Wiecie co? Mam problem z polskimi autorkami. Rzadko kiedy podoba mi się coś obyczajowego napisanego przez kobietę. Nie wiem dlaczego, pewnie jestem w błędzie ale cóż, tak mam.

Na szczęście pojawiły się „Dziewczyny, które chcą się zabawić”

Książka tytułem i opisem sugerować by mogła coś lekkiego i łatwego. I o ile lekko się czyta, to ja bym jej nie zakwalifikowała jako czytadło. Bo aspiruje na więcej.

Dobrze skonstruowani bohaterowie, niesamowicie plastycznie i przejmująco pokazany ówczesny świat (Łódź, lata 80’/90′) i ciekawe watki nie silące się niepotrzebnie na tajemnice i intrygi. Dialogi są bardzo realistyczne i niewymuszone. Rozdziały krótkie i treściwe. Zachowana została idealna równowaga między opisami życia-przeżyć i uczuć-dialogami.
Ok, tyle ze spraw technicznych. A teraz coś, czego nigdy nie udaje mi się opisać w 100%, czyli wrażenia po przeczytaniu książki.

Kobiecość. To na pewno. Mamy tutaj...

Cała recenzja na:
https://kawazliterami.wordpress.com/2018/02/20/dziewczyny-chca-sie-zabawic-adrianna-michalewska-izabela-szolc-recenzja/

Wiecie co? Mam problem z polskimi autorkami. Rzadko kiedy podoba mi się coś obyczajowego napisanego przez kobietę. Nie wiem dlaczego, pewnie jestem w błędzie ale cóż, tak mam.

Na szczęście pojawiły się „Dziewczyny, które chcą się zabawić”

Książka tytułem i opisem sugerować by mogła coś lekkiego i łatwego. I o ile lekko się czyta, to ja bym jej nie zakwalifikowała jako...