"Ludzie, gdy myślą o cudach, zawsze spodziewają się fajerwerków. Spektakularnego wydarzenia na miarę znaków na niebie albo trzęsienia ziemi. Zapominają, że cuda wcale nie muszą być takie. Niekiedy jest nim na przykład choćby zmiana nastawienia do jakiejś osoby czy sytuacji" (s. 312*).
"To bliscy są w tych dniach najważniejsi, a nie czerwony barszcz. Można przygotować pyszną kolację bez niego, ale nie da się spędzić cudownych świąt w samotności" (s. 346).
"W końcu święta to czas magii i spełniania marzeń, prawda?" (s. 126).
Postanowiłam rozpocząć czytanie świątecznych książek, a ponieważ "Siedem cudów" było jedną z najbardziej interesujących mnie pozycji, to właśnie ją przeczytałam jako pierwszą w tym roku i okazało się, że dokonałam po prostu świetnego wyboru :) Czas z nią spędzony był niezwykle przyjemny i zleciał niewiarygodnie szybko, a po lekturze miałam ochotę przeczytać ją jeszcze raz, natychmiast! Agata Przybyłek napisała historię idealną, by na ten piękny, (przed)świąteczny czas... Ze stron aż bije magia, ciepło, urok tego wyjątkowego okresu w roku. Momentami jest trochę zbyt idealnie, kolorowo, bywają niewiarygodne zbiegi okoliczności i nieraz pewne rzeczy da się przewidzieć, ale wiecie co? Po pierwsze w tej powieści chodzi o coś innego, a nie o trzymanie w napięciu czy spektakularne zwroty akcji. Autorka zrobiła wszystko, by czytelnik poczuł ten cudowny klimat, tę niepowtarzalną w pozostałej części roku atmosferę i by przekazać bardzo ważne rzeczy, typowo świąteczne przesłania. Nie mam żadnych wątpliwości, że zdecydowanie jej się to udało, cel został osiągnięty, a ponieważ to polska powieść i akcja dzieje się w naszym kraju, wszystko jest dla nas bardzo znajome i nieraz można uśmiechnąć się pod nosem :)
Siedem osób, siedem różnych historii, które są lub dopiero będą jakoś ze sobą powiązane. Monika, Maciek, Jola, Marek, Małgosia, Ania i Ksawery. Niektórzy się nie znają, ich drogi się nie krzyżują. Pozostałych łączą (lub dopiero połączą) natomiast pewne więzi. Mamy okazję poznać każdego z nich - książka podzielona jest bowiem na rozdziały dotyczące poszczególnych bohaterów, a oprócz tego na 4 części przedstawiające inny dzień. Akcja trwa więc od 18 do 24 grudnia, a my w tym czasie poznajemy wszystkie postaci - obserwujemy ich teraźniejszość, uczestniczymy razem z nimi w codziennych zmaganiach, poznajemy ich uczucia, motywy zachowań, obawy i marzenia, a także dowiadujemy się o ważnych wydarzeniach z ich przeszłości :) Wszystko to opisane zostało po prostu w cudowny sposób, bardzo spodobał mi się przystępny, ale przy tym piękny styl autorki, która za pośrednictwem swojej powieści uświadamia nam, co tak naprawdę jest istotne podczas Świąt Bożego Narodzenia i udowadnia, że to radosny czas pełen ciepła i miłości, a także cudów, w które nieraz tak trudno nam uwierzyć. A przecież są one możliwe, zwłaszcza w tym magicznym czasie i szczególnie, gdy zaczniemy je dostrzegać w najprostszych, codziennych rzeczach oraz zrozumiemy, że "cud" nie zawsze oznacza jakąś ogromną zmianę w życiu. Te małe cuda trudniej dostrzec i łatwo przeoczyć, lecz warto się postarać zwrócić na nie uwagę :)
Agata Przybyłek nie przekombinowała. Nie próbowała nikomu zaimponować, nie stworzyła nierzeczywistej opowieści z naiwnymi postaciami, opowieść jest wiarygodna, klimatyczna i polska. Nie ma w tym kiczu, a wręcz przeciwnie - nie dziwię się, że "Siedem cudów" znajduje się ostatnio na liście bestsellerów. To, co proste jest często najlepsze i najpiękniejsze, a ta powieść stanowi tego mocny dowód. Prosta i zwykła, lecz jednocześnie niebanalna i niezwykła. Autorka uchwyciła i przekazała świąteczną magię. Od pierwszego zdania czytałam bardzo szybko i nietrudno mi było utożsamić się z ciekawymi i zróżnicowanymi bohaterami, którzy zostali wykreowani wspaniale, przypominali ludzi z krwi i kości. Bez problemu mogłam sobie wyobrazić, jak spędzam z nimi czas i dzięki temu ta lektura wyglądała trochę, jak spotkanie z przyjaciółmi :)
"Siedem cudów" to powieść piękna w swojej prostocie. Taka... zwykła (co absolutnie nie jest zarzutem), ale bardzo życiowa. Można poczuć po prostu ten niezwykły klimat i wprowadzić się chociaż trochę w świąteczny nastrój :) Polecam gorąco!

"Ludzie, gdy myślą o cudach, zawsze spodziewają się fajerwerków. Spektakularnego wydarzenia na miarę znaków na niebie albo trzęsienia ziemi. Zapominają, że cuda wcale nie muszą być takie. Niekiedy jest nim na przykład choćby zmiana nastawienia do jakiejś osoby czy sytuacji" (s. 312*).
"To bliscy są w tych dniach najważniejsi, a nie czerwony barszcz. Można przygotować pyszną...