Już dawno nie miałam okazji przeczytać tak żywej i poruszającej książki. Cała fabuła skupia się w okół Leory oraz jej rodziny. Głównym problemem w lekturze są tatuaże, które w kulturze społeczeństwa Leory, służą jako źródło sensu ich życia. Wszystkie inskrypcje zamieszczone na ciele ludzi z ich świata, opisują życie danej osoby. W zależności od tego, co zrobili przez swoje życie, wszystko to powstaje później na ich ciele, za sprawą tuszu. Jest jednak jeden mały szczegół. Nie wszyscy ludzie pragną żyć zgodnie z tradycją ludzi Zapamiętanych.

"Uśmiecham się na myśl o ojcowskiej duszy bez skazy, która zostanie uznana za godną odejścia w zaświaty. Nie mogę się doczekać dnia jej ważenia.
Tata był skórownikiem – to jego koledzy z pracy zdjęli z niego skórę i przygotowali ją do garbowania. On to samo robił z ich ukochanymi, a także z niezliczoną liczbą nieznanych osób, które trafiały do niego po śmierci."

Po śmierci ojca Leora musi zmierzyć się z tragiczną prawdą o jego życiu. Szanowany i lubiany, dobry mąż i ojciec, przez całe swoje życie ukrywał prawdę o swojej przeszłości. Dla Leonory, odkrycie jego tajemnicy, staje się priorytetem. Co odkryje jej śledztwo? Kim był jej ojciec? Komu służył? Kim jest ona sama?

Lektura wciąga już od pierwszych stron. Imponującym jest fakt, ile wydarzeń odgrywa się w przeciągu kilkunastu stron. Książka bardzo hipnotyzuje. Już na samym początku czułam do niej przywiązanie i wielką dawkę sympatii.



Bardzo polubiłam główną bohaterkę. Jej historia w cudowny sposób zabiera czytelnika w świat wciągający oraz kuszący. Bardzo lekko i płynnie czyta się tę historię, ponieważ jest bardzo niesztampowo opisana. Pierwszy raz miałam przyjemność poznać tego typu historie. Dostrzegam, że autorka stworzyła coś nowego bardzo intensywnego. Czuję, że temat w jej powieści został wyczerpany, ale wiem że to jeszcze nie koniec. Jestem bardzo ciekawa kontynuacji.

" Kiedy ten skazaniec umrze, ten symbol zostanie odczytany, ten symbol go obciąży, a wtedy jego księga zostanie zniszczona w płomieniach w sali wyroków.
Jak można żyć, gdy naznaczono cię jako zapomnianego? Jak można żyć, gdy wiesz, że nic nie ma znaczenia, a na końcu czeka cię tylko śmierć i zapomnienie? Mam nadzieję, że trafię do grona zapamiętanych – przecież właśnie po to żyjemy. Ale życie tego mężczyzny zostało wymazane przez czarny atrament.
Zapomniany."

Bardzo polecam tę książkę. Na jej stronach rozgrywają się wydarzenia bardzo wciągające i poruszające. Jestem bardzo uradowana, że znalazłam dla niej czas. Jej poznanie było dla mnie chwilą radości i skupienia. Na pewno pragnę więcej. Mam nadzieję, że już niebawem poznam kontynuację tej fascynującej serii.

Już dawno nie miałam okazji przeczytać tak żywej i poruszającej książki. Cała fabuła skupia się w okół Leory oraz jej rodziny. Głównym problemem w lekturze są tatuaże, które w kulturze społeczeństwa Leory, służą jako źródło sensu ich życia. Wszystkie inskrypcje zamieszczone na ciele ludzi z ich świata, opisują życie danej osoby. W zależności od tego, co zrobili przez swoje...