XIX wiek, Chiny pod panowaniem Daoguanga z dynastii mandżurskiej , który rezydując w Letnim Pałacu Cesarskim nie interesuje się sprawami państwa i doprowadza kraj do konfliktu z Wielką Brytanią , Francją i Rosją wywołując drugą wojnę opiumową. Letni Pałac Cesarski był dla cesarzy Państwa Środka tym, czym Wersal był dla króla Francji – Ludwika XIV, Króla Słońce. Cesarz spędza czas w ogromnym kompleksie pałacowym, zbudowanym i pielęgnowanym ze szczególnym przepychem i znawstwem , w otoczeniu olśniewającej architektury, cennych przedmiotów i przyrody. W cesarskich ogrodach odtwarzano naturalne pejzaże wraz z miniaturą mórz, jezior, wodospadów, trawiastych równin i gór . Wszystko to robiono sztucznie, lecz nie sposób było dojrzeć działania ludzkiej ręki.
Natomiast w kraju za sprawą opium, szeroko dostępnego narkotyku sprowadzanego przez przedstawicieli zachodnich mocarstw , niemal na każdej ulicy chińskich miast powstają palarnie opium . Sprzedając i uzależniając od narkotyku Anglicy, Francuzi kupują od Chińczyków za bezcen herbatę, jedwab, porcelanę z małych tradycyjnych manufaktur, antyki, a z czasem całe dziedzictwo kulturowe bogatych chińskich rodzin.
Chiny – to kraj kontrastów budzący lęk i zachwyt, gdzie jedynie życie ludzkie stanowi niską cenę, chociaż zasoby ludzkie są w tym kraju niewyczerpalne. Imperium łez – dla tych wszystkich, którzy zostali wchłonięci w ten kraj. Zniszczenia spowodowane przez opium w kraju gdzie niegdyś szanowano tradycję, rytuały ,kraju prześladowanym przez liczne klęski głodu, epidemie zabijające setki tysięcy ludzi, pustoszone przez powodzie i susze. Kraju, gdzie ogromna liczba dziewczynek zabijana była przez rodziców bo sprowadzały na rodzinę nieszczęście i stanowiły dodatkowy balast. Kraju, gdzie połamane stopy kobiet określały ich status . Były tragicznym symbolem sprowadzenia ich do rangi niewolnic zależnych od mężczyzn.
W malowniczej i przerażającej, egzotycznej scenerii XIX wiecznych Chin przedstawione są losy nieślubnego syna cesarza o imieniu – Księżycowy Kamień oraz kilku postaci : poszukującej syna matki – olśniewającej urodą Rosjanki z Sankt Petersburga, pięknej chińskiej tancerki i księcia z otoczenia dworu cesarza, angielskiej rodziny przybyłej do Chin w celu wzbogacenia się . Ich losy relacjonowane są przez brytyjskiego rysownika i dziennikarza londyńskiej gazety.
Swą relację dziennikarz John Bowles rozpoczyna sceną na placu kaźni, gdzie karze śmierci poddawany jest kaligraf – opiekun cesarskiego syna. Niezwykle okrutna, powszechnie stosowana w okresie wojen opiumowych w Chinach kara Dziesięć Tysięcy Noży polegała na niezwykle powolnym rozcinaniu ciała skazańca na kawałki, tak, aby cierpienie trwało jak najdłużej.
„ Ciało rozcinano stopniowo, metodycznie, bardzo powoli, tak iż minie dużo czasu zanim umrze. Kat umiał przedłużać do ostatecznych granic straszliwe cierpienia skazańca, operując w taki sposób, że oszczędzał, jak tylko się dało najdłużej, główne arterie i żyły, nie przerywając przy tym samego procesu wycinania.” / tom I. strona 24/ . Tego rodzaju publicznego widoku nie wytrzymywali nawet najbardziej sadystyczni zbrodniarze. Okrutna śmierć kaligrafa, której niemym świadkiem był Księżycowy Kamień pragnący dodać otuchy swemu kochającemu opiekunowi była ceną za milczenie kaligrafa co do miejsca pobytu podopiecznego.
Księżycowy kamień, aby przeżyć musi się ukrywać. Znajduje zatrudnienie jako ogrodnik w angielskim konsulacie. W domu amerykańskiego pastora, gdzie jest tłumaczem i uczy chińskiej kaligrafii poznaje młodą Angielkę, Laurę , jednak zamiast szczęśliwej miłości zmuszony jest do dalszej ucieczki. Wiedzie ona m.in. przez długi pobyt w klasztorze buddyjskich mnichów.
Drugi tom imperium łez – „ Księżycowy Kamień” to dalsze, splątane ze sobą losy bohaterów oraz bogate tło historyczne cesarstwa chińskiego. Do Państwa Środka przybywają licznie misjonarze, szerzą się i powstają różnego rodzaju ugrupowania religijno – polityczne. Powstaje ogromne liczebnie Stowarzyszenie Wielbicieli Boga. Zbuntowani tajpingowie występują przeciw władzy cesarskiej , pustoszą kraj .
Powieść urzekła mnie malowniczymi opisami z życia mieszkańców chińskich miast i wiosek, wzruszyła i zachwyciła dalekowschodnią kulturą, pojmowaniem świata w filozofii Konfuncjusza , niejednokrotnie też przeraziła brutalnością i cierpieniem .

XIX wiek, Chiny pod panowaniem Daoguanga z dynastii mandżurskiej , który rezydując w Letnim Pałacu Cesarskim nie interesuje się sprawami państwa i doprowadza kraj do konfliktu z Wielką Brytanią , Francją i Rosją wywołując drugą wojnę opiumową. Letni Pałac Cesarski był dla cesarzy Państwa Środka tym, czym Wersal był dla króla Francji – Ludwika XIV, Króla Słońce. Cesarz...