Moja spowiedź

Książka ukazuje jak ze zwykłego chłopaka grającego na zapleczu Ligi Polskiej, który z dnia na dzień zagrał w Legii i następnie został sprzedany do CSKA i od tego momentu zaczął się Jego horror i osobiste tragedie...
Ciekawa pozycja w której D. Janczyk rozlicza się z samym Sobą, a jednocześnie pokazuje młodym ludziom jak łatwo z milionera stać się zapomnianym przez wszystkich i zostać SAMEMU ze swoimi problemami.
Książka fajnie napisana, czyta się szybko. Polecam tym co interesują się piłką nożną oraz tym którzy mogą uniknąć takich problemów jak Dawid Janczyk.

Książka ukazuje jak ze zwykłego chłopaka grającego na zapleczu Ligi Polskiej, który z dnia na dzień zagrał w Legii i następnie został sprzedany do CSKA i od tego momentu zaczął się Jego horror i osobiste tragedie...
Ciekawa pozycja w której D. Janczyk rozlicza się z samym Sobą, a jednocześnie pokazuje młodym ludziom jak łatwo z milionera stać się zapomnianym przez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Biografie piłkarzy, to mój konik. Niestety muszę się przyznać, że bardziej ciekawią mnie książki o tych specyficznych, charyzmatycznych zawodnikach, co niestety nie zawsze (a wręcz rzadko) idzie w parze z ich profesjonalnym podejściem. Aczkolwiek chyba wszystkich przyciąga kontrowersja, nieprawdaż? 🤔

Mnie na pewno przyciągnęło nazwisko Dawida Janczyka. Młody, niesamowity talent, który swoje umiejętności rozwijał w Legii Warszawa. Do tego wystarczy dodać kilka anegdotek ze świata piłkarskiego, które niekoniecznie pojawiały się w obiegu publicznym i... mają mnie. Musiałem to przeczytać! 🤷🏻‍♂️

Niestety nie zawsze "must have!" wiąże się z "ohh, great!". Kiedyś napaliłem się, jak szczerbaty na suchary, na książkę "365 dni" Blanki Lipińskiej... i odbiło mi się to czkawką.

W przypadku Janczyka, w wielu sytuacjach po prostu nie rozumiem tego faceta. Może to wina jego choroby, chorego umysłu, a może i zbyt małej empatii z mojej strony. Naprawdę bardzo mu współczuję i raz za razem trzymałem kciuki za to, aby w końcu wyszedł z alkoholickiego bagna. Niestety od czasu, kiedy przeczytałem tę książkę, Dawid zmarnował kolejną szansę powrotu do piłki.

Niestety bardzo irytowały mnie powielane przez Janczyka schematy. Wściekł mnie opowiadając o tym, jak po pijaku prowadził auto, wioząc w nim swoje córeczki. Idiotyzm. W książce opublikowano też kilka opinii na temat samego zawodnika. Z jednej strony, nie wiem na ile były one szczere, a na ile ludzie udawali, że nie widzą problemu? Natomiast z drugiej strony, jeżeli ktoś nie da sobie pomóc, nie można tego zrobić na siłę.

Książka ta jest swego rodzaju instruktażem: jak roztrwonić fortunę, nie będąc narkomanem i hazardzistą. Oprócz choroby alkoholowej zawodnika, pokazuje też jego problemy rodzinne, "toksycznych przyjaciół", chciwych managerów piłkarskich i tego, jak sukces i pieniądze mogą wpłynąć na psychikę młodego człowieka.

Dawid Janczyk i "Moja spowiedź", to swoista przestroga. Wszystko jest dla ludzi. Alkohol też. Niestety w pewnym momencie, nie widać kiedy przekroczyło się cienką granicę. Co gorsza, jak widać na przykładzie Janczyka, często wtedy nie ma już odwrotu i nie pomoże ani odwyk, ani ocieranie się o śmierć.

Warto przeczytać. Ku przestrodze.

Biografie piłkarzy, to mój konik. Niestety muszę się przyznać, że bardziej ciekawią mnie książki o tych specyficznych, charyzmatycznych zawodnikach, co niestety nie zawsze (a wręcz rzadko) idzie w parze z ich profesjonalnym podejściem. Aczkolwiek chyba wszystkich przyciąga kontrowersja, nieprawdaż? 🤔

Mnie na pewno przyciągnęło nazwisko Dawida Janczyka. Młody, niesamowity...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Cóż, przeczytałem, bo pamiętam jego obiecujące poczatki w Legii i grę na MŚ juniorów. Duża szczerość i brak owijania w bawełnę czy zwalania winy na kogoś. On wie, że sam zniszczył sobie karierę. Ta książka uzmyslowila mi z jak wielkim się zmagał i do tej pory się zmaga problemem. Odrzucił tyle wyciągniętych dłoni... Wielka szkoda, niestety nie ta głowa.

Cóż, przeczytałem, bo pamiętam jego obiecujące poczatki w Legii i grę na MŚ juniorów. Duża szczerość i brak owijania w bawełnę czy zwalania winy na kogoś. On wie, że sam zniszczył sobie karierę. Ta książka uzmyslowila mi z jak wielkim się zmagał i do tej pory się zmaga problemem. Odrzucił tyle wyciągniętych dłoni... Wielka szkoda, niestety nie ta głowa.

Pokaż mimo to

Na początku śledziłem jego karierę ale w miarę regresji przestałem się interesować Dawidem. Wiedziałem że ma problem z alkoholem ale nie przypuszczałem że jest on na tyle poważny. Dla mnie to wyjątkowa książka bo sam miałem problem z alkoholem tyle tylko że mój najdłuższy cug trwał tydzień i potem 3 dni dochodzenia do siebie. Najbardziej bolesne jest właśnie to dochodzenie do siebie. Wiem jak Dawid się czuł i poniekąd co przeżywa. Ja poradziłem sobie z problemem bo wiedziałem gdzie leży przyczyna jak szedłem w cug. Teraz mogę sobie wypić piwo, dwa, cztery a nawet pić całą noc ze znajomymi ale wyeliminowałem cugi i dużo rzadziej sięgam po alkohol. Nie smakuje mi już jak kiedyś, i coraz mniej spożywanie daje mi jakąkolwiek przyjemność. Uważam że wszystko zależy od głowy i psychiki. I to tam leży główny problem. Ja na szczęście psychikę mam silną i potrafiłem sobie poradzić. Jednak dla kogoś ze słabą psychiką może być trudno. Ja nie musiałem całkowicie odstawić alkoholu żeby zrozumieć że nie tędy droga, ale dla Dawida to chyba jedyna opcja. Nie mogę się też za niego wypowiadać, po przeczytaniu książki wydaje mi się że on jest w dużo bardziej zaawansowanym stanie niż byłem ja. Bardzo łatwo jest przekroczyć cienką czerwoną linię i sztuką jest w porę to zrozumieć.

Na początku śledziłem jego karierę ale w miarę regresji przestałem się interesować Dawidem. Wiedziałem że ma problem z alkoholem ale nie przypuszczałem że jest on na tyle poważny. Dla mnie to wyjątkowa książka bo sam miałem problem z alkoholem tyle tylko że mój najdłuższy cug trwał tydzień i potem 3 dni dochodzenia do siebie. Najbardziej bolesne jest właśnie to dochodzenie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobrze się czyta, można się nieco dowiedzieć jak sprawy w życiu piłkarzy wyglądają "za kulisami". Nawet w miarę dobra "spowiedź" Dawida, szkoda tylko że nie do końca szczera. Kupując ta książkę mam wrażenie że dołożyłam mu się do kolejnej flaszki niż pomoglam stanąć na nogi.

Dobrze się czyta, można się nieco dowiedzieć jak sprawy w życiu piłkarzy wyglądają "za kulisami". Nawet w miarę dobra "spowiedź" Dawida, szkoda tylko że nie do końca szczera. Kupując ta książkę mam wrażenie że dołożyłam mu się do kolejnej flaszki niż pomoglam stanąć na nogi.

Pokaż mimo to

O Dawidzie Janczyku nadal jest głośno, to spowodowało, że chętnie sięgnąłem po tę lekturę. Spodziewałem się, że poznam przyczyny upadku dobrze rokującego zawodnika, którego dobrze pamiętam z występów w Legii, czy przede wszystkim, jak często jest w książce wspominane Mistrzostw Świata U-20 w Kanadzie.

W pewnym sensie poznałem przyczyny, ale mam uczucie lekkiego niedosytu. Moim zdaniem w kilku wątkach książki brakuje rozwinięcia (może rodzina się nie zgodziła albo sam Dawid?), nie mnie gdybać. Początki kariery piłkarskiej, wyjazd na mistrzostwa i przeprowadzka do Legii, jak i całą książkę czyta się dobrze. Wywiady i relacje Dawida z kariery też do pewnego momentu są satysfakcjonujące. Jednak, gdy pierwszy, drugi, trzeci klub przez problemy z alkoholem kończy z nim współpracę, nastają wątpliwości. Po pierwsze zawsze wina praktycznie wszystkich, a nie samego Dawida, do tego ciągłe żale. Po drugie, przy którymś już wywiadzie brakuje jakiś stanowczych słów, dopiero trener Sandecji powiedział coś twardszego. Czyżby Dawid tak dobrze się ukrywał, jak sam o tym mówi?

Kilka ciekawych fragmentów o Włodzimierzu Lubańskim, życiu w Rosji, Belgii, Ukrainie, ale również o wojażach w Londynie i Warszawie.

Historia młodego, cichego, spokojnego chłopaka, który pogubił się przez nadmiar pieniędzy, alkoholu i towarzystwem nieodpowiednich ludzi, bo sądzę, że samotność nie była głównym pretekstem.

Refleksje po książce mam taką, że jest to postać, która przede wszystkim nie umie się uczyć na własnych błędach, co z resztą pokazuje teraźniejszość, bo z chęci zmiany bohatera na lepsze wyszły nici.

Może to będzie pouczająca historia dla młodych piłkarzy, ja mam jednak lekkie wątpliwości.

O Dawidzie Janczyku nadal jest głośno, to spowodowało, że chętnie sięgnąłem po tę lekturę. Spodziewałem się, że poznam przyczyny upadku dobrze rokującego zawodnika, którego dobrze pamiętam z występów w Legii, czy przede wszystkim, jak często jest w książce wspominane Mistrzostw Świata U-20 w Kanadzie.

W pewnym sensie poznałem przyczyny, ale mam uczucie lekkiego niedosytu....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zmarnowany potencjał nie tylko piłkarski. Ksiazka niestety praktycznie pomija życie rodzinne piłkarza, chociaż przy żalu mamy Dawida do synowej, aż się o to prosił o.

Zmarnowany potencjał nie tylko piłkarski. Ksiazka niestety praktycznie pomija życie rodzinne piłkarza, chociaż przy żalu mamy Dawida do synowej, aż się o to prosił o.

Pokaż mimo to

Osobiście uważam, że jest to bardzo ważna książka. Z jednej strony trochę odsłania przed nami hermetyczne środowisko piłkarskie, pokazuje piłkarzy (szczególnie młodych) jako ludzi a nie zestaw parametrów w Football Manager, a z drugiej mówi o dramacie człowieka nie potrafiącego walczyć ze swoją słabością pomimo wsparcia otoczenia.
Niejako bonusem do tej pozycji jest fakt iż możemy wciąż śledzić losy Dawida (nadal stara się być czynnym piłkarzem) i odnieść jego obecne losy do tego co napisał w swojej autobiografii.
Być może to pozwoli nam spojrzeć na inne osoby o podobnych problemach innym wzrokiem.

Osobiście uważam, że jest to bardzo ważna książka. Z jednej strony trochę odsłania przed nami hermetyczne środowisko piłkarskie, pokazuje piłkarzy (szczególnie młodych) jako ludzi a nie zestaw parametrów w Football Manager, a z drugiej mówi o dramacie człowieka nie potrafiącego walczyć ze swoją słabością pomimo wsparcia otoczenia.
Niejako bonusem do tej pozycji jest fakt iż...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czyta się ją lekko i... na pewno nie przyjemnie. To idealny przykład tego, że mając wszystko poza porządkiem w głowie, tak naprawdę nie posiada się nic. Rozumiem, że choroba autora wyrządziła w jego pamięci spore szkody, więc nie będę pastwił się nad błędami, meczami, czy golami, których nie było. Jednego jednak przeboleć nie mogę i uderzało mnie to niemal na każdej stronie książki. Buta Dawida Janczyka. Najjaskrawszym jej przykładem jest moment, gdy dostał od Zdzisława Kręciny szansę w Piaście Gliwice (był to już schyłkowy moment kariery ex-legionisty, którego choroba była już mocno zaawansowana). Kręcina zaproponował mu 6 tysięcy miesięcznie za trenowanie, a później "zobaczymy, co będzie". Janczyk, po trzech przepitych latach, w trakcie których zapożyczał się od rodziców, stwierdził, że to grosze, ale przyjmie ofertę, bo co może zrobić. Wiecznie uważał, że powinien trafić lepiej, że nie tylko on jest winny. Abstrahując od jego ekscesów pozaboiskowych: czy środkowy napastnik, który - wg Transfermarkt - w ciągu ponad dekady grania na różnym poziomie strzelił 34 gole, ma do takiej buty jakiekolwiek podstawy?

Czyta się ją lekko i... na pewno nie przyjemnie. To idealny przykład tego, że mając wszystko poza porządkiem w głowie, tak naprawdę nie posiada się nic. Rozumiem, że choroba autora wyrządziła w jego pamięci spore szkody, więc nie będę pastwił się nad błędami, meczami, czy golami, których nie było. Jednego jednak przeboleć nie mogę i uderzało mnie to niemal na każdej stronie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szczerze mówiąc dopóki nie przeczytałem książki nie bardzo kojarzyłem nazwisko Janczyk . A powinienem bo urodziłem się na początku 90 lat. Co mogę napisać ? Trzymam mocno kciuki za Dawida żeby mu się udało, wiem że ta książka kosztowała go wiele. Nie mogę go oceniać, i nikt nie powinien bo dla mnie w wieku nastu lat 100 zł było wielka kasą, on mając 20 miał u stóp cały świat, popularność, wiele zer na koncie. Musimy sobie zadać pytanie przed jego ocena jak my byśmy się zachowali w jego sytuacji. Powodzenia Dawid !

Szczerze mówiąc dopóki nie przeczytałem książki nie bardzo kojarzyłem nazwisko Janczyk . A powinienem bo urodziłem się na początku 90 lat. Co mogę napisać ? Trzymam mocno kciuki za Dawida żeby mu się udało, wiem że ta książka kosztowała go wiele. Nie mogę go oceniać, i nikt nie powinien bo dla mnie w wieku nastu lat 100 zł było wielka kasą, on mając 20 miał u stóp cały...

więcej

mniej

Pokaż mimo to