Świeżo po przeczytaniu "Dziewczyny z kabiny nr 10" mogę śmiało stwierdzić, że nie czuję się zawiedziona. To dobry thriller i nie udało mi się wcześniej przewidzieć jakie będzie zakończenie i kto tam namieszał.

To moje drugie spotkanie z autorką Ruth Ware i jest ono o wiele bardziej udane. "W ciemnym mrocznym lesie" czytalo mi się fajnie, ale za mało było w niej tajemnicy, wszystko dało się przewidzieć. Tam autorka umieściła bohaterów w domu ze szkła, na odludziu, natomiast tutaj miejscem akcji jest luksusowy statek w wersji mini, który płynie w dziewiczy rejs z Anglii do Norwegii. Klaustrofobiczna atmosfera cały czas towarzyszy nam podczas czytania.
Według mnie książce cały czas towarzyszy odpowiednie napięcie, nie chce się jej odkładać i autorka tak sprytnie przechyla co chwilę szalę winy na inną osobę, że ciężko się domyślić kto tak naprawdę jest odpowiedzialny za wydarzenia jakie mialy miejsce w kabinie nr 10.
Niektórzy narzekają na bohaterkę. Pijaczka, lekomanka, urojone problemy z nerwami. Z tym pierwszym faktycznie trochę przesadza, ale co do innych, polemizowałabym.
W końcówce zabrakło mi większej petardy. Gdyby odrobinę podkręcić te kluczowe momenty, czegoś dodać, byłoby idealnie.
Z pewnością nie żałuję czasu spędzonego z tą książką i czekam na kolejną, którą autorka wypuści spod swych skrzydeł.

Świeżo po przeczytaniu "Dziewczyny z kabiny nr 10" mogę śmiało stwierdzić, że nie czuję się zawiedziona. To dobry thriller i nie udało mi się wcześniej przewidzieć jakie będzie zakończenie i kto tam namieszał.

To moje drugie spotkanie z autorką Ruth Ware i jest ono o wiele bardziej udane. "W ciemnym mrocznym lesie" czytalo mi się fajnie, ale za mało było w niej tajemnicy,...