Bardzo dobra obyczajowa powieść o dniu codziennym, bez ubarwień, fajerwerków i cukrowania. Niestety pod koniec czytania zorientowałam się, że jest druga część, na która niestety przyszło mi czekać. Polecam zaopatrzenie się we dwie części, ponieważ lekturę czyta się szybko i z zainteresowaniem dzięki wartkiej akcji.

Bardzo dobra obyczajowa powieść o dniu codziennym, bez ubarwień, fajerwerków i cukrowania. Niestety pod koniec czytania zorientowałam się, że jest druga część, na która niestety przyszło mi czekać. Polecam zaopatrzenie się we dwie części, ponieważ lekturę czyta się szybko i z zainteresowaniem dzięki wartkiej akcji.

Piękna, wzruszająca. Polecam

Piękna, wzruszająca. Polecam

+

+

Dobra na oderwanie się od codzienności.

Dobra na oderwanie się od codzienności.

Takiej książki mi teraz było potrzeba-ciepła,życiowa,o trudach codzienności,pełna rodzinnej miłości i bardzo realna.
Z główną bohaterką Wandą zżyłam się już na samym początku-kobieta w podobnym do mojego wieku, borykająca się z trudami codzienności,z trojgiem dorosłych już dzieci dla których zrobi niemal wszystko,poświęcając nawet swoje marzenia.
Choć irytowało mnie zachowanie Kasi,to potrafię zrozumieć Wandę.
Książkę przeczytałam dość szybko,bo naprawdę dużo się w niej dzieje i niesamowicie wciąga. Cieszę się,że wypożyczyłam oba tomy na raz,bo zaraz mogę zabrać się za kolejną część,tym bardziej,że ta kończy się mocno i zagadkowo.

Takiej książki mi teraz było potrzeba-ciepła,życiowa,o trudach codzienności,pełna rodzinnej miłości i bardzo realna.
Z główną bohaterką Wandą zżyłam się już na samym początku-kobieta w podobnym do mojego wieku, borykająca się z trudami codzienności,z trojgiem dorosłych już dzieci dla których zrobi niemal wszystko,poświęcając nawet swoje marzenia.
Choć irytowało mnie...

Anna Karpińska posiada umiejetność pisania z pasją dosłownie o wszystkim.
,,Szukając przystani” to jedna z wielu powieści które czytałam i każda kolejna umacnia mnie w podziwie o umiejętności pisania o życiu takim jakie jest. Bez udziwnień i ubarwień ale z sercem na dłoni. 😀

Anna Karpińska posiada umiejetność pisania z pasją dosłownie o wszystkim.
,,Szukając przystani” to jedna z wielu powieści które czytałam i każda kolejna umacnia mnie w podziwie o umiejętności pisania o życiu takim jakie jest. Bez udziwnień i ubarwień ale z sercem na dłoni. 😀

Nierozerwalna część z książką "Bezpieczny Port". Dla mnie to niemal książka akcji, choć bohaterka to "tylko" matka, babka, kobieta. "Zwykłe normalne" życie, ze swoimi niespodziankami. Akcji odpowiada reakcja, a efekty mogą być tak różne jak różni są ludzie, jak różne są decyzje podejmowane, przez poszczególne jednostki. Nie oceniaj spróbuj zrozumieć, zdobądź się na odrobinkę empatii. Dla mnie jak widać wyżej rewelacyjna.

Nierozerwalna część z książką "Bezpieczny Port". Dla mnie to niemal książka akcji, choć bohaterka to "tylko" matka, babka, kobieta. "Zwykłe normalne" życie, ze swoimi niespodziankami. Akcji odpowiada reakcja, a efekty mogą być tak różne jak różni są ludzie, jak różne są decyzje podejmowane, przez poszczególne jednostki. Nie oceniaj spróbuj zrozumieć, zdobądź się na...

Bardzo lubię powieści pani Karpińskiej ,ale tym razem irytowały mnie bohaterki.Szczególnie młodsza córka i jej uległa mama. Do tego stopnia ,że czytałam na raty. Momentami nudna.No ale o gustach się nie dyskutuje.

Bardzo lubię powieści pani Karpińskiej ,ale tym razem irytowały mnie bohaterki.Szczególnie młodsza córka i jej uległa mama. Do tego stopnia ,że czytałam na raty. Momentami nudna.No ale o gustach się nie dyskutuje.

Przystań kojarzy się z bezpieczeństwem, spokojem i tak chyba było w zamyśle autorki. A tu życie Wandy głównej bohaterki jak na złość ze spokojem ma zupełnie nie po drodze.
Bo choć dzieci dorosłe i już samodzielne, ona sama chwilę przed emeryturą, mąż prowadzi restaurację to na odpoczynek nie ma co liczyć.
Najpierw zamieszanie wprowadziła najmłodsza latorośl Kasia, która rodzi córkę, ale nie sprawia to zmiany w jej życiu. Dziewczyna pod pretekstem wyjazdu do Niemiec do pracy podrzuca rodzicom córeczkę i znika.
Na domiar kłopotów umiera nagle Ludwik mąż Wandy i zostawia na jej głowie restaurację. Kobieta musi zmierzyć się z tym co zrobić z interesem, na którego prowadzeniu się nie zna.
Wkraczając wraz z autorką w życie tej rodzinki przede wszystkim widać specyficzne traktowanie przez oboje małżonków najmłodszej córki, która pod każdym względem odstaje od pozostałych. Jest lekkomyślna i nieodpowiedzialna zarówno wobec własnych działań jak i wobec Poli. Potrafi też nieźle sterować innymi aby w ten sposób uzyskać swoją korzyść.
Wielokrotnie złościłam się w duchu na Wandę, że nie widzi zapędów manipulacyjnych swojej córki i daje się kolejny raz wmanewrować w coś co zupełnie nie powinno mieć miejsca.
Bardzo fajnie autorka pokazuje dojrzewanie Wandy do podejmowania działań na polu zupełnie dla niej nieznanym. Wcześniej kobieta nie wtrącała się w działalność męża.
Ciekawą postacią jest Mirka przyjaciółka Wandy wychowująca niepełnosprawnego syna Kostka. Kobieta mimo trudnej sytuacji życiowej jest pełna wigoru i radości. Niejednokrotnie podnosi na duchu przyjaciółkę i wspiera w trudnych chwilach.
W powieści przewija się także wątek toksycznego związku, w którym tkwi druga córka Joasia. Powodem konfliktu tutaj jest teściowa, która steruje swoim synem i chce zmusić młodych do zamieszkania obok nich. Faworyzuje także jednego spośród wnuków. Małżeństwo Asi i Daniela przechodzi dużą próbę.
Zdecydowanie lepiej życiowo radzi sobie Łukasz, który wchodzi w związek z dużo starszą od siebie partnerką. Początkowo wywołuje to u Wandy ogromny niepokój, bo przecież wybranka jest w jej wieku, ale podchodzi do tego rozsądnie i zdaje się na wybór syna.
Co trzeba podkreślić w powieści widać bardzo jak ważne się dla wszystkich członków rodziny ich więzi oraz to, że mogą w każdej trudnej sytuacji na siebie liczyć. To takie budujące zwłaszcza w obecnych czasach. Przede wszystkim książka ta nie jest oderwana od rzeczywistości. bohaterowie są zwykłymi ludźmi, którzy stają przed trudnymi wyborami życiowymi. Są też charakterni dążą do realizacji swoich planów.

Przystań kojarzy się z bezpieczeństwem, spokojem i tak chyba było w zamyśle autorki. A tu życie Wandy głównej bohaterki jak na złość ze spokojem ma zupełnie nie po drodze.
Bo choć dzieci dorosłe i już samodzielne, ona sama chwilę przed emeryturą, mąż prowadzi restaurację to na odpoczynek nie ma co liczyć.
Najpierw zamieszanie wprowadziła najmłodsza latorośl Kasia, która...

Bardzo ciekawa, wzruszająca obyczajowa powieść o problemach codziennego życia z jakimi boryka się główna bohaterka Wanda.
Wanda miała marzenia, które chciała zrealizować po przejściu na emeryturę. Niestety jak to zwykle bywa życie miało dla niej inne plany.
"Szukając przystani" to pierwsza cześć powieści. Kolejna to "Bezpieczny port" jeżeli ktoś będzie miał ochotę przeczytać, a serdecznie polecam - to proponuję zaopatrzyć się w obydwie części.
Ja po skończeniu pierwszej zaczynam drugą.

Bardzo ciekawa, wzruszająca obyczajowa powieść o problemach codziennego życia z jakimi boryka się główna bohaterka Wanda.
Wanda miała marzenia, które chciała zrealizować po przejściu na emeryturę. Niestety jak to zwykle bywa życie miało dla niej inne plany.
"Szukając przystani" to pierwsza cześć powieści. Kolejna to "Bezpieczny port" jeżeli ktoś będzie miał ochotę...