Bardzo ciekawa książka, dowiedziałam się wielu nowych, zaskakujących ciekawostek w świecie przyrody.

Bardzo ciekawa książka, dowiedziałam się wielu nowych, zaskakujących ciekawostek w świecie przyrody.

Rzadko spotykana pozycja na polskim rynku wydawniczym. Jedna z najlepszych o tej tematyce. Nic dodać nic ująć.

Rzadko spotykana pozycja na polskim rynku wydawniczym. Jedna z najlepszych o tej tematyce. Nic dodać nic ująć.

Bardzo przyjemna ksiazka. Czuć, że została napisana przez miłośnika natury. Żałuję dwóch rzeczy. Po pierwsze, że mam tak kiepską pamięć i większość interesujących faktów wkrótce zapomnę. Po drugie, że została wypożyczyłam ją z biblioteki i nie mogłam pooznaczać najciekawszych mieszkańców lasu. Zamiast tego wygooglowałam ich i porobiłam zrzuty ekranu. Może kiedyś ich odnajdę w pobliskim lesie.

Bardzo przyjemna ksiazka. Czuć, że została napisana przez miłośnika natury. Żałuję dwóch rzeczy. Po pierwsze, że mam tak kiepską pamięć i większość interesujących faktów wkrótce zapomnę. Po drugie, że została wypożyczyłam ją z biblioteki i nie mogłam pooznaczać najciekawszych mieszkańców lasu. Zamiast tego wygooglowałam ich i porobiłam zrzuty ekranu. Może kiedyś ich odnajdę...

Luźna gawęda o lesie. Jest trochę ciekawostek i ładnych opisów działających na wyobraźnię. Przyjemnie się czyta. Pozytywny obraz całości psuje jednak przebijająca w treści ideologia, że najważniejszy w lesie jest leśnik i bez niego las nie przetrwa.

Luźna gawęda o lesie. Jest trochę ciekawostek i ładnych opisów działających na wyobraźnię. Przyjemnie się czyta. Pozytywny obraz całości psuje jednak przebijająca w treści ideologia, że najważniejszy w lesie jest leśnik i bez niego las nie przetrwa.

Taka sobie. Za dużo w niej autora, a zdecydowanie za mało lasu, przestrzeni, przyrody. Las jest jedynie tłem dla opisów autora o samym sobie.

Tekst taki rwany. To jest po prostu luźna autobiografia kogoś kto się przechwala swoimi przeżyciami, tym gdzie był i co widział, i jakie przeżycia sobie zebrał. Podziwiajcie czytelnicy.
No więc autor widział i wilki i rysia i siewki złote i puszczyka uralskiego itd. No ale nic z tego dla czytającego nie wynika. Autor na wdechu wymienia ptaki, które widział w lesie, do każdego ptaka dodaje jedno zdanie treści . Podobnie pisze o drzewach, owadach i wszystkich innych stworach - oświadcza, że widział, gdzie i kiedy. I koniec rozdziału.

Nie jest to ani książka popularnonaukowa, wnosząca , w przemyślany sposób wiedzę przyrodniczą, ani książka w stylu "ostatnie dziecko lasu" zachęcająca do kontaktu z przyrodą.
Do tego w przykry sposób autor pisze np. o psie, którego chyba wilki zjadły ( własnym psie autora) oraz o koniu -niby z podziwem, ale nieprzyjemnie.
Autora fascynuje ryś (bo go zobaczył i może się tym pochwalić ) ale zupełnie brak mu zainteresowania czy empatii dla psa czy konia ( no bo to takie zwykłe zwierzęta).
I ciągle pisze o tym jakie to super dla lasu jest jego wycinanie ; im więcej się wycina, szybciej i mocniej się wycina -tym lepiej.

Taka sobie. Za dużo w niej autora, a zdecydowanie za mało lasu, przestrzeni, przyrody. Las jest jedynie tłem dla opisów autora o samym sobie.

Tekst taki rwany. To jest po prostu luźna autobiografia kogoś kto się przechwala swoimi przeżyciami, tym gdzie był i co widział, i jakie przeżycia sobie zebrał. Podziwiajcie czytelnicy.
No więc autor widział i wilki i rysia i siewki...

Świetna książka. Bardzo przyjemnie się ją czyta. Wbrew tytułowi jest nie tylko o lesie, a sam las i sprawy z nim związane są podstawą do dalszych opowiadań i rozmyślań na temat przyrody, o której autor umiejętnie opowiada. Ciekawostkami ze świata roślin i zwierząt sypie jak z rękawa. To druga książką o przyrodzie po "Gawędach o wilkach", którą przeczytałem. Każdy miłośnik przyrody będzie zadowolony. Dla mnie to był przerywnik ale bardzo miły i ciekawy. Polecam.

Świetna książka. Bardzo przyjemnie się ją czyta. Wbrew tytułowi jest nie tylko o lesie, a sam las i sprawy z nim związane są podstawą do dalszych opowiadań i rozmyślań na temat przyrody, o której autor umiejętnie opowiada. Ciekawostkami ze świata roślin i zwierząt sypie jak z rękawa. To druga książką o przyrodzie po "Gawędach o wilkach", którą przeczytałem. Każdy miłośnik...

Właśnie przeczytałam "Sekretny dziennik lasu" i jestem prawie gotowa, aby spakować swój mały tobołek z rzeczami i wprowadzić się do Przemysława Barszcza, co by snuł  mi dalej swoje piękne gawędy o przyrodzie.

Wcześniej nie słyszałam  o dzienniku, ale ta książka powinna mieć godną i zacną promocję, bo nie znam innej tak wspaniałej baśni o pięknie otaczającego nas świata. I cudownie czytać o wszystkich procesach, które zachodzą w świecie przyrody, o zależnościach, niezwykle bogatym świecie natury, przy którym "Gra o Tron" i "Sukcesja" są nudne jak obserwowanie paska pięciogodzinnej aktualizacji Windowsa. W tej niepozornej książce dostałam całą masę odkrywczych informacji,które zmieniły moje postrzeganie lokalnej flory i fauny. Swoją drogą,czy wiecie, że mamy w Polsce mikro drapieżnego ssaka, który zimą zmniejsza rozmiar mózgu i głowy, aby oszczędzać energię (tak, wiem, że nasza scena polityczna wyraźnie pokazuje, że zna i stostuje taką metodę całorocznie...)?? Dodatkowo, "Dziennik" napisany jest w sposób iście poetycki, ale z jajem i silnymi nawiązaniami do nowoczesnego świata! Całość brzmi lekko i wciągająco, trochę jakbym czytała intymny dziennik autora o jego wielkiej pasji wobec przyrody.To powinna być lektura obowiązkowa dla wszystkich. Nakazałabym musowe przeczytanie od deski do deski pod rygorem bana na sojowe maciatto, Tik-Toka, Netflixa i czteropaki. Niesamowita opowieść o wyjątkowości naszego ekosystemu, o bliskości natury, o szacunku do przyrody oraz o błędach, które popełniamy . Absolutnie nie wiedziałam w jak bogatym, dzikim , skomplikowanym i wyjątkowym ekosystemie żyjemy. Niebywałe, jak w prosty, acz nie pozbawiony pewnej naukowości sposób, można opisać bliski nam świat. Dodam, że nasz lokalny i mikro świat, który z każdą stroną odkrywamy na nowo.

Właśnie przeczytałam "Sekretny dziennik lasu" i jestem prawie gotowa, aby spakować swój mały tobołek z rzeczami i wprowadzić się do Przemysława Barszcza, co by snuł  mi dalej swoje piękne gawędy o przyrodzie.

Wcześniej nie słyszałam  o dzienniku, ale ta książka powinna mieć godną i zacną promocję, bo nie znam innej tak wspaniałej baśni o pięknie otaczającego nas świata. I...

Druga połowa lepsza niż pierwsza. Miłośnikom klimatu polecam

Druga połowa lepsza niż pierwsza. Miłośnikom klimatu polecam

Jako miłośnik przyrody, osoba żyjącą, mieszkająca i zawodowo związana z przyrodą poprzez szkółkarstwo sięgając po "Sekretny dziennik lasu" nie spodziewałem się uzyskać jakiś rewelacji. Przeczytanie było dla mnie miłym zaskoczeniem. Dowiedziałem się wielu ciekawostek i nowych informacji, które nie były mi znane. Historie związane z kryptomerią i kosmosem, życiem pachnicy, kierunkiem geograficznym żerowania jelenia i informacja o większym pozyskaniu drewna w Finlandii aniżeli w Polsce z ha powierzchni leśnej ; są niektórymi z zaskakujących. Książka napisana pięknym językiem, komunikatywnym i nieskomplikowana naukowymi rozprawkami. Jednak, aby nie było zbyt jednostronnie muszę wskazać autorowi błąd, gdyż napisał o hodowli sosny, a myślał pewnie o produkcji w szkółce. Jest to drobny błąd nazewnictwa, nieistotny dla większości. Szkółkarza trochę razi. Poza tym nie zauważyłem tutaj pseudo ekologicznego zacietrzewienia lub wręcz nienawiści dla każdego kto chce w zrównoważony sposób korzystać gospodarczo z przyrody. Autor na pewno jest rozsądnym przyrodnikiem z krwi i kości. Polecam.

Jako miłośnik przyrody, osoba żyjącą, mieszkająca i zawodowo związana z przyrodą poprzez szkółkarstwo sięgając po "Sekretny dziennik lasu" nie spodziewałem się uzyskać jakiś rewelacji. Przeczytanie było dla mnie miłym zaskoczeniem. Dowiedziałem się wielu ciekawostek i nowych informacji, które nie były mi znane. Historie związane z kryptomerią i kosmosem, życiem pachnicy,...

Jedna z najlepszych polskich książek przyrodniczych. Pozycja napisana przyzwoitym, ciągnącym dalej w głąb treści językiem, wprowadza czytelnika w nie znany dotąd laikowi świat lasu polskiego.

Jedna z najlepszych polskich książek przyrodniczych. Pozycja napisana przyzwoitym, ciągnącym dalej w głąb treści językiem, wprowadza czytelnika w nie znany dotąd laikowi świat lasu polskiego.