Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką i muszę przyznać, że nie wiedziałam do końca, czy pisarka spełni moje oczekiwania. Nie miałam tej pewności i obawiałam się, ale jak się okazało bez potrzeby ponieważ autorka i tak dała mi coś zgoła odmiennego. Coś, czego kompletnie się nie spodziewałam.
Jej pióro nie należy do lekkim i przyjemnych - to musicie wiedzieć. Styl jest specyficzny, może trochę smutny, melancholijny... Może Wam się wydawać, że wszystko płynie tak bardzo powoli, albo stoi w miejscu. Chociaż właśnie samo to, sposób, w jaki przekazuje nam treść książki jest doprawdy powalający. Zabierając się za Wyspę dusz, nie spodziewałam się, że z wrażenia zatka mnie nie raz. Gdybym miała więcej czasu, na pewno połknęłabym ją na raz, ale musicie wiedzieć, że to nie będzie lekka przeprawa. Niby kryminał, niby powieść psychologiczna... Istny misz masz. Ale za to jaki cudowny! To książka, którą koniecznie musisz poznać. Tak, właśnie Ty. I Ty. Ty również. Wy wszyscy musicie ją poznać.
Reasumując jak na pierwsze spotkanie z pisarką, to moje wrażenie jest takie: zbieram szczękę z podłogi i staram się ją poskładać w jedną stabilną część.Bohaterowie tej książki, to głównie kobiety. Mamy kilku mężczyzn, ale to nie o nich tutaj chodzi. Samą powieść mamy podzieloną na trzy części. Każda z nich jest oddzielna, przydzielona z osobna Kristinie, Ellie i Sigrid. Nie chcę zbyt wielu informacji o nich zdradzać, chociaż chciałabym móc powiedzieć tak wiele... Są to kobiety, szczególnie Kristina i Ellie z dość mocno zarysowaną przeszłością, czy nawet całym życiorysem. Ich życie nie jest usłane różami i uważam, że jest to bardzo trudna kreacja bohaterów. Ich dogłębne myśli, uczucia, spostrzeżenia i to wszystko inne... Sprawia, że czytelnik chwilami traci głowę. Nie wiem czy to, co czyta nie jest wymysłem jego wyobraźni - bo i tak było ze mną, Moi Drodzy.
Uważam, że postacie w tej książce zasługują na Waszą uwagę oraz zrozumienie. Ja je polubiłam mimo iż były doprawdy trudnymi osobami, jednak na swój sposób miały coś, co mnie do nich przyciągało. Co sprawiało, że chciałam poznać je lepiej, dlatego z wielką ciekawością przewracałam następne strony lektury.
Myślę, że autorka powinna dostać medal za te trzy bohaterki. Dzięki nim opisała pewne problemy społeczne, pokazała je z takiej strony, jakimi są naprawdę bez koloryzowania rzeczywistości i za to należą się oklaski i same pochwały. Jak dla mnie bomba, mimo iż lektura jak po raz kolejny wspominam - nie należy do łatwych i przyjemnych.

Akcja nie gnała tutaj na łeb, na szyję. Płynęła powoli, ale my ja jak w jakimś transie pochłaniałam każdą kolejną stronę z jeszcze większym zachwytem i ciekawością. Doprawdy serce mnie bolało, jak musiałam się z nią rozstać. Dlatego jeśli szukacie lekkiej książki na odprężenie - to ta nie zalicza się do tego grona. Tę powieść czytając, trzeba jednocześnie rozumieć. Odczytywać na każdy możliwy sposób i próbować postawić się na miejscu naszych bohaterek. Chociaż nawet tego ostatniego nie trzeba, bo bycie obserwatorem i czytającym myśli głównych postaci jest wystarczająco... smutne.
Owszem, nie znajdziecie tutaj pozytywnych emocji - przynajmniej ja tutaj takowych nie poczułam. Nie znalazłam chociażby iskierki nadziei i szczęścia. A więc odradzam ją osobom, które mają w tej chwili gorsze dni. Bo może Was ona przytłoczyć i może być nie ciekawie.
Pisałam Wam nieco wyżej, że autorka mnie zaskoczyła i dała mi coś zgoła innego.
Sięgając po tę lekturę spodziewałam się w dużej mierze powieści kryminalnej. Niestety nie dostałam tego, czego się spodziewałam. Bardziej jest to powieść skupiająca się nazbyt dokładnie na psychice bohaterek. I to jest coś, co powala czytelnika na kolana.

Cała recenzja na blogu . ;)

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką i muszę przyznać, że nie wiedziałam do końca, czy pisarka spełni moje oczekiwania. Nie miałam tej pewności i obawiałam się, ale jak się okazało bez potrzeby ponieważ autorka i tak dała mi coś zgoła odmiennego. Coś, czego kompletnie się nie spodziewałam.
Jej pióro nie należy do lekkim i przyjemnych - to musicie wiedzieć. Styl jest...