Moja spowiedź

Książka, która miała stanowić "katharsis" dla nieco poobijanego po tylu życiowych perypetiach Janczyka. Jak wyszło, ano mniej więcej tak!

W lekturze mamy do czynienia z osobą nie jako z osobą, która próbuje znaleźć klucz do rozwiązania swoich problemów. Jednak bohater nie zawsze chcę tego ów klucza szukać. Cieszy mnie fakt, że są osoby, które w tej książce kibicują w walce Dawida z nałogiem. Autor widać ma wsparcie niebyle jakie do pokonywania swoich być może z punktu widzenia innych prozaicznych przeszkód. Niestety, rdzeniem tej książki jest cykl "flaszka-pijaństwo-zawód-próba odbudowy-nadzieja-i znów flaszka", który nawet do dziś w życiorysie autora się pojawia. Książkę szybko się czyta lecz praktycznie nic się z Niej nowego nie dowiemy. Lektura miałka, szybka i bezbarwna. Szczera? Trudno raczej tak, gorzej, że tę szczerość "narratorowi przekuć w czyny."

Ocena 3+/10 A autorowi życzę, mam nadzieje definitywnego happy endu w walce z nałogiem.

Książka, która miała stanowić "katharsis" dla nieco poobijanego po tylu życiowych perypetiach Janczyka. Jak wyszło, ano mniej więcej tak!

W lekturze mamy do czynienia z osobą nie jako z osobą, która próbuje znaleźć klucz do rozwiązania swoich problemów. Jednak bohater nie zawsze chcę tego ów klucza szukać. Cieszy mnie fakt, że są osoby, które w tej książce kibicują w walce...

Książkę czyta się dobrze i faktycznie jest bardzo szczera - jak na spowiedzi. Na minus zbyt duża ilość wywiadów, które w większości są bardzo do siebie podobne i wyolbrzymianie/zmyślanie niektórych faktów przez Janczyka, jak np. to, że Brazylia nie wyszła z grupy na MŚ u-20.

Książkę czyta się dobrze i faktycznie jest bardzo szczera - jak na spowiedzi. Na minus zbyt duża ilość wywiadów, które w większości są bardzo do siebie podobne i wyolbrzymianie/zmyślanie niektórych faktów przez Janczyka, jak np. to, że Brazylia nie wyszła z grupy na MŚ u-20.

Chociaż nie czytam książek nałogowo tylko, a to przed snem, a to w poczekalni to tą pozycje przeczytałem w kilka dni.
Super lektura dla młodych ludzi, nie tylko sportowców.

Jednak moim zdaniem około 30-50 stron napisane na siłe …dużo wątków się powtarza....ciągłe pytania autora " do kogo porównał by rozmówca Dawida?" to tylko jeden przykład.

Polecam !!!Warta przeczytania !!!

Chociaż nie czytam książek nałogowo tylko, a to przed snem, a to w poczekalni to tą pozycje przeczytałem w kilka dni.
Super lektura dla młodych ludzi, nie tylko sportowców.

Jednak moim zdaniem około 30-50 stron napisane na siłe …dużo wątków się powtarza....ciągłe pytania autora " do kogo porównał by rozmówca Dawida?" to tylko jeden przykład.

Polecam !!!Warta...

"Miałem dla nich zostać gwiazdą. Nie udało się. Okazałem się słabszy od życia. Do działania i walki napędza mnie jednak wiara, że - mimo wszystko - dla bliskich pozostałem dobrym człowiekiem"

"Miałem dla nich zostać gwiazdą. Nie udało się. Okazałem się słabszy od życia. Do działania i walki napędza mnie jednak wiara, że - mimo wszystko - dla bliskich pozostałem dobrym człowiekiem"

Książka ukazuje jak ze zwykłego chłopaka grającego na zapleczu Ligi Polskiej, który z dnia na dzień zagrał w Legii i następnie został sprzedany do CSKA i od tego momentu zaczął się Jego horror i osobiste tragedie...
Ciekawa pozycja w której D. Janczyk rozlicza się z samym Sobą, a jednocześnie pokazuje młodym ludziom jak łatwo z milionera stać się zapomnianym przez wszystkich i zostać SAMEMU ze swoimi problemami.
Książka fajnie napisana, czyta się szybko. Polecam tym co interesują się piłką nożną oraz tym którzy mogą uniknąć takich problemów jak Dawid Janczyk.

Książka ukazuje jak ze zwykłego chłopaka grającego na zapleczu Ligi Polskiej, który z dnia na dzień zagrał w Legii i następnie został sprzedany do CSKA i od tego momentu zaczął się Jego horror i osobiste tragedie...
Ciekawa pozycja w której D. Janczyk rozlicza się z samym Sobą, a jednocześnie pokazuje młodym ludziom jak łatwo z milionera stać się zapomnianym przez...

Biografie piłkarzy, to mój konik. Niestety muszę się przyznać, że bardziej ciekawią mnie książki o tych specyficznych, charyzmatycznych zawodnikach, co niestety nie zawsze (a wręcz rzadko) idzie w parze z ich profesjonalnym podejściem. Aczkolwiek chyba wszystkich przyciąga kontrowersja, nieprawdaż? 🤔

Mnie na pewno przyciągnęło nazwisko Dawida Janczyka. Młody, niesamowity talent, który swoje umiejętności rozwijał w Legii Warszawa. Do tego wystarczy dodać kilka anegdotek ze świata piłkarskiego, które niekoniecznie pojawiały się w obiegu publicznym i... mają mnie. Musiałem to przeczytać! 🤷🏻‍♂️

Niestety nie zawsze "must have!" wiąże się z "ohh, great!". Kiedyś napaliłem się, jak szczerbaty na suchary, na książkę "365 dni" Blanki Lipińskiej... i odbiło mi się to czkawką.

W przypadku Janczyka, w wielu sytuacjach po prostu nie rozumiem tego faceta. Może to wina jego choroby, chorego umysłu, a może i zbyt małej empatii z mojej strony. Naprawdę bardzo mu współczuję i raz za razem trzymałem kciuki za to, aby w końcu wyszedł z alkoholickiego bagna. Niestety od czasu, kiedy przeczytałem tę książkę, Dawid zmarnował kolejną szansę powrotu do piłki.

Niestety bardzo irytowały mnie powielane przez Janczyka schematy. Wściekł mnie opowiadając o tym, jak po pijaku prowadził auto, wioząc w nim swoje córeczki. Idiotyzm. W książce opublikowano też kilka opinii na temat samego zawodnika. Z jednej strony, nie wiem na ile były one szczere, a na ile ludzie udawali, że nie widzą problemu? Natomiast z drugiej strony, jeżeli ktoś nie da sobie pomóc, nie można tego zrobić na siłę.

Książka ta jest swego rodzaju instruktażem: jak roztrwonić fortunę, nie będąc narkomanem i hazardzistą. Oprócz choroby alkoholowej zawodnika, pokazuje też jego problemy rodzinne, "toksycznych przyjaciół", chciwych managerów piłkarskich i tego, jak sukces i pieniądze mogą wpłynąć na psychikę młodego człowieka.

Dawid Janczyk i "Moja spowiedź", to swoista przestroga. Wszystko jest dla ludzi. Alkohol też. Niestety w pewnym momencie, nie widać kiedy przekroczyło się cienką granicę. Co gorsza, jak widać na przykładzie Janczyka, często wtedy nie ma już odwrotu i nie pomoże ani odwyk, ani ocieranie się o śmierć.

Warto przeczytać. Ku przestrodze.

Biografie piłkarzy, to mój konik. Niestety muszę się przyznać, że bardziej ciekawią mnie książki o tych specyficznych, charyzmatycznych zawodnikach, co niestety nie zawsze (a wręcz rzadko) idzie w parze z ich profesjonalnym podejściem. Aczkolwiek chyba wszystkich przyciąga kontrowersja, nieprawdaż? 🤔

Mnie na pewno przyciągnęło nazwisko Dawida Janczyka. Młody, niesamowity...

Cóż, przeczytałem, bo pamiętam jego obiecujące poczatki w Legii i grę na MŚ juniorów. Duża szczerość i brak owijania w bawełnę czy zwalania winy na kogoś. On wie, że sam zniszczył sobie karierę. Ta książka uzmyslowila mi z jak wielkim się zmagał i do tej pory się zmaga problemem. Odrzucił tyle wyciągniętych dłoni... Wielka szkoda, niestety nie ta głowa.

Cóż, przeczytałem, bo pamiętam jego obiecujące poczatki w Legii i grę na MŚ juniorów. Duża szczerość i brak owijania w bawełnę czy zwalania winy na kogoś. On wie, że sam zniszczył sobie karierę. Ta książka uzmyslowila mi z jak wielkim się zmagał i do tej pory się zmaga problemem. Odrzucił tyle wyciągniętych dłoni... Wielka szkoda, niestety nie ta głowa.

Na początku śledziłem jego karierę ale w miarę regresji przestałem się interesować Dawidem. Wiedziałem że ma problem z alkoholem ale nie przypuszczałem że jest on na tyle poważny. Dla mnie to wyjątkowa książka bo sam miałem problem z alkoholem tyle tylko że mój najdłuższy cug trwał tydzień i potem 3 dni dochodzenia do siebie. Najbardziej bolesne jest właśnie to dochodzenie do siebie. Wiem jak Dawid się czuł i poniekąd co przeżywa. Ja poradziłem sobie z problemem bo wiedziałem gdzie leży przyczyna jak szedłem w cug. Teraz mogę sobie wypić piwo, dwa, cztery a nawet pić całą noc ze znajomymi ale wyeliminowałem cugi i dużo rzadziej sięgam po alkohol. Nie smakuje mi już jak kiedyś, i coraz mniej spożywanie daje mi jakąkolwiek przyjemność. Uważam że wszystko zależy od głowy i psychiki. I to tam leży główny problem. Ja na szczęście psychikę mam silną i potrafiłem sobie poradzić. Jednak dla kogoś ze słabą psychiką może być trudno. Ja nie musiałem całkowicie odstawić alkoholu żeby zrozumieć że nie tędy droga, ale dla Dawida to chyba jedyna opcja. Nie mogę się też za niego wypowiadać, po przeczytaniu książki wydaje mi się że on jest w dużo bardziej zaawansowanym stanie niż byłem ja. Bardzo łatwo jest przekroczyć cienką czerwoną linię i sztuką jest w porę to zrozumieć.

Na początku śledziłem jego karierę ale w miarę regresji przestałem się interesować Dawidem. Wiedziałem że ma problem z alkoholem ale nie przypuszczałem że jest on na tyle poważny. Dla mnie to wyjątkowa książka bo sam miałem problem z alkoholem tyle tylko że mój najdłuższy cug trwał tydzień i potem 3 dni dochodzenia do siebie. Najbardziej bolesne jest właśnie to dochodzenie...

Dobrze się czyta, można się nieco dowiedzieć jak sprawy w życiu piłkarzy wyglądają "za kulisami". Nawet w miarę dobra "spowiedź" Dawida, szkoda tylko że nie do końca szczera. Kupując ta książkę mam wrażenie że dołożyłam mu się do kolejnej flaszki niż pomoglam stanąć na nogi.

Dobrze się czyta, można się nieco dowiedzieć jak sprawy w życiu piłkarzy wyglądają "za kulisami". Nawet w miarę dobra "spowiedź" Dawida, szkoda tylko że nie do końca szczera. Kupując ta książkę mam wrażenie że dołożyłam mu się do kolejnej flaszki niż pomoglam stanąć na nogi.