Zmarnowana kariera – te słowa cisną się na usta po przeczytaniu „Mojej spowiedzi”. Zastanawiam się, co było przyczyną takiego rozwoju wypadków. Może zbyt szybki zagraniczny transfer w kierunku wschodnim, może brak umiejętności nawiązywania prawdziwych przyjaźni w kolejnych klubach… Ale paradoksalnie najbardziej szkodliwa dla zawodnika okazała się ambicja i brak cierpliwości. Osobiste przekonanie o należnym miejscu w pierwszym składzie drużyny, gdy tymczasem wizja trenerska była odmienna. Czekanie z meczu na mecz wywoływało frustrację, a jednocześnie demotywowało: po co trenować, skoro i tak nie gram. Niestety ten schemat powielił się w kilku kolejnych klubach.
Jeżeli wydanie tej publikacji w 2018 roku miało zmotywować zawodnika do powrotu na piłkarskie stadiony w wyższych ligach, to raczej się to nie udało. Z doniesień prasowych wynika, że gra w barwach Sandecji Nowy Sącz była w zasadzie ostatnią zawodową przystanią na poziomie I Ligi, zaś przygoda z piłką zakończyła się w 2023 roku. Książka bywa szczera do bólu, trochę za dużo w niej kolokwializmów, momentami bywa zatrważająca - obrazuje jaki problem stanowi choroba alkoholowa. W pewnym stopniu może stanowić przestrogę dla młodych zawodników wchodzących w świat zawodowego futbolu. Nie wiem, czy dobrym zabiegiem było wprowadzenie do publikacji wywiadów z trenerami i zawodnikami, którzy mieli styczność z bohaterem książki – niewiele bowiem one wnoszą, może poza znamienną wypowiedzią Pana Włodzimierza Lubańskiego.

Zmarnowana kariera – te słowa cisną się na usta po przeczytaniu „Mojej spowiedzi”. Zastanawiam się, co było przyczyną takiego rozwoju wypadków. Może zbyt szybki zagraniczny transfer w kierunku wschodnim, może brak umiejętności nawiązywania prawdziwych przyjaźni w kolejnych klubach… Ale paradoksalnie najbardziej szkodliwa dla zawodnika okazała się ambicja i brak...

„Moja spowiedź” to tak naprawdę opowieść o porażce, ale nie tyle samego Dawida Janczyka, ile bliskich, którzy starali się za wszelką cenę „uratować” go od powielania tego samego scenariusza błędów. Okłamywanie otoczenia, a zarazem siebie samego, budowanie aury „jednego z największych talentów polskiej piłki” względem gościa, który na boiskach Ekstraklasy przez całą karierę strzelił ledwie 9 goli. Upadek Janczyka to niewdzięczna historia, w której trudno współczuć jej bohaterowi, za to warto dostrzec. jak katastrofalne decyzje podejmował i jak brutalnie go pogrążały.

„Moja spowiedź” to tak naprawdę opowieść o porażce, ale nie tyle samego Dawida Janczyka, ile bliskich, którzy starali się za wszelką cenę „uratować” go od powielania tego samego scenariusza błędów. Okłamywanie otoczenia, a zarazem siebie samego, budowanie aury „jednego z największych talentów polskiej piłki” względem gościa, który na boiskach Ekstraklasy przez całą karierę...

Mimo, że uwielbiam biografie, również tych, którym się nie powiodło, tak książka zmęczyła mnie. Druga część to ciągle, jeszcze wrócę i będę grał, aż do znudzenia. I te wywiady - z różnymi osobami, a wszystkie takie same. Pamiętam jak Janczyk grał w Legii nie był aż tak dobry jak to tu się przedstawia.

Mimo, że uwielbiam biografie, również tych, którym się nie powiodło, tak książka zmęczyła mnie. Druga część to ciągle, jeszcze wrócę i będę grał, aż do znudzenia. I te wywiady - z różnymi osobami, a wszystkie takie same. Pamiętam jak Janczyk grał w Legii nie był aż tak dobry jak to tu się przedstawia.

Facet mógłby opowiedzieć dużo o zakulisowej pilce, skupia się jednak na użalaniu i braku refleksji nad swoim zachowaniem. Postaci Dawida trudno współczuć i chodzi tu głównie o czasy sprzed choroby (brak cierpliwości, naiwność, ocenianie innych po okładce jak Vagnera Love, chory egoizm. Dziwny człowiek, jednak kibicuje, żeby uwolnił się od swoich demonów i wyszedł na prostą.

Facet mógłby opowiedzieć dużo o zakulisowej pilce, skupia się jednak na użalaniu i braku refleksji nad swoim zachowaniem. Postaci Dawida trudno współczuć i chodzi tu głównie o czasy sprzed choroby (brak cierpliwości, naiwność, ocenianie innych po okładce jak Vagnera Love, chory egoizm. Dziwny człowiek, jednak kibicuje, żeby uwolnił się od swoich demonów i wyszedł na prostą.

Książka, która miała stanowić "katharsis" dla nieco poobijanego po tylu życiowych perypetiach Janczyka. Jak wyszło, ano mniej więcej tak!

W lekturze mamy do czynienia z osobą nie jako z osobą, która próbuje znaleźć klucz do rozwiązania swoich problemów. Jednak bohater nie zawsze chcę tego ów klucza szukać. Cieszy mnie fakt, że są osoby, które w tej książce kibicują w walce Dawida z nałogiem. Autor widać ma wsparcie niebyle jakie do pokonywania swoich być może z punktu widzenia innych prozaicznych przeszkód. Niestety, rdzeniem tej książki jest cykl "flaszka-pijaństwo-zawód-próba odbudowy-nadzieja-i znów flaszka", który nawet do dziś w życiorysie autora się pojawia. Książkę szybko się czyta lecz praktycznie nic się z Niej nowego nie dowiemy. Lektura miałka, szybka i bezbarwna. Szczera? Trudno raczej tak, gorzej, że tę szczerość "narratorowi przekuć w czyny."

Ocena 3+/10 A autorowi życzę, mam nadzieje definitywnego happy endu w walce z nałogiem.

Książka, która miała stanowić "katharsis" dla nieco poobijanego po tylu życiowych perypetiach Janczyka. Jak wyszło, ano mniej więcej tak!

W lekturze mamy do czynienia z osobą nie jako z osobą, która próbuje znaleźć klucz do rozwiązania swoich problemów. Jednak bohater nie zawsze chcę tego ów klucza szukać. Cieszy mnie fakt, że są osoby, które w tej książce kibicują w walce...

Książkę czyta się dobrze i faktycznie jest bardzo szczera - jak na spowiedzi. Na minus zbyt duża ilość wywiadów, które w większości są bardzo do siebie podobne i wyolbrzymianie/zmyślanie niektórych faktów przez Janczyka, jak np. to, że Brazylia nie wyszła z grupy na MŚ u-20.

Książkę czyta się dobrze i faktycznie jest bardzo szczera - jak na spowiedzi. Na minus zbyt duża ilość wywiadów, które w większości są bardzo do siebie podobne i wyolbrzymianie/zmyślanie niektórych faktów przez Janczyka, jak np. to, że Brazylia nie wyszła z grupy na MŚ u-20.

Chociaż nie czytam książek nałogowo tylko, a to przed snem, a to w poczekalni to tą pozycje przeczytałem w kilka dni.
Super lektura dla młodych ludzi, nie tylko sportowców.

Jednak moim zdaniem około 30-50 stron napisane na siłe …dużo wątków się powtarza....ciągłe pytania autora " do kogo porównał by rozmówca Dawida?" to tylko jeden przykład.

Polecam !!!Warta przeczytania !!!

Chociaż nie czytam książek nałogowo tylko, a to przed snem, a to w poczekalni to tą pozycje przeczytałem w kilka dni.
Super lektura dla młodych ludzi, nie tylko sportowców.

Jednak moim zdaniem około 30-50 stron napisane na siłe …dużo wątków się powtarza....ciągłe pytania autora " do kogo porównał by rozmówca Dawida?" to tylko jeden przykład.

Polecam !!!Warta...

"Miałem dla nich zostać gwiazdą. Nie udało się. Okazałem się słabszy od życia. Do działania i walki napędza mnie jednak wiara, że - mimo wszystko - dla bliskich pozostałem dobrym człowiekiem"

"Miałem dla nich zostać gwiazdą. Nie udało się. Okazałem się słabszy od życia. Do działania i walki napędza mnie jednak wiara, że - mimo wszystko - dla bliskich pozostałem dobrym człowiekiem"

Książka ukazuje jak ze zwykłego chłopaka grającego na zapleczu Ligi Polskiej, który z dnia na dzień zagrał w Legii i następnie został sprzedany do CSKA i od tego momentu zaczął się Jego horror i osobiste tragedie...
Ciekawa pozycja w której D. Janczyk rozlicza się z samym Sobą, a jednocześnie pokazuje młodym ludziom jak łatwo z milionera stać się zapomnianym przez wszystkich i zostać SAMEMU ze swoimi problemami.
Książka fajnie napisana, czyta się szybko. Polecam tym co interesują się piłką nożną oraz tym którzy mogą uniknąć takich problemów jak Dawid Janczyk.

Książka ukazuje jak ze zwykłego chłopaka grającego na zapleczu Ligi Polskiej, który z dnia na dzień zagrał w Legii i następnie został sprzedany do CSKA i od tego momentu zaczął się Jego horror i osobiste tragedie...
Ciekawa pozycja w której D. Janczyk rozlicza się z samym Sobą, a jednocześnie pokazuje młodym ludziom jak łatwo z milionera stać się zapomnianym przez...