiwania smaczków łączących poszczególne elementy, zmuszają do uczestniczenia w przesłuchaniach, oceniania zachowań świadków, przyglądania się ich mimice twarzy, ważenia każdego wypowiedzianego przez nich słowa i wysnuwania własnych wniosków. "Kręta droga do nieba" to historia będąca labiryntem kłamstw, sekretów, intryg, tajemnic, mistycyzmu, niejasności i nieprzewidywalności. Jest pełna komplikacji, śladów prowadzących donikąd, zaułków, z których nie ma jedynego i słusznego wyjścia, nagłych zwrotów akcji, niewyobrażalnych sytuacji, niezrozumiałych powiązań i często niejasnych relacji międzyludzkich. To opowieść niezwykłe oryginalna i wyzwalająca emocje, głównie za sprawą niesamowitego tła, jakie stanowią przepiękne i malownicze greckie krajobrazy, urokliwe zakątki, skaliste wzgórza, turkusowa woda oraz mieszkańcy, których mentalność opiera się na silnym temperamencie, skrupulatności, dociekliwości, przestrzeganiu zasad, podziale ról (na męskie i żeńskie) oraz, a może przede wszystkim na wierze w zabobony i przekonaniu o ich mocy.

Niezwykle istotnym miejscem rozgrywającej się akcji jest cerkiew wzniesiona na urwisku na wyspie Toros. W pewnym momencie staje się ona wspólnym mianownikiem i ważnym zwrotnym punktem toczących się szokujących i przerażających zdarzeń. Ponadto niebywałą rolę odgrywa oczywiście obraz zdobiący templon owej cerkwi. Dla wyspiarzy był on świętością i obiektem kultu, lecz nie tylko ludność Dodekanezu go podziwiała, ale również nieustannie przybywający zewsząd turyści, także historycy sztuki. Dlaczego dla tych ostatnich był taki cenny? I co w sobie krył? I czy prawdą jest, że Mateńka roniła łzy? A może ludziom się tylko wydawało?

Za sprawą lektury owej prozy mamy możliwość uszczknąć troszkę wiedzy z historii Grecji obejmującej głównie lata czterdzieste dwudziestego wieku, poznać co poniektóre fakty i ciekawostki, a także zaczerpnąć informacji dotyczących form obchodzenia świąt i greckich przesądów. Z pewnością powieść ta okazała się być, przynajmniej dla mnie, intrygującym, a zarazem nietuzinkowym i nieszablonowym doświadczeniem czytelniczym trwale wpisującym się w pamięć.

"Kręta droga do nieba" to również przegląd barwnych postaci, zarówno tych pozytywnych, jak i negatywnych, a chwilami nawet budzących dość skrajne emocje. Główną bohaterką jest Klara - Polka, psycholog policyjny i agentka Interpolu (znana już z poprzednich powieści autorki),która trwa w związku małżeńskim z greckim marynarzem. Jakiś czas temu porzuciła pracę w policji na prośbę męża, ale całkowicie nie potrafi się z nią rozstać. To kobieta pewna siebie, ambitna, zaradna, odważna, wnikliwa i doskonale interpretująca ludzkie poczynania i analizująca ich umysły. Jest poniekąd mediatorem między Kostasem - komendantem komisariatu policji, a Tasosem - inspektorem Interpolu. Mężczyźni nie potrafią dojść ze sobą do porozumienia i nierzadko prowadzą walki słowne. Żaden z nich nie chce odpuścić i każdy jest przekonany o swej racji. Jeden jest dość leniwy i sprawia wrażenie zmęczonego, natomiast drugi z kolei dąży do zakończenia śledztwa i potwierdzenia słuszności swych założeń. Ponadto w powieści przewija się mnóstwo rozmaitych bohaterów. Zdecydowanie przeważają mieszkańcy wyspy zróżnicowani pod względem materialnym i społecznym, ale pojawiają się też Polacy pracujący w Grecji oraz turyści zwiedzający konkretny region. Mianowicie poznajemy m.in.: bezwzględnego, pozbawionego skrupułów egocentryka Lakisa; serdeczną i pomocną Annę oraz jej męża - skrytego i zrównoważonego Stawrosa; zasadniczego milionera Dimitrisa Samarasa; wścibską i opiekuńczą Tulę; nieprzyjaznego i aroganckiego historyka sztuki Andreasa Kotopulosa; tajemniczego ojca Teodora; towarzyskiego i czasami porywczego Sotirisa, Polaków: Ewę, Adama, Jurka i Janka i innych. Urozmaiceniem bez wątpienia są piękne, ale kompletnie nieusłuchane psy Klary: Klaudiusz i Tyberiusz. Przekrój postaci jest zatem ogromny i w związku z tym przyznaję, że miałam ogromny problem z wytypowaniem winnego czy też winnych morderstw, kradzieży, włamań, tortur i okrucieństw, jakich się dopuszczano. Zresztą ciągle podejrzewałam kogoś innego, tym bardziej, że jawiły się nowe fakty i dowody w toczących się postępowaniach. Dopiero bliżej końca lektury wpadłam na trop (z którego wcześniej często byłam zbijana),ale i tak nie udało mi się w pełni rozwikłać zagadek. Pragnę też nadmienić, że cała historia ukazana jest z perspektywy głównej bohaterki przy zastosowaniu narracji pierwszoosobowej. Aczkolwiek w dwóch rozdziałach prowadzona jest narracja w trzeciej osobie, wyszczególniona inną czcionką. Kto zabiera wówczas głos? Tego oczywiście nie zdradzę.

Podsumowując, "Kręta droga do nieba" to niezaprzeczalnie pochłaniająca i pasjonująca powieść sensacyjna scalająca oryginalną i pozbawioną schematów fabułę, doskonale poprowadzone wątki przywołujące elementy zaskoczenia, napięcia, niepewności i zainteresowania, lekki i przyjemny styl, sensowne i przemyślane dialogi, plastyczne opisy klimatycznych zakątków Grecji, łatwo przyswajalne szczególiki historyczne oraz emocje towarzyszące w czasie tejże niebanalnej i błyskotliwej przygody. Historia sukcesywnie skłania do refleksji, subtelnie obdarowuje wiedzą o Grecji, a także delikatnie raczy niejednym cennym przesłaniem. Serdecznie polecam prozę Bożeny Gałczyńskiej-Szurek, która stanowi idealną lekturę na lato. Naprawdę warto!

"Kręta droga do nieba" jest moim czwartym już spotkaniem z twórczością Bożeny Gałczyńskiej-Szurek. Każde dotychczasowe stanowiło refleksyjną, absorbującą, przesiąkniętą wiedzą, frapującą, pełną emocji, owianą mnóstwem tajemnic, krótko mówiąc, wyśmienitą podróż z pięknym, a zarazem lekkim piórem autorki. Każda dotąd poznana przeze mnie powieść pisarki okazała się przyjemną,...