Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słowo „sekrety” zdecydowanie powinno być zastąpione w tej serii słowem „ciekawostki”. Co nie znaczy, że książka jest do niczego, wręcz przeciwnie. Małżeństwo Barszcz chyba podzieliło terytorium dzieł sztuki na fachową wiedzę przyrodniczą – On i ogólną – Ona. Dzięki temu nasza uwaga skupia się nie tylko na pięknie przedstawienia ale też tropi całkiem konkretne gatunki roślin i zwierząt na obrazach i rzeźbach, co czyni całą przygodę ze sztuką bardziej interdyscyplinarną. Bardzo ciekawe jest spostrzeżenie, że artysta – często nie posiadający żadnej wiedzy z dziedziny nauk ścisłych i przyrodniczych, w chwili eksplozji geniuszu (czasem z umysłu nękanego chorobą, czasem z natchnienia),jest w stanie pokazać w swoim dziele kosmiczne reguły. A czasem tworzy szalone wizje przeszłości lub … przewiduje przyszłe zdarzenia polityczne. To pierwsze widzimy u Van Gogha i Hokusaia, to drugie u Wyspiańskiego i Muchy, trzecie wreszcie – w pełnej tajemnic i … pomarańczy sypialni VanEyckowskich Arnolfinich. Nie miałam pojęcia o przepięknych i przenikniętych mityczną wizją słowiańskich malowidłach Alfonsa Muchy, nie wiedziałam, że Koreańczycy wymyślili druk znacznie wcześniej, niż przyśnił się on Gutenbergowi. Urzekająca jest drobiazgowość i symbolika Wieży Babel Breugla a wielki arcymistrz detalu w świecie istot zmyślonych Bosch – jak to Bosch; nadal pozostaje nieodkrytą zagadką. A, no i fajnie było poczytać o czasach Chrobrego, kiedy to nasze Państwo nie było tylko biernym świadkiem i igraszką Historii ale tę Wielką Historię tworzyło. A może gdzieś w tych bagnach koło Lednicy tkwi złota niespodzianka? Jednym słowem polecam wszystkim lekturę, a Autorom zmianę wydawcy, bo te koszmarne czarno-białe rozmazane bohomazy jako wypełniacz to antysztuka.