Trochę ciężko ocenić mi ten tom. Z jednej strony, fajnie że autor wciąż stawia na różnorodność i wszystkie opowiadania są na swój sposób wyjątkowe, ale z drugiej czuję pewne zmęczenie materiału.

Największym problemem z jakim mamy do czynienia jest brak głównego wątku który łączyłby ze sobą historie z tego, a również i z poprzednich tomów. Bez tego fundamentu naprawdę ciężko przyciągnąć czytelnika do kolejnych opowiadań które nie wnoszą wiele do zbudowanego przez autora świata. Oczywiście mamy do czynienia z różnymi nawiązaniami i wydaje się że co raz lepiej orientujemy się w chronologii wydarzeń, ale to wszystko wciąż wygląda na zbieraninę pobocznych wątków.

O dziwo nie cierpi na tym sam Mordimer. Od samego początku jest najjaśniejszym punktem tego cyklu i to pozostaje bez zmian. Po raz kolejny mamy okazję poznać go jeszcze lepiej, bo autor notorycznie stawia go przed dosyć trudnymi wyborami które co raz to wyraźniej ukazują nam jego charakter.

Podoba mi się fakt że z każdym opowiadaniem poszerzamy naszą wiedzę o świecie oraz jego historii. Jest w tym naprawdę sporo potencjału na kapitalną historię, ale z jakiegoś powodu autor nie decyduje się na pójście do przodu tylko wciąż trzyma się bardziej "przyziemnych" spraw. A szkoda, bo rzeczywistość z którą mamy tutaj do czynienia wydaje się stworzona do wielkich spisków i potężnej magii.

Gdzieś tam między wierszami pojawia się nadzieja na główny wątek, ale podobne uczucia miałem po zakończeniu poprzedniego tomu i nic z tego nie wyszło. Do kolejnej części podejdę trochę ostrożniej, ale mam nadzieję że tym razem będzie już więcej konkretów.

Trochę ciężko ocenić mi ten tom. Z jednej strony, fajnie że autor wciąż stawia na różnorodność i wszystkie opowiadania są na swój sposób wyjątkowe, ale z drugiej czuję pewne zmęczenie materiału.

Największym problemem z jakim mamy do czynienia jest brak głównego wątku który łączyłby ze sobą historie z tego, a również i z poprzednich tomów. Bez tego fundamentu naprawdę...