Zdecydowanie minęło zbyt dużo czasu między przeczytaniem pierwszego a drugiego tomu. Żałuję, że jednak nie zrobiłam tej powtórki z wcześniejszej części (ale na pewno to zrobię, bo do takich lekkich i śmiesznych historii warto wrócić),bo kompletnie nie pamiętałam, kto był kim. A mamy tu sporo postaci, więc o zamieszanie było mi łatwo.
Jednak z czasem przestałam się tym przejmować i po prostu pozwoliłam sobie na dobrą zabawę.
Bo Joanna Szarańska, królowa komedii polskiej, nie zawodzi.
Naprawdę nieźle się ubawiłam. Te absurdalne sytuacje, w które wplątali się bohaterowie i te rozbrajające ironiczne komentarze to istne złoto. Czytanie książek napisane w takim stylu to czysta przyjemność.

Zdecydowanie minęło zbyt dużo czasu między przeczytaniem pierwszego a drugiego tomu. Żałuję, że jednak nie zrobiłam tej powtórki z wcześniejszej części (ale na pewno to zrobię, bo do takich lekkich i śmiesznych historii warto wrócić),bo kompletnie nie pamiętałam, kto był kim. A mamy tu sporo postaci, więc o zamieszanie było mi łatwo.
Jednak z czasem przestałam się tym...

Miła i przyjemna lektura na długi zimowy wieczór.

Miła i przyjemna lektura na długi zimowy wieczór.

Mnóstwo dowcipu, humoru i nieoczekiwanych zwrotów akcji- oczywiście w świątecznym klimacie. Mieszkańcy bloku numer pięć kolejny raz mierzą się z różnymi przeciwnościami losu i targanymi duszę problemami, tym bardziej, że symbol sąsiedzkiej przyjaźni zostaje im brutalnie odebrany przez nieznanego sprawcę. Jednakże nie o symbole w święta chodzi a o ludzi! Podążając za słowami (być może trochę przekręconym i) pani Michalskiej wszyscy sąsiedzi starają się uczcić te niezwykłe dni w wyjątkowy sposób. Nie brakuje także pouczających i refleksyjnych historii o tym co tak naprawdę w życiu ważne.
Polecam.

Mnóstwo dowcipu, humoru i nieoczekiwanych zwrotów akcji- oczywiście w świątecznym klimacie. Mieszkańcy bloku numer pięć kolejny raz mierzą się z różnymi przeciwnościami losu i targanymi duszę problemami, tym bardziej, że symbol sąsiedzkiej przyjaźni zostaje im brutalnie odebrany przez nieznanego sprawcę. Jednakże nie o symbole w święta chodzi a o ludzi! Podążając za słowami...

Lokatorzy bloku przy ulicy Weissa 5 w Kalwarii, podobnie jak w ubiegłym roku mają zamiar spotkać się przy jodełce, żeby móc złożyć sobie świąteczne życzenia i wręczyć prezenty.
Zuzanna, Marzena, Anna i Kalina bez zbędnego tracenia czasu ruszyły z przygotowaniami. Niestety wszystkim psuje humor kradzież zielonego drzewka.
Na dodatek w całym tym przedświątecznym rozgardiaszu, daje o sobie znać proza życia, która niesie ze sobą dość pokaźnych rozmiarów bagaż różnorakich problemów, z którymi będą musiały zmierzyć się organizatorski sąsiedzkiego zgromadzenia. I nie tylko one.

Książka "Anioł na śniegu" autorstwa Joanny Szarańskiej to druga część cyklu Cztery płatki śniegu. Niestety pierwszej nie czytałam, i strasznie nad tym ubolewam. Z tego też powodu musiałam paru rzeczy się domyślać, ale w żaden sposób nie zniechęciło mnie to, do jej poznawania.
Po kilku czytelniczych niepowodzeniach wreszcie trafiłam na książkę przy której bardzo miło spędziłam czas. Jest to sympatyczna opowiastka z ciekawymi wątkami o których warto wspomnieć.
Sąsiedzkie relacje to jeden z nich. Podobnie jak książkowi bohaterowie ja też mieszkam w bloku, więc z własnej perspektywy mogę stwierdzić, że nie zawsze jest tak pięknie jak zostało to ukazane w książce. W prawdziwym życiu czujemy strach przed obcymi, nie jesteśmy skorzy do zaufania. W całym tym wszechobecnym pędzie nie zauważamy kto mieszka na przeciwko lub piętro niżej. Mijamy się w biegu na klatce z cichym "dzień dobry" na ustach, albo i nie.
Z sąsiadami też niestety bywa różnie. Czasami, po prostu nie da rady się z nimi dogadać.
Asia Szarańska pragnie nam uświadomić jak ważna w naszym życiu powinna być rozmowa. Brak jakiegokolwiek dialogu niesie ze sobą dość poważne konsekwencje. Przekonał się o tym Kajetan. Mężczyzna przez zbyt dużą łatwowierność wpadł w tarapaty i bał się o tym powiedzieć swojej żonie. To samo tyczy się Marzeny. Strach przed rozmową z własnym dzieckiem jest czymś nieprawdopodobnym i zarazem szokującym. Ogromnie mi było żal małej Stasi. Mogłam sobie jedynie wyobrazić co czuła, zamartwiając się o mamę.
Wszystko w tej książce dzieje się przed Wigilią, najpiękniejszym i najbardziej magicznym dniu w roku. Oczywiście jak przystało na świąteczną opowieść nie mogło zabraknąć całej tej bożonarodzeniowej otoczki. Mamy śnieg, są choinki, pyszne potrawy, zakupy. Jest w niej coś jeszcze. Pewne bardzo ważne przesłanie, które warto sobie wziąć głęboko do serca. Otóż, Święta Bożego Narodzenia to nie wyścig, ani żaden konkurs w którym do wygrania jest super nagroda. Nie musimy mieć w domu zielonego drzewka aż po sufit z milionem lampek. Zupa grzybowa przygotowana przez mamę lub babcię będzie o wiele lepiej smakować niż najdroższy catering. Co z tego, że poraz kolejny dostajesz parę skarpet, albo patelnię do naleśników. Ważne jest to, że otrzymujesz podarek od bliskiej ci osoby. Jest z tobą i możecie spędzać wspólnie ten wyjątkowy czas.

"Anioł na śniegu" to książka, która potrafi rozśmieszyć, wzruszyć i zmusić do refleksji. Ja uwielbiam takie historie. Nuda? Ta historia nie zna takiego słowa. Dzieje się w niej bardzo dużo. Napisana została prostym, lekkim językiem co sprawia, że czyta się ją błyskawicznie.
Autorka zasługuje na szczególne słowa uznania, za to w jaki sposób wykreowała swoich bohaterów. Są szalenie prawdziwi, zmagają się z problemami, z którymi możemy zderzyć się również i my. Realizm to główna zaleta tej książki.

Jeśli jesteście ciekawi w jakim kierunku potoczyły się losy mieszkańców bloku przy ulicy Weissa 5, i kto przyczynił się do kradzieży drzewka zachęcam was do lektury "Anioła na śniegu".

Lokatorzy bloku przy ulicy Weissa 5 w Kalwarii, podobnie jak w ubiegłym roku mają zamiar spotkać się przy jodełce, żeby móc złożyć sobie świąteczne życzenia i wręczyć prezenty.
Zuzanna, Marzena, Anna i Kalina bez zbędnego tracenia czasu ruszyły z przygotowaniami. Niestety wszystkim psuje humor kradzież zielonego drzewka.
Na dodatek w całym tym przedświątecznym...

Fajna historia, dowcipna i troszkę smutna, ale dającą do myślenia.

Fajna historia, dowcipna i troszkę smutna, ale dającą do myślenia.

Świetna pozycja. To już moja duga książka tej autorki i też była świetna. Idealna na czas przedświąteczny. Można się pośmiać i wzruszyć. Polecam

Świetna pozycja. To już moja duga książka tej autorki i też była świetna. Idealna na czas przedświąteczny. Można się pośmiać i wzruszyć. Polecam

7,5/10
"Anioł na śniegu" jest drugą częścią Czterech płatków śniegu.
Pierwszej części nie czytałam, lecz zaczęłam od drugiej, więc nie chcę niczego zaspoilerować.

Zaczynając czytać tę historię, przez dłuższą chwilę miałam problem z rozróżnieniem postaci (tak szczerze, to chyba nawet ją kończąc nie we wszystkim się połapałam😅 ). Możliwe, że wynikało to z rozpoczęcia nie od pierwszej części. Chociaż pojawia się tutaj sporo bohaterów, którzy na dodatek są sąsiadami w bloku .
Niemniej jednak, pomimo tych zawirowań, spodobała mi się ta historia. Każda z postaci przeżywała własne dylematy i rozterki, w czym możemy im towarzyszyć. Pojawiają się małe sekrety, intrygi, tajemnice. Chwilami bardzo mnie ciekawiła i wciągała, a tych nudniejszych było niewiele.

7,5/10
"Anioł na śniegu" jest drugą częścią Czterech płatków śniegu.
Pierwszej części nie czytałam, lecz zaczęłam od drugiej, więc nie chcę niczego zaspoilerować.

Zaczynając czytać tę historię, przez dłuższą chwilę miałam problem z rozróżnieniem postaci (tak szczerze, to chyba nawet ją kończąc nie we wszystkim się połapałam😅 ). Możliwe, że wynikało to z rozpoczęcia nie od...

Jest to kontynuacja części pierwszej. Równie ciekawa. Opowiada ciąg dalszy tych samych bohaterów. Łatwo, szybko i przyjemnie się ją czyta.

Jest to kontynuacja części pierwszej. Równie ciekawa. Opowiada ciąg dalszy tych samych bohaterów. Łatwo, szybko i przyjemnie się ją czyta.

Moja ulubiona seria świątecznych książek. Podział powieści na kilka odzielnych historii, które przeplatają się między sobą kupiła mnie. Czulam się jak duch oglądający wszystko z góry.

Moja ulubiona seria świątecznych książek. Podział powieści na kilka odzielnych historii, które przeplatają się między sobą kupiła mnie. Czulam się jak duch oglądający wszystko z góry.

Książka jest przyjemna i szybka w czytaniu, jednak przychylam się do opinii tych (nielicznych) osób, które oceniły tę lekturę dość nisko, gdyż widzę jej mankamenty: zachowanie postaci odzwierciedla wszystkie polskie stereotypy, koniec historii został potraktowany zbyt pobieżnie, a warstwa opisowa bohaterek i bohaterów, jak i wnętrz czy scenerii jest niemal zerowa. Nadto mamy tu do czynienia z chrześcijańskim ("kościółkowym") obchodzeniem świąt, co dla mnie, jako osoby traktującej grudniowe święta w sposób świecki, jest minusem. Jednak książka ta MA W SOBIE TO COŚ, co nie pozwoliło mi oderwać się od czytania! Nawet kilka razy się szczerze uśmiałam. Z tego względu popieram również opinie sześcio-, siedmio- czy ośmiogwiazdkowe.

Książka jest przyjemna i szybka w czytaniu, jednak przychylam się do opinii tych (nielicznych) osób, które oceniły tę lekturę dość nisko, gdyż widzę jej mankamenty: zachowanie postaci odzwierciedla wszystkie polskie stereotypy, koniec historii został potraktowany zbyt pobieżnie, a warstwa opisowa bohaterek i bohaterów, jak i wnętrz czy scenerii jest niemal zerowa. Nadto...