Historii miłosnych jest tyle, co gwiazd na niebie. Może trochę więcej, może trochę mniej, ale nie w tym rzecz, bo zamiast o skończonej ilości, której i tak nie można ogarnąć nawet wyobraźnią, lepiej od razu pomyśleć o nieskończoności. Historii opowiedzianych, zapisanych i sfilmowanych też zgromadziło się niemało, choć przecież nie tak dużo jak przeżytych. Mało tego – wiele z tych, które się wydarzyły, do tej pory wciąż czeka na uwiecznienie, a już uwiecznione – czekają na widzów, słuchaczy i czytelników. A ile jeszcze jest do odkrycia! Do przeżycia i do opowiedzenia.

Susana z powieści Haliny Strzeleckiej W kierunku zachodzącego słońca doświadczyła jednego i drugiego, czyli obu stron miłości. Właśnie skończyła studia i zaczęła samodzielne życie, podejmując pracę w banku. Rob, jej chłopak, wyjechał do Kenii, o dziwo dla niej – nie na chwilę, ale raczej na dłużej, bo to po prostu lubił. Chciał być z Susaną (przynajmniej od czasu do czasu) i chciał być wolny, a dla niego było to możliwe na Czarnym Lądzie.

Tak to już jest, że w dziejach najwyraźniej, najtrwalej zapisały się historie miłosne dramatyczne, a nawet tragiczne. Zresztą nie tylko w dziejach, bo również w sercach czytelników. Nie tylko Romeo i Julia. Również Tristan i Izolda, Abelard i Heloiza… Gdzieś tam między tymi kartami – a może na marginesach, może między wierszami – zapisała się też współczesna historia Susany i Williama z Nowego Jorku.

Historii miłosnych jest tyle, co gwiazd na niebie. Może trochę więcej, może trochę mniej, ale nie w tym rzecz, bo zamiast o skończonej ilości, której i tak nie można ogarnąć nawet wyobraźnią, lepiej od razu pomyśleć o nieskończoności. Historii opowiedzianych, zapisanych i sfilmowanych też zgromadziło się niemało, choć przecież nie tak dużo jak przeżytych. Mało tego – wiele...